Opowieść przodka. Pielgrzymka do początków życia

Po prostu wspaniała, błyskotliwa, ciekawa, ucząca pokory do natury. Nie dla wszystkich, ale fani ewolucji, genetyki, zoologii na pewno będą zadowoleni.

Po prostu wspaniała, błyskotliwa, ciekawa, ucząca pokory do natury. Nie dla wszystkich, ale fani ewolucji, genetyki, zoologii na pewno będą zadowoleni.

Pokaż mimo to

Jak mnie Pan wkurza, tak się z Panem zgadzam. Każdy, kto ma ślad przeczucia, że mu mózg wyewoluowal, kartki w dłoń. Można - i trzeba - się zdziwić. Do kanonu lektur Homo insipiens.

Jak mnie Pan wkurza, tak się z Panem zgadzam. Każdy, kto ma ślad przeczucia, że mu mózg wyewoluowal, kartki w dłoń. Można - i trzeba - się zdziwić. Do kanonu lektur Homo insipiens.

Pokaż mimo to

Robi wrażenie ta fascynacja życiem i ewolucją. Dawkins stara się nam wszystko wytłumaczyć przekazując najnowsze odkrycia naukowe na temat ewolucji i genetyki ale nie tylko.

Robi wrażenie ta fascynacja życiem i ewolucją. Dawkins stara się nam wszystko wytłumaczyć przekazując najnowsze odkrycia naukowe na temat ewolucji i genetyki ale nie tylko.

Pokaż mimo to

Wg mnie najlepsza i chyba najdłuższa książka tego autora. Bardzo długo czekałem na nią, bo jako jedyna nie była tłumaczona... Jednakże lepiej wyszło to tej pozycji, gdyż było tłumaczone drugie uzupełnione wydanie, które jest z 2016 roku, a nie z 2004. Jednym zdaniem. Cudowna podróż przez życie na Ziemi.

Wg mnie najlepsza i chyba najdłuższa książka tego autora. Bardzo długo czekałem na nią, bo jako jedyna nie była tłumaczona... Jednakże lepiej wyszło to tej pozycji, gdyż było tłumaczone drugie uzupełnione wydanie, które jest z 2016 roku, a nie z 2004. Jednym zdaniem. Cudowna podróż przez życie na Ziemi.

Pokaż mimo to

Tytuł tego dzieła może być odrobinę mylący. Z jednej strony, jest to rzeczywiście prawdziwa pielgrzymka przez takie dziedziny nauki, jak klasyfikacja biologiczna organizmów, genetyka, biologia molekularna. paleobiologia i wiele innych. Z drugiej strony, trzeba się nastawić, że nie jest to opis, jak wyglądała Ziemia i gatunki w poszczególnych okresach geologicznych rozwoju życia. Owszem, trochę takiej wiedzy zaczerpniemy, ale nie jest to główny motyw tej książki.
W zamian za to, Dawkins z właściwą sobie systematycznością i przemyślanym planem omawia historię rozwoju, metodologię i problemy z wyżej wymienionych dziedzin nauki, a każdy temat nawiązuje w przemyślny sposób do ciekawostek związanych z wybranym gatunkiem. Osoby zaznajomione z innymi książkami profesora znajdą w "Opowieści przodka" trochę powtórzeń, ale Dawkins za każdym sam je identyfikuje i po szczegóły odsyła do odpowiedniego tytułu. Uczciwie przyznaję, że niektóre dywagacje na temat problemów budowania drzew filogenetycznych, koalescencji genów czy zegara molekularnego mnie ciut przerosły, ale w zamian za to dowiedziałem się gdzie i dlaczego jest miejsce homo sapiens jeśli chodzi o klasyfikację względnego rozmiaru jąder, tudzież który otwór mojego ciała uformował się pierwszy w rozwoju zarodkowym ;) Oczywiście najważniejsze przesłanie tej księgi to jednak prezentacja idei fraktalnego drzewa życia i to udało się Dawkinsowi znakomicie. Po prawie dwóch miesiącach nie zawsze łatwej lektury mam całkiem spójny obraz kim są moi bliżsi i dalsi kuzyni na tej planecie.

