Wiem, jak wygląda piekło

„Wiem jak wyglądało piekło. Alina Dąbrowska w rozmowie z Wiktorem Krajewskim”. Urodzona w 1923 roku. W czasie II Wojny Światowej aktywna działaczka konspiracji i członkini Szarych Szeregów. Zatrudniona w fabryce zbrojeniowej zajmowała się nielegalnym przepisywaniem tekstów, dla tajnego nauczania. Pozorne „wypożyczenie” poufnych dokumentów rozpoczęło lawinę nieszczęść, w tym heroicznej walki o przetrwanie.
.
„Bo w życiu trzeba doszukiwać się wyłącznie pozytywnych rozwiązań, nawet jeżeli są one tylko wytworem wyobraźni czy płonnymi nadziejami”. Droga Aliny przez piekło rozpoczęła się od więzienia w Łodzi. Następnie trafiła do Auschwitz z numerem obozowym 44165. Przeszła pierwszy Marsz Śmierci. Trafiła do kolejnego obozu - Ravensbrück, a następnie do Malchow. Czwartym obozem był Buchenwald a piątym podobóz w Lipsku. Biorąc udział w drugim Marszu Śmierci podjęła ryzyko ucieczki. Około dwa tygodnie ukrywała się na wsi za rzeką Łabą. Jako sanitariuszka pomagała w wojskowym szpitalu gdzie w maju 1945 roku skończyła się dla niej Wojna. Wróciła do domu …. do Pabianic. Zaczęła nowy etap życia.
.
Aresztowana, podpisała dokument, że jest „wrogiem narodu niemieckiego”. Przeżyła pięć Obozów, dwa Marsze Śmierci. Była poddawana eksperymentom medycznym doktora Mengele. W Auschwitz spotkała Sewerynę Szmaglewską. Przez ponad pięć dekad nie była wstanie stanąć na splamionej krwią i śmierci ziemi. Mimo, iż założyła rodzinę, nadal ukrywała swój tatuaż przeznaczenia. Swoją przeszłość, piętno i hańbę.
.
Jej rozmowa jest magnetyzująca, wzruszająca i naprawdę! dająca wiarą i nadzieję. Niesamowitym atutem są zachowane oryginalne pocztówki i pamiątki z tego jakże bolesnego dla niej okresu. To niesamowita pamiątka dla młodego pokolenia. Jej słowa, nie są skostniałe, nie kaleczą, nie ranią. Wręcz odwrotnie, dają nadzieję. Literatura faktu zawsze będzie wartościowym źródłem. Mimo lat, mimo zżółkniętych stron i białych plam w pamięci. Fakt zawsze pozostanie faktem!.

„Wiem jak wyglądało piekło. Alina Dąbrowska w rozmowie z Wiktorem Krajewskim”. Urodzona w 1923 roku. W czasie II Wojny Światowej aktywna działaczka konspiracji i członkini Szarych Szeregów. Zatrudniona w fabryce zbrojeniowej zajmowała się nielegalnym przepisywaniem tekstów, dla tajnego nauczania. Pozorne „wypożyczenie” poufnych dokumentów rozpoczęło lawinę nieszczęść, w tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Wiem, jak wygląda piekło” to książka, którą przeczytałam niemal jednym tchem. W historii Pani Aliny jest coś magnetycznego a przede wszystkim szalenie wzruszającego. To co najbardziej urzekło mnie w tej pozycji, to ukazanie obozowego życia z zupełnie innej strony. Pani Alina sama przyznała, że gdy trafiła do Auschwitz, na własne oczy zobaczyła, jak wygląda piekło. W swoim pobycie w obozie chciała widzieć jednak jakiś większy sens. Sama przyjęła, że takie było jej przeznaczenie. Z tego trudnego doświadczenia wyniosła tyle ile mogła. Naukę języków, czytanie książek a przede wszystkim pamięć o szczęśliwych chwilach. W obozie zagłady, takie chwile bowiem również Pani Alinie się zdarzały. I to na nich w swoich wspomnieniach w wielkiej mierze skupia się bohaterka. Pierwszy raz spotkałam się z takim podejściem. Tym większe ta książka wywarła na mnie wrażenie. Tym mocniej na mnie oddziaływała jej lektura.

