Czarownice, inkwizycja, kościół - też macie takie skojarzenia, jak ktoś powie palenie czarownic na stosie? Ja miałam, ale już nie mam. Zmieniła to książka "W imię trzech diabłów" Dietera Breuersa. Książka napisana przez historyka - gawędziarza, aż momentami miałam wrażenie jakbym siedziała wieczorem w lesie przy ognisku i prosiła o kolejną historię, a tu tylko przewracałam stronę. Tak świetnie jest napisana ta książka.

Każdy rozdział zaczyna się historią, można by powiedzieć osoby wyciągniętej z tłumu. Poznajemy warunki społeczne w jakich żyła, tło historyczne, relacje gospodarcze jakie wtedy panowały, a nawet klimatyczne. Dowiadujemy się, dlaczego wg autora została posądzona o czary, czy trafiła do izby tortur i jaki finał one dla niej miały. Nie wszyscy i nie zawsze dawali się złamać na torturach, a trzeba przyznać, że były one okrutne. Autor opisuje na czym te tortury polegały i jak mniej więcej wyglądał ich przebieg.

I w ten właśnie sposób przechodzimy przez całe średniowiecze od początku polowań na czarownice, aż po koniec tej histerii, czyli autor przeprowadza nas od wieku XII aż do XVIII.

Jedna nie tylko o anonimowych ludziach jest mowa, których poznajemy dopiero na karcie książki, wspomina również historię Dziewicy Orleańskiej, czyli Joanna d’Arc oraz opisuje początki legendy o wilkołakach i jak to się stało, że udomowione wilki nagle przestały być częścią stada przy ludziach, a stały się złymi wilkami z lasu, co zabijały owce.
Poznajemy również historię inkwizycji, skąd wziął się „rytuał rzymski” – późniejsza podstawa do przeprowadzania egzorcyzmów. Nie można jednak powiedzieć, żeby autor koncentrował się na kościele, bardziej go zajmują aspekty społeczne, polityczne i gospodarcze. Gdyż mimo przekonania, jakie można żywić, to nie inkwizycja była głównym motorem napędowym polowań na czarownice, ale zwykli ludzie, a na stos szły nie tylko kobiety, ale również mężczyźni i dzieci, a powody tych polowań i oskarżeń o czary nie zawsze były szlachetne.

Jedyne do czego mogłabym się przyczepić to brak źródeł historycznych na końcu książki, tłumaczenia autora, dlaczego ich tam nie ma jakoś mnie nie przekonały.

Czarownice, inkwizycja, kościół - też macie takie skojarzenia, jak ktoś powie palenie czarownic na stosie? Ja miałam, ale już nie mam. Zmieniła to książka "W imię trzech diabłów" Dietera Breuersa. Książka napisana przez historyka - gawędziarza, aż momentami miałam wrażenie jakbym siedziała wieczorem w lesie przy ognisku i prosiła o kolejną historię, a tu tylko przewracałam...

Książka zaczynała się ciekawie. Szkoda tylko,że opiera się na sytuacjach w Niemczech, a nie były brane pod uwagę inne kraje.

Książka zaczynała się ciekawie. Szkoda tylko,że opiera się na sytuacjach w Niemczech, a nie były brane pod uwagę inne kraje.

Jedna z lepszych części z serii. Każdy rozdział poprzedzony historyjką z epoki, która pozwala wczuć się w klimat. Napisana w przystępnym języku, szybko się czyta i bardzo wciąga.

Jedna z lepszych części z serii. Każdy rozdział poprzedzony historyjką z epoki, która pozwala wczuć się w klimat. Napisana w przystępnym języku, szybko się czyta i bardzo wciąga.

"W imię trzech diabłów" to w skrócie książka o mitach, wierzeniach, legendach oraz zabobonach, które autor skutecznie obala w swojej książce, wraz z przytoczeniem w/w historii.

Oprócz klasycznych historii o czarownicach, o ich barbarzyńskich procesach i spółkowaniu z Diabłem, dostajemy bardzo duży rozrzut etnograficzny historii (są takie z wierzeń nordyckich, a nawet germańskich). Autor nie zamyka się w jednym temacie (np czarownicach),a przechodzi przez tematykę zabobonu bardzo kompleksowo.

