Lublin, piątkowa noc
Komisarz Marek Sowa uzupełniał zaległą dokumentacje w swoim biurze. Spojrzał na zegar wiszący na ścianie. Właśnie dochodziła godz 23.00. Wstał by pójść zaparzyć sobie kolejną kawę, gdy telefon stojący na jego biurku zaczął dzwonić.
- Sowa, słucham.
- Tak myślałem, że siedzisz jeszcze w pracy. Czy ty chodzisz w ogóle spać? Ale ja teraz dzwonię z prośbą. Jak i tak nie śpisz to jedź na Lubartowską. Jakaś studentka znalazła ciało młodej kobiety jak szła na dworzec. Czeka tam na ciebie już patrol, wysłałem też techników i koronera.
- Dobrze szefie. Już się zbieram.
Komisarz niespiesznie jechał przez puste o tej porze ulice. Mijał piękne, urokliwe, stare, ale odrestaurowane kamienice, ładnie oświetlony plac Litewski. "Dlaczego w mieście z taką piękną duszą i niepowtarzalnym klimacie są takie rysy jak Lubartowska?" - zastanawiał się podczas podróży.
Sowa właśnie dojechał na miejsce. Nie znosił tej ulicy. Rozboje, kradzieże były tam na porządku dziennym. W dzień człowiek odczuwał niepokój idąc tamtędy, a co dopiero w nocy.
W jednej z bram widać było mrugające światła policji. Zaparkował obok, wysiadł z samochodu i wszedł do bramy. Na samym środku podwórka leżało ludzkie ciało. Sowa podszedł bliżej, denatka była, ładna, młoda, na oko 23-25lat, pewnie studentka. Na ciele miała pełno siniaków i zadrapań.
- Cześć chłopaki. Macie coś, znaleźliście jakieś ślady?
- Cześć Sowa. Ktoś ją najprawdopodobniej napadł jak szła na dworzec. Miała przy sobie małą walizkę. Wciągną ją do bramy, a tak skończyła.
- Przyczyna zgonu?
- Nie mam jeszcze pewności ale najprawdopodobniej została uduszona, potwierdzi to dopiero sekcja.
- Napad na tle seksualnym?
- Najprawdopodobniej tak. Ma zniszczona ubranie, ślady walki.
- Jak tylko będziecie wiedzieć coś więcej do dajcie znać. Idę porozmawiać z tą dziewczyną co ją znalazła.
Sowa właśnie rozpoczął kolejne śledztwo.

Lublin, piątkowa noc
Komisarz Marek Sowa uzupełniał zaległą dokumentacje w swoim biurze. Spojrzał na zegar wiszący na ścianie. Właśnie dochodziła godz 23.00. Wstał by pójść zaparzyć sobie kolejną kawę, gdy telefon stojący na jego biurku zaczął dzwonić.
- Sowa, słucham.
- Tak myślałem, że siedzisz jeszcze w pracy. Czy ty chodzisz w ogóle spać? Ale ja teraz dzwonię z prośbą....

Idąc wzdłuż plaży znajduję kolejne ludzkie szczątki, które woda wyrzuciła na brzeg... Przerażenie na mojej twarzy wzrasta z każdym kolejnym krokiem, z każdą kolejną częścią ciała. Kto był tak okrutny, aby każdy ludzki kawałek znajdował się w oddzielnym kawałku. Morze, plaża, zachód słońca, Gdańsk tętni życiem wieczorem na plaży, a tutaj takie odkrycie. Natychmiast musimy zabezpieczyć teren i wszcząć śledztwo. Wzywam posiłki, będę najszybciej jak się da, ale nie zmienia to faktu, że sam muszę rozpocząć zabezpieczenie.
Co by było, gdyby jakieś dziecko natrafiło na porozrzucane po plaży ludzkie części ciała. Taka sytuacja miała miejsce dziesiątki lat temu, gdy grasował morderca, którego nazywaliśmy Rzeźnikiem, obawiam się , że ma naśladowcę.
Zdecydowanie właśnie rozpoczyna się pracowity i skomplikowany okres w moim życiu.... Muszę znaleźć kogoś okrutnego, kto wzoruje się na potworze!

Idąc wzdłuż plaży znajduję kolejne ludzkie szczątki, które woda wyrzuciła na brzeg... Przerażenie na mojej twarzy wzrasta z każdym kolejnym krokiem, z każdą kolejną częścią ciała. Kto był tak okrutny, aby każdy ludzki kawałek znajdował się w oddzielnym kawałku. Morze, plaża, zachód słońca, Gdańsk tętni życiem wieczorem na plaży, a tutaj takie odkrycie. Natychmiast musimy...

