W końcu! Książka, skierowana do mężczyzn, którzy doświadczają trudności z wyrażaniem uczuć, utrzymywaniem relacji i radzeniem sobie z życiowymi wyzwaniami. Autor nazywa ich "milczącymi synami", a ich problemy często wynikają z trudnych doświadczeń rodzinnych, takich jak alkoholizm, przemoc czy krytycyzm.
Książka oferuje wsparcie dla tych mężczyzn, pomagając zrozumieć, dlaczego czasem trudno im wybuchnąć emocjami, jakie są źródła ich trudności w relacjach czy dlaczego obawiają się porażki. Dr. Ackerman, będąc jednym z nich, dzieli się swoim doświadczeniem i pokazuje, jak przezwyciężyć te trudności.
Autor nie zapomina również o kobietach, wskazując, jak mogą zrozumieć i wesprzeć swoich partnerów, synów czy przyjaciół zmagających się z milczeniem i trudnościami emocjonalnymi.

W końcu! Książka, skierowana do mężczyzn, którzy doświadczają trudności z wyrażaniem uczuć, utrzymywaniem relacji i radzeniem sobie z życiowymi wyzwaniami. Autor nazywa ich "milczącymi synami", a ich problemy często wynikają z trudnych doświadczeń rodzinnych, takich jak alkoholizm, przemoc czy krytycyzm.
Książka oferuje wsparcie dla tych mężczyzn, pomagając zrozumieć,...

Niech was nie zmyli przypisanie tego tytułu do gatunku: 'poradniki'. To bardziej studium, gdyż warstwa stricte poradnikowa jest tu zdecydowanie skromniejsza niż ta 'analityczno-opisowa' pozwalająca odbiorcy zagłębić się w schematy i motywy zachowania, reakcje, przyczyny oraz skutki, a także problemy i skłonności mężczyzn wychowywanych w rodzinach dysfunkcyjnych i alkoholowych. Same kwestie poradnikowe podane bezpośrednio znajdziemy w ostatnim rozdziale, jednak na różnych etapach poszczególnych rozdziałów są także zręcznie wplatane sugestie lub pytania, które skłonią do introspekcji oraz refleksji nad przeszłością i teraźniejszością.

Nie czyta się tej książki przyjemnie, ale mniej lub bardziej boleśnie, jednak co warte docenienia: autor oraz wydawca dołożyli starań, by czytało się ją sprawnie - zgrabnie podzielone rozdziały, które warto przyjmować w małych dawkach, by znaleźć czas na przetrawienie treści poruszanych w danej sekcji oraz pozwolić umysłowi na skonsolidowanie wiedzy i wniosków. Nie ma tu lania wody, nużących opisów, autor dba o pobudzanie uwagi czytelnika - licznymi anegdotami, językiem w odpowiednio prostej formie wyjaśniającym trudne, złożone i przygnębiające tematy. Są także przystępne ćwiczenia ankietowe pozwalające samemu umiejscowić się w spektrum pojęć DDD i DDA. Do tego nieprzypadkowo dobierane cytaty postaci historycznych i twórców kultury wieńczące poszczególne rozdziały oraz fragmenty wypowiedzi rozmówców, z którymi profesor przeprowadzał wywiady, cenne, bo pozwalają odnieść do omawianego zagadnienia inny sposób widzenia niż ten autora i trafnie opisać kwestię innymi słowami.

Na przestrzeni książki odbiorca odczuwa, że prof. Ackerman nie jest jedynie teoretycznym znawcą tematu, a empirycznie doświadczył tego, co opisuje i przeszedł drogę, którą proponuje czytelnikowi. Widać, że poważnie potraktował własne słowa o wsparciu i męskiej wspólnocie w problemie, ponieważ odnosi własne doświadczenia do treści na konkretnych etapach, bierze udział w proponowanych ćwiczeniach, a nawet zamieszcza szczery wywiad z własnym ojcem; dzięki tym zabiegom zdobywa szacunek i zaufanie odbiorcy.