Jest to bardzo ciekawy pomysł na książkę i czyta się to znacznie lepiej niż np Pana Baranowskiego. Dostajemy elementy prozy beletrystycznej, zaraz po których idzie wypowiedź autora.

"W imię trzech diabłów" to w skrócie książka o mitach, wierzeniach, legendach oraz zabobonach, które autor skutecznie obala w swojej książce, wraz z przytoczeniem w/w historii.

Oprócz klasycznych historii o czarownicach, o ich barbarzyńskich procesach i spółkowaniu z Diabłem, dostajemy bardzo duży rozrzut etnograficzny historii (są takie z wierzeń nordyckich, a nawet...

W sumie waham się między dobra a przeciętna... ale jednak zostanę przy przeciętnej. Fajnie się czyta, jednak znając wyniki najnowszych badań oraz literaturę przedmiotu razi powierzchowne i wręcz sensacyjne a nie naukowe podejście do tematu. Zagadnienie polowań na czarownice jest niezwykle złożonym problemem i porusza wiele aspektów - tutaj jedynie zasygnalizowanych. Jedynym plusem są szczegóły i nazwiska poszczególnych oskarżonych i miejsc, gdzie miały miejsce procesy. Trzeba też dodać, że książka opisuje przede wszystkim niemieckojęzyczny obszar kulturowy. Dla kogoś, kto na poważnie interesuje się tematem pozycja ta wcale nie jest rewelacyjna.

W sumie waham się między dobra a przeciętna... ale jednak zostanę przy przeciętnej. Fajnie się czyta, jednak znając wyniki najnowszych badań oraz literaturę przedmiotu razi powierzchowne i wręcz sensacyjne a nie naukowe podejście do tematu. Zagadnienie polowań na czarownice jest niezwykle złożonym problemem i porusza wiele aspektów - tutaj jedynie zasygnalizowanych. Jedynym...

Na temat inkwizycji i prześladowań napisano setki książek, o czym informuje w podsumowaniu sam autor. Niewiele z nich ma jakąkolwiek wartość. Na szczęście, ,,W imię trzech diabłów" jest jedną z tych, na które warto zwrócić uwagę. Ta interesująca, popularnonaukowa pozycja przedstawia wybrane epizody z dziejów prześladowań. Autor nie ogranicza się przy tym do krajów katolickich, a nawet chrześcijańskich. Niestety, całość książki ogranicza się niemal zupełnie do krajów germańskich, a więc Anglii, Niemiec i USA, pomijając wschodnią i południową część Europy, o innych kontynentach nie wspominając. Mimo tego, polecam ją wszystkim fanom historii, gdyż obala ona szereg pokutujących do dzisiaj mitów. Dowiadujemy się w niej np. że: większość procesów o czary były wynikiem działań lokalnych społeczności, a nie władz kościelnych (inkwizycja miała zwalczać innowierców i szkoda jej było czasu na problemy wieśniaków),że najwięcej kobiet ginęło w krajach protestanckich, że część zawodowych ,,łapaczy" była zwykłymi rozbójnikami którym udało się zalegalizować swój proceder. Dodatkowym plusem książki jest rozbudowana bibliografia, sporo cytatów z dokumentów i lekki, przyjemny styl.

Na temat inkwizycji i prześladowań napisano setki książek, o czym informuje w podsumowaniu sam autor. Niewiele z nich ma jakąkolwiek wartość. Na szczęście, ,,W imię trzech diabłów" jest jedną z tych, na które warto zwrócić uwagę. Ta interesująca, popularnonaukowa pozycja przedstawia wybrane epizody z dziejów prześladowań. Autor nie ogranicza się przy tym do krajów...

Temat jest naprawdę wdzięczny. Sądzę, że nawet osoba niezainteresowana historią mogłaby być zaciekawiona losem wiedźm, a raczej kobiet, które za wiedźmy uważano.
Do tego wszystko jest w naprawdę przyjemnej formie. Nie są to tylko suche fakty, ale też ładnie opisane historie, które pozwalają bardziej wczuć się w kobiety tamtych czasów i poczuć autentyczny niepokój o swoje życie. Jestem ruda, na pewno trafiłabym na stos ;)
Szczerze i serdecznie polecam.