Błysk – świst. Taka bryza światła w czasie. A miasto jak miasto, ale przynajmniej powiat, bo jak mówią statystyki zbrodnie i to większe dzieją się tam gdzie jest nas więcej – może jakiś syndrom stadny, ale tu wcale nie dobry tylko zły. Ja piszę o zjawisku, które popieram statystyką trochę na nosa bez sprawdzania. A imiona i nazwiska sprawców oraz ofiar nie są w tej chwili ważne. One się zlewają w aktach i komputerach. Zakończę tym, o czym już pisałam. Aby coś się zadziało trzeba się znaleźć w tym samym czasie i miejscu, na co nakładają się nasza rutyna i przyzwyczajenia. A więc tak samotna młoda kobieta nocą w dużym mieście to potencjalna ofiara gwałtu. Proszę zajrzeć do statystyk policyjnych. Aha i w ogóle dużo rzeczy, jeżeli nie wszystko można tłumaczyć psychologią szeroko rozumianą, także wszelkie zbrodnie bez względu na to, jaki jest to kaliber przestępstwa.

Błysk – świst. Taka bryza światła w czasie. A miasto jak miasto, ale przynajmniej powiat, bo jak mówią statystyki zbrodnie i to większe dzieją się tam gdzie jest nas więcej – może jakiś syndrom stadny, ale tu wcale nie dobry tylko zły. Ja piszę o zjawisku, które popieram statystyką trochę na nosa bez sprawdzania. A imiona i nazwiska sprawców oraz ofiar nie są w tej chwili...

- Psia krew – inspektor Gawiedź zaklęła pod nosem, czekając na 39, które spóźniało się już 10 minut – cholerne remonty. Ciekawe gdzie tym razem są korki?
Autobus w końcu podjeżdża. Gawiedź wsiada i w ścisku próbuje wytrzymać do Bramy Krakowskiej. W końcu wysiada i zerka na telefon z danymi, gdzie zostało odnalezione ciało: Zaułek Hartwigów. Spojrzenie na zegarek: 8.00.
- I tak jestem spóźniona. Zajdę po cebularza i kawę. To przecież prawie po drodze.
Zaopatrzona w śniadanie inspektor spokojnym krokiem, kostką brukową podążała na miejsce zbrodni.
- Co to ma być? Żart? – spojrzała zaskoczona na techników i pozostałą ekipę. – Mamy kwiecień. Skąd u licha wziął się tu sztukmistrz?
- Wywiadowca próbuje dociec czy nie odbywa się przypadkiem jakiś konwent lub inne spotkanie organizatorskie sztukmistrzów.
- I może jeszcze motywem zbrodni była chęć przejęcia tajemniczej sztuczki?
- Przynajmniej coś na miarę Lublina – inspektor Brzeziński, uśmiechnął się tym swoim cwaniackim uśmiechem i zwrócił się do Gawiedź – masz tu orbitkę, bo czuję, że znowu nie pozostałaś obojętna na cebularze. I co cię dzisiaj ugryzło? Piękny dzień, ciekawa robota nam się szykuję, może w terenie. Złe dni? – mrugnął porozumiewawczo.
- MPK – uśmiechnęła się wrednie, żując gumę. – trzeba się jakoś odstresować.
- Trzeba było dać znać zgarnąłbym cię.
- Dobra, szkoda gadać, bierzmy zdjęcie od techników i lecimy do Fundacji Sztukmistrzów trochę popytać. Może ktoś go rozpozna na zdjęciu.

- Psia krew – inspektor Gawiedź zaklęła pod nosem, czekając na 39, które spóźniało się już 10 minut – cholerne remonty. Ciekawe gdzie tym razem są korki?
Autobus w końcu podjeżdża. Gawiedź wsiada i w ścisku próbuje wytrzymać do Bramy Krakowskiej. W końcu wysiada i zerka na telefon z danymi, gdzie zostało odnalezione ciało: Zaułek Hartwigów. Spojrzenie na zegarek: 8.00.
- I...

