Kwartalnik HORYZONTY 3/Andrzej Urbanowicz

Urbanowicz chętnie odwoływał się do crowleyowskiej historiozofii, w której eon dziecka symbolizuje czasy współczesne, pełne pajdokracji,lekkoduchostwa, skłonności do zabawy i ambiwalencji. Zaskoczyło mnie, że ten tajemniczy malarz posiadał pokaźną wiedzę o Crowleyu, tym bardziej, że w tamtym okresie na polskim rynku książki istniały tylko trzy książki jego autorstwa, moje przekłady i niewiele osób interesowało się Crowleyem na poważnie. Z zamyślenia wyrwał mnie okrzyk „Joysticka”, który w samym środku wykładu zwrócił Andrzejowi uwagę, że na sali znajduje się tłumacz Crowleya. Tak właśnie rozpoczęła się nasza znajomość. - Dariusz Misiuna.

Urbanowicz chętnie odwoływał się do crowleyowskiej historiozofii, w której eon dziecka symbolizuje czasy współczesne, pełne pajdokracji,lekk...

Świetne było u niego to otwarcie na świat, także na młodych ludzi. Na dobrą sprawę dawał każdemu szansę. Zazwyczaj, gdy człowiek się starzeje, to sklerowacieje, ale nie w potocznym rozumieniu tego słowa, tylko dosłownie, czyli zastyga, staje się sztywny i nieplastyczny, wydaje się mu, że stworzył królestwo i może co najwyżej zapraszać na audiencję na swój dwór królewski, natomiast nie widzi sensu w otwieraniu się na dalsze możliwości. W przypadku Andrzeja było na odwrót. On nieustannie był otwarty na wszelkie możliwości, niczego nie wykluczał. To było bardzo pouczające, bo był prawdopodobnie jednym z najmłodszych pod względem duchowym ludzi, jakich poznałem w swoim życiu. - Dariusz Misiuna.

Świetne było u niego to otwarcie na świat, także na młodych ludzi. Na dobrą sprawę dawał każdemu szansę. Zazwyczaj, gdy człowiek się starzej...

Andrzej był rysownikiem, malarzem, ale także kimś więcej: twórcą fetyszy, magiem fetyszy. Jego działanie polegało na przekształcaniu każdego przedmiotu w coś innego. Ambiwalencja zawarta w tym działaniu sprawia, że nie da się przypisać jego dziełom jakiegoś jednego konkretnego znaczenia. Dzięki zaprzeczeniu jakiejkolwiek dogmatyczności, w jego twórczości tkwi olbrzymi potencjał dla przyszłości, ponieważ może być ona odkrywana na wiele sposobów. Można powiedzieć, że pozostawił po sobie taką bombę z opóźnionym zapłonem, lecz nie wiadomo kiedy ona wybuchnie. Oczywiście, był on gejzerem rozmaitych inspiracji. To, co zrobił w sztukach plastycznych, jest wybitne i dopiero wymaga rozpoznania. Być może nawet zmiany epoki, ale czas będzie grał na jego korzyść, tego jestem pewien. - - Dariusz Misiuna.

Andrzej był rysownikiem, malarzem, ale także kimś więcej: twórcą fetyszy, magiem fetyszy. Jego działanie polegało na przekształcaniu każdego...