„Wiem, jak wygląda piekło” to fascynująca opowieść o życiu niezwykłej kobiety. I to życie czuć niemal na każdej stronie tej publikacji. Książka napisana jest w sposób niesamowicie ciekawy i spójny. Niezwykle wzruszającym elementem było również zamieszczenie w publikacji listów które Pani Alina pisała do bliskich i które bliscy pisali do Pani Aniny.

Trochę zabrakło mi miejscami rozwinięcia niektórych wątków z życiorysu bohaterki. Zdaje sobie jednak sprawę, że Pani Alina zdradziła w rozmowie, dokładnie tyle ile chciała. Mimo to ja w tym zakresie czuję lekki niedosyt. Tak czy inaczej na mnie ta książka zrobiła ogromne wrażenie. Jestem pewna, że jej lektura pozostanie ze mną jeszcze bardzo długo.

cała opinia - kochamciemojezycie.blogspot.com

„Wiem, jak wygląda piekło” to książka, którą przeczytałam niemal jednym tchem. W historii Pani Aliny jest coś magnetycznego a przede wszystkim szalenie wzruszającego. To co najbardziej urzekło mnie w tej pozycji, to ukazanie obozowego życia z zupełnie innej strony. Pani Alina sama przyznała, że gdy trafiła do Auschwitz, na własne oczy zobaczyła, jak wygląda piekło. W swoim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie czytam reportaży czy biografii, skupiając się przede wszystkim na fikcyjnych historiach bądź fabularyzowanych odsłonach prawdziwych wydarzeń, dlatego też ta książka była dla mnie pewnego rodzaju eksperymentem. Do tytułu „Wiem, jak wygląda piekło” podeszłam z dużą dozą ostrożności, ale werdykt mógł być tylko jeden – w środku znalazłam coś wyjątkowego. Za każdym razem fabuły osnute na tle drugiej wojny światowej, choćby nawet nie do końca przedstawiały dokładnie odwzorowane wydarzenia, poruszają mnie do głębi. Jednak, kiedy miałam przeświadczenie, że czytam wspomnienia osoby, która znalazła się bezpośrednio w czeluściach tego piekła, że była ich czynną uczestniczką, moje emocje były po stokroć intensywniejsze, wyrazistsze. Pani Alina Dąbrowska zapisze się na zawsze w mojej pamięci, gdyż swoim optymizmem i uporem, by szczęśliwie żyć, budzi mój ogromny podziw i szacunek. Mimo tego, że los boleśnie ją doświadczał, zachowała pogodę ducha i nie straciła wiary w drugiego człowieka i wyrozumiałości dla jego czynów. To bohaterka, która bezlitosnemu losowi patrzyła prosto w oczy, nie wyrzekając się uśmiechu. Serce rozpada się na tysiąc małych kawałków, gdy poznaje się niektóre fragmenty z życia kobiety, która przetrwała pięć obozów i dwa marsze śmierci, ale jednocześnie plastrem na emocjonalne rany czytelnika są wzmianki o tym, że Pani Alina potrafi wyłuskać ze swoich wspomnień także małe chwile szczęścia, że w Auschwitz było słychać nie tylko krzyk, ale również szczery śmiech, że zdarzały się chwile normalności podczas tego brutalnego szaleństwa przeciwko ludzkości. Takie małe argumenty, które dawały ludziom siłę, by walczyć o życie i zachować zdrowe zmysły. Jest mi mało tych rozmów autora z bohaterką tej książki, poprzetykanych setkami retrospekcji, gdzie mimo zachowania chronologii zdarzeń, pewne wątki pociągają za sobą następne, które tworzą pełniejszą opowieść. Dla urzeczywistnienia historii, w środku znajdują się też autentyczne zdjęcia Pani Aliny i jej rodziny, a także oryginalne listy, które między sobą wymieniali oraz ich tłumaczenie na język polski. Nie wiem, czy pod względem technicznym jest to dobra literatura faktu, bo pozycje z tego gatunku, które przeczytałam, mogłabym policzyć na palcach jednej ręki. Już w poprzedniej książce autora polubiłam jego pióro i poczucie wrażliwości, więc ja nie mam w tym zakresie nic do zarzucenia. Natomiast historia Pani Aliny Dąbrowskiej oraz jej podejście do życia powinno poznać jak najwięcej osób.

