Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie da się ze szmaty zrobić jedwabiu, ale każdy jedwab można zeszmacić.

Niedobrze to jest wtedy, kiedy wychodek się zapełni. A tu już dawno wszyscy w gównie po uszy brodzą.

Nie­któ­rym nawet wady tra­fia­ją się ja­kieś takie lep­sze. Oj, nie ma już na tym świe­cie żad­nej spra­wie­dli­wo­ści, żad­nej.

-Jak mawiał mój ojciec, nie da się wyjść z cienia swego ojca, potulnie za nim podążając.
Wszyscy zwróciliśmy głowy w stronę Małego z wyrazem zdziwienia wymalowanym na twarzach.
- Rizjon, to chyba pierwsze budujące słowa twego ojca, jakie usłyszałem - stwierdziłem niepewnie.
Rizjon wzruszył ramionami i splunął donośnie.
- W następnych kazał mi wypierdalać z domu.

- No cóż - na jego twarzy pojawił się zawadiacki uśmiech - niemożliwością jest, by wszystko podobało się wszystkim.
- No, chyba że złoto - wtrącił radosny głos zza jego pleców.

Wybacz mi szczerość, ale masz tu już więcej wrogów aniżeli kapłan żarliwie namawiający do cnoty w dzielnicy burdelowej.

Podszyty strachem żołnierz w bitwie jest przydatny niczym bukłak pełen morskiej wody na pustyni - niby wleczesz ze sobą i masz nadzieję, jednak jak przyjdzie co do czego, to sam ze złości ciśniesz nim w piasek.

Wszystkie wojny zawsze dźwigane były na barkach chłopów. To oni płacili największą stawkę w szlacheckich rozgrywkach. Ginęli masowo, snując domysły o wyższych celach wojny, która tak naprawdę mogła dotyczyć sporu o przedślubne wychędożenie szkaradnej księżniczki.