Z pewnością nie jest to, jak czytamy na okładce, książka wyłącznie dla DDD, DDA oraz ich bliskich, gdyż styczność z 'milczącymi synami' mamy wszyscy - problem jest niedostatecznie uświadomiony w społeczeństwie, a znajomość tematu wielce ułatwić może zrozumienie mężczyzn z dysfunkcyjnych domów, co pozwoliłoby na usprawnienie komunikacji, czy ograniczenie konfliktów, napięć i nieporozumień w relacjach z nimi, których prędzej czy później każdy będzie uczestnikiem.

Niech was nie zmyli przypisanie tego tytułu do gatunku: 'poradniki'. To bardziej studium, gdyż warstwa stricte poradnikowa jest tu zdecydowanie skromniejsza niż ta 'analityczno-opisowa' pozwalająca odbiorcy zagłębić się w schematy i motywy zachowania, reakcje, przyczyny oraz skutki, a także problemy i skłonności mężczyzn wychowywanych w rodzinach dysfunkcyjnych i...

Tytuł wprowadza w błąd, to nie jest wsparcie. Książka opisuje problemy DDA i ich przyczyny

Tytuł wprowadza w błąd, to nie jest wsparcie. Książka opisuje problemy DDA i ich przyczyny

Fragmenty z książki:

,,Ty sam jesteś swoim uzdrowieniem, albo żyjesz nim na co dzień w swoim życiu, albo nie. Jeżeli korzystasz z pełni swojego potencjału (...).

,,Jeżeli unikasz rozmowy, pozwalasz, aby twoja duma stawała na drodze zdrowemu rozsądkowi. Duma nie ma związku z twoim bólem, ale może powodować jego dalsze trwanie. Rozmowa z kimś nie uwłacza twojej męskości, świadczy, że masz dość rozumu, aby zdać sobie sprawę, że powinieneś zwrócić się o wsparcie. Na świecie jest mnóstwo ludzi. Trzeba tylko ich odszukać. Będą ci służyć pomocą, nie osądzając".

,,Kiedy zbieramy ciosy, właśnie raz duch mówi nam, abyśmy się podnieśli, a duchowość daje nam do tego siłę. Człowiek nie wstaje, jeśli zostaje złamany na duchu".

Nie wstydem jest poprosić kogoś o pomoc. Czasem rozmowa z obcą osobą, bywa lepsza od fachowej poradni terapeutycznej. Wiem, po sobie. Sam jestem DDA. Dzięki tej książce odkryłem kolejny sekret swojej osobowości, blisko mi do pracoholizmu i z tego wynika, że jestem hiperdojrzały z domieszką mistrza skuteczności. Znajomość tego typu sprawia, że mogę bardziej pokochać siebie.

Jedyna rzecz, która komplikuje życie każdego z DDA, to właśnie ta duma i błędne przekonanie, że dasz radę sam, bez wsparcia innych... Warto rozmawiać, kobieta z kobietami, mężczyzna z mężczyznami, to jest dobra sesja terapeutyczna. Zupełnie jak w polskim filmie ,,Testosteron".

Trzy dominujące cechy DDA: Nadmierna powaga, bezlitosne osądzanie siebie, i ciągłe poszukiwanie zewnętrznej aprobaty i dowartościowania.

Cierpieliśmy z niedostatku ojcostwa. Przeszłości nie zmienisz, ale mimo to, możesz żyć, życiem, jakim chcesz, wszystko zależy od Ciebie.

,,Życie to ciąg doświadczeń, gdzie każde z nich czyni nas silniejszymi" - Henry Ford.

Moim zdaniem to najlepsza książka autora, jaką przeczytałem, to moja jedynka roku 2023.

Fragmenty z książki:

,,Ty sam jesteś swoim uzdrowieniem, albo żyjesz nim na co dzień w swoim życiu, albo nie. Jeżeli korzystasz z pełni swojego potencjału (...).

