Tak dużo zwrotów akcji, tyle zdrad i zsadzek, aż męczy i nuży, i jak ktoś wcześniej wypowiedział się, przypomina telenowelę.

Tak dużo zwrotów akcji, tyle zdrad i zsadzek, aż męczy i nuży, i jak ktoś wcześniej wypowiedział się, przypomina telenowelę.

Cieszy fakt, że nie jest to kolejna książka gdzie główni bohaterewie są och i ach. Nie ma tu dżentelmenów, jest świat gdzie kobieta jest własnością i nie ma od tego wyjątków. Mimo toże rodzi się miłość. Drażni trochę wielowątkowość. A ocena na 6 ponieważ i tu spoiler: nie czułam chemi pomiędzy bohaterami. Nie ma rozwijającego się uczucia, jest brak zaufania, poniżanie, a stronę później zaufanie, zrozumienie i oddanie. Jakby autorka nie miała pomysłu na rozwój tego uczucia.

Cieszy fakt, że nie jest to kolejna książka gdzie główni bohaterewie są och i ach. Nie ma tu dżentelmenów, jest świat gdzie kobieta jest własnością i nie ma od tego wyjątków. Mimo toże rodzi się miłość. Drażni trochę wielowątkowość. A ocena na 6 ponieważ i tu spoiler: nie czułam chemi pomiędzy bohaterami. Nie ma rozwijającego się uczucia, jest brak zaufania, poniżanie, a...

Mimo, że książki z tej serii pochłaniam już od jakiegoś czasu i w większości jestem bardzo z nich zadowolona, w tym konkretnym przypadku się zawiodłam. Do ponad połowy książki główny bohater traktuję swoją brankę jak śmiecia - głodzi ją, poniża, prztrzymuje jak psa i chłosta. Ja jestem w stanie uwierzyć, że autorka chciała przedstawić realia tamtych czasów, jednak jeśli decydujemy się na pisanie ROMANSU to było by miło, gdyby to faktycznie był ten gatunek. Po połowie książki robi się jeszcze ciekawiej, gdyż główna bohaterka postanawia zostać żoną swojego porywacza (twierdząc, że ona by go traktowała tak samo w podobnych okolicznościach). Wtedy pomyślałam, że może w końcu losy bohaterki trochę się poprawiają, a książka faktycznie zacznie przypominać ROMANS - nic bardziej mylnego. Świeżo upieczoną żonę czekają najpierw 2 stosunki płciowe (bo kochaniem się tego nazwać nie można). Oba trwały może z minute i skończyły się zaspokojeniem potrzeb jej małżonka. Tak, ja wiem, że jesteśmy w epoce wikingów, ale na Boga - nie zapominajmy o gatunku książki o której jest mowa. Kolejne losy bohaterki są chyba już tylko gorsze. Przybywa rodzina Rorika oraz jego kuzynka, która liczyła na małżeństwo z nim. Wszyscy nienawidzą dziewczyny (za zbrodnie jej brata). Jest zastraszana, a nawet grozi jej się śmiercią. Jesteśmy w 3/4 książki a cudowny mąż głównej bohaterki postanawia stanąć po stronie swojej rodziny i zaczyna winić swoją młodą żonę za całe zło świata. Co kończy się niczym innym jak brutalnym gwałtem na przestraszonej i walczącej o życie dziewczynie (tak w małżeństwie może dojść do gwałtu). Wiem, że wszystko można wytłumaczyć tym, że akcja dzieje się w epoce wikingów, ale na Boga książka prawie się kończy, a życie głównej bohaterki to jakiś koszmar. Mąż trochę zmienia nastawienie kiedy ktoś dwukrotnie dodaje do jedzenia jego żony trucizny i ta walczy o życie. W końcu dochodzimy do końca książki, gdzie główna bohaterka zostaje porwana przez ludzi swojego brata i oczywiście pobita. Ma zostać żoną jakiegoś starego króla, który wierzy, że jej dziewictwo przywróci mu młodość. Bez dalszych spojlerów. Na ostatnich stronach książki, jeszcze tylko doradca króla próbuje ją zgwałcić, a po cudownym ratunku ze strony męża, będąc już w domu zostaje porwana i jeden z mieszkańców wyspy próbuje zrzucić ją z klifu. Młode małżeństwo odbywa tylko jeden dłuższy stosunek z którego obie strony czerpią przyjemność. Jeśli to jest romans z epoki wikingów to nie siegnę już nigdy po książkę osadzoną w tym konkretnym okresie. Raczej nie polecam.

Mimo, że książki z tej serii pochłaniam już od jakiegoś czasu i w większości jestem bardzo z nich zadowolona, w tym konkretnym przypadku się zawiodłam. Do ponad połowy książki główny bohater traktuję swoją brankę jak śmiecia - głodzi ją, poniża, prztrzymuje jak psa i chłosta. Ja jestem w stanie uwierzyć, że autorka chciała przedstawić realia tamtych czasów, jednak jeśli...

Świetna...

Świetna...

Troszkę za dużo tu wszystkiego. Dialogi i rozumowanie bohaterów czasami na poziomie pięciolatków. Rozumiem, że w tamtych czasach ludzie nie byli wykształceni ale chyba nie wierzę aż tak jak Hormuz w głupotę ludzką.

Troszkę za dużo tu wszystkiego. Dialogi i rozumowanie bohaterów czasami na poziomie pięciolatków. Rozumiem, że w tamtych czasach ludzie nie byli wykształceni ale chyba nie wierzę aż tak jak Hormuz w głupotę ludzką.

Taka wikińska telenowela. Zakończenie (król Sitric) bardzo mocno naciągane.

Taka wikińska telenowela. Zakończenie (król Sitric) bardzo mocno naciągane.

Polecam :) Książka już od samego początku mnie wciągnęła.

Polecam :) Książka już od samego początku mnie wciągnęła.

Zemsta czasem oczyszcza, ale droga do zemsty zazwyczaj nie jest prosta. Główna bohaterka ratuje mężczyznę, który pragnie zemsty na jej bracie, ale nie spodziewa się, że to niedługo ona będzie zdana na jego łaskę. Ale rodzi się też miłość, która jest, ale długo pozostaje w ukryciu. Taki przeciętny romans historyczny, jest trochę akcji, coś się dzieje, są złe charaktery i dobre dusze. Jest miłość, nienawiść i cała gama innych uczuć. Ot tak do poczytania raz i odłożenia na półkę.

Zemsta czasem oczyszcza, ale droga do zemsty zazwyczaj nie jest prosta. Główna bohaterka ratuje mężczyznę, który pragnie zemsty na jej bracie, ale nie spodziewa się, że to niedługo ona będzie zdana na jego łaskę. Ale rodzi się też miłość, która jest, ale długo pozostaje w ukryciu. Taki przeciętny romans historyczny, jest trochę akcji, coś się dzieje, są złe charaktery i...

Niestety słaba. Pierwsza część "Białe noce" zdecydowanie lepsza. Miało być o wikingach, a tu główny bohater niby wiking ale lord? To jakaś ściema. Na szczęście tomy nie są ze sobą połączone, fabuła jest zupełnie inna i można czytać dowolnie. Seria "Wiking" to: "Białe noce", "Walkiria", "Fiordy", "Czarodziejka".

Niestety słaba. Pierwsza część "Białe noce" zdecydowanie lepsza. Miało być o wikingach, a tu główny bohater niby wiking ale lord? To jakaś ściema. Na szczęście tomy nie są ze sobą połączone, fabuła jest zupełnie inna i można czytać dowolnie. Seria "Wiking" to: "Białe noce", "Walkiria", "Fiordy", "Czarodziejka".

Nie zachwyca, ale ma swój urok. Bardziej spodobała mi sie pierwsza część "białe noce", teraz zabieram się za trzecią, zobaczymy jak będzie ;)

Nie zachwyca, ale ma swój urok. Bardziej spodobała mi sie pierwsza część "białe noce", teraz zabieram się za trzecią, zobaczymy jak będzie ;)