Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak kraj długi i szeroki ludzie trzęśli się z zimna w niedogrzanych domach, kiedy czytali poranne gazety, jedli śniadanie i narzekali na pogodę, która, prawdę mówiąc, była ostatnimi czasy okropna.

Astronomia wita nowych kandydatów bardzo uprzejmie. Jest wiele pracy, pracy, która może przynieść ważne wyniki, a nie wymaga dużego doświadczenia. Jensen miał taką robotę. Szukał nowych, gwiazd, które wybuchają z tajemniczą gwałtownością. Przez rok można było się spodziewać znalezienia jednej lub dwóch. Ponieważ nie dało się przewidzieć, kiedy nastąpi wybuch ani w jakiej części nieba położona będzie wybuchająca gwiazda, trzeba było fotografować całe niebo, noc po nocy, miesiąc po miesiącu. Któregoś dnia mogło się poszczęścić. Oczywiście gdyby udało mu się znaleźć nową niezbyt odległą, ktoś bardziej doświadczony przejąłby jego zadanie.

Gotów był dyskutować o astronomii o każdej porze dnia i nocy, a przemawiał z ogromnym ożywieniem do każdego, czy to do wybitnego naukowca, jak on sam, czy też do młodego człowieka u progu kariery. Było więc rzeczą naturalną, że Jensen pragnął porozmawiać z Marlowe'em o osobliwym odkryciu.

Cholernie dobry pomysł. Zawsze zmuszać cudziemca, by nauczył się angielskiego.

- Ale to właśnie musiało się stać, przy powstawaniu pierwszego członka waszego gatunku - podsunął McNeil.
- Nie zgodziłbym się, że kiedykolwiek istniał "pierwszy członek" - rzekła Chmura.
McNeil nie zrozumiał tej uwagi, ale Kingsley i Marlowe wymienili spojrzenia, jak gdyby chcieli powiedzieć: Tu was mamy. Czy ktoś jeszcze utrzymuje, że wszechświat jest wybuchając kulką?