Temat jest naprawdę wdzięczny. Sądzę, że nawet osoba niezainteresowana historią mogłaby być zaciekawiona losem wiedźm, a raczej kobiet, które za wiedźmy uważano.
Do tego wszystko jest w naprawdę przyjemnej formie. Nie są to tylko suche fakty, ale też ładnie opisane historie, które pozwalają bardziej wczuć się w kobiety tamtych czasów i poczuć autentyczny niepokój o swoje...

Zarówno o samym autorze, jak i o książce nigdy wcześniej nie słyszałam, więc kiedy pozycja wpadła w moje ręce byłam jej naprawdę ciekawa. Początkowo troszeczkę zmyliła mnie jej okładka, która znacznie bardziej niż książkę popularnonaukową przypomina powieść fantasy albo horror, jednak ostatecznie jestem pod naprawdę dużym wrażeniem pracy, jaką wykonał autor traktując temat bardzo wszechstronnie i kompleksowo, dzięki czemu "W imię trzech diabłów" czyta się z prawdziwą przyjemnością.
Nigdy wcześniej nie interesowałam się jakoś głębiej kwestiami polowań na czarownice, jednak po obejrzeniu filmu "Hansel i Gretel..." odczułam potrzebę zgłębienia wiedzy właśnie na ten temat i zaczęłam szukać książki, która poda mi ją w przystępny, ale jednocześnie kompleksowy sposób. Jeżeli tak jak ja nie przepadacie za czytaniem wikipediopodobnej literatury, która podaje Wam tylko i wyłącznie suche fakty, kiedy chcecie jedynie dowiedzieć się "czegoś" więcej, ale nie stać się chodzącą encyklopedią, książka Dietera Breuers'a jest z całą pewnością godną uwagi pozycją. Oprócz sporej dawki wiedzy, znajdziemy na jej kartach masę anegdotek, a wiele aspektów tego tematu, co do których byliśmy przekonani, że są prawdziwe, zostaje obalonych. Okazuje się, że samo bycie zielarką mieszkającą na skraju lasu wcale nie równało się byciu czarownicą. Większą rolę odgrywała ludzka zawiść i zazdrość co powodowało, że oskarżona o czary mogła zostać nawet prowadząca wzorowe życie kobieta.
Więcej na: http://esaczyta.blogspot.com/2013/09/w-imie-trzech-diabow-czyli-troche-inna.html

Zarówno o samym autorze, jak i o książce nigdy wcześniej nie słyszałam, więc kiedy pozycja wpadła w moje ręce byłam jej naprawdę ciekawa. Początkowo troszeczkę zmyliła mnie jej okładka, która znacznie bardziej niż książkę popularnonaukową przypomina powieść fantasy albo horror, jednak ostatecznie jestem pod naprawdę dużym wrażeniem pracy, jaką wykonał autor traktując temat...

Tytuł i opis tej książki zainteresowały mnie do tego stopnia, że musiałam mieć ją od razu... kupiłam.. oglądałam ją z każdej strony, zastanawiając się czy dobrze zrobiłam, czy to będzie książka historyczna czy bardziej jakaś powieść... otworzyłam, zaczęłam czytać i wciągnęła mnie tak mocno, że nie mogłam przestać czytać.
Książka jest tym czego oczekiwałam, zadowoliła i zaspokoiła mnie (jakkolwiek to brzmi xD) w pełni, uzupełniając moją wiedzę z historii.
Książka jest prosta w odbiorze, barwnie i konkretnie opisana, oparta o liczne przykłady, historia przypadków polowań na czarownice i o tym jak były traktowane kobiety. Książka pokazuje mentalność i zachowania ówczesnych ludzi ich wiarę w czary, zabobony, szatana i diabły oraz wyższość mężczyzn nad kobietami, inkwizycja, prześladowania, tortury itd.
Warto po nią sięgnąć i do tego was zachęcam, szczególnie polecam tę książkę miłośnikom historii...