Na tumskim wzgórzu płocka katedra z kryptą królewską. Na przeciw zamek książąt mazowieckich - Muzeum Diecezjalne. Dwa miejsca łączące tajemnicze zgony w mieście z osobą Kazimierza P. Ale w koncu to nic dziwnego- był kolekcjonerem i koneserem sztuki, lokował majątek w starociach. Ale dlaczego zginął? Komisarz Czujny usiłował znaleźć motyw zbrodni. Przecież nic nie zginęło z kolekcji... Nagle pewna myśl niczym błyskawica rozświetliła mrok rozumowania. A może trzeba szukać nie w historii, a w nowoczesności? Wszak denat historykiem był amatorsko, a zawodowo zajmował się chemią. Orlen słynie z niechęci do ujawniania szczegółów tego co puszcza z dymem. A tajemnicą Poliszynela jest, że wciąż rośnie zachorowalność lokalnej społeczności na raka pluc! Komisarz uśmiechnął się rad, że ruszył z miejsca, czuł, że to może być dobry trop, ale ciarki przeszły mu po plecach...

Na tumskim wzgórzu płocka katedra z kryptą królewską. Na przeciw zamek książąt mazowieckich - Muzeum Diecezjalne. Dwa miejsca łączące tajemnicze zgony w mieście z osobą Kazimierza P. Ale w koncu to nic dziwnego- był kolekcjonerem i koneserem sztuki, lokował majątek w starociach. Ale dlaczego zginął? Komisarz Czujny usiłował znaleźć motyw zbrodni. Przecież nic nie zginęło z...

Moje miasto.Ciche,spokojne bez historii kryminalnej.Tak wyszło,ale pewnego dnia.
Coś się wydarzyło.W parku,gdzie trwa renowacja.
Odkryto zwłoki.Zwłoki,sprzed około 100 lat.
Obok,leżał pistolet /
Kto mógł,to zrobić.
Kto zabił tego człowieka ?
Nagle,mamy najazd dziennikarzy./Od Wyborczej po TVP INFO.
I cóż się okazuję,że to ofiara miłości .
Zginął walcząc o kobietę.
Taki los kochanka ,a co z zabójcą ?
Cóż ,nikt tego nie wie.

Moje miasto.Ciche,spokojne bez historii kryminalnej.Tak wyszło,ale pewnego dnia.
Coś się wydarzyło.W parku,gdzie trwa renowacja.
Odkryto zwłoki.Zwłoki,sprzed około 100 lat.
Obok,leżał pistolet /
Kto mógł,to zrobić.
Kto zabił tego człowieka ?
Nagle,mamy najazd dziennikarzy./Od Wyborczej po TVP INFO.
I cóż się okazuję,że to ofiara miłości .
Zginął walcząc o kobietę.
Taki los...

Beton, hałas i klaksony.
Biegnie człowiek jak szalony.

Oślepiony neonami,
poganiany smatfonami.

Nagle - syrena w oddali.
On - wciąż płynie w ludzkiej fali.

Jadą, wyją - nie po niego.
To ktoś wjechał znów na drzewo.

Musi zniknąć, gdzieś się schować!
Przecież nie chciał zamordować!

Ilość dźwięków, hop-dał susa.
Udało się złapać busa.

Serce bije jak szalone.
Twarze w "necie" zatopione.

Dużo ludzi, krew pulsuje.
Lecz autobus nie kursuje?

Podjechał jeden przystanek.
A tu prawie już poranek.

Beton, tłumy i smartfony.
A on? Z pistoletem w dłoni!

Rozejrzał się dookoła.
Serce "wolniej!" już nie woła.

Beton ludzko-smatfonowy.
Nie ma do niczego głowy.

Byle grała mp-trójka.
Co tam mord czy jakaś bójka.

A morderca? Już ma plan.
Bo w stolicy...został...sam.

Beton, hałas i klaksony.
Biegnie człowiek jak szalony.

Oślepiony neonami,
poganiany smatfonami.

Nagle - syrena w oddali.
On - wciąż płynie w ludzkiej fali.

Jadą, wyją - nie po niego.
To ktoś wjechał znów na drzewo.

Musi zniknąć, gdzieś się schować!
Przecież nie chciał zamordować!

Ilość dźwięków, hop-dał susa.
Udało się złapać busa.

Serce bije jak szalone.
Twarze w...

