Jak można w ogóle analizować powieść fantastyczną w taki sposób, jakby to były tezy naukowe?
Równie dobrze można sobie postawić cel obalenia przygód Asterixa i Obelixa i wykazywać szkodliwość magicznego napoju jako zachętę do brania substancji wspomagających w sporcie oraz jako dodatkowy niewątpliwy wątek okultystyczny.
Strach pomyśleć, co by się urodziło w głowie takich ludzi, gdyby odkryli grę Assassins Creed...

Jak można w ogóle analizować powieść fantastyczną w taki sposób, jakby to były tezy naukowe?
Równie dobrze można sobie postawić cel obalenia przygód Asterixa i Obelixa i wykazywać szkodliwość magicznego napoju jako zachętę do brania substancji wspomagających w sporcie oraz jako dodatkowy niewątpliwy wątek okultystyczny.
Strach pomyśleć, co by się urodziło w głowie takich...

Nawet baczny obserwator nie zdaje sobie sprawy jak mocno Dan Brown nasycił swoje książki antyklerykalnymi i antykatolickimi bzdurami. Niby widoczne, a jednak w natłoku nadużyć przeoczone, np. Kościół miał od zarania dziejów kraść symbole szlachetnym, pogańskim ludom, np. Aztekom. Dopiero Amy Welborn podnosi kurtynę oczywistości - z Aztekami Kościół zetknął się dopiero w XVI w., więc nie mógł im skraść znaczenia symboli 1 000 lat wcześniej. Takich akcji demaskatorskich jest sporo, książka warta przytoczenia w debatach z czytelnikami Browna, którzy traktują go jak źródło... wiedzy (śmiech z sitcomu).

Nawet baczny obserwator nie zdaje sobie sprawy jak mocno Dan Brown nasycił swoje książki antyklerykalnymi i antykatolickimi bzdurami. Niby widoczne, a jednak w natłoku nadużyć przeoczone, np. Kościół miał od zarania dziejów kraść symbole szlachetnym, pogańskim ludom, np. Aztekom. Dopiero Amy Welborn podnosi kurtynę oczywistości - z Aztekami Kościół zetknął się dopiero w XVI...

Postanowiłam jak najszybciej przeczytać tę książkę, żeby mieć ją z głowy. I udało się w kilka godzin, co prawda zmarnowanych, ale jest przeczytana.
Po pierwsze: tytuł jest błędny: Zrozumieć Kod Da Vinci i podtytuł: Co ukrył w swojej książce Dan Brown. Tu nie chodzi o to , by zrozumieć Kod, ale żeby ośmieszyć Browna. I autorka nie wyjaśnia co Brown ukrył. Zwykła manipulacja, żeby zarobić. Poziom tej książki jak zwykle niski u tej autorki. Sama sobie w wielu miejscach zaprzecza. Oczywiście Leonardo nie był homoseksualistą, oczywiście na Ostatniej Wieczerzy Leonarda jest św. Jan , nie Maria Magdalena. To było oczywiste, że tak napisze znawczyni wszystkiego.
"Ktoś, kto uważa się za eksperta w dziedzinie sztuki i kto jednocześnie konsekwentnie określa jako Da Vinci (Leonarda ),jest tak wiarygodny jak ekspert od religii, który Jezusa nazywałby „z Nazaretu”." s. 103
Wyjaśnię o co chodzi. Da Vinci znaczy z miejscowości Vinci, a nie jest to nazwisko, jak się powszechnie uważa. Jeżeli ktoś mówi Jezus z Nazaretu, to nie jest prawdziwym religioznawcą, a niestety autorka tak określa Jezusa, no to czyż sama sobie nie zaprzecza. Bądźmy konsekwentni w swoich poglądach. To jest On z Nazaretu czy nie pani Welborn?
Autorka thriller Browna traktuje jak książkę naukową. Niech teraz się weźmie za Tajemnice 13 Apostoła Michela Benoit i niech powie autorowi jak jest w zakonach, bo wie na pewno lepiej niż były zakonnik. Naprawdę ta książka to dramat. Nie polecam. Szkoda moich 7 zł na tę pozycję.

Postanowiłam jak najszybciej przeczytać tę książkę, żeby mieć ją z głowy. I udało się w kilka godzin, co prawda zmarnowanych, ale jest przeczytana.
Po pierwsze: tytuł jest błędny: Zrozumieć Kod Da Vinci i podtytuł: Co ukrył w swojej książce Dan Brown. Tu nie chodzi o to , by zrozumieć Kod, ale żeby ośmieszyć Browna. I autorka nie wyjaśnia co Brown ukrył. Zwykła...