Nie czytam reportaży czy biografii, skupiając się przede wszystkim na fikcyjnych historiach bądź fabularyzowanych odsłonach prawdziwych wydarzeń, dlatego też ta książka była dla mnie pewnego rodzaju eksperymentem. Do tytułu „Wiem, jak wygląda piekło” podeszłam z dużą dozą ostrożności, ale werdykt mógł być tylko jeden – w środku znalazłam coś wyjątkowego. Za każdym razem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przepiękna i bardzo wzruszająca historia Pani Aliny oraz jej rodziny. Jestem pod wrażeniem siły i odwagi Bohaterki, myślę że obecne pokolenie nie dałoby rady.

Przepiękna i bardzo wzruszająca historia Pani Aliny oraz jej rodziny. Jestem pod wrażeniem siły i odwagi Bohaterki, myślę że obecne pokolenie nie dałoby rady.

Pokaż mimo to

Pani Alina Dąbrowska, którą poznajemy w rozmowie z autorem jest niezwykłą osobą i kobietą zagadką. Opowieścią o swoich przeżyciach zaskoczyła mnie tak bardzo, że nie mogłam uwierzyć w to co czytam. To wręcz nie mieściło mi się w głowie - dzięki tej wyjątkowej kobiecie poznałam zupełnie inny obraz wojny i obozu śmierci. Do tej pory, gdy wyobrażałam sobie to miejsce lub czas widziałam szarość, lęk, strach i bezmiar okrucieństwa. Dzięki Pani Alinie dostrzegłam uśmiech, radość i spełnianie marzeń.

Jak to możliwe? Pytałam siebie przez większość lektury - przecież obraz wojny jaki poznajemy i o którym słyszymy jest zupełnie inny. A tu przychodzi Pani Alina i mówi, że między tym było coś jeszcze. Cieszę się, że w książce skupiono się właśnie na tym aspekcie, gdyż to jest tak zaskakujące i odbiegające od wyobrażeń, że człowiek chce czytać jeszcze i jeszcze.

Dzięki tej lekturze zdałam sobie sprawę, że wokół obozów i wojny wyrosło wiele mitów, w które wierzymy bezkrytycznie. Nie zrozumcie mnie źle, ja wcale nie twierdzę, że nie był to czas okrucieństwa i barbarzyństwa. Po prostu gdzieś przy tym wszystkim zapomniano, że ludzie to fenomenalne istoty, które nawet w takich sytuacjach potrafią znaleźć coś pozytywnego, powód do śmiechu czy nawet okazję do spełnienia marzeń - przykładowo bohaterka książki uczyła się w obozie obcych języków, dzięki rozmowom z obcokrajowcami.

Gorąco Wam polecam tę książkę i gwarantuję, że niejedna rzecz powiedziana w niej zaskoczy Was. I to bardzo.

Pani Alina Dąbrowska, którą poznajemy w rozmowie z autorem jest niezwykłą osobą i kobietą zagadką. Opowieścią o swoich przeżyciach zaskoczyła mnie tak bardzo, że nie mogłam uwierzyć w to co czytam. To wręcz nie mieściło mi się w głowie - dzięki tej wyjątkowej kobiecie poznałam zupełnie inny obraz wojny i obozu śmierci. Do tej pory, gdy wyobrażałam sobie to miejsce lub czas...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Alina Dąbrowska - numer obozowy 44165. To zdanie jest tak przerażajace, że brakuje mi słów, żeby to opisać.

„Wiem jak wygląda piekło” to rozmowa Wiktora Krajewskiego ze świadkiem najgorszych wojennych działań. Niezwykle poruszająca historia Pani Aliny daje do myślenia. Przede wszystkim jej podejście do świata daje do myślenia. Nie umiem sobie wyobrazić, mimo że książkę przeczytałam, co czuła ta niezwykła kobieta i wciąż nie mogę wyjść z podziwu, że zachowała w sobie tyle pogody ducha, tyle wiary w ludzi i tyle chęci do działania. Cieszę się, że pani Alina zgodziła się opowiedzieć o Auschwitz. Każdy powinien tę książkę przeczytać, a tamte wydarzenia powinny zakorzenić się w nas głęboko, żeby nigdy nie doszło do powtórki.