Tytuł i opis tej książki zainteresowały mnie do tego stopnia, że musiałam mieć ją od razu... kupiłam.. oglądałam ją z każdej strony, zastanawiając się czy dobrze zrobiłam, czy to będzie książka historyczna czy bardziej jakaś powieść... otworzyłam, zaczęłam czytać i wciągnęła mnie tak mocno, że nie mogłam przestać czytać.
Książka jest tym czego oczekiwałam, zadowoliła i...

"W imię trzech diabłów. Trochę inna historia polowań na czarownice". Gdyby chcieć ocenić książkę po okładce, mało kto domyśliłby się popularnonaukowego charakteru dzieła. Większość czytelników pomyślałoby, że ma do czynienia raczej z horrorem lub fantasy.

Co najdziwniejsze, wcale by się nie zawiedli. Mówiąc, że mamy do czynienia z książką popularnonaukową akcent trzeba zdecydowanie postawić na pierwszym członie nazwy. Studenci historii czy naukowcy z pewnością będą mieli wiele do zarzucenia: choćby całkowita rezygnacja z bibliografii może być dla nich poważną wadą.

Cała reszta czytelników powinna jednak docenić sporą dawkę wiedzy i anegdotek podaną w łatwy sposób. Czytając książkę prześledzimy procesy jakie wpłynęły na rozwój wiary w czarownice i sposoby usprawiedliwienia dla bestialskich polowań, które na przestrzeni stuleci przelewały się przez Europę. Naszą podróż rozpoczniemy w czasach antycznych, kiedy to szczyty gór czy pradawne puszcze zamieszkiwały dziesiątki różnych bóstw, półbogów czy upiorów. Następnie będziemy świadkami stopniowego wypierania starych religii przez chrześcijaństwo i jego skutki dla wierzeń prostych ludzi. W końcu odwiedzimy gabinet Heinricha Himmlera gdzie poznamy jego obsesję, dzięki której tysiące tomów bezcennych akt dotyczących historii polowań na czarownice przetrwało wojenną zawieruchę.

Książka z pewnością zburzy w czytelniku wiele mitów i błędnych przekonań na temat inkwizycji, roli kościoła w prześladowaniach a także ich skali. Chyba nie będzie to spojlerem jeśli powiem, że rzeczywista liczba straconych kobiet była o wiele mniejsza od anegdotycznych 9 milionów a bycie starą zielarką mieszkającą na skraju wsi co prawda rzucało cień podejrzeń, jednak o oskarżeniu decydowały inne czynniki: głownie zazdrość, sąsiedzka zawiść i chęć szybkiego zysku.

Autor nie szczędzi szczegółowych opisów metod tortur i egzekucji, sposobów finansowania kosztownych procesów i patentów na obchodzenie prawa: w większości i tak bardzo pobłażliwego dla sadystycznych śledczych za wszelką cenę próbujących przeforsować jedyny słuszny wyrok.

Na koniec wypada wytłumaczyć autora z braku bibliografii. Cytowane w treści fragmenty dokumentów, zeznań czy książek inkwizytorów są w zupełności wystarczające. A kto sięgnie po książkę Dietera Breuersa będzie wdzięczny historykom, że to oni muszą przedzierać się przez tysiące stron dzieł chorych umysłów średniowiecznych oprawców.

Książka z pewnością godna polecenia wszystkim pasjonatom historii. Chociaż jest napisana lekkim językiem i ma wiele fabularyzowanych fragmentów jednak nie wydaje mi się by przykuła uwagę osób niezainteresowanych tematem.

Więcej recenzji mojego autorstwa: http://ksiazki-recenzja.blogspot.com

"W imię trzech diabłów. Trochę inna historia polowań na czarownice". Gdyby chcieć ocenić książkę po okładce, mało kto domyśliłby się popularnonaukowego charakteru dzieła. Większość czytelników pomyślałoby, że ma do czynienia raczej z horrorem lub fantasy.

Co najdziwniejsze, wcale by się nie zawiedli. Mówiąc, że mamy do czynienia z książką popularnonaukową akcent trzeba...