Kolorowy szalik

Wzrusza i uczy czy trzeba czegoś więcej?

Wzrusza i uczy czy trzeba czegoś więcej?

Pokaż mimo to

Kolejna pozycja z gwiazdkowych książkowych prezentów, przy której jednak trochę popłynęłam i przeliczyłam się, bo dla ośmiolatka jednak jest za trudna; przynajmniej dla mojego własnego, który bardzo emocjonalnie podchodzi do tematu śmierci i wojny. Potem jest dużo płaczu i strachu, więc na razie staram się te tematy omijać. Jednak spodobało mi się, że książka jest o szkole, inności i o relacjach między uczniami, o akceptacji i emocjach.
To dwa przepiękne opowiadania o dzieciach dosadnych i okrutnych w tym, co mówią i robią, co niekoniecznie dobrze się dla nich kończy. Fabuła pierwszego opowiadania nas zaskoczyła. Zasmuciła i doprowadziła do łez. Tak, znowu buczałyśmy.
Piękne, poruszające opowiadania, które uczą, że nie powinno się wartościować innych pod kątem własnych korzyści. Że są rzeczy ważne...i ważniejsze. A najważniejszy jest drugi człowiek i dobro, które by do nas wróciło - my sami musimy puścić w świat.
Minusem jest dla mnie styl. No i to moralizatorstwo, którego w książkach nie zdzierżę. Nie polubiłam żadnej książkowej postaci i z żadną się nie utożsamiłam. PRZE-SYT, chwilami jak na kazaniu!:-)

Kolejna pozycja z gwiazdkowych książkowych prezentów, przy której jednak trochę popłynęłam i przeliczyłam się, bo dla ośmiolatka jednak jest za trudna; przynajmniej dla mojego własnego, który bardzo emocjonalnie podchodzi do tematu śmierci i wojny. Potem jest dużo płaczu i strachu, więc na razie staram się te tematy omijać. Jednak spodobało mi się, że książka jest o szkole,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

G
E
N
I
A
L
N
A
Jednym słowem. KOCHAM

G
E
N
I
A
L
N
A
Jednym słowem. KOCHAM

Pokaż mimo to

Książka ukazujące jak dzieci traktują nowe osoby pojawiające się w szkole. Dzieli się na dwie części „Kolorowy szalik” bardzo smutna część i „Dziwne spodnie” troszeczkę bardziej optymistyczna. Całość naładowana emocjami, których czytelnik musi sam doświadczyć. Autorka wcieliła się w dwie dziewczynki, bo to one opowiadają historie, troszeczkę trudno się było włączyć w myślenie dzieci, trochę zdumiały ich zachowania, ale po chwilach refleksji zauważyłam, że takie zachowania obserwuję, na co dzień. Dzieci są dosadne w tym, co mówią i robią, a bez nas dorosłych nie wiedzą, co jest dobre a co złe. Ta książeczka to pokazuje. Jest ona przede wszystkim lekcją dla nas dorosłych, a my powinniśmy przekazać to wszystko dzieciom, nie bać się, pokazać świat również z tej smutnej i złej strony – licząc, że dzieci za naszym przykładem wybiorą dobro i chociaż w nieznacznym stopniu poprawią to, co zepsute. Piękna opowieść dla dużych i małych.

Książka ukazujące jak dzieci traktują nowe osoby pojawiające się w szkole. Dzieli się na dwie części „Kolorowy szalik” bardzo smutna część i „Dziwne spodnie” troszeczkę bardziej optymistyczna. Całość naładowana emocjami, których czytelnik musi sam doświadczyć. Autorka wcieliła się w dwie dziewczynki, bo to one opowiadają historie, troszeczkę trudno się było włączyć w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo żywiołowa narracja, aż tryskająca dziecięco-młodzieżowym entuzjazmem.
Młodość vs. śmierć.
Przyjaźń vs. zawiść.
I inne życiowe dylematy, wplecione w kipiącą energią narrację młodej narratorki:)

Polecam.

Bardzo żywiołowa narracja, aż tryskająca dziecięco-młodzieżowym entuzjazmem.
Młodość vs. śmierć.
Przyjaźń vs. zawiść.
I inne życiowe dylematy, wplecione w kipiącą energią narrację młodej narratorki:)

Polecam.

Pokaż mimo to

Jak dla mnie styl tragiczny. Nie wiem czy jakiś młody człowiek pokocha czytanie po tej lekturze. Co nie świadczy o tym, że jest ona płytka. Porusza dobre tematy ale styl, dialogii jak i bohaterowie podnosili mi ciśnienie.