Ogromnym szacunkiem darzę Wiktora Krajewskiego. Rzadko się zdarza, że autor z taką klasą potrafi się usunąć ze sceny i być tylko cichym drogowskazem podczas wywiadu. Jestem też pod niemałym wrażeniem, że autor postawił na szczerość i przyznał, że Alina Dąbrowska pozostanie dla niego zagadką. Pozostaje mi tylko pogratulować, a tym, którzy książki nie czytali, polecić ten tytuł. To jest lektura obowiązkowa.

Alina Dąbrowska - numer obozowy 44165. To zdanie jest tak przerażajace, że brakuje mi słów, żeby to opisać.

„Wiem jak wygląda piekło” to rozmowa Wiktora Krajewskiego ze świadkiem najgorszych wojennych działań. Niezwykle poruszająca historia Pani Aliny daje do myślenia. Przede wszystkim jej podejście do świata daje do myślenia. Nie umiem sobie wyobrazić, mimo że książkę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

https://turkusowakredkaczyta.blogspot.com/2021/01/alina-dabrowska-w-rozmowie-z-wiktorem.html

https://turkusowakredkaczyta.blogspot.com/2021/01/alina-dabrowska-w-rozmowie-z-wiktorem.html

Pokaż mimo to

Literatura obozowa ostatnio stała się łatwym środkiem do przyciągania czytelnika, a tym samym na zarobek. Wystarczy wejść w nowości na empiku, a tam co dwa tygodnie jakieś nowe "Kołysanki..." czy inni "Tatuażyści..." z Auschwitz.
Przyznam szczerze, dla mnie jest to gra na emocjach, a te historie najlepiej poznawać bezpośrednio w Oświęcimiu albo poprzez literaturę faktu, takiej jak chociażby "Wiem, jak wygląda piekło", w którym to Alina Dąbrowska opowiada o tym co przeżyła.

Zaskoczyła mnie ta książka. Nie tym, jak jest napisana, bo czyta się ją bardzo dobrze i od razu czuć w niej pióro Wiktora Krajewskiego, ale samym świadectwem Pani Aliny na temat obozu. Auschwitz kojarzy nam się tylko z cierpieniem, głodem, bólem i śmiercią. Oczywiście, to też tutaj jest, ale oprócz tego czytamy o romansach, śmiechu, koncertach, a nawet o spełnianiu marzeń.
Pani Dąbrowska ukazuje nam się jako osoba silna, wytrzymała, ambitna, a przede wszystkim ciepła. Autor natomiast w taki sam sposób przedstawia nam jej życie i rodzinę. Po "Chciałbym nigdy cię nie poznać" wyczuwam, że ma on dużo ciepła i wrażliwości dla osób starszych. W samej rozmowie z bohaterką wydawał się bardziej wystraszony i przejęty opowieścią niż sama "Falka". Wcale mnie to zresztą nie dziwi - Pani Alina miała kilkadziesiąt lat na przepracowanie tego w swojej głowie i nauczenie się z tym żyć. To dla nas - młodych historie obozowe ciągle stanowią szok i nie potrafimy obok nich przejść do porządku dziennego.

I słusznie, bo nad tym tematem należy się pochylić na dłużej i o nim pamiętać. Dzięki opowieściom takich osób jak Alina Dąbrowska i autorom takim jak Wiktor Krajewski będą o nim pamiętać jeszcze długie, długie pokolenia.
Obyśmy tylko nie popełniali błędów z przeszłości i nie pozwolili by "piekło na ziemi" znowu powróciło.