Tytuł tego dzieła może być odrobinę mylący. Z jednej strony, jest to rzeczywiście prawdziwa pielgrzymka przez takie dziedziny nauki, jak klasyfikacja biologiczna organizmów, genetyka, biologia molekularna. paleobiologia i wiele innych. Z drugiej strony, trzeba się nastawić, że nie jest to opis, jak wyglądała Ziemia i gatunki w poszczególnych okresach geologicznych rozwoju...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tak szczerze, pierwszy raz podczas czytania książki tak często spontanicznie wykrzykiwałem "ja pierdole" z zachwytu, najlepsza książka Dawkinsa moim zdaniem.

Tak szczerze, pierwszy raz podczas czytania książki tak często spontanicznie wykrzykiwałem "ja pierdole" z zachwytu, najlepsza książka Dawkinsa moim zdaniem.

Pokaż mimo to

Ksiazka ciekawa, dotykajaca tematu ewolucji. Minusem dla mnie byla jej ogromna objetosc i przeladowanie informacjami. Mysle ze czytaloby sie ja zdecydowanie lepiej gdyby autor mocna ja okroil. Przeciez to nie podrecznik akademicki a ksiazka popularno-naukowa. Ale abstrahując od tego i tak polecam przeczytac bo to wartosciaowa pozycja odnoszaca sie na korzeni zycia na Ziemi. W ksiazce jest troche (choc wg mnie mala jak na taka objetosc) swietnych kolorowych zdjec i ilustracji. Ogolnie polecam!

Ksiazka ciekawa, dotykajaca tematu ewolucji. Minusem dla mnie byla jej ogromna objetosc i przeladowanie informacjami. Mysle ze czytaloby sie ja zdecydowanie lepiej gdyby autor mocna ja okroil. Przeciez to nie podrecznik akademicki a ksiazka popularno-naukowa. Ale abstrahując od tego i tak polecam przeczytac bo to wartosciaowa pozycja odnoszaca sie na korzeni zycia na Ziemi....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trudno o jednoznaczną opinię. Książka zawiera sporo ciekawych treści jednak w wielu miejscach pojawiają się dłużyzny, wątki za bardzo rozbudowane, miejscami dość trudne. Mnie osobiście irytuje struktura oparta na :opowieściach. Być może to próba innego typu narracji, ale chyba niezbyt udana

Trudno o jednoznaczną opinię. Książka zawiera sporo ciekawych treści jednak w wielu miejscach pojawiają się dłużyzny, wątki za bardzo rozbudowane, miejscami dość trudne. Mnie osobiście irytuje struktura oparta na :opowieściach. Być może to próba innego typu narracji, ale chyba niezbyt udana

Pokaż mimo to

Nauka jest dziwnym tworem, który dorasta wraz z kolejnymi pokoleniami badaczy. Nie wiem, czy obecny stan możliwej do zbudowania historii ziemskiego życia można nazwać już nauką dojrzałą, ale dzięki Dawkinsowi można przynajmniej prześledzić, jak dynamicznie zmienia się rozumienie fundamentów o relacjach łączących materię żyjącą. Nie ma powrotu do trywialnej systematyki i podziału na rośliny i zwierzęta. "Opowieść przodka. Pielgrzymka do początków życia" to niemal monumentalna panorama złożoności biosfery opowiedziana, jako podróż w czasie do początków, które wciąż skrywają przed nami moment, gdy materia zaczęła metabolizm i replikację.

Konstrukcja i tytuł książki celowo nawiązują do literackich podróży. Kolejne wirtualne spotkania z coraz odleglejszymi czasowo i genetycznie wspólnymi przodkami, stanowią asumpt do różnych opowieści o wielobarwności organizmów. Dawkins świetnie dostroił ogólne rozważania o procesach biologicznych z fascynującymi opisami konkretnych realizacji doboru naturalnego. Co prawda pewne zawieszenia sądów i kierowanie czytelnika do innej części książki trochę zaburzały jej odbiór, ale inaczej chyba nie dało się tego zrobić. Książkę otwierają i zamykają dwa dłuższe teksty opisujące ogólnie problemy współczesnej systematyki, genetyki, biogenezy czy czyhające na badaczy pułapki podczas datowania.

Choć kolejnym czytelnikom wypada pozostawić odkrywanie treści na własną rękę nie odbierając frajdy z zaskoczenia, to przynajmniej należy zaznaczyć, że ilość ciekawostek u Dawkinsa oszałamia. Zdumiewająca pomysłowość przyrody, która dobór naturalny wykorzystuje subtelnie, szerokim gestem, zachłannie czy ekwilibrystycznie, pokazuje ile jeszcze pracy przed badaczami. Opowieści o stekowcach, ambystomach, traszkach, latimeriach czy rybach dwudysznych robią niesamowite wrażenia.

Poza pięknymi przykładami elastyczności form życia, na szczególna uwagę zasługuje dydaktyczna warstwa narracji przewijająca się wielokrotnie przy każdej okazji, a dotycząca pułapek czekających na początkujących fascynatów przyrodą. Implikacje przekazywania kodu genetycznego i mechanizmów darwinizmu, to niemal nieskończona możliwość tworzenia. Człowiek słabo ogarnia miliony lat zmienności i poddaje się przytłaczającej 'tyranii nieciągłego umysłu', który broni się przed konsekwencjami, wyłaniającego się obrazu determinujących naturę, procesów. Cała opowieść salamandry, to takie ważne memento o ludzkiej ograniczoności percepcji (str. 389-401). Jest sporo o pułapkach dostrzegania wyjątkowości form bardziej 'wyewoluowanych', czyli jakoby 'mniej pierwotnych' (str. 324, 475), o pułapkach rasowego myślenia (str. 511), czy nieoczywistym zmiennym tempie odkładania się mutacji w różnych genach (str. 568-569).

Wynalazki ewolucji, to takie 'the best' biologii. Dawkins potrafi o nich opowiadać naprawdę pasjonująco. Dwunożność, widzenie barwne, fotosynteza, wchłonięcia bakterii w komórki, rozmnażanie płciowe czy wynalazek segmentacji, to jednocześnie kamienie milowe przemian i głęboko nietrywialnie manipulacje komponentami dostępnymi przyrodzie.

Kawał dobrej roboty wykonali Dawkins i Yan Wong (w drugim wydaniu już, jako współautor). Szczególnie cieszy ich spora praca nad korektami do nowego wydania w celu uwzględnienia najnowszych osiągnięć naukowców. Przez to stan badań udało się doprowadzić do 2015 roku. W kilku punktach doszło ostatnio do fundamentalnych przetasowań w myśleniu o historii życia. Szczególnie to widać w kladystyce, która klasyczne drzewo kilku królestw przeobraziła w skomplikowany system drzewa życia (polecam grafiki na str. 636 i 703). Biologia i paleobiologia molekularna otwierają przed nauką o ziemskim życiu mnóstwo nowych drzwi z licznymi niespodziankami.

Miałbym zaledwie kilka krytycznych uwag (na mój umysł amatorski) do opisów dziedziczenia epigenetycznego (str. 258-259) czy do pewnych dywagacji zmierzających do lamarckizmu, takich bez wystarczającego dla mnie uzasadnienia wysłowionego przesłania (str. 368). Pewne zastrzeżenia miałbym też do dyskusji nad biochemiczną jednorodnością ludzi w relacji do osobniczych różnic morfologicznych i w konsekwencji do naszej kultury (str. 513-517). To bardzo niewiele krytyki. Reszta to melodia piękna, jak msza Bacha.

Przyroda miała czas, dużo czasu na próby mniej lub bardziej udane. Obecny stan rozbuchania form życia to konsekwencja ślepego działania kilku podstawowych zasad. Zderzenie tych dwóch zdumiewających skrajności, pozornie nie do pogodzenia, wymaga od nas pracy z własnymi ograniczeniami, ale zrozumienie rekompensuje ten trud (str. 770):

"Życie na tej planecie jest nie tylko zadziwiające i głęboko satysfakcjonujące dla wszystkich tych, których zmysł nie przytępiło poczucie swojskości: sam fakt, że wyewoluowaliśmy mózg zdolny zrozumieć naszą ewolucyjną genezę, podwaja to zadziwienie i potęguje satysfakcję."

Gorąco zachęcam do lektury.

Nauka jest dziwnym tworem, który dorasta wraz z kolejnymi pokoleniami badaczy. Nie wiem, czy obecny stan możliwej do zbudowania historii ziemskiego życia można nazwać już nauką dojrzałą, ale dzięki Dawkinsowi można przynajmniej prześledzić, jak dynamicznie zmienia się rozumienie fundamentów o relacjach łączących materię żyjącą. Nie ma powrotu do trywialnej systematyki i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trzeba koniecznie przeczytać! Po prostu.

Trzeba koniecznie przeczytać! Po prostu.

Pokaż mimo to