"Dzień na Harmenzach" Tadeusza Borowskiego to opowiadanie o jednym dniu z życia więźniów obozu koncentracyjnego. Narrator opisuje codzienne czynności, pracę, relacje między więźniami i okrucieństwo nazistów. Borowski nie opisuje heroicznych czynów ani wielkich tragedii. Skupia się na codziennym życiu więźniów, ich walce o przetrwanie i znieczuleniu na otaczające ich okrucieństwo. "Dzień na Harmenzach" to książka wstrząsająca i poruszająca. Autor zmusza czytelnika do refleksji nad naturą człowieka i granicami człowieczeństwa.

"Dzień na Harmenzach" Tadeusza Borowskiego to opowiadanie o jednym dniu z życia więźniów obozu koncentracyjnego. Narrator opisuje codzienne czynności, pracę, relacje między więźniami i okrucieństwo nazistów. Borowski nie opisuje heroicznych czynów ani wielkich tragedii. Skupia się na codziennym życiu więźniów, ich walce o przetrwanie i znieczuleniu na otaczające ich...

'Dzień na Harmenzach' to krótkie opowiadanie zapoznające z obozem koncentracyjnym od strony kuchni oczami Tadeusza jako jednego z tysiąca więźniów, choć będącego trochę wyżej w obozowej hierarchii od innych, dzięki czemu przedstawiony problem dotyczy go w mniejszym stopniu i może spojrzeć na niego bardziej ludzkim okiem. Zapoznajemy się nie tylko z tym co więźniowie jedli i jak zdobywali pożywienie, ale też o upodleniu jakie wywołuje głód u ludzi. To upodlenie stawia człowieka w roli zwierzęcia kierowanego jedynie instynktami, u którego nie ma miejsca na ludzkie odruchy. Cel jest tylko jeden: przetrwać.

'Dzień na Harmenzach' to krótkie opowiadanie zapoznające z obozem koncentracyjnym od strony kuchni oczami Tadeusza jako jednego z tysiąca więźniów, choć będącego trochę wyżej w obozowej hierarchii od innych, dzięki czemu przedstawiony problem dotyczy go w mniejszym stopniu i może spojrzeć na niego bardziej ludzkim okiem. Zapoznajemy się nie tylko z tym co więźniowie jedli i...

Wstrząsająca opowieść, daje do myślenia...

Wstrząsająca opowieść, daje do myślenia...

Wstrząsające opowiadanie o tym, że człowiek nie zawsze jest człowiekiem, pytające kiedy tak naprawdę przestaje nim być. Naturalizm, przerażająca prawda o holocauście i o tym, że życie w obozie z każdego potrafiło uczynić zwierzę.

Wstrząsające opowiadanie o tym, że człowiek nie zawsze jest człowiekiem, pytające kiedy tak naprawdę przestaje nim być. Naturalizm, przerażająca prawda o holocauście i o tym, że życie w obozie z każdego potrafiło uczynić zwierzę.

Bardzo trudna literatura.
Jak wszystko co dotyka tych okrutnych, nieludzkich czasów.
7/10 ale nie wiem czy powinno się to oceniać na ilość gwiazdek...

Bardzo trudna literatura.
Jak wszystko co dotyka tych okrutnych, nieludzkich czasów.
7/10 ale nie wiem czy powinno się to oceniać na ilość gwiazdek...

Choć niełatwo jest czytać takie opowiadania, nie mozna pozwolić, aby o nich zapomniano. Historia mocna, dosadna.

Choć niełatwo jest czytać takie opowiadania, nie mozna pozwolić, aby o nich zapomniano. Historia mocna, dosadna.

Warto, bo trzeba pamiętać

Warto, bo trzeba pamiętać

"Andrej, konczaj ich! Kapo kazał! - Andrzej chwycił kij i uderzył na odlew. Grek zasłonił się ręką, zaskowyczał i upadł. Andrzej położył mu kij na gardło, stanął na kiju i zakołysał się". Mocne.

"Andrej, konczaj ich! Kapo kazał! - Andrzej chwycił kij i uderzył na odlew. Grek zasłonił się ręką, zaskowyczał i upadł. Andrzej położył mu kij na gardło, stanął na kiju i zakołysał się". Mocne.

Wstrząsające

Wstrząsające

,,Pejcz świszczał, twarz więźnia pokryła się krwawymi pręgami, ale Iwan nie padał. Stał z czapką w ręce, wyprostowany, z rękoma wzdłuż bioder. Nie uchylał głowy, chwiał się tylko całym ciałem."

,,Pejcz świszczał, twarz więźnia pokryła się krwawymi pręgami, ale Iwan nie padał. Stał z czapką w ręce, wyprostowany, z rękoma wzdłuż bioder. Nie uchylał głowy, chwiał się tylko całym ciałem."