Podskakiwałam i głośno krzyczałam, gdy na górce kortowskiej pojawił się Enej. Wraz z tłumem powtarzałam:
“Kiedy miesiąc maj nadchodzi
Kupuj bilet do Olsztyna
Czasu jest naprawdę mało
Kortowiada się zaczyna”
Delektowałam się zimnym browarkiem słuchając skocznej muzyki. Podczas juwenaliów człowiek może się odprężyć i zapomnieć o zbliżającej się sesji.
Czas szybko płynął, a ja nie patrzyłam na zegarek i nie zauważyłam, że odjechał już ostatni autobus na Dajtki.
No cóż… Kieszeń studenta nie pozwala na taki luksus jak taksówka, więc musiałam wracać na stancję piechotą. Postanowiłam, że pójdę skrótem przez las kortowski, który ciągnie się wzdłuż jeziora. Nie bałam się ciemności, gdyż wydeptaną ścieżkę oświetlał księżyc w bezchmurną noc.
Moją spokojną podróż przerwał kobiecy krzyk dobiegający zza krzaków. Nie wiem skąd znalazłam w sobie tyle odwagi by podejść bliżej. Zobaczyłam przerażenie w oczach młodej dziewczyny leżącej na ziemi. Miała na sobie podartą sukienkę i trzęsła się ze strachu.
Poczułam oddech na mojej szyi. Mężczyzna przyparł mnie do drzewa i zaczął dusić. Tracąc oddech powoli osunęłam się na ziemię. Nie miałam siły, żeby się obronić. Zamknęłam oczy…

Podskakiwałam i głośno krzyczałam, gdy na górce kortowskiej pojawił się Enej. Wraz z tłumem powtarzałam:
“Kiedy miesiąc maj nadchodzi
Kupuj bilet do Olsztyna
Czasu jest naprawdę mało
Kortowiada się zaczyna”
Delektowałam się zimnym browarkiem słuchając skocznej muzyki. Podczas juwenaliów człowiek może się odprężyć i zapomnieć o zbliżającej się sesji.
Czas szybko płynął, a...

Była godzina 2.00 w nocy. Lało jak z cebra. Ulewa sprawiła, że ulicami płynęły rzeki wody a w wyżej położonych miejscach utworzyły się kałuże wielkości małego jeziora. O tej porze Dąbrowa Górnicza była jeszcze pogrążona we śnie. Spali wszyscy porządni obywatele. Ci nieporządni nie spali. Czterech mężczyzn w nerwowym pośpiechu ubierało się zakładając na siebie ciemne, nierzucające się w oczy ubrania. Wyszli cicho z mieszkania, wsiedli w samochód i udali się na drugi koniec miasta do największego skupiska garaży na osiedlu Mydlice.
Auto, które sobie wypatrzyli miało tylko dwa lata. Była to limuzyna marki BMW ze wszystkimi możliwymi na rynku gadżetami. Wiedzieli, że właściciel codziennie o tej samej porze odstawiał auto do garażu i nie wiedzieć czemu zamykał garaż tylko na jedną małą kłódkę, mając porządne zabezpieczenie.
Mężczyźni podjechali pod garaże i zatrzymali się w miejscu gdzie zabudowania stykały się z polami gdzieniegdzie porośniętymi małym laskiem. Tam pod osłoną nocy zaparkowali i wysiedli zakładając kaptury na głowy próbując w ten sposób chronić się przed deszczem oraz przynajmniej częściowo zasłonić twarze. Jeden z nich, ten największy z tłustym karkiem i ogoloną na łyso głową wyjął z torby nożyce do metalu i bez problemu rozciął kłódkę. Drugi, drobnej budowy zajął się niedużym elektronicznym urządzeniem które błyskawicznie połączył zdalnie z samochodem. W kilka sekund samochód stał otwarty. Chłopak wsiadł, nacisnął start i auto zamruczało zachęcająco. Chłopak wyjechał z garażu i wysiadł. Jego miejsce za kierownicą zajął chłopak z blizną na policzku i nie czekając na resztę spokojnie odjechał. Pozostali przymknęli drzwi garażu i wsiedli do swojego auta. Wszyscy udali się za BMW w kierunku zamku w Będzinie. Tam czekał na nich paser chroniąc się pod dużym parasolem. Przekazał im walizkę z pieniędzmi, wsiadł do auta i odjechał. Nie padło żadne słowo...

Była godzina 2.00 w nocy. Lało jak z cebra. Ulewa sprawiła, że ulicami płynęły rzeki wody a w wyżej położonych miejscach utworzyły się kałuże wielkości małego jeziora. O tej porze Dąbrowa Górnicza była jeszcze pogrążona we śnie. Spali wszyscy porządni obywatele. Ci nieporządni nie spali. Czterech mężczyzn w nerwowym pośpiechu ubierało się zakładając na siebie ciemne,...