Zostaje jakaś zagadka po tej książce. Trudna do określenia.

Zostaje jakaś zagadka po tej książce. Trudna do określenia.

Jak to budowano kanał TV, czyli cierpienia niemłodego filozofa. Plus miłe wspomnienia rodzinnego miasta.

Jak to budowano kanał TV, czyli cierpienia niemłodego filozofa. Plus miłe wspomnienia rodzinnego miasta.

Sięgnęłam po tę książkę dlatego, że interesuje mnie tematyka mediów i dziennikarstwa. Być może miałam wobec niej niej za duże oczekiwania, ale finalnie mogę ją określić jako ciężkostrawną, mało wnoszącą