Julia i pytanie, czego chcą chłopcy

Książka bardzo mnie się podobała. Akcja szybciutko leci, fajnie się to czyta i historia bardzo wciąga :D
Jestem niestety zawiedziona, ponieaż na Legimi nie ma kolejnych części:(
Ale to i tak bardzo polecam!
12+

Książka bardzo mnie się podobała. Akcja szybciutko leci, fajnie się to czyta i historia bardzo wciąga :D
Jestem niestety zawiedziona, ponieaż na Legimi nie ma kolejnych części:(
Ale to i tak bardzo polecam!
12+

Opowieści o nastolatkach bywają dobrym sposobem na pokazanie pociechom, że inni również zmagają się z podobnymi problemami. Warto też samemu sięgnąć po takie książki i przypomnieć sobie, jak bardzo świat wydawał się zagmatwany, a postępowanie dorosłych dziwne i tajemnicze. Jedną z wielu interesujących pozycji jest cykl książek - pamiętników napisanych przez Francę Düwel, „Julia” Kolejne tomy: „Julia i Królewna Śnieżka”, „Julia i Czarne Owce”, „Julia i miłosne tarapaty”, „Julia i pytanie czego chcą chłopcy” oraz „Julia i ósme niebo”. Pamiętniki nastolatki pozwalają nam stopniowo obserwować jej przemianę od dwunastolatki do czternastolatki. Z dziecinnej dziewczynki bohaterka staje się coraz poważniejszą panienką, której priorytety ulegają zmianie. Kiedy w trzecim tomie obserwujemy dziewczynę na siłę pragnącą wydorośleć i schudnąć w piątym mamy już nastolatkę dziwiącą się, że ktoś może myśleć, że wygląd jest ważniejszy niż charakter. Dziś opowiem Wam o trzecim i piątym tomie, czyli sytuacjach, w których mamy już nieco poważniejszą dziewczynę mającą chłopaka, przeżywającą swoją pierwszą miłość, to w jaki sposób jest traktowana przez chłopaka oraz jej stopniowe oswajanie się z bliskością.
Życie czternastolatki nie jest łatwe. Z jednej strony trzeba być dorosłym, odpowiedzialnym, a z drugiej otrzymuje się masę zakazów i nakazów. Jakby tego było mało pojawia się pierwszy okres, czego świadkiem jest superprzystojny Duńczyk Jesper, który później staje się lokatorem w domu rodziców. Do tego Ben, chłopak Julii jedzie na wymianę międzynarodową do Stanów Zjednoczonych, a do plecaka ładuje niezły zapas prezerwatyw, wspomina coś o konieczności zrobienia sobie przerwy w chodzeniu oraz nie chce żegnać się na lotnisku, a po przyjeździe na miejsce nie tylko nie dzwoni, ale też nie pisze. Te niejednoznaczne sygnały wysyłane przez chłopaków w połączeniu z wygłoszoną w złości opinią Franzi i z informacją, że waga jest zepsuta i zamiast zrzucić parę kilo przybrała sprawiają, że Julia czuje się opuszczona, zagubiona i brzydka. Postanawia całkowicie zmienić swój wygląd. Niestety efekty będą takie jak w „Ani z Zielonego Wzgórza”: „Delikatnie mówiąc, wyglądałam teraz ja wielkanocne jajko przyozdobione rzeżuchą i to naprawdę nie jest piękny widok”. Na szczęście ma jeszcze koleżanki z grupy Girlteers, z którymi może porozmawiać o prezerwatywach znalezionych w plecaku swojego chłopaka oraz tego, w jaki sposób odbierają ją inni.
Tom „Julia i miłosne tarapaty” krąży wokół uczuć, problemów z komunikacją, zmian relacji pod wpływem chłopaków. Bohaterki odkryją jak ważnym elementem życia jest przyjaźń i to, żeby nie tylko polegać na płci przeciwnej. W książce nie zabraknie tematu przemocy, utraty pracy, biedy, rozstania, ciąży, napaści, tęsknoty, zawodu miłosnego oraz choroby, a wszystko to podane w lekkiej formie i z dużym poczuciem humoru oraz szczęśliwym zakończeniem.
Przy okazji różnych charakterów nastolatków poznamy też niezwykłą gamę rodzicielskich osobowości, które mając dobre intencje i wymieniając się informacjami potrafią zrobić dzieciom niezły obciach.
W tomie „Julia i ósme niebo” nie zabraknie wpadek, które towarzyszą bohaterce od pierwszego pamiętnika. Feministyczna babcia, Mumi, umiera jeszcze przed wymarzonym ślubem z Thorwaldem, pracującym jako policjant. Przeżywanie żałoby jest motywem przewodnim. Obok niego od razu pojawia się miłość (w różnych odcieniach i odmianach) i zazdrość, intrygi oraz różne wypadki. Julia jest rozdarta między tym, co czuje, a tym, co może powiedzieć, ponieważ każda jej próba pokazania złego charakteru członkini zespołu, do którego należy jej chłopak kończy się stwierdzeniem, że robi to z zazdrości. Jakby osobistych kłopotów było mało Jette ucieka z domu z powodu historii, której początki sięgają jej pierwszego pocałunku z egoistycznym Rafaelem, który po „zaliczeniu” dziewczyny umieszczę zdjęcie i niemiły komentarz na jej temat w Internecie. Takie zachowanie nie może pozostać bez kary. Dziewczyny z Girlteers wymyślą bardzo skuteczny sposób na neutralizację zarozumialca.
We wszystkich tomach akcja mknie jak szalona, a Julia – autorka pamiętnika – przeskakuje z tematu na temat, przez co czytelnicy mają bardzo życiowy miszmasz pokazujący problemy, z jakimi zmagają się nastolatki. Nie zabraknie tu kolejnych etapów pokonywania nieśmiałości, dorastania do akceptacji własnego ciała, dystansowania się do tego, co sądzą o nich inni, próby tworzenia związków, poszukiwania bliskości, przechwalania się doświadczeniami.
Całość oprawiona w solidne, kartonowe, matowe, wizualnie charakterystyczne okładki. Bardzo dobrze zszyte strony sprawiają, że wszystkie tomu są trwałe i estetyczne. Do tego niewielka liczba rysunków, które mógłby wykonać każdy z nas wzmacnia poczucie czytania pamiętnika. Wielkim plusem kolejnych tomów jest to, że nie trzeba znać poprzednich, aby czytać kolejne, ale dla samej fabuły warto sięgnąć po wszystkie.
Doskonała lektura dla uczennic szkoły podstawowej i ich rodziców.

Opowieści o nastolatkach bywają dobrym sposobem na pokazanie pociechom, że inni również zmagają się z podobnymi problemami. Warto też samemu sięgnąć po takie książki i przypomnieć sobie, jak bardzo świat wydawał się zagmatwany, a postępowanie dorosłych dziwne i tajemnicze. Jedną z wielu interesujących pozycji jest cykl książek - pamiętników napisanych przez Francę Düwel,...

Nawet polubiłam główną bohaterkę (to jak z każdym przekrętem wpada w kłopoty) + tworzą sweet parkę razem z Benem, jednak chciałabym by ich wspólnych scen było nieco więcej.

Nawet polubiłam główną bohaterkę (to jak z każdym przekrętem wpada w kłopoty) + tworzą sweet parkę razem z Benem, jednak chciałabym by ich wspólnych scen było nieco więcej.