Początek i końcówka ciekawe. Niestety ogromna część książki to biografia bohaterów, włączając tych martwych, jest nawet opis skąd wziął się pies...
Relacja Kate i SImona denerwuje, chłop traktuje ją jakby była jego niepełnosprawnym dzieckiem, chce zagłaskać ją na śmierć, a to przecież dorosła kobieta. Kilkakrotnie miałam wrażenie, że SImon udaje geja, a tak naprawdę ma ochotę na Kate, bo jego zachowanie jest absurdalne.
W teraźniejszości wszystkie relacje to pączek posypany taczką cukru. Bohaterowie nie robią nic tylko piją kawę lub alkohol, ewentualnie coś jedzą.
Dorośli ludzie, zwracający się do siebie "dzieciaki" - bardzo realistyczne, prawda? Tu chyba zawalił tłumacz, zapewne chodziło o słowo "guys".
Wątek o przeszłości byłby fajny, szczególnie duch jeziora przypadł mi do gustu, ale dostajemy za dużo opisów, które mają chyba za zadanie zamęczyć czytelnika.

Początek i końcówka ciekawe. Niestety ogromna część książki to biografia bohaterów, włączając tych martwych, jest nawet opis skąd wziął się pies...
Relacja Kate i SImona denerwuje, chłop traktuje ją jakby była jego niepełnosprawnym dzieckiem, chce zagłaskać ją na śmierć, a to przecież dorosła kobieta. Kilkakrotnie miałam wrażenie, że SImon udaje geja, a tak naprawdę ma...

Kate Granger po zdradzie męża przeprowadza się do domu rodziców, którzy mieszkają nad Jeziorem Górnym. Kobieta szuka tam schronienia po rozpadzie swojego małżeństwa. Ma ona nadzieję, że pozbiera się po ciężkich chwilach i dojdzie do siebie. Pewnego dnia na brzegu jeziora Kate znajduje ciało kobiety, która ma na sobie staroświecką suknię, a w jej fałdach ukryte jest niemowlę. Nikt oprócz Kate, która widziała wcześniej znalezioną kobietę w swoich snach, nie potrafi zidentyfikować jej, ani jej dziecka. Z czasem wychodzi na jaw coraz więcej sekretów dotyczących tej sprawy.

W książce narracja prowadzona jest w trzeciej osobie. Są dwie płaszczyzny czasowe. Częściej występują wątki dziejące się w teraźniejszości, kiedy to Kate próbuje rozwiązać zagadkę dotycząca kobiety znalezionej na brzegu jeziora oraz to, jaki ma ona związek z jej snami. Co jakiś czas cofamy się też do przeszłości, która miała miejsce około stu lat temu. Opisuje ona losy Addie, czyli kobiety znalezionej na brzegu jeziora, głównie jej młodość i życie miłosne. Ogólnie w książce tej występuje wątek nieszczęśliwej miłości, która skończyła się tragicznie, a duchy przeszłości powracają, ponieważ sprawa morderstwa sprzed stu lat do tej pory nie została rozwiązana. Powieść ta bardzo potrafiła mnie zaciekawić, bo lubię czytać o tajemnicach z przeszłości i tym samym cofać się do bardzo odległych czasów tak jak w tej książce. Tak więc czytałam ją z dużym zainteresowaniem, bo było też wiele opisów, które na szczęście mnie nie nudziły, a zaciekawiły. Czasami, szczególnie pod koniec książki, kiedy to już wszystkie sekrety wychodziły na jaw, powieść ta trochę mnie przerażała za sprawą paranormalnych zjawisk
występujących w niej.

"Córki jeziora" jest piękną, choć trochę smutną powieścią obyczajową. Nie brakuje w niej wątku miłości, która zakończyła się tragicznie, sekretów sprzed stu lat oraz ogólnie tajemniczego klimatu, jakie sprawia jezioro. Jeśli lubicie historie, które na pierwszy rzut oka wydają się niemożliwe, ale potrafią tak wciągnąć, tak aż że trudno się od nich oderwać, to z pewnością spodoba Wam się ta książka.

Kate Granger po zdradzie męża przeprowadza się do domu rodziców, którzy mieszkają nad Jeziorem Górnym. Kobieta szuka tam schronienia po rozpadzie swojego małżeństwa. Ma ona nadzieję, że pozbiera się po ciężkich chwilach i dojdzie do siebie. Pewnego dnia na brzegu jeziora Kate znajduje ciało kobiety, która ma na sobie staroświecką suknię, a w jej fałdach ukryte jest...

Zaintrygował mnie opis powieści, lecz fabuła rozczarowała. Zapowiadało się interesująco, natomiast efekt w moim odczuciu nie wykorzystuje potencjału. Tym niemniej nie jest to zła książka. Czas spędzony na czytaniu nie jest czasem straconym.

Zaintrygował mnie opis powieści, lecz fabuła rozczarowała. Zapowiadało się interesująco, natomiast efekt w moim odczuciu nie wykorzystuje potencjału. Tym niemniej nie jest to zła książka. Czas spędzony na czytaniu nie jest czasem straconym.

Do połowy książka nie zrobiła na mnie pozytywnego wrażenia (bajka o duchach (?).Po przeczytaniu całości moja opinia uległa zmianie. Końcówka ciekawsza. Gdyby Autorka poprzestała na historii Adie, mogłaby stworzyć całkiem niezły thriller. Historia Kate wydawała mi się nudna, mocno naciągana, wręcz niewiarygodna i popsuła całość.

Do połowy książka nie zrobiła na mnie pozytywnego wrażenia (bajka o duchach (?).Po przeczytaniu całości moja opinia uległa zmianie. Końcówka ciekawsza. Gdyby Autorka poprzestała na historii Adie, mogłaby stworzyć całkiem niezły thriller. Historia Kate wydawała mi się nudna, mocno naciągana, wręcz niewiarygodna i popsuła całość.

Opis na okładce zdecydowanie wzbudza zainteresowanie i niestety okazało się, że sam pomysł na fabułę jest najmocniejszym punktem książki. Do języka nie mam zastrzeżeń, książkę czyta się także bardzo przyjemnie. Niezrozumiała jest już jednak sama konstrukcja i wybory autorki. Początkowe rozdziały dają nadzieje na tajemniczą historię z morskimi legendami i morderstwem w tle. Niestety potem autorka serwuje całkiem zwyczajną powieść obyczajową z do bólu banalnymi problemami i na koniec dość pokracznie próbuje wcisnąć elementy nadprzyrodzone. Zakończenie zdecydowanie nie powala, a nawet psuje efekt. Książka ma fajny klimat, ale za dużo w niej nietrafionych pomysłów. Nie czyta się tego źle, momentami naprawdę wciąga, ale nie brakuje fragmentów, które po prostu mnie nie przekonały. Tytułu jakoś szczególnie nie polecam ani nie odradzam. Nie jest to stracony czas, ale muszę przyznać, że opis obiecuje dużo więcej. Zdecydowanie także nie można się nastawiać na fantastykę, bo z tego gatunku w tej powieści jest akurat najmniej elementów.

Opis na okładce zdecydowanie wzbudza zainteresowanie i niestety okazało się, że sam pomysł na fabułę jest najmocniejszym punktem książki. Do języka nie mam zastrzeżeń, książkę czyta się także bardzo przyjemnie. Niezrozumiała jest już jednak sama konstrukcja i wybory autorki. Początkowe rozdziały dają nadzieje na tajemniczą historię z morskimi legendami i morderstwem w tle....

Przeczytałam 15% i nie dałam rady. Czytałam czekając na coś ...za dużo opisów,męczyłam się.

Przeczytałam 15% i nie dałam rady. Czytałam czekając na coś ...za dużo opisów,męczyłam się.

Adelaine żyje na przełomie XIX i XX wieku, zaś Kate na początku wieku XXI. Kobiety dzieli ponad sto lat i choć się nie znają, to jednak coś je łączy. Kate bowiem miewa dziwne, niepokojące sny - sny o życiu Addie....
Powieść "Córki jeziora" opowiada historię, w której jest miłość, zazdrość, zabójstwo, tajemnica i nawiedzony dom, a wszystko to w oprawie starodawnych legend. Choć fabuła prowadzona jest w dwóch różnych czasach, nie zakłóca to absolutnie odbioru, a co więcej zmienia perspektywę i dodaje lekturze tajemniczości. Mi osobiście dostarczyła ona sporo emocji: udało się bowiem doprowadzić mnie do płaczu; niektóre fragmenty mnie rozbawiły; a po dokończeniu czułam nawet strach przed wyjściem w nocy z łóżka.
Cieszę się, że trafiłam na tę pozycję i od razu szukam co jeszcze stworzyła autorka.

Adelaine żyje na przełomie XIX i XX wieku, zaś Kate na początku wieku XXI. Kobiety dzieli ponad sto lat i choć się nie znają, to jednak coś je łączy. Kate bowiem miewa dziwne, niepokojące sny - sny o życiu Addie....
Powieść "Córki jeziora" opowiada historię, w której jest miłość, zazdrość, zabójstwo, tajemnica i nawiedzony dom, a wszystko to w oprawie starodawnych legend....

Jestem pozytywnie zaskoczona. Książka wciągająca i idealna na letnią, lżejszą lekturę. Ma fajny klimat, choć miejscami dialogi nieco toporne. Czytałam głównie dlatego, żeby odkryć tajemnicę i dowiedzieć się, o co w tym wszystkim chodzi...

Jestem pozytywnie zaskoczona. Książka wciągająca i idealna na letnią, lżejszą lekturę. Ma fajny klimat, choć miejscami dialogi nieco toporne. Czytałam głównie dlatego, żeby odkryć tajemnicę i dowiedzieć się, o co w tym wszystkim chodzi...

Pewnego dnia na brzegu pobliskiego jeziora pojawiają się zwłoki kobiety, która w fałdach szaty ma ukryte maleńkie ciało dziecka. Nikt nie rozpoznaje kobiety oprócz Kate Granger, która powróciła do rodzinnego domu po rozstaniu z mężem. Od jakiegoś czasu w snach Kate pojawiają się obrazy wspomnień z życia zamordowanej kobiety z jeziora, która ma powiązania z jej rodziną i żyła sto lat temu. To właśnie w snach topielica stara się przekazać ważne przesłanie, a Kate podąża za przeszłością. Odkrywa nie tylko kim była kobieta, ale także jej tragiczny koniec i tajemnicę skrywaną przez jej przodków.

Urzekł mnie piękny opis jeziora, które jest uformowane na kształt żyjącej postaci, a dodanie do powieści pradawnej legendy związanej z jeziorem jest fenomenalne. Wątek paranormalny jest subtelnie wpleciony w powieść, gdzie tworzą kolejny świat nie tylko teraźniejszość i przeszłość. To na wydarzeniach z przeszłości skupiam całe swoje zainteresowanie, bo w nich skrywaną jest tajemnica dlaczego po stu latach pojawiają się zwłoki na brzegu tajemniczego jeziora, a Kate i teraźniejszość jest tylko tłem. Chociaż już w połowie książki miałam podejrzenia co do Kate i jej powiązań z topielicą, to nie zepsuło mi to czytania z ciekawością i zaintrygowanie dalszych ich losów, oraz tego kto jest mordercą.

To było pierwsze spotkanie z książką tej autorki, i na pewno nie ostatnie. Polecam tę pozycję książkową.

Pewnego dnia na brzegu pobliskiego jeziora pojawiają się zwłoki kobiety, która w fałdach szaty ma ukryte maleńkie ciało dziecka. Nikt nie rozpoznaje kobiety oprócz Kate Granger, która powróciła do rodzinnego domu po rozstaniu z mężem. Od jakiegoś czasu w snach Kate pojawiają się obrazy wspomnień z życia zamordowanej kobiety z jeziora, która ma powiązania z jej rodziną i...

Znakomita, trzymająca w napięciu z nagłymi zwrotami akcji. Polecam!

Znakomita, trzymająca w napięciu z nagłymi zwrotami akcji. Polecam!