Popołudnia na Miodowej 2
- Kategoria:
- literatura obyczajowa, romans
- Cykl:
- Na Miodowej (tom 2)
- Wydawnictwo:
- Czwarta Strona
- Data wydania:
- 2020-07-15
- Data 1. wyd. pol.:
- 2020-07-15
- Liczba stron:
- 400
- Czas czytania
- 6 godz. 40 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788366553842
- Tagi:
- literatura polska
Joanna Szarańska powraca na Miodową.
Urocza uliczka na przedmieściach i chwytająca za serce opowieść o poświęceniu oraz miłości do dziecka.
Klara zawsze obawiała się związków, gdyż nie chciała powtórzyć błędów swoich rodziców, których małżeństwo się rozpadło. Kiedy Tomek skradł jej serce i obiecał nigdy go nie złamać, uwierzyła, że ich miłość wytrzyma każdą próbę. Pięć lat później Tomek odchodzi, a Klara zostaje samotną matką. Wraz z córką Nelą przeprowadzają się na Miodową. W piekarni, której wnętrze wypełnia aromatyczny zapach ciasta i kawy, Klara próbuje pogodzić się ze stratą i zapewnić dziewczynce szczęście. Nela wymaga jednak wiele uwagi. Jest przecież dzieckiem wyjątkowym…
Jak niepowtarzalna atmosfera Miodowej wpłynie na Nelę?
Czy Klara odzyska spokój i rozpocznie nowe życie?
A może Tomek wcale nie odszedł na zawsze?
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 587
- 204
- 56
- 27
- 20
- 19
- 19
- 17
- 16
- 11
OPINIE i DYSKUSJE
Kolejny tom przeczytany jednak książka nie do końca przypadła mi do gustu choć tematyka ciekawa więc warto przeczytać .
Kolejny tom przeczytany jednak książka nie do końca przypadła mi do gustu choć tematyka ciekawa więc warto przeczytać .
Pokaż mimo toJest to historia o akceptacji, a raczej jej braku, o rodzinie, uczuciach i ... autyzmie. Tak, to książka poruszająca dość ciężki choć bardzo autentyczny problem jakim jest brak akceptacji otoczenia na inność, na odstawanie od reszty. Tylko co w tym świecie jest normalne a co nie?
Jest to historia o akceptacji, a raczej jej braku, o rodzinie, uczuciach i ... autyzmie. Tak, to książka poruszająca dość ciężki choć bardzo autentyczny problem jakim jest brak akceptacji otoczenia na inność, na odstawanie od reszty. Tylko co w tym świecie jest normalne a co nie?
Pokaż mimo toTolerancja na inność drugiego człowieka to temat zawsze na czasie. Polecam
Tolerancja na inność drugiego człowieka to temat zawsze na czasie. Polecam
Pokaż mimo toChociaż okładka nadal cudna i forma taka sama jak w części 1, jednak cały tom 2 bardzo monotematyczny. Temat jest co prawda poważny oraz ważny i niestety dość często ostatnio występujący. Mowa bowiem o codziennej "walce" z autyzmem u dziecka, który jest udziałem bohaterki, Klary. Klara jest sąsiadką z ul. Miodowej bohaterki tomu 1, Małgosi. Pozostawiona samej sobie przez męża, który nie podołał faktowi, że jego dziecko wymaga więcej kochającej uwagi i fachowej pomocy, jedyne oparcie znajduje u teściowej ! :).
Książa nastraja dość smutno ale, nomen omen, jedynym jasnym światełkiem jest tutaj autystyczna mała dziewczynka. Mam jednak przeczucie, że w następnych tomach wyjaśnią się sekrety, które czuje się pomiędzy wierszami i zakończenie będzie takie jak nazwa ulicy, przy której mieszkają bohaterowie opowieści.
Po świętach pędzę więc do biblioteki po następne dwa tomy o Miodowej.
Chociaż okładka nadal cudna i forma taka sama jak w części 1, jednak cały tom 2 bardzo monotematyczny. Temat jest co prawda poważny oraz ważny i niestety dość często ostatnio występujący. Mowa bowiem o codziennej "walce" z autyzmem u dziecka, który jest udziałem bohaterki, Klary. Klara jest sąsiadką z ul. Miodowej bohaterki tomu 1, Małgosi. Pozostawiona samej sobie przez...
więcej Pokaż mimo toPowiem Wam, że nie mam pojęcia, jak tę książkę powinnam ocenić. No po prostu mam z nią problem. Bo dużo, bardzo dużo się z niej nauczyłam. Ale też... nieco się wynudziłam. A początek czytał się sam! Dopiero później okazało się, że właściwie to nie czekają już na nas żadne fajerwerki - jedynie całe dnie z małą Nelą, powtarzalne, według wypracowanego przez nią schematu, i trochę retrospekcji, zajmujących, ale raczej nieszczególnie zaskakujących.
