Najsłabsza część jak dotąd. Najbardziej denerwujące były błędy merytoryczne. Jakby książka nie widziała korektora po przetłumaczeniu.

Najsłabsza część jak dotąd. Najbardziej denerwujące były błędy merytoryczne. Jakby książka nie widziała korektora po przetłumaczeniu.

Porwanie dziecka i sprawa sądowa, która w oczywisty sposób prędzej czy później się połączy. Oczywiście obywatel Szwecji o arabskich korzeniach jest bardzo wrażliwy i przejmuje się losem zaginionego podopiecznego. Po drugiej stronie mamy przestępczość zorganizowaną reprezentowaną, a jakże przez obywateli Litwy.

Porwanie dziecka i sprawa sądowa, która w oczywisty sposób prędzej czy później się połączy. Oczywiście obywatel Szwecji o arabskich korzeniach jest bardzo wrażliwy i przejmuje się losem zaginionego podopiecznego. Po drugiej stronie mamy przestępczość zorganizowaną reprezentowaną, a jakże przez obywateli Litwy.

W imię prawdy Viveci Sten to już ósma część skandynawskiej serii o zabójstwach w Sandhamn. Każdego lata setki dzieci tłumnie przybywa na obóz żeglarski organizowany na niewielkiej wyspie Lökholmen. Wychowawcy nie radzą sobie niestety ze skutecznym nadzorem nad wszystkimi uczestnikami obozu. Coraz częściej dochodzi do niemiłych sytuacji, a dzieci dość szybko znajdują wśród rówieśników tzw. obozową ofermę. Nękanie przybiera na sile z każdym dniem i staje się coraz bardziej dotkliwe. Tymczasem w gęstwinie okolicznych lasów kryje się tajemnicza osoba, która przygląda się otoczeniu wakacyjnego obozu.

W imię prawdy Viveci Sten to już ósma część skandynawskiej serii o zabójstwach w Sandhamn. Każdego lata setki dzieci tłumnie przybywa na obóz żeglarski organizowany na niewielkiej wyspie Lökholmen. Wychowawcy nie radzą sobie niestety ze skutecznym nadzorem nad wszystkimi uczestnikami obozu. Coraz częściej dochodzi do niemiłych sytuacji, a dzieci dość szybko znajdują wśród...

Książkę uznałam za dobrą i wystawiłam jej 6 gwiazdek z 3 powodów:
- Lubię serie kryminalne, nawet jeśli są w nich słabsze części
- Śledztwo było interesujące
- Opuściłam co najmniej 40% treści. Po prostu przelatywałam niektóre fragmenty i zatrzymywałam się na tych, które dotyczyły bezpośrednio śledztwa, czyli szukania tropów.

Trochę to dzieło jest niechlujne, może to kwestia tłumaczenia: raz Wilma jest córką, a raz siostrą Jonasa (wtf???). Litwini nie są narodem słowiańskim, gdyby chodziło o "akcent ze wschodniej Europy", to ok. Ale nie słowiański.

A Nora jest niezrównoważona, jak słowo daję. Zakochuje się w pilocie a potem ma pretensje, że facet lata. I uważa, że nie powinna się zgodzić na ślub. Bo? Bo facet lata.
Ale że ma z nim dziecko, to spoko. Tylko ślub nie spoko, bo facet lata.
Przynajmniej miała pozytywny wkład w rozwiązanie całej zawiłej układanki i nie wpychała się tam, gdzie jej nie chcieli albo coś jej groziło. Dobre i to.

Książkę uznałam za dobrą i wystawiłam jej 6 gwiazdek z 3 powodów:
- Lubię serie kryminalne, nawet jeśli są w nich słabsze części
- Śledztwo było interesujące
- Opuściłam co najmniej 40% treści. Po prostu przelatywałam niektóre fragmenty i zatrzymywałam się na tych, które dotyczyły bezpośrednio śledztwa, czyli szukania tropów.

Trochę to dzieło jest niechlujne, może to...

Przeczytałem 1/3 książki może trochę więcej i zacząłem jej mieć dość. Znużyły mnie osobiste problemy bohaterów tej opowiastki. Więcej było wątków obyczajowych jak samej zbrodni. Do tego muszę dodać niesmak wynurzeń pedofila, rzygać mi się chciało na te sformułowania myśli kłębiących się w jego popapranym umyśle. Można było to inaczej opisać, ale autorce brak zasobu słownictwa, pomysłu i chęci do realizacji większych przedsięwzięć. Przekartkowałem więc te czytadło i ciekawy byłem zakończenia. Tutaj może ono dziwić, ale nie jest ono zgodne z modus operandi. Viveca Sten sama sobie zaprzecza w tym co pisze, wybieg tani chociaż może niektórzy się na to dali złapać niczym muchy na lep za złotówkę. Ja mam niesmak, czuję że tak złej książki dawno nie czytałem. Stanowczo odradzam. Szkoda wszystkiego- szkoda czasu , szkoda pieniędzy, szkoda światła, szkoda oczu , szkoda gadać !

Przeczytałem 1/3 książki może trochę więcej i zacząłem jej mieć dość. Znużyły mnie osobiste problemy bohaterów tej opowiastki. Więcej było wątków obyczajowych jak samej zbrodni. Do tego muszę dodać niesmak wynurzeń pedofila, rzygać mi się chciało na te sformułowania myśli kłębiących się w jego popapranym umyśle. Można było to inaczej opisać, ale autorce brak zasobu...

Podsumowując całą serię, polecam komuś, kto nie zbyt wielu oczekiwań i ma ochotę przeczytać coś, przy czym nie trzeba dużo myśleć 😉 Jako osoba mająca dosyć spore doświadczenie z kryminałami, nie miałam problemów z rozstrzygnięciem zagadkowych spraw. Pod względem kryminalnym dwie ostatnie części najbardziej dawały radę, choć uważam, że ich potencjał nie do końca został wykorzystany. Co mnie strasznie raziło to tłumaczenia ostatnich części, widać, że tłumacz poprzednich części nie czytał i zrobienie z Wilmy (córki Jonasa) jego siostry było co najmniej nieporozumieniem. Karin Ek, która była asystentką, nagle została asystentem. A Dziadek nagle w ostatniej części został mianowany Starym. Acha, i rzeczywiście jest w tym coś, że najbardziej interesowały mnie losy Thomasa i Nory, a zagadki były jakimś tłem. Trochę drażniła obecność Nory w każdej ze spraw, chyba zbyt duży zbieg okoliczności, że każda sprawa w jakiś sposób jej dotyczyła. Historie trochę przypomniały Sandomierz i ojca Mateusza, taka spokojna wyspa, każdy zna każdego, a tu ktoś kogoś zabił, tam porwał, tu spalił dom. Nie wiem, czy chciałabym mieszkać w takiej okolicy 😉

Podsumowując całą serię, polecam komuś, kto nie zbyt wielu oczekiwań i ma ochotę przeczytać coś, przy czym nie trzeba dużo myśleć 😉 Jako osoba mająca dosyć spore doświadczenie z kryminałami, nie miałam problemów z rozstrzygnięciem zagadkowych spraw. Pod względem kryminalnym dwie ostatnie części najbardziej dawały radę, choć uważam, że ich potencjał nie do końca został...

To już ósme spotkanie z Norą Linde. I tak jak pisałam przy wcześniejszych częściach cyklu, czyta się powieść obyczajową z elementami kryminału. Bo zbrodnia to wątek poboczny książki, a tak naprawdę to miło spotkać głównych bohaterów cyklu. Zobaczyć co się zmieniło w ich życiu od ostatniego tomu.

To już ósme spotkanie z Norą Linde. I tak jak pisałam przy wcześniejszych częściach cyklu, czyta się powieść obyczajową z elementami kryminału. Bo zbrodnia to wątek poboczny książki, a tak naprawdę to miło spotkać głównych bohaterów cyklu. Zobaczyć co się zmieniło w ich życiu od ostatniego tomu.

Podczas obozu żeglarskiego zaginął chłopiec, cześć osób twierdzi, że uciekł. Okazuje się, że był krzywdzony przez kolegów, a na wyspie pojawił się pedofil. W międzyczasie jego ojciec podczas rozprawy sądowej zmienia zeznania. Gdzie jest Benjamin, kto jest winny defraudacji?
Następny tom serii zaskakuje ilością wątków i osób występujących w powieści. Autorka umiejętnie ukazała kilkanaście osób łącząc powoli ich opowieści w jedną całość. Bohaterowie każdego rozdziału opowiadają swoje historie i swoją rolę w wydarzeniach, nie ma postaci pobocznych i nieciekawych, każda jest inna i co innego przeżywa – wątki kryminalne i ich rozwiązanie zaskakuje. Lubię taką formę kryminału, w którym sama na podstawie danych śledzę ewentualnych winnych. Dodatkowo zwroty akcji, zagadkowe informacje i nieoczekiwani winni.

Podczas obozu żeglarskiego zaginął chłopiec, cześć osób twierdzi, że uciekł. Okazuje się, że był krzywdzony przez kolegów, a na wyspie pojawił się pedofil. W międzyczasie jego ojciec podczas rozprawy sądowej zmienia zeznania. Gdzie jest Benjamin, kto jest winny defraudacji?
Następny tom serii zaskakuje ilością wątków i osób występujących w powieści. Autorka umiejętnie...

letni obóz żeglarski, a na nim jak zwykle te same problemy - wychowawcy nie mogący sobie poradzić z młodzieżą... Tymczasem znika jeden z uczestników obozu - nękany przez innych chłopiec... A las nie jest wbrew pozorom bezpieczny. Książka naprawdę świetna i warto przeczytać

letni obóz żeglarski, a na nim jak zwykle te same problemy - wychowawcy nie mogący sobie poradzić z młodzieżą... Tymczasem znika jeden z uczestników obozu - nękany przez innych chłopiec... A las nie jest wbrew pozorom bezpieczny. Książka naprawdę świetna i warto przeczytać

Kolejna przygoda z Thomasem i Norą. Na obozie żeglarskim zaginęła dziewczynka. Postawiono wszystkie służby w gotowości, po kilku godzinach ustalono, że nastolatka wróciła do domu. Kilka dni później stwierdzono nieobecność jedenastoletniego Benjamina. Instruktorzy, pomni niedawnych wydarzeń,żeby nie wszczynać znów niepotrzebnego zamieszania, zaczęli szukać najpierw na własną rękę. Kiedy wezwano policję, okazało się, że chłopca prawdopodobnie uprowadzono. W marinie nieopodal obozu przebywał w tym samym czasie pedofil... Tony trupów, obrzydliwe sceny morderstw, są niczym w porównaniu do czytania monologu wewnętrznego pedofila, który podnieca się i robi w głowie chore projekcje na widok dzieci. Książka super, tak jak cała seria zresztą. <3

Kolejna przygoda z Thomasem i Norą. Na obozie żeglarskim zaginęła dziewczynka. Postawiono wszystkie służby w gotowości, po kilku godzinach ustalono, że nastolatka wróciła do domu. Kilka dni później stwierdzono nieobecność jedenastoletniego Benjamina. Instruktorzy, pomni niedawnych wydarzeń,żeby nie wszczynać znów niepotrzebnego zamieszania, zaczęli szukać najpierw na własną...