Przyjaźń królika Uszatego i księżniczki Zosi zostaje wystawiona na próbę. Dziewczynka ma coraz więcej obowiązków związanych ze swoją rolą na dworze królewskim. Uszaty zauważa, że jest coraz mniej obecny w jej życiu, a on nie wie, co ze sobą ma począć. Kiedy nadarza się okazja, podejmuje pracę jako żywy rekwizyt do sztuczek magicznych. Początkowo królik jest zachwycony zajęciem i cieszy go zadowolenie publiki, niemniej coraz bardziej sobie uświadamia, jak tęskni za przyjaciółką. Kiedy Uszaty planuje odejść od magika, ten nie ustępuje i mu nie pozwala, wiedząc, że dzięki Uszatemu wzrosło zainteresowanie publiczności, które przekłada się na większą ilość zarobionych pieniędzy.
Na szczęście, w odpowiednim momencie na scenie pojawia się Zosia, która również uświadamia sobie, jak bardzo brakuje jej króliczka. Ratuje Uszatego z opresji dzięki zorganizowaniu i zaangażowaniu jej zwierzęcych przyjaciół.

Morał z tej historii jasno pada na ostatniej karcie bajeczki. Zawsze warto rozmawiać o swoich radościach i troskach. Nie warto unosić się dumą czy zastanawiać się nad tym, co ewentualnie ktoś a może trafnie myśli. Lepiej tego nie poddawać ocenie. W życiu bywa różnie, czasami przybywa więcej obowiązków, które kolidują z utrzymywaniem regularnych spotkań z przyjaciółmi. Niemniej, zawsze warto podzielić się tym, co leży na sercu, bo a nuż nasz przyjaciel nie do końca zdaje sobie sprawę w ferworze wykonywania większej ilości obowiązków, że przyjaciel cierpi i po prostu tęskni.

Przyjaźń królika Uszatego i księżniczki Zosi zostaje wystawiona na próbę. Dziewczynka ma coraz więcej obowiązków związanych ze swoją rolą na dworze królewskim. Uszaty zauważa, że jest coraz mniej obecny w jej życiu, a on nie wie, co ze sobą ma począć. Kiedy nadarza się okazja, podejmuje pracę jako żywy rekwizyt do sztuczek magicznych. Początkowo królik jest zachwycony...