Mała Nela kocha schematy i powtarzalne czynności. Nie cierpi, kiedy coś w jej rytmie dnia się zmienia, czuje się wtedy wytrącona z równowagi, wali się jej świat, wybucha. Umyka wzrokiem. Ma też trudności z komunikacją - mało mówi, właściwie to tylko proste, mniej lub bardziej konkretne odpowiedzi. Nela jest bowiem wyjątkową dziewczynką - ma autyzm.
Teoretycznie główną bohaterką jest Klara, znana nam już z pierwszego tomu "Miodowej". Praktycznie jednak w centrum zawsze jest Nela. I to, co spada na Klarę - odejście jej męża, Tomka, który stwierdził, że ma dość takiego życia i zostawił żonę i córkę z wszelkimi ich problemami - jest bardzo ciężkie. Kobieta nie chce jednak pogrążać się w rozpaczy - musi sprawić, aby Nela jak najmniej odczuła stratę ojca, choć wiadomo - to bardzo trudne zadanie.
?- Myślisz, że wszystko jest czarne albo białe, co? - Obrzuca mnie niechętnym spojrzeniem.
- Nie. - Kręcę ze smutkiem głową. - W naszym domu wszystko jest niebieskie. Ale ty nie chcesz tego do siebie dopuścić i uciekasz. Bierzesz nogi za pas."
Akcja toczy się dwutorowo. Z jednej strony czytamy o życiu Klary po odejściu Tomka, o potrzebach małej Neli, z drugiej - wracamy do przeszłości i obserwujemy dokładnie rozwój tego związku i powolny jego rozkład. Najpierw szczęśliwe, studenckie małżeństwo, potem narodziny ich ukochanej córeczki i, za jakiś czas, stawianie diagnozy. Diagnozy, o którą walczyła jedynie Klara, a o której Tomek nie chciał nawet słyszeć. Ciężko się to wszystko czytało - to, co zrobił Tomek, jak uciekł od odpowiedzialności i zrzucił opiekę nad Nelą na barki Klary i swojej matki (której nigdy nie powiedział prawdy na temat córki!) - zupełnie, jakby opieka nad dzieckiem była oczywistym obowiązkiem jedynie matki, a nie ojca - to wszystko sprawiało, że aż się we mnie gotowało. Tym bardziej, że to, co zrobił ten facet - bo mężczyzną go nie nazwę - jest chyba jedną z najgorszych rzeczy, jakie można zrobić swojej partnerce.
"Czuję, że mój świat, ten, który przez lata budowałam z mężem, zaczyna się rozmywać. Przypomina zamek ulepiony z piasku, pod który podpełzają zachłanne fale, coraz bliżej i bliżej, odbierając mi to, co chciałam stworzyć."
Szczerze mówiąc, to te rozdziały z przeszłości czytało mi się jakoś najlepiej - te z teraźniejszości były zaś bardzo monotonne, głównie mówienie o tym, co robi Nela, jak sobie radzi, no i rozmowy o całej sytuacji z teściową i kilkoma sąsiadkami, w tym Małgosią z poprzedniego tomu. Nie popychało to akcji wcale do przodu. Ot, po prostu taka powieść o życiu - jak napisałam w tytule, życiu nieco nudnym, ale prawdziwym. Natomiast, co muszę zaliczyć bardzo na plus, dużo wyciągnęłam z tej powieści o zachowaniu dzieci z autyzmem. Autorka zaś wie, co pisze - jak przyznała z rozbrajającą szczerością w posłowiu, jej córka także ma autyzm.
Jedyne, co mi się nie spodobało w treści, to fragment, w którym Klara wspomina swoją matkę - i że ta przynosiła jej ulotki łączące wystąpienie autyzmu z odbytymi szczepieniami. I już, koniec tematu - autorka już w żaden sposób do tego nie wraca, nie potwierdza, ale też nie zaprzecza. Wydaje mi się, że lepiej by było jednak tu nieco uspokoić czytelnika i napisać wprost: nie, szczepienia nie powodują autyzmu - to mit. Takie pozostawienie tematu nie wydaje mi się zbyt fair - już wyobrażam sobie przerażenie rodzica dziecka ze świeżą diagnozą, który czyta takie zdanie w książce (bo w sumie to bardziej ono wygląda na delikatnie rzuconą ciekawostkę niż na jej zaprzeczenie, niestety). W sensie: dalej w tekście Klara mówi, że bywały dni, gdy zachowanie matki ją złościło, ale sama już nie wiem, czy chodziło o ulotki, czy o polecenia na temat diety, czy o zachowanie ogólnie - trochę ciężko mi to wywnioskować z kontekstu.
