Szczerze powiedziawszy bardzo dziwi mnie tak wysoka ocena książki. Niestety nie znalazłam w niej nic nowego. Żadnych praktycznych wskazówek, narzędzi, które można wykorzystać w pracy lidera. Mówiąc brzydko - typowe lanie wody. Autorka kilkukrotnie chwali się współpracą z uniwersytetami, ale daleko jej do podejścia naukowego. Porady jak z babskich czasopism niskich lotów, na przykład: "gdy otrzymujesz zły feedback powtarzaj sobie: bądź dzielna"... Nawet z średniej książki można wyłapać choć jedną wartościową myśl, ale tym razem nie udało mi się. Treść bardzo banalna i mało odkrywcza.

Szczerze powiedziawszy bardzo dziwi mnie tak wysoka ocena książki. Niestety nie znalazłam w niej nic nowego. Żadnych praktycznych wskazówek, narzędzi, które można wykorzystać w pracy lidera. Mówiąc brzydko - typowe lanie wody. Autorka kilkukrotnie chwali się współpracą z uniwersytetami, ale daleko jej do podejścia naukowego. Porady jak z babskich czasopism niskich lotów, ...

Autorka z pewnością nie oferuje laserowej precyzji w przekazywaniu informacji ;). Mimo to, gdy już przebrnęłam przez dziesiątki sytuacji domowych pomiędzy nią i jej mężem, gdy przedarłam się przez gąszcz opowieści o własnych załamaniach nerwowych i wypadkach, poczułam sedno tej książki i doceniłam je. Doceniłam je na tyle, że oceniam książkę na 9 z 10 punktów. Odkrywanie siebie, szczerość i autentyzm, przyznawanie się do własnych słabości, otwartość, okazywanie bezbronności - to wszystko jest niezwykle ważne, by rozwijać więzi w pracy, a te więzi z kolei są niezwykle ważne, by jako firma być efektywnym. Będziemy działać najlepiej tylko wtedy, gdy zaakceptujemy konstruktywną krytykę, nauczymy się na błędach, a nie będziemy ich ukrywać, wykażemy się prawdziwą chęcią do komunikacji oraz będziemy bardziej wyrozumiali dla samych siebie i ludzi wokół. Oczywiście nie chodzi o rozwijanie kultury słabości, wręcz przeciwnie. Dużej odwagi wymaga przyznanie się do własnych słabości, a tylko to sprawia, że będziemy w stanie je zmienić.

Zakupiłam tę pozycję po polsku w ramach własnego projektu "czytaj jak najwięcej po polsku, poznawaj język" (13 lat mieszkałam w UK, skończyłam tam studia i do dzisiaj najczęściej czytam właśnie po angielsku). Niestety mam sporo "ale" do tłumacza i mogę spokojnie powiedzieć że tłumacz spieprzył główną ideę książki. Jest nią słowo "vulnerability", które niezwykle ciężko przetłumaczyć na język polski. Jeśli jesteś vulnerable, to otwierasz się na tyle, że narażasz się na ataki innych. Tłumacz zdecydował się użyć słowa "wrażliwość" co według mnie jest totalnie nietrafione, bo autorka w pewnym momencie tłumaczy co ona rozumie poprzez "vulnerability": jest to cecha negatywna, to coś złego. Czujesz się "vulnerable" gdy musisz zwolnić pracownika, z którym współpracowałaś przez 10 lat; gdy starasz się zajść w ciążę po trzech poronieniach z rzędu; gdy musisz powiedzieć rodzicom, że jesteś gejem, itd. Gdy zapytałam męża, co mu przychodzi do głowy, gdy mówię "wrażliwość", odpowiedział: czuję wrażliwość w stosunku do zwierząt leśnych w Sylwestra, dlatego nie będę puszczał fajerwerków. Jak widać, to zupełnie inne skojarzenia. Przeczytawszy książkę, użyłabym chyba słowa "bezbronność". Niestety słowo "wrażliwość" pojawia się na kartach książki ok 3-4 razy na stronę, więc często po prostu ciężko zrozumieć kontekst.
Kolejny według mnie nietrafiony wybór słów to tłumaczenie "feedback" jako "informacja zwrotna". Wiem, że tak pisze w słowniku, ale szczerze powiedziawszy nigdy nie spotkałam się z tym określeniem po polsku w takim kontekście jak używa się słowa "feedback". Gdy pytałam swoich pracowników, nie wiedzieli jak mieliby zrozumieć słowo "informacja zwrotna". Wydaje się to totalnie nietrafionym tłumaczeniem. Ja chyba zostawiłabym słowo "feedback" (w mojej poprzedniej pracy było ono na porządku dziennym) albo przetłumaczyła w zależności od kontekstu na "opinia na temat twojej pracy", "komentarz" itd. Ogólnie znowu poprzez dość częste użycie tego słówka w dwóch rozdziałach bardzo ciężko jest się skupić na treści i podązać za wątkiem. Jeśli zatem ktoś jest zainteresowany tę pozycją i zna angielski, sugeruję jednak wybrać oryginał ;).

Autorka z pewnością nie oferuje laserowej precyzji w przekazywaniu informacji ;). Mimo to, gdy już przebrnęłam przez dziesiątki sytuacji domowych pomiędzy nią i jej mężem, gdy przedarłam się przez gąszcz opowieści o własnych załamaniach nerwowych i wypadkach, poczułam sedno tej książki i doceniłam je. Doceniłam je na tyle, że oceniam książkę na 9 z 10 punktów. Odkrywanie...

Książkę tą podsunęła mi znajoma z pracy. Książka na wskroś "amerykańska", jeśli wiecie o co mi chodzi. Taka motywująca. Nie mówię że zła. Nie.
Chodzi mi o to że w naszym kraju wciąż jeszcze niewiele firm traktuje pracowników podmiotowo, zaś dla większości stanowią zasoby, jakkolwiek dziwne jest to określenie.
Ta książka wskazuje nam zaś żeby pracowników traktować podmiotowo.
Jeśli zaś chodzi o stronę motywującą tej książki, to można skorzystać z jakichś podpowiedzi autorki dla własnych celów i pewnie - w jakiejś perspektywie - dla własnej korzyści.
Ja tak przynajmniej zrobię.

Książkę tą podsunęła mi znajoma z pracy. Książka na wskroś "amerykańska", jeśli wiecie o co mi chodzi. Taka motywująca. Nie mówię że zła. Nie.
Chodzi mi o to że w naszym kraju wciąż jeszcze niewiele firm traktuje pracowników podmiotowo, zaś dla większości stanowią zasoby, jakkolwiek dziwne jest to określenie.
Ta książka wskazuje nam zaś żeby pracowników traktować...