Ależ to było dobre. Świetna. Maas nie zawodzi.

Ależ to było dobre. Świetna. Maas nie zawodzi.

#fantasy #genialne_fantasy #zaskakująca #pełna_akcji #magia #moc #stworzenia_nie_z_tego_świata

Z każdym kolejnym tomem poprzeczka zwieszona jest coraz wyżej. I wiecie co? Nie mogę się nadziwić, że to czwarty tom serii Szklanego tronu a Sarah J. Maas cały czas potrafi mnie czymś zaskoczyć :D

Czytelnik wręcz płynie przez fabułę, jest otoczony niesamowitymi zwrotami akcji, dobrym poczuciem humoru, opowieściami pełnymi emocji, determinacji, walki i magii.
Uwielbiam, gdy fabuła zachowuje ciąg przyczynowo skutkowy, a przy tym nie traci tempa i wciąga coraz bardziej <3

Bardzo spodobały mnie się zabiegi pokazania sytuacji z różnych perspektyw.

#fantasy #genialne_fantasy #zaskakująca #pełna_akcji #magia #moc #stworzenia_nie_z_tego_świata

Z każdym kolejnym tomem poprzeczka zwieszona jest coraz wyżej. I wiecie co? Nie mogę się nadziwić, że to czwarty tom serii Szklanego tronu a Sarah J. Maas cały czas potrafi mnie czymś zaskoczyć :D

Czytelnik wręcz płynie przez fabułę, jest otoczony niesamowitymi zwrotami akcji,...

Książka ma swój urok, z łatwością wciąga w świat pełen magii i niezliczonych fantasy przygód, co jest dla mnie największym atutem. Lecz jest coś, co wywołuje moją frustrację: początkowo, postacie są przedstawiane jako wielkie potęgi, mistrzowie magii i niezrównani wojownicy, zdolni do wstrząsania fundamentami świata swoimi umiejętnościami. Ale kiedy nadejdzie moment konfrontacji, ich magia "wyczerpuje" się po dwóch minutach (to samo było w Dworaxh, kto czytał ten wie, jak "potężne" były ppotwory, o których tak wiele autorka pisała..). To trochę jak obiecanie ciastka, a potem pokazanie pustego talerza. Totalny brak spójności, jeśli już są przedstawieni jako zabójcy/wojownicy/legendy, niech opisy walk i pojedynków również będą legendarne, a nie rozczarowujące.

Książka ma swój urok, z łatwością wciąga w świat pełen magii i niezliczonych fantasy przygód, co jest dla mnie największym atutem. Lecz jest coś, co wywołuje moją frustrację: początkowo, postacie są przedstawiane jako wielkie potęgi, mistrzowie magii i niezrównani wojownicy, zdolni do wstrząsania fundamentami świata swoimi umiejętnościami. Ale kiedy nadejdzie moment...

Ta część mnie zachwyciła i mam wrażenie, że wraz z następnymi książkami tej serii będę coraz bardziej pochłonięta tą historią.
Mimo 800 stron ta część była dla mnie za krótka!! Zdecydowanie za szybko mi się ją czytało, ale nie mogłam nic poradzić na to jaka byłam nią zafascynowana.

Nareszcie zaczęłam lubić Manon 😅 chociaż było to dopiero po połowie książki. Jestem zadziwiona tym jak Sarah potrafi zmieniać nastawienie czytelników do danych bohaterów na przestrzeni kilku książek 🫣
W poprzedniej części miałam raczej pozytywne podejście do Chaola (do pewnego momentu),ale tutaj to po prostu miałam taką ochotę, żeby go uderzyć…

Od momentu pojawienia się Rowana banan mi nie schodził z twarzy. Po prostu uwielbiam jego relację z Aelin i to jaka jest przy nim szczęśliwa i pewna siebie.

Przemiana jaką przeszła Aelin jest niesamowita. Teraz faktycznie widać w niej dojrzałą kobietę, która jest królową. Nadal jest moją ulubioną bohaterką, bo po tylu krzywdach, zdradach i po prostu przykrych rzeczach, prze do przodu i zachowuje cząstkę dobra.
Ciekawią mnie zmiany jakie jeszcze zajdą w niej i innych bohaterach.

Zastanawiam się kogo nieoczekiwanie pokocham, a kogo znienawidzę w następnych częściach 😅

Kocham tą serię i ten stan w jaki wchodzę w trakcie lektury. Czuję zupełne oderwanie od codziennych problemów i myśli 🩶 coś czuję, że to będzie moja comfort seria na gorsze dni lub chwile 🥹🫶🏼

Ta część mnie zachwyciła i mam wrażenie, że wraz z następnymi książkami tej serii będę coraz bardziej pochłonięta tą historią.
Mimo 800 stron ta część była dla mnie za krótka!! Zdecydowanie za szybko mi się ją czytało, ale nie mogłam nic poradzić na to jaka byłam nią zafascynowana.

Nareszcie zaczęłam lubić Manon 😅 chociaż było to dopiero po połowie książki. Jestem...

7,8♥

7,8♥

Jest to część, w której Celaena Sardothien przestaje istnieć - wspaniała, rozbudowana w wiele wątków opowieść o tym, jak Celaena przeistacza się w Aelin. To, co się tu podziało w wątkach romantycznych z Rowanem, Chaolem, Nesryn, a nawet Dorianem, jest dla mnie niesamowicie satysfakcjonujące. Wątki i przede wszystkim postaci (!) z poprzednich części tutaj dostają swoje pięć minut. Kaltain, Elide, nawet Roland, no i przede wszystkim Król Zabójców, którego w końcu poznajemy z bliska. Stworzony przez autorkę świat jest pełen szczegółów, które łączą się i zaskakują.
Poza tym, jestem fanką przemiany brutalnej Manon - z początku maszyny do zabijania czekającej na rozkazy. Pod koniec książki nawet zaczęłam ją lubić, bo zaczęły z niej wyłazić prawdziwe odruchy.
Trochę miesza mi się w głowie jaki wątek był w której części, cała seria jest jedną, wspaniałą i cudownie długą przygodą, od której nie sposób się oderwać.

Jest to część, w której Celaena Sardothien przestaje istnieć - wspaniała, rozbudowana w wiele wątków opowieść o tym, jak Celaena przeistacza się w Aelin. To, co się tu podziało w wątkach romantycznych z Rowanem, Chaolem, Nesryn, a nawet Dorianem, jest dla mnie niesamowicie satysfakcjonujące. Wątki i przede wszystkim postaci (!) z poprzednich części tutaj dostają swoje pięć...

Z czystym sumieniem mogę ogłosić ten tom najlepszym, do tej pory, w serii. Stron miał mnóstwo, ale czytało się go momentami aż za szybko.

Ta część okazała się dla mnie jednym wielkim zaskoczeniem. W życiu bym nie przewidziała takich zwrotów akcji i rozwiązań pewnych tajemnic. Po tym tomie chyba już nie zostało mi dużo pytań co do wielkiej intrygi, prowadzonej od pierwszej książki, ale mimo to, nie mam pojęcia czego się spodziewać dalej.

Fabuła rozgrywała się dość szybko, chociaż bardzo mi się podobało, że autorka dalej znalazła czas na ukazanie nam przemyśleń niektórych bohaterów oraz drobnych aspektów, które uzasadniają ich charaktery lub światopoglądy.

Z czystym sumieniem mogę ogłosić ten tom najlepszym, do tej pory, w serii. Stron miał mnóstwo, ale czytało się go momentami aż za szybko.

Ta część okazała się dla mnie jednym wielkim zaskoczeniem. W życiu bym nie przewidziała takich zwrotów akcji i rozwiązań pewnych tajemnic. Po tym tomie chyba już nie zostało mi dużo pytań co do wielkiej intrygi, prowadzonej od pierwszej...

13/52/2024 ig: @Liber.tinea

“Królowa cieni” to czwarty tom serii “Szklany tron”. Czy Sarah J. Maas utrzymała powiew świeżości w tej historii, czy schematy zaczęły się w niej już powtarzać?

Muszę przyznać, że z niejakim trudem przychodziło mi złożenie kilku słów o czwartym już tomie popularnej serii książek z gatunku young adult “Szklany tron” bez zdradzenia niczego z dotychczasowej fabuły. Osobom, które nie czytały wcześniejszych części szczerze polecam sięgnięcie po moje recenzje każdego z nich z osobna. A jeszcze bardziej nakłaniam do przeczytania samych książek! W tym tekście o “Królowej cieni” z pewnością pojawią się drobne spojlery, ponieważ już nie sposób mi ich uniknąć, aby cokolwiek o powieści napisać.

Moje odczucia względem tego cyklu nie zmieniły się po lekturze tego tomu. Jest on utrzymany na podobnym poziomie jak wcześniejsze - zarówno technicznie jak i fabularnie. Przypomnę, że mam na myśli łatwy język i dosyć prostą historię skierowanych raczej do młodszych odbiorców. Dalsze losy Celaeny Sardothien i innych bohaterów cyklu toczą się swoim rytmem w powtarzalnym już nieco klimacie To sprawia, że czytając tę powieść czułam się komfortowo i wiedziałam czego mniej - więcej mogłam się po niej spodziewać. Oczywiście pojawiły się tu oryginalne motywy i momenty fabularnego zaskoczenia, więc nie ma obaw, że pojawiła się nuda.

Powrót królowej i nowe twarze na scenie

Kolejny tom serii “Szklany tron”, “Królowa cieni”, wydany jak i poprzednie w pięknie zdobionej, twardej oprawie i z barwionymi brzegami, bije na głowę ilością stron te wcześniejsze. Książkę mogę spokojnie zaliczyć do wielkogabarytowych, bo ta cegiełka ma już ponad 800 stron. Historia Aelin toczy się w niej dalej. Dziewczyna po miesiącach spędzonych na morderczym szkoleniu i po pierwszej stoczonej bitwie, wraca do Adarlanu uzbrojona “jedynie” w swoje umiejętności śmiertelnie groźnej zabójczyni. Jak wiemy w tej krainie, podbitej przez okrutnego króla, magia została unicestwiona. Ujawniona królowa Terrasenu na nowo musi się przyzwyczaić do funkcjonowania bez swojej świeżo okiełznanej magii ognia. Jej najgroźniejszym orężem jest teraz zemsta.

W tej części Aelin poznaje nowych sojuszników, takich jak Aedion, Nesryn czy Lysandra, ale nie zabraknie też znanych nam już postaci - Chaola i Rowana. Z tym drugim Aelin coraz trudniej jest się rozstać, a ich relacja zaczyna nabierać całkiem innego wymiaru. Stawka w toczonej rozgrywce jest ogromna - będą ważyć się losy całego świata. Nie tylko ludzkiej społeczności, ale też fae i wiedźm. W najgorszej sytuacji zostaje chyba książę Dorian. Czy uda się go wyrwać z macek własnego ojca..? Koniecznie musicie sięgnąć po książkę, aby się o tym przekonać.

Ewolucja kluczowych postaci i ich relacji

W tym tomie nieco zmienia się mój stosunek do czarownicy Manon, która ewoluuje na nieco bardziej ludzką. Jej przemiana rozpoczęła się jeszcze w “Dziedzictwie ognia”, gdy byliśmy świadkami okiełznania przez nią swojego wierzchowca, Abraxosa. Jednak dopiero teraz jej obraz staje się pełniejszy i bardziej wyraźny. Mogę powiedzieć, że z jednej z najbardziej nielubianych przeze mnie postaci nagle wskoczyła do czołówki rankingu sympatii.

Zmieniła się również Cealena / Aelin. Pojawiły się inne niż wcześniej motywy jej działania i wartości, którymi ta młoda dziewczyna się kieruje. Z jednej strony zachwyca swoimi zdolnościami i mimo wszystko dobrym sercem. Z drugiej zaś nieco przeraża okrucieństwem okazywanym wrogom. Czy to właśnie są cechy dobrej królowej? “Królowa cieni” jest tomem, w którym dzieje się wiele. Kulminujące wydarzenia z pewnością nakłonią zwolenników gatunku do sięgnięcia po kolejne książki. Zwłaszcza, że Wydawnictwo Uroboros już wydało je wszystkie. Nie pozostaje nic innego jak usiąść i przeczytać je od deski do deski, żeby razem z bohaterami zawalczyć o nowy, lepszy świat! Jestem ogromnie ciekawa jak ta historia potoczy się dalej.

Egzemplarz otrzymany w ramach współpracy z Kulturalne Media.pl

13/52/2024 ig: @Liber.tinea

“Królowa cieni” to czwarty tom serii “Szklany tron”. Czy Sarah J. Maas utrzymała powiew świeżości w tej historii, czy schematy zaczęły się w niej już powtarzać?

Muszę przyznać, że z niejakim trudem przychodziło mi złożenie kilku słów o czwartym już tomie popularnej serii książek z gatunku young adult “Szklany tron” bez zdradzenia niczego z...

Im dalej, tym bardziej zachwycam się tą serią, co naprawdę rzadko mi się zdarza. Kompletnie wsiąknęłam w świat wykreowany przez Sarah J. Maas i nie chce się od niego odrywać nawet na sekundę. Uwielbiam bohaterów tutaj przedstawionych i to, w jaki sposób toczą się ich losy. Te książki pozostawiają nadzieję na lepsze jutro. To chyba właśnie to, czego szukałam.

Im dalej, tym bardziej zachwycam się tą serią, co naprawdę rzadko mi się zdarza. Kompletnie wsiąknęłam w świat wykreowany przez Sarah J. Maas i nie chce się od niego odrywać nawet na sekundę. Uwielbiam bohaterów tutaj przedstawionych i to, w jaki sposób toczą się ich losy. Te książki pozostawiają nadzieję na lepsze jutro. To chyba właśnie to, czego szukałam.

Niby ponad 800 stron, a dwa dni i "book completed" :)
Co bym nie napisał byłoby spojlerem więc niech pierwsze zdanie zastąpi recenzje. A ja idę dalej i sięgam po kolejny tom ;)

Niby ponad 800 stron, a dwa dni i "book completed" :)
Co bym nie napisał byłoby spojlerem więc niech pierwsze zdanie zastąpi recenzje. A ja idę dalej i sięgam po kolejny tom ;)