Czy polecam? Nie wiem. Nie znam żadnych innych książek na temat autyzmu u dzieci, więc nie mam pojęcia, jak na ich tle wypadają "Popołudnia na Miodowej". Ale na pewno będę Was zachęcać do przeczytania tomu pierwszego, który był po prostu fantastyczny - bo polecam czytać po kolei ;)
http://arnikaczyta.blogspot.com/2022/11/ksiazka-o-nieco-nudnym-ale-prawdziwym.html
Powiem Wam, że nie mam pojęcia, jak tę książkę powinnam ocenić. No po prostu mam z nią problem. Bo dużo, bardzo dużo się z niej nauczyłam. Ale też... nieco się wynudziłam. A początek czytał się sam! Dopiero później okazało się, że właściwie to nie czekają już na nas żadne fajerwerki - jedynie całe dnie z małą Nelą, powtarzalne, według wypracowanego przez nią schematu, i...
więcej Pokaż mimo toKolejna część pokazuje świat osoby mającej dziecko z autyzmem. Wszystkie drwiny, dobre rady innych i samotności bo osoba która powinna wspierać całym sobą nie ma odwagi i jak tchórz ucieka za granicę. Piękna
Kolejna część pokazuje świat osoby mającej dziecko z autyzmem. Wszystkie drwiny, dobre rady innych i samotności bo osoba która powinna wspierać całym sobą nie ma odwagi i jak tchórz ucieka za granicę. Piękna
Pokaż mimo to+
+
Pokaż mimo toPiękna i wzruszająca powieść , która przybliżyła mi świat dzieci autystycznych pomogła zrozumieć jak naprawdę funkcjonują. Uczy tolerancji. Inny nie znaczy gorszy mimo wielu trudności w prowadzeniu takiego dziecka w drodze do szczęścia i spełnienia są one światełkami na naszej drodze. Myślę,że książka stanowi też duże wsparcie dla Mam autystycznych dzieci w uporządkowaniu swoich uczuć i emocji jest drogowskazem przy tym jest bardzo autentyczna, prawdziwa nie wydumana bo pisarka sama jest Mamą takiej córeczki. Polecam z całego serca.
Piękna i wzruszająca powieść , która przybliżyła mi świat dzieci autystycznych pomogła zrozumieć jak naprawdę funkcjonują. Uczy tolerancji. Inny nie znaczy gorszy mimo wielu trudności w prowadzeniu takiego dziecka w drodze do szczęścia i spełnienia są one światełkami na naszej drodze. Myślę,że książka stanowi też duże wsparcie dla Mam autystycznych dzieci w uporządkowaniu...
więcej Pokaż mimo toBardzo ciekawa opowieść, którą autorka niszczy wpisując notorycznie "kątem oka" gdzie się da. Ten zwrot nagminnie stosowany zaczynał działać mi na nerwy i odbierał całą przyjemność z lektury. Mam dużo wątpliwości czy sięgnąć po trzecią część.
Bardzo ciekawa opowieść, którą autorka niszczy wpisując notorycznie "kątem oka" gdzie się da. Ten zwrot nagminnie stosowany zaczynał działać mi na nerwy i odbierał całą przyjemność z lektury. Mam dużo wątpliwości czy sięgnąć po trzecią część.
Pokaż mimo toGoraco polecam. Ksiazka bardzo realnie pokazuje przez co przechodzi matka dziecka z autyzmem. Z jednej strony wlasne wewnetrzne watpliwosci, od stanu niedowierzania, szukania winy u siebie, po pogodzenie sie z diagnoza i starania w udzieleniu dziecku zrozumienia I specjalistycznej pomocy. Z drugiej strony reakcja otoczenia: rozczarowanie postawa ojca, ktory w koncu zostawia rodzine, i rozne reakcje ludzi na "dziwne" zachowanie dziecka. Autorka pisze o tym z autopsji i to widac. Atmosfera ksiazki jest ciepla i mila, mnie bardzo ujela swoja szczeroscia i otwartoscia. Pozostalo troche niedosytu, ale mam nadzieje, ze w nastepnych czesciach bedzie wyjasnienie niektorych watkow
Goraco polecam. Ksiazka bardzo realnie pokazuje przez co przechodzi matka dziecka z autyzmem. Z jednej strony wlasne wewnetrzne watpliwosci, od stanu niedowierzania, szukania winy u siebie, po pogodzenie sie z diagnoza i starania w udzieleniu dziecku zrozumienia I specjalistycznej pomocy. Z drugiej strony reakcja otoczenia: rozczarowanie postawa ojca, ktory w koncu zostawia...
więcej Pokaż mimo to