cytaty z książki "Drzewko szczęścia"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Anaszpan, dokładnie tak. Gdyby grzecznie zjadł cały obiadek, wolałabym do niego: " Dobry jeżu, Anaszpanie!" - Zarechotała.
Jak coś zbyt łatwo przychodzi to potem dużo łatwiej się tego pozbywasz. Rzucasz w kąt, zapominasz.
Moja mama mówiła, że dobry dzień jest zawsze początkiem dobrych dni. Bo gdy się ma zły dzień, to istnieje duża szansa, że następny będzie lepszy.
Moja mam mówi, że złe dzień i są zawsze początkiem dobrych. Bo gdy ma się zły dzień, to istnieje szansa, że następny będzie lepszy”.
Może tak to już jest, że u kresu życia otwiera się trzecie oko, które widzi to, co niewidoczne jest dla reszty świata”.
(…) że naprawdę chciałabym trochę pobyć z babcią, pooddychać świeżym powietrzem i poczuć, że jeszcze gdzieś jest świat, w którym życie płynie wolniej, a relacje międzyludzkie są o niebo ważniejsze niż pieniądze”.
Od powietrza dupa nie rośnie, ale od chleba już tak.
Herb nie był istotny. Ważne było to, by przez ten rok, który miał nadejść , wnikliwie poznali swoją rodzinę, aż do korzeni. By poczuli więź, wspólnotę. Przecież tak tego każdemu brakuje”.
Nie wpadła na pomysł, że mogłaby być jeszcze szczęśliwa ze swoim mężem. Nigdy z nim o tym nie rozmawiała. Nawet nie powiedziała mu, że czuje się nieszczęśliwa. A on, jak to większość facetów, był pewien, że skoro kiedyś było dobrze, to nadal jest.
Mówi się, że z rodziną to najlepiej wychodzi się na zdjęciu. Oni już nawet zdjęć wspólnych sobie nie robili. Wszyscy tacy jacyś zabiegani codziennie, przerażeni życiem. Jakby chcieli je przeżyć jak najszybciej. Od weekendu do weekendu, od wakacji do wakacji, zapominali, że kiedy nadejdą te kolejne wakacje, kolejny urlop, to będą już rok starsi i rok bliżej śmierci. I że tego czasu nie da się cofnąć”.
Zastanawiam się, czy zawsze bardziej pamiętamy chwile, gdy zostaliśmy zranieni, od tych, gdy my kogoś zraniliśmy.
Dobrze wspomina się chwile sukcesu, kiedy coś nam się udało, ale każdy z nas ma takie momenty ze swojej przeszłości, na które chciałby spuścić kurtynę zapomnienia.
Może to prawda, że człowiek może wszystko, pod warunkiem, że bardzo tego chce.