,,Jeżeli unikasz rozmowy, pozwalasz, aby twoja duma stawała na drodze zdrowemu rozsądkowi. Duma nie ma związku z twoim bólem, ale może powodować jego dalsze trwanie. Rozmowa z kimś nie uwłacza twojej męskości,...

Po napisaniu tej recenzji nakład tej książki powinien się bardzo szybko wyczerpać ponieważ dobrych książek, które poruszają temat DDA oraz DDD jest, jak na lekarstwo. A więc zacznijmy od tego, że autor książki ma pojęcie, wiedzę oraz cytuje to co potrzeba czyli badania oraz wnioski autorytetów – nie mylić z głupimi hasłami motywacyjnymi.

Książka jest naprawdę wybitna i napisana tak, żeby ją każdy mógł zrozumieć. Z drugiej strony czytanie jej boli duszę, bo dotyka mocnych tematów i powrót do przeszłości będzie nieunikniony. Tu nie ma lania wody oraz generalizacji. Dlatego czytanie tej książki będzie bardzo bolesne ale książka będzie bardzo pomocna dla każdego, kto chce zmierzyć się z bolesną przeszłością.

Tą książkę powinien przeczytać każdy terapeuta, psycholog oraz osoba, która chce wygrać z bolesną przeszłością. Uważam, że książka jest na tyle uniwersalna, że można ją polecić zarówno mężczyzną oraz kobietą. Myślę też, że książka ma więcej do zaoferowania niż 50% terapeutów oraz psychologów, którzy zajmują się tymi trudnymi tematami. Dlatego przeczytanie tej książki to najlepszy prezent, jaki możesz sobie zafundować lub swojemu partnerowi.

Po napisaniu tej recenzji nakład tej książki powinien się bardzo szybko wyczerpać ponieważ dobrych książek, które poruszają temat DDA oraz DDD jest, jak na lekarstwo. A więc zacznijmy od tego, że autor książki ma pojęcie, wiedzę oraz cytuje to co potrzeba czyli badania oraz wnioski autorytetów – nie mylić z głupimi hasłami motywacyjnymi.

Książka jest naprawdę wybitna i...

Zasadniczy problem, jaki mam z tą książką, to że prawie w ogóle nie ma w niej rozwiązań. Dopiero ostatnie 7 stron porusza w sposób bezpośredni wskazówki, dotyczące tego co można zrobić, by oswoić się z DDA.
Pozostałość to zasadniczo przesłanie "nie jesteś sam", czyli wyjaśnianie pewnych cech mężczyzn z DDA/DDD. Jako dorosłe dziecko alkoholika, przyznam że usłyszenie że są też inne osoby z podobnymi przejściami lekko poprawiało mnie na duchu przez pierwsze 10-20 stron, ale potem liczyłem na jakieś wskazówki dotyczące pracy nad sobą, a nie dalsze wałkowanie tego samego tematu do prawie samego końca. Jestem facetem - nie chcę współczucia tylko rozwiązań.
Książka może się jednak nadać dla kobiet bliskich mężczyznom DDA/DDD, jako że jest w niej sporo opisów pewnych zachowań wraz z wyjaśnieniem, skąd się wzięły. Na pewno pomoże to w zrozumieniu ofiar przemocy rodzinnej.

Zasadniczy problem, jaki mam z tą książką, to że prawie w ogóle nie ma w niej rozwiązań. Dopiero ostatnie 7 stron porusza w sposób bezpośredni wskazówki, dotyczące tego co można zrobić, by oswoić się z DDA.
Pozostałość to zasadniczo przesłanie "nie jesteś sam", czyli wyjaśnianie pewnych cech mężczyzn z DDA/DDD. Jako dorosłe dziecko alkoholika, przyznam że usłyszenie że są...

