Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie czytam za często książek Polskich autorów. Zdarzały się sytuacje, że recenzentowi nie podobała się dana powieść, uzasadniał dlaczego, ale i tak pisarz lub pisarka nie mogli się pogodzić z krytyką. Dlatego bardzo sceptycznie podeszłam do "Idealnej" Magdy Stachuli. I naprawdę mi się ona spodobała. Kiedy już zamknęłam pozycję nie mogłam uwierzyć, że tak wciągającą historię mogła napisać Polska. I to jeszcze debiut. Nawet znanych autorów ich pierwsze lektury często są słabe. Bez doświadczenia, ale wiedzą co poprawić i kolejne rzeczy, które wydają są już lepsze. Inaczej jest z dobrymi debiutami. Najlepiej, żeby udało się napisać tak dobrą książkę jak ta pierwsza, a może nawet lepszą.

W "Idealnej" mamy przedstawioną historię pewnego małżeństwa, Anity i Adam. Ona - piękna, mądra i zawsze dążąca do celu, on - przystojny, dobrze wykształcony i z dobrą pracą. Na początku ich małżeństwa wszystko wydaje się idealne, ale potem zaczynają się komplikacje. Zaczynają się starać o dziecko, ale Anita nie może zajść w ciąże. Po dwóch latach, po zrobieniu wielu badań, leczeniu się, nadal nie widać efektów. Zaczynają się od siebie oddalać, a ich jedyny kontakt fizyczny jest wtedy kiedy pokaże to kalendarzyk Anity. Kobieta czeka aż jej mąż wyjdzie do pracy, żeby pooglądać ludzi jeżdżących w Pradze tramwajem. Nie chce wychodzić z domu, bo wszędzie widzi ciężarne kobiety lub matki z dziećmi, a takiego widoku nie może znieść, bo nie wie czy kiedykolwiek sama będzie miała potomstwo.

To co mnie na samym początku zdziwiło, że mamy aż 4 główne narracje:

Anity, która to popada w coraz większą obsesją, tylko żeby mieć dziecko. I o dziwno właśnie najlepiej czytało się "Idealną" z punktu widzenia Anity.
Adama, który powoli ma już dość swojej żony, nie jest na nią zły dlatego, że jest bezpłodna, ale dlatego, że od początku ich małżeństwa Anita zmieniła pod względem charakteru i niestety na gorsze.
Marty i nie powiem wam kto to jest dla tej dwójki, ponieważ byłby to duży spoiler, ale ta kobieta zmieni ich świat.
Eryka, o którym wam również nie powiem kim jest dla naszej dwójki. Jest artystą i chodzi z piękną kobietą, Mileną.

Kiedy dostałam maila z propozycja recenzowania tej książki bardzo zainteresowały mnie słowa - thriller psychologiczny i tak szczerze, to nadal nie wiem dlaczego był psychologiczny. Teraz chciałabym napisać o czymś bardzo ważnym - o przewidywalności. Magda Stachula w niektórych częściach "Idealnej" bardzo mnie zaskoczyła, ale niestety niektórych rzeczy bardzo łatwo można się domyślić. Od razu wiemy jak historia Adama i Anity się skończy. Autorka bardzo dobrze wykreowała bohaterów. Oczywiście popełniali błędy, ale dzielnie ponosili konsekwencje swoich czynów, co sprawiało, że czytelnik może się z nimi utożsamić.

To czy książka jest dobrze albo źle napisana mogę poznać po 2 rzeczach:

kiedy jest dobrze to pochłaniam książkę w zawrotnym tempie
kiedy jest źle to co chwilę sprawdzam co chwile strony do końca rozdziału lub pozycji
Na szczęście tutaj była obecna pierwsza opcja. Bardzo szybko udało mi się wciągnąć w historię. To co może na początku przeszkadzać to narracja, ale już po kilku stronach czytelnik się przyzwyczaja i nie ma większych problemów ze zrozumieniem historii.


Podsumowanie: Wiecie może "Idealna" Magdy Stachuli nie była idealna, ale była naprawdę bardzo dobra. Zostałam miło zaskoczona przez autorkę i udowodniła, że z naszymi debiutującymi autorami jeszcze nie jest tak źle jak nam się wydaje. Polecam wam już 17 sierpnia zajrzeć do księgarni i rozejrzeć się za tą pozycją. A komu mogłabym ją polecić? Mam wrażenie, że chłopakom nie spodobały by się jak i fanom thrillerów psychologicznych. Podobno dla fanów "Dziewczyny z pociągu", ale podobno jest tak słaba, że nie warto czytać. Jeśli jednak podobała wam się powieść Paula Hawkingsa to na pewno sięgnijcie po "Idealną".

Moja ocena: 5/6

Idealna, Magda Stachula, Wydawnictwo Znak literanova, 384 str., 17 sierpnia 2016.

Za książkę dziękuję wydawnictwu Znak literanova!

Nie czytam za często książek Polskich autorów. Zdarzały się sytuacje, że recenzentowi nie podobała się dana powieść, uzasadniał dlaczego, ale i tak pisarz lub pisarka nie mogli się pogodzić z krytyką. Dlatego bardzo sceptycznie podeszłam do "Idealnej" Magdy Stachuli. I naprawdę mi się ona spodobała. Kiedy już zamknęłam pozycję nie mogłam uwierzyć, że tak wciągającą historię...

W tym roku przeczytałam więcej poradników, niż w całym moim życiu. Niektóre lepsze, niektóre gorsze, ale i tam je namiętnie pochłaniam, pomimo tego że często informacje napisane na kartkach tych pozycji już jest mi znana. Jeśli moglibyście polecić jakiś poradnik, to chętnie poczytam o waszych propozycjach w komentarzach. Dzisiaj recenzja "Jak być glam?", który był takim średniakiem, dużo nie wniósł mi do życia (ale coś tak!), lecz wiem, że są o wiele lepsze książki tego typu.

Muszę się wam przyznać, że nie za wiele wyniosłam z tej książki. Mnóstwo rzeczy już po prostu wiedziałam i nie było nic odkrywczego, a szkoda. Pomimo tego, że ja się jakoś strasznie nie maluję, to większość porad było mi znanych. Lecz dla osób początkujących, które nie wiedzą jak dobrze wyregulować brwi lub wybrać odpowiedni korektor i podkład to może poradnik Fleur De Force im się przyda. Lecz istnieje cała masa innych tego typu powieści, które są po prostu lepsze.

To co mi się podobało w tej książce to zdjęcia, które były wydrukowane na dobrej jakości papierze. Jedyną rzeczą do której mogę się przyczepić (chodzi mi o szatę graficzną) to to, że "Jak być glam?" nie ma grubej oprawy, ponieważ do tego typu literatury zagląda się dość często i mój egzemplarz wygląda jakby miał kilka lat, a nie niecały miesiąc. Bardzo przypadł mi do gustu styl autorki. Dzięki niemu szybko przeczytałam tę pozycję, a że teraz nie mam za wiele czasu, żeby czytać to takie pozycje są idealne.

Podsumowanie: "Jak być glam?" to średni poradnik, jest kilka fajnych porad, ale dużo jest rzeczy oklepanych. Niestety, trochę się rozczarowałam. Fleur De Force oglądam już od dłuższego czasu i to, jaką ma wiedzę na temat makijażu i ubraniach cały czas mnie zadziwia. Mam wrażenie, że nie wszystko przelała na papier. Słyszałam, że ma wyjść druga część. Będzie ona dotyczyć wielkich wyjść, imprez i jak się na nie przyszykować - jak się dobrze ubrać i pomalować na takie spotkania. Pomimo tego, że pierwsza część nie była najlepsza, to i tak przeczytam drugą.

Jak być glam?, Fleur De Force, Wydawnictwo literackie, 2016.

Ocena: 3/6

Za książkę dziękuje Wydawnictwu literackiemu.

- See more at: http://alezaczytana.blogspot.com/2016/04/fleur-de-force-jak-byc-glam.html#sthash.rfef2ZG0.dpuf

W tym roku przeczytałam więcej poradników, niż w całym moim życiu. Niektóre lepsze, niektóre gorsze, ale i tam je namiętnie pochłaniam, pomimo tego że często informacje napisane na kartkach tych pozycji już jest mi znana. Jeśli moglibyście polecić jakiś poradnik, to chętnie poczytam o waszych propozycjach w komentarzach. Dzisiaj recenzja "Jak być glam?", który był takim...

Normalnie takich książek nie czytam i nie wiedziałam jak się zabrać za tę recenzję, ponieważ uwielbiam ten poradnik. Może nie jest to moja ulubiona pozycja, ale jest naprawdę godna uwagi. Kasia Tusk napisała naprawdę dobre teksty z przepięknymi zdjęciami i co najważniejsze - "Elementarz stylu" wielu rzeczy mnie nauczył i od jakiego czasu trochę łatwiej mi się ubrać. Niestety, nadal mam problem: Mam tyle ubrać, że nie mam co na siebie włożyć, ale powoli uzupełniam swoją garderobę.

Poradnik jest podzielony na kilka części. Pierwszą z nich jest na temat: 'Dlaczego nie mam się w co ubrać?'. Pani Kasia napisała co powinnyśmy mieć w swojej szafie, żeby móc się bez problemu ubrać. Na końcu każdego działu mamy listę na wypisywanie różnych rzeczy - stylizacji na daną okazję lub czego brakuje nam w naszej szafie. Następnie, jest poruszany temat: co, gdzie i jak się ubrać. Ten dział podobał mi się najbardziej, ponieważ kiedy nie wiem w co się ubrać, mogę zajrzeć do książki. Potem możemy przeczytać o 4 stolicach mody - o Nowym Yorku, Mediolanie, Londynie i Paryżu. Gdybym ja miała określić jak ja się ubieram, to mój styl jest gdzieś pomiędzy tym Paryskim i Londyńskim. Ostatni dział jest na temat tego, że nie powinnyśmy marnować czasu na ubrania, lepiej cieszyć się życiem.

Od jakiegoś czasu czytam bloga Katarzyny Tusk - Make life easier i wiedziałam, że autorka pisze bardzo zgrabnie i ma bardzo miły w odbiorze styl, że wszystkie informacje szybko się przyswaja. Moim zdaniem, wszystkie panie powinny się w taki poradnik zaopatrzyć. Dzięki niemu czuję (a przynajmniej mam takie wrażenie), że spędzam mniej czasu na wybieranie ubioru jak i nie włóczenie się po galeriach handlowych bez celu (co mi się często zdarzało). Próbuję, aby mój styl był minimalistyczny, ale żeby był również kobiecy.

Podsumowanie: "Elementarz stylu" już nie raz mnie poratował przed jakąś porażką modową i mam wrażenie, że lepiej dobieram mój strój. Próbuję wybierać w sklepach rzeczy, które na pewno będę nosić, ponieważ miałam kiedyś kilka rzeczy, które zostawiałam na później (czytaj: nigdy ich nie nosiłam, bo zostawiałam je na szczególne okazje, które zdarzają się niezwykle rzadko). Ogólnie "Elementarz stylu" jest świetnym poradnikiem dla kobiet, a Kasia Tusk umie zmienić styl kobiet.

Moja ocena: 6/6

Elementarz stylu, Katarzyna Tusk, Wydawnictwo Muza, 2015r.

Za książkę dziękuję wydawnictwu Muza! - See more at: http://alezaczytana.blogspot.com/2016/02/katarzyna-tusk-elementarz-stylu.html#sthash.CUdaRJxC.dpuf

Normalnie takich książek nie czytam i nie wiedziałam jak się zabrać za tę recenzję, ponieważ uwielbiam ten poradnik. Może nie jest to moja ulubiona pozycja, ale jest naprawdę godna uwagi. Kasia Tusk napisała naprawdę dobre teksty z przepięknymi zdjęciami i co najważniejsze - "Elementarz stylu" wielu rzeczy mnie nauczył i od jakiego czasu trochę łatwiej mi się ubrać....