Literatura obozowa ostatnio stała się łatwym środkiem do przyciągania czytelnika, a tym samym na zarobek. Wystarczy wejść w nowości na empiku, a tam co dwa tygodnie jakieś nowe "Kołysanki..." czy inni "Tatuażyści..." z Auschwitz.
Przyznam szczerze, dla mnie jest to gra na emocjach, a te historie najlepiej poznawać bezpośrednio w Oświęcimiu albo poprzez literaturę faktu,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Alina Dąbrowska to kobieta, która przeszła przez gestapowskie więzienie w Łodzi, aby później doświadczyć pięciu obozów koncentracyjnych i wziąć udział w dwóch marszach śmierci."
______
Już od pierwszych stron czułam podniecenie i ciarki na ciele. Może to w przypadku tematyki wydawać się dziwne, ale czuję ogromny respekt do osób, które przeszły w swoim życiu tak wiele. Cieszę się, że żyję w czasach, w których jeszcze mogłam wiele z tych historii usłyszeć od źródła. Bardzo cieszy mnie też fakt, że te wspomnienia zostają spisane i będą mogły czytać je młodsze pokolenia. To są historie, które nie mogą zostać zapomniane by już nigdy do nich powtórnie nie dopuścić.
Łódź i okolice znam dobrze i zajmują wyjatkowe miejsce w moim sercu. Nigdy nie była mi obojetna historia zwiazana z tym miastem.
W książce prócz znanych mi miejsc znalazłam korespondencję z rodziną i przyjaciółmi Pani Aliny. Nie da się nie zauważyć bijącej z niej miłości, troski i życzliwości.
Pani Alina opowiada swoją historię od całkiem innej strony niż się spodziewałam. Zobaczyłam kobietę chłonną wiedzy z ogromną wolą życia. Nie męczennicę, a osobę, która wyciąga wszelkie pozytywy nawet z najbardziej dramatycznej sytuacji. Przyznam, że i mnie szokowało jej podejście biorąc pod uwagę o czym tak naprawdę opowiada. Ale czy w Auschwitz można było odnaleźć coś pozytywnego? Do przeczytania o tym  i wyciągnięcia wniosków bardzo Was zachęcam.
Autor świetnie przeprowadził tę trudną rozmowę. Jest to pozycja inna niż te, które czytałam do tej pory. Książkę czyta się jednym tchem.
Tak sobie myślę, że warto w naszym współczesnym życiu mieć w sobie trochę z podejścia Pani Aliny😉

"Alina Dąbrowska to kobieta, która przeszła przez gestapowskie więzienie w Łodzi, aby później doświadczyć pięciu obozów koncentracyjnych i wziąć udział w dwóch marszach śmierci."
______
Już od pierwszych stron czułam podniecenie i ciarki na ciele. Może to w przypadku tematyki wydawać się dziwne, ale czuję ogromny respekt do osób, które przeszły w swoim życiu tak wiele....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Wiem, jak wygląda piekło" to biografia Aliny Dąbrowskiej autorstwa Wiktora Krajewskiego od Wydawnictwa Prószyński i S-ka.

Książka napisana jest w formie wywiadu ze świadkiem historii. Autor nie zadaje zbyt wielu pytań, a pozwala pani Alinie opowiadać swoją historię, przez co czytelnik przeżywa ją razem z nimi, czując się tak, jak gdyby sam był świadkiem tych tragicznych wydarzeń.

Alina jako zaledwie dwudziestolatka została wywieziona do Auschwitz, gdzie nadano jej numer 44165. Poza nim przeżyła jeszcze cztery inne obozy, takie jak: Ravensbruck, Malchow, Buchenwald oraz Leipzig. Brała również udział w dwóch marszach śmierci. Przez ponad 50 lat nie potrafiła odwiedzić Oświęcimia. Dopiero w 2019 roku zgodziła się na opowiedzenie całej swojej historii i opublikowanie o niej książki.

Po całą recenzję zapraszam na bloga:
https://daria-reads.blogspot.com/2020/12/wiem-jak-wyglada-pieko-wiktor-krajewski.html

"Wiem, jak wygląda piekło" to biografia Aliny Dąbrowskiej autorstwa Wiktora Krajewskiego od Wydawnictwa Prószyński i S-ka.

Książka napisana jest w formie wywiadu ze świadkiem historii. Autor nie zadaje zbyt wielu pytań, a pozwala pani Alinie opowiadać swoją historię, przez co czytelnik przeżywa ją razem z nimi, czując się tak, jak gdyby sam był świadkiem tych tragicznych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to