Jeżeli pochodzisz z dysfunkcyjnej rodziny, i czujesz, że masz jakiś defekt, coś co powoduje, że twoje życie towarzyskie lub wewnętrzne nie jest takie jak powinno, to dowiesz się tutaj o możliwościach wywodzenia się takiego defektu z dzieciństwa. Ta książka nie wskazuje jak się wyleczyć, a jedynie pokazuje cechy i przyczyny tych cech, które wywodzą się z dysfunkcji. Pomocne, ale nie zbawienne.

Jeżeli pochodzisz z dysfunkcyjnej rodziny, i czujesz, że masz jakiś defekt, coś co powoduje, że twoje życie towarzyskie lub wewnętrzne nie jest takie jak powinno, to dowiesz się tutaj o możliwościach wywodzenia się takiego defektu z dzieciństwa. Ta książka nie wskazuje jak się wyleczyć, a jedynie pokazuje cechy i przyczyny tych cech, które wywodzą się z dysfunkcji....

Książka dno i trzy metry mułu.

Cytuję z moich notatek na marginesach:

Bardzo kiepskie opisy
Książka zostawia czytelnika z jego problemem wewnątrz niego samego.
Nie buduje odniesienia do przyczyn zachowań czy problemów.

Wskazuje czy wręcz nakazuje zmianę bez wzięcia pod uwagę reacji z innymi ludźmi.
Komunikat: "jesteś sam, sam się zepsułeś, sam się napraw".

To co to za wsparcie?

Przykład:

"triangulator to typ milczącego syna, ... który nie bierze odpowiedzialności za swoje zachowanie.

Działania konieczne do dokonania przemiany:
Nauczyć się przyjmować odpowiedzialność za swoje postępowanie".

Dla mnie autor jest idiotą pisząc takie słowa.
To nie jest poziom psychoterapeutyczny, tylko poziom prostego człowieka:
jeśli dwie deski nie są połączone gwoździem,
a potrzebują być,
to rozwiązaniem jest zbić te dwie deski gwoździem.

Dla mnie autor jest naukowcem (rzeczywiście jest),który chciałby uchodzić za pomocnego psychoterapeutę.

Źle wydane 35 zł.

Książka dno i trzy metry mułu.

Cytuję z moich notatek na marginesach:

Bardzo kiepskie opisy
Książka zostawia czytelnika z jego problemem wewnątrz niego samego.
Nie buduje odniesienia do przyczyn zachowań czy problemów.

Wskazuje czy wręcz nakazuje zmianę bez wzięcia pod uwagę reacji z innymi ludźmi.
Komunikat: "jesteś sam, sam się zepsułeś, sam się napraw".

To co to za...

Zrozumienie niektórych zasad, które dominują w dysfunkcyjnych rodzinach, może pomóc uwolnić się i odbudować poczucie własnej wartości oraz stworzyć zdrowsze relacje.




Dorastając w rodzinie z uzależnionym, chorym psychicznie lub nadużywającym rodzicem, wiesz, jakie to trudne – a dysfunkcja chorego rodzica dotyka wszystkich członków rodziny. Z czasem rodzina zaczyna kręcić się wokół utrzymywania status quo – dysfunkcji. Sztywne zasady i role rodzinne rozwijają się w dysfunkcyjnych rodzinach, które pomagają utrzymać dysfunkcyjny system rodzinny i pozwalają uzależnionemu na dalsze nadużycia, a sprawcy przemocy na dalszą bezprawie.



W dysfunkcyjnych rodzinach dorośli są tak zaabsorbowani własnymi problemami i bólem, że nie dają swoim dzieciom tego, czego one potrzebują i czego pragną – konsekwencji, bezpieczeństwa, bezwarunkowej miłości. W rezultacie dzieci czują się bardzo zestresowane, niespokojne i niekochane.



