How now, brown cow? A Course in the Pronunciation of English with Exercises and Dialogues

Na studiach filologicznych i wyższych szkołach pedagogicznych jeszcze niedawno była to obowiązkowa pozycja z zakresu fonetyki brytyjskiej odmiany języka angielskiego. Uwielbiam angielski humor jej dialogów i do dziś, po niemal dwudziestu latach, znam obszerne fragmenty wielu z nich na pamięć. "Krowa" była na moich studiach chyba najbardziej ciekawym podręcznikiem. Ale na śmiesznych dialogach w stylu Monty'ego Pythona jej wartość się kończy. Abstrahując od faktu, że książka ma niemal 40 lat i nagrania do niej wyszły wyłącznie na kasetach (to ciągłe przewijanie do odpowiedniego momentu na taśmie), książka ma wiele wad:
- Na dobrą sprawę nie wyjaśnia sposobu wymawiania głosek. Jedno-dwa zdania na początku każdego rozdziału to mało. Obrazki przekroju jamy ustnej to bardziej karykatury niż ilustracje.
- Spośród różnorodnych ćwiczeń, które można stosować w nauczaniu wymowy, mamy tu tylko behawiorystyczne "posłuchaj i powtórz", najpierw słowa, potem zdania lub dłuższe frazy, na końcu dialogi. Brakuje zadań na rozpoznawanie usłyszanego słowa z pary minimalnej, dopasowywanie wymowy zapisanej IPA do pisowni, zadań do pracy w parach czy grupach lub gier w stylu Marka Hancocka. Brakuje też ćwiczeń na aparat mowy (przypominających logopedyczne) jak u Adriana Underhilla. O różnicach między RP a np. wymową amerykańską GA lub błędach typowych dla użytkowników różnych języków można zapomnieć.
- Z racji wieku książka opisuje akcent Received Pronunciation nie w formie, którą można usłyszeć obecnie, lecz właściwie jeszcze starszą niż czasy, gdy powstawała. Z tym łączy się następny zarzut.
- Niektórzy lektorzy w dialogach udają arystokratów lub snobów, przez co prezentują swoją wersję Conservative RP, akcent mający więcej wspólnego z parodiowaniem rodziny królewskiej lub postaciami takimi jak Hiacynta Bukiet niż z tym, jak mówią użytkownicy RP obecnie czy nawet w latach 1980-tych. Jeśli ktoś chce tak mówić, to świetnie, lecz jeśli doda do tego cechy swojego akcentu, którego być może się nie pozbędzie, może nie być zrozumiały.
- Z wielu aspektów mowy wiązanej, akcentu zdaniowego, intonacji wybrano pojedyncze i po macoszemu potraktowano je w paru krótkich rozdziałach. O ile rozdziały o głoskach można robić długo, przerobienie z uczniami lub samodzielnie tych o cechach suprasegmentalnych zajmie może 4 godziny.

"Krowa" to ciekawe źródło rozrywki, z którego można czasem przerobić dialog, by rozruszać uczniów. Jako źródło do samodzielnej nauki lub podręcznik główny na kursie fonetyki podręcznik i nagrania nie sprawdzą się.

Na studiach filologicznych i wyższych szkołach pedagogicznych jeszcze niedawno była to obowiązkowa pozycja z zakresu fonetyki brytyjskiej odmiany języka angielskiego. Uwielbiam angielski humor jej dialogów i do dziś, po niemal dwudziestu latach, znam obszerne fragmenty wielu z nich na pamięć. "Krowa" była na moich studiach chyba najbardziej ciekawym podręcznikiem. Ale na...

Najlepszy podręcznik do nauki Fonetyki (dźwięków) języka Angielskiego Brytyjskiego. Bardzo trudne do zdobycia, w oryginale w Polsce, ale mi się udało zdobyć oryginał pod Krakowem w Antykwariacie. Niestety kasety ani płyty CD nie można już nigdzie kupić, jakie jest rozwiązanie.

Książka jest wymagana na studiach z Anglistyki, więc można ją znaleźć w formie elektronicznej, również nagrania w jakości kasety magnetofonowej oraz w jakości Audio CD (jako MP3) - hula po sieci, co raz ktoś zamieszcza kopię. Ostatnie wydanie było w 1998 roku. Moje wyd. pochodzi aż z 1982 roku.

Najlepszy podręcznik do nauki Fonetyki (dźwięków) języka Angielskiego Brytyjskiego. Bardzo trudne do zdobycia, w oryginale w Polsce, ale mi się udało zdobyć oryginał pod Krakowem w Antykwariacie. Niestety kasety ani płyty CD nie można już nigdzie kupić, jakie jest rozwiązanie.

Książka jest wymagana na studiach z Anglistyki, więc można ją znaleźć w formie elektronicznej,...