Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czuć w niej lekki powiew Kinga, szybko i przyjemnie się czyta i to są plusy. Poza tym książka słaba, literatura Kinga jest jak martwi, których widział Jamie - stopniowo zanikali, byli obojętni i nijacy, z nielicznymi wyjątkami, ale wszyscy oddalali się od głównego bohatera. King też najlepsze lata ma dawno za sobą i z każdą książka oddała się od swojego dawnego genialnego stylu i pomysłu. Szkoda.

Czuć w niej lekki powiew Kinga, szybko i przyjemnie się czyta i to są plusy. Poza tym książka słaba, literatura Kinga jest jak martwi, których widział Jamie - stopniowo zanikali, byli obojętni i nijacy, z nielicznymi wyjątkami, ale wszyscy oddalali się od głównego bohatera. King też najlepsze lata ma dawno za sobą i z każdą książka oddała się od swojego dawnego genialnego...

Z pewnością "Instytut" jest dużo w tyle za najlepszymi, ikonicznymi powieściami Kinga. Z drugiej strony mam wrażenie, że jest najlepszą pozycją mistrza od czasów świetnego Dallas 63. Zachowuje wszelkie cechy typowe dla Kinga przy czym wydaje się nie aż tak "rozwleczona" - być może z wyjątkiem początku, który zupełnie nie przypadł mi do gustu. Na szczęście od pojawienia się Luke'a Ellisa jest o wiele lepiej. Duży plus za to, co dla mnie zazwyczaj u Kinga jest rozczarowujące. Mowa o zakończeniu. Nieraz nawet w najlepszych jego książkach, końcówka jest fatalna, totalnie rozczarowująca. Tak było chociażby w "To", gdzie również bohaterami są dzieci. Obie powieści są w ogóle ze sobą porównywane i to nie bez przyczyny, przy czym zdecydowanie epilog "instytutu" oceniam dużo wyżej. Duży plus za to.

Z pewnością "Instytut" jest dużo w tyle za najlepszymi, ikonicznymi powieściami Kinga. Z drugiej strony mam wrażenie, że jest najlepszą pozycją mistrza od czasów świetnego Dallas 63. Zachowuje wszelkie cechy typowe dla Kinga przy czym wydaje się nie aż tak "rozwleczona" - być może z wyjątkiem początku, który zupełnie nie przypadł mi do gustu. Na szczęście od pojawienia się...

Świetna - przedstawia interesujący, równocześnie przerażający świat. Z jednej strony niektóre rozwiązania fabularne są przewidywalne, z drugiej - książka jest nieoczywista, nie zdradza wszystkiego, nie wyczerpuje tematów, nie rozwiązuje problemów. Sprawia to, że nie dość, iż świetnie się to czyta, to jeszcze historia nabiera głębi. Nie zgodzę się z niektórymi opiniami, które mówią, że Jan jest bohaterem nijakim. On wręcz kipi od emocji, poznajemy go z wielu stron, odkrywamy jego historię, obserwujemy przemianę. Nie jest ona wcale łatwa, co da się dostrzec w momencie, gdy jeszcze nie dokonuje się w 100% - Jan jest wtedy pełen sprzeczności, walczy o siebie i ze sobą, a do tego z całym światem. Zaczęłam kiedyś czytać Metro 2033 i uważam, że Futu.re jest o wiele lepsza. Metra nie zapamiętałam, nie zaciekawiło mnie do tego stopnia, że nie potrafię sobie przypomnieć czy skończyłam lekturę ani o czym była. Natomiast Futu.re na długo zapadnie w pamięć.

Świetna - przedstawia interesujący, równocześnie przerażający świat. Z jednej strony niektóre rozwiązania fabularne są przewidywalne, z drugiej - książka jest nieoczywista, nie zdradza wszystkiego, nie wyczerpuje tematów, nie rozwiązuje problemów. Sprawia to, że nie dość, iż świetnie się to czyta, to jeszcze historia nabiera głębi. Nie zgodzę się z niektórymi opiniami,...