Jak dla mnie styl tragiczny. Nie wiem czy jakiś młody człowiek pokocha czytanie po tej lekturze. Co nie świadczy o tym, że jest ona płytka. Porusza dobre tematy ale styl, dialogii jak i bohaterowie podnosili mi ciśnienie.

Pokaż mimo to

Moralitet dla młodszej młodzieży, wygłoszony z wyższością i tonem belfra. Wątpię, czy w ten sposób uda się poruszyć młodego czytelnika. Dla smaczku językowe ramoty typu czarna wołga, Czarnobyl i Whitney Houston dobitnie świadczące o tym, że autorka ugrzęzła mentalnie w poprzedniej epoce. Słabe!

Moralitet dla młodszej młodzieży, wygłoszony z wyższością i tonem belfra. Wątpię, czy w ten sposób uda się poruszyć młodego czytelnika. Dla smaczku językowe ramoty typu czarna wołga, Czarnobyl i Whitney Houston dobitnie świadczące o tym, że autorka ugrzęzła mentalnie w poprzedniej epoce. Słabe!

Pokaż mimo to

Przejmująco smutne opowiadania. Dobre do dyskusji z nastolatkami, dobre też dla dorosłych, żeby zrozumieli punkt widzenia (lub niewidzenia) młodzieży i żeby sami sobie zrobili rachunek sumienia.

Przejmująco smutne opowiadania. Dobre do dyskusji z nastolatkami, dobre też dla dorosłych, żeby zrozumieli punkt widzenia (lub niewidzenia) młodzieży i żeby sami sobie zrobili rachunek sumienia.

Pokaż mimo to

Książka składająca się z dwóch części, a raczej oddzielnych opowiadań. Niby oddzielne, ale o tym samym. Oba mówią o ,,nowym'' w klasie, akceptacji, bądź jej braku, zasadzie ,,w kupie siła'' oraz wielu innych rzeczach związanych z relacjach tu: dzieci, ale na pewno ta pozycja zakorzeniłaby w umyśle niejednego dorosłego postawę godną człowieka dojrzałego. Póki nie jest za późno. Proszę nie wystraszyć się tym, że zestawienie tych dwóch opowiadań otrzymało nagrody kategorii dziecięcych. Nierzadko książki dla dzieci są bardziej potrzebne dorosłym, niż ich potomkom. Polecam!

Książka składająca się z dwóch części, a raczej oddzielnych opowiadań. Niby oddzielne, ale o tym samym. Oba mówią o ,,nowym'' w klasie, akceptacji, bądź jej braku, zasadzie ,,w kupie siła'' oraz wielu innych rzeczach związanych z relacjach tu: dzieci, ale na pewno ta pozycja zakorzeniłaby w umyśle niejednego dorosłego postawę godną człowieka dojrzałego. Póki nie jest za...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Są lekcje, których nie chce poprowadzić żaden nauczyciel. Bo nie zawsze można wytłumaczyć trudny temat za pomocą zadania czy wzoru. Regułki albo definicji. Są rzeczy, których lepiej nie tłumaczyć, a zostawić je własnemu sercu. (...) Nasz świat rozmazywał się kropla po kropli. Płatek po płatku. A pani wciąż mówiła. O tym jak trudno zrozumieć życie. A jeszcze trudniej śmierć. I o tym, że kiedy ktoś ważny odchodzi, to nigdy do końca."
Zaczęłam cytatem i ten cytat wystarczy niemal za wszystkie słowa, jakie chciałoby się powiedzieć o tej książce. Piękna, mądra, i jakże na czasie, gdy społeczeństwo już od najmłodszych lat ogarnięte jest pogonią niemal za wszystkim, za czym warto, a czasem i nie warto podążać. Gdy wartościujemy wszystko i wszystkich pod kątem własnych korzyści. Zabawna i wzruszająca, a wręcz poruszająca. Dla tych młodszych, by wiedzieli co ważne, ale i tych całkiem dużych, by tym młodszym wskazali właściwą drogę.

"Są lekcje, których nie chce poprowadzić żaden nauczyciel. Bo nie zawsze można wytłumaczyć trudny temat za pomocą zadania czy wzoru. Regułki albo definicji. Są rzeczy, których lepiej nie tłumaczyć, a zostawić je własnemu sercu. (...) Nasz świat rozmazywał się kropla po kropli. Płatek po płatku. A pani wciąż mówiła. O tym jak trudno zrozumieć życie. A jeszcze trudniej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to