Południki szczęścia

„Południki szczęścia” to imponujący i obiektywny reportaż z wojaży Państwa Lisowskich, wzbogacony o barwne fotografie. Porusza on zarówno wątki historyczne, filozoficzne, religijne, jak i społeczne.

Jest niezaprzeczalnym motywatorem do wszelakich działań podróżniczych, budzi w czytelniku chęć odkrywania nieznanych mu bliżej lądów.

Serdecznie polecam.

„Południki szczęścia” to imponujący i obiektywny reportaż z wojaży Państwa Lisowskich, wzbogacony o barwne fotografie. Porusza on zarówno wątki historyczne, filozoficzne, religijne, jak i społeczne.

Jest niezaprzeczalnym motywatorem do wszelakich działań podróżniczych, budzi w czytelniku chęć odkrywania nieznanych mu bliżej lądów.

Serdecznie polecam.

Wspaniała ksiązka. Jak ją czytasz to czujesz zapach sziszy, czujesz smak czekolady. Fantastyczna!!!

Wspaniała ksiązka. Jak ją czytasz to czujesz zapach sziszy, czujesz smak czekolady. Fantastyczna!!!

To nie przewodnik ale zbiór wspomnień i reflekscji o podróżowaniu, bogactwie odmiennych kultur i religii, o spotkaniach z ludźmi i o smakowaniu i cieszeniu się życiem i tym, co ono niesie.
Piękna książka do której będe często wracać. I jeszcze wzbogacona dedykacją podróżników dla mnie. :)

To nie przewodnik ale zbiór wspomnień i reflekscji o podróżowaniu, bogactwie odmiennych kultur i religii, o spotkaniach z ludźmi i o smakowaniu i cieszeniu się życiem i tym, co ono niesie.
Piękna książka do której będe często wracać. I jeszcze wzbogacona dedykacją podróżników dla mnie. :)

Książkę czytałam w ostatnim etapie oczekiwania na dziecko :) W momencie, w którym życie wymagało, żeby się nieco zatrzymać, mogłam podróżować w komfortowych warunkach i, kiedy trzeba, oderwać się od codzienności. Zawsze będę miała do niej ogromny sentyment.

Książkę czytałam w ostatnim etapie oczekiwania na dziecko :) W momencie, w którym życie wymagało, żeby się nieco zatrzymać, mogłam podróżować w komfortowych warunkach i, kiedy trzeba, oderwać się od codzienności. Zawsze będę miała do niej ogromny sentyment.

Łączyć, nie dzielić, szukać podobieństw i porozumienia - tak skonstruowana jest ta książka podzielona na rozdziały-hasła (z wyjątkiem pierwszego - poświęconego Iranowi i ostatniego - Indiom) i opowiadająca o wielobarwnym świecie, gdzie ludzie różnych ras i religii oddają się tym samym przyjemnościom, zaznają tak samo intensywnych emocji, mają te same potrzeby duchowe. A jednak zbyt duży miszmasz - gubiłam się w tej ferii informacji i jeździe na skróty przez świat. Tym bardziej że państwo Lisowscy co rusz przekazywali sobie hmmm... klawiaturę i styl narracji zmieniał się czasami co akapit bez uprzedzenia. W efekcie jakoś to niespójne i chaotyczne, a szkoda.

Łączyć, nie dzielić, szukać podobieństw i porozumienia - tak skonstruowana jest ta książka podzielona na rozdziały-hasła (z wyjątkiem pierwszego - poświęconego Iranowi i ostatniego - Indiom) i opowiadająca o wielobarwnym świecie, gdzie ludzie różnych ras i religii oddają się tym samym przyjemnościom, zaznają tak samo intensywnych emocji, mają te same potrzeby duchowe. A...

Elżbieta i Andrzej Lisowscy to niezwykli podróżnicy, twórcy telewizyjnego Światowca i radiowego Południka Cafe. W „ Południkach szczęścia” opisują swoje wspomnienia z podróży w najbardziej odległe zakątki świata. Podróżowanie jest dla nich formą istnienia. Swoich wyjazdów zagranicznych nie traktują jako zaliczanie kolejnych zabytków, gór, muzeów i świątyń. Uważają, że w podróży ważny jest czas, uważność i koncentracja. Jeśli tego brakuje, jest się tylko widzem, a nie uczestnikiem zdarzeń. To dzięki podróżom odkrywają samych siebie.
Lisowscy zabierają czytelników w miejsca, które świetnie znają i do których chętnie wracają. Dzielą się swoimi przeżyciami i emocjami. Razem z nimi palimy fajkę wodną w Kairze, rozmawiamy z irańskimi dziewczynami w czadorach, zwiedzamy Santorini i Mohendżo Daro, pielgrzymujemy do Santiago de Campostela i nad Ganges do Benaresu.
Wiele dowiedzieć się możemy o: masażu tajskim, sziszy, ajurwedzie na Ocenie Indyjskim, procesji św. Błażeja w Dubrowniku, Hammamie w Stambule, aufgussie w Styrii, gejzerach na półwyspie Reykjanes, winie z Lavaux i szwajcarskiej czekoladzie z Broc.
Ich podróżom nieodmiennie towarzyszy muzyka, gdyż jak napisał perski poeta Rumi – „ muzyka zaczyna się tam, gdzie kończą się słowa, i wyraża to czego słowa wyrazić nie mogą”. Lisowscy opisują rytualny śpiew i grę na wietnamskiej odmianie pipy, krystalicznie czysty śpiew chłopca w irańskim Istafanie, operę wodną nad Jeziorem Bodeńskim, saharyjski festiwal w Tunezji, flamenco w Granadzie i nowe millenium na Manhattanie.
Wielkie wrażenie wywarła na nich muzyka orientalna , a także łączenie w muzyce brzmienia Wschodu i Zachodu.
Wspomnienia z podróży to także opisy smaków i zapachów. W książce znajduje się także mnóstwo wspaniałych zdjęć z ich podróży.

„Południki szczęścia” to piękna i inspirująca książka napisana przez pasjonatów podróżowania. Elżbieta i Andrzej Lisowscy to ludzie szczęśliwi, cieszą ich drobne, zwykłe rzeczy, a szczęście odnajdują w podróżowaniu. Ich książka wciąga i oczarowuje, zachęca do ruszenia się z domu i rozpoczęcia wyprawy do egzotycznych krajów!

Elżbieta i Andrzej Lisowscy to niezwykli podróżnicy, twórcy telewizyjnego Światowca i radiowego Południka Cafe. W „ Południkach szczęścia” opisują swoje wspomnienia z podróży w najbardziej odległe zakątki świata. Podróżowanie jest dla nich formą istnienia. Swoich wyjazdów zagranicznych nie traktują jako zaliczanie kolejnych zabytków, gór, muzeów i świątyń. Uważają, że w...