Dr Robert J. Ackerman jest w Stanach Zjednoczonych uznawany za najwyższy autorytet w sprawie dzieci alkoholików, opublikował wiele artykułów i wyników badań, ponadto jest autorem wielu książek w tym: Wyrosnąć z DDA. Wsparcie dla dorosłych córek alkoholików, Zanim będzie za późno. Przemoc i kontrola w rodzinie czy Wsparcie dla dorosłych synów z dysfunkcyjnych domów i ich bliskich. Dla DDA i DDD.



Ta ostatnia, jest dedykowana przede wszystkim mężczyznom pochodzącym z dysfunkcyjnych rodzin, poszukujących uzdrowienia swojej męskości, ale również osobom emocjonalnie z nimi związanym, które zapragnęły lepiej ich poznać i zrozumieć. Sam autor również się z nimi identyfikuje i nazywa takich mężczyzn, cichymi synami, pragnąc w ten sposób pokazać, w jakich warunkach dorastali i jak udało im się przetrwać w obliczu dysfunkcji, która ich dotykała. Książka nie jest aktem oskarżenia rodziców, ale wskazuje drogę przez przeszkody związane z dorastaniem w trudnej rodzinie i odnalezieniem własnego potencjału — w pracy, w zabawie, w związkach, w rodzicielstwie. Opierając się na solidnych badaniach i studiach przypadków, opisujących inne niż alkoholowe typy rodzin dysfunkcyjnych, a wszystko po to, by lepiej poznać środowisko, w którym dorastali. Zamieścił również wywiady z kobietami: czy to partnerkami, czy matkami, pozostającymi w bliskiej relacji z cichymi synami, by sami mogli usłyszeć, co one na ich temat mówią i jak ich odbierają.



Badania przeprowadzone przez dr Ackermana dostarczają cennych danych do tej książki, która szczegółowo przygląda się problemom, z jakimi borykają się „cisi synowie”. Okazuje się, że 66% milczących synów miało ojców, którzy byli kiepskimi wzorami do naśladowania; 69% ma problemy w kontaktach z kobietami; a mimo wszystko 65% z nich uważa, że ​​idealny mężczyzna powinien być opiekuńczy i kochający. Książka bada różne sposoby, jakie rodziny dysfunkcyjne wpływają na relacje między ojcami i synami a matkami i synami, relacje romantyczne, rodzicielstwo i pracę. Wreszcie dr Ackerman oferuje mężczyznom porady, jak lepiej komunikować się i rozwijać emocjonalnie.



Książka podzielona została na kilka części, w których autor dokładnie wyjaśnia, kim są cisi synowie i analizuje problemy, z jakimi często się borykają, powody, dla których nie doświadczają pełnego zakresu emocji oraz sposób, w jaki rodzice wpływają na ich życie, a także jak przyszłość wpłynęła na ich relacje z innymi ludźmi. Okazuje się, że rdzeniem wszystkich tych relacji jest intymność - to jak ją definiują i jaką postać przyjmuje w ich życiu.


Uzdrowienie oznacza wyjście poza zasady rządzące dysfunkcyjną dynamiką rodziny. Warto zapamiętać, by znane Dorosłym Dzieciom Alkoholików hasła: „nie mów, nie ufaj, nie czuj ” zastąpić nowym zestawem wytycznych w dorosłych wyborach i relacjach. Urzeczywistnić sobie potencjał, jaki w nas drzemie, a wszystko po to, by nie ulegać starym schematom, ale szanować i akceptować siebie.

Zrozumienie niektórych zasad, które dominują w dysfunkcyjnych rodzinach, może pomóc uwolnić się i odbudować poczucie własnej wartości oraz stworzyć zdrowsze relacje.




Dorastając w rodzinie z uzależnionym, chorym psychicznie lub nadużywającym rodzicem, wiesz, jakie to trudne – a dysfunkcja chorego rodzica dotyka wszystkich członków rodziny. Z czasem rodzina zaczyna...

To książka którą szczególnie polecam na jesień i taki okres w życiu gdy więcej się myśli o życiu.

To książka którą szczególnie polecam na jesień i taki okres w życiu gdy więcej się myśli o życiu.