Do tej pory przeczytałem już trochę znanych i wartościowych książek związanych ze światem antycznym, że wspomnę tu chociaż o takich nazwiskach, jak Markowska, Zieliński czy Kubiak, ale praktycznie każda w pewnym momencie wywoływała u mnie chwilowe lub dłuższe znużenie spowodowane nagromadzeniem zbyt dużej ilości suchych faktów w jednym miejscu, które po prostu nie dały się ogarnąć i gdzieś umykały. "Ja, Klaudiusz" jest natomiast powieścią historyczną utrzymaną w charakterze autobiografii, która nie tylko zawiera wiele użytecznych i ciekawych informacji, tak dla historyków, jak i samego czytelnika, ale również jest podana jako powieść przez co pozwala na przyjemne spędzenie z nią czasu bez wywoływania owego znużenia.

"Ja, Klaudiusz" opowiada o historii tytułowego kaleki, poszkodowanego przez los, od wczesnego dzieciństwa, aż po moment niespodziewanego objęcia przezeń tytułu Cesarza. Dzięki niemu właśnie mamy możliwość poznać większą część rodziny cesarskiej oraz mnóstwo wydarzeń dziejących się za czasów panowania Augusta, Tyberiusza i Kaliguli. Zatem cała sieć spisków, podspisków, knowań przeciwko ojcu, bratu, żonie czy dzieciom, wszelakich okrucieństw, tyranii, niewolnictwa czy perwersji seksualnych zostaje przed nami odkryta i zapada w pamięci.

Galeria postaci oraz mnogość wydarzeń została przez autora bardzo zręcznie i ciekawie przedstawiona, co pozwala nie tylko cieszyć się lekturą, ale i świadomością, że nabywamy wiedzę, która poparta jest faktami. Warto sięgnąć, aby przekonać się, że o starożytności da się napisać inaczej niż w formie esejów, czytać z zainteresowanie i w późniejszym czasie mile tę książkę wspominać. ;)

Do tej pory przeczytałem już trochę znanych i wartościowych książek związanych ze światem antycznym, że wspomnę tu chociaż o takich nazwiskach, jak Markowska, Zieliński czy Kubiak, ale praktycznie każda w pewnym momencie wywoływała u mnie chwilowe lub dłuższe znużenie spowodowane nagromadzeniem zbyt dużej ilości suchych faktów w jednym miejscu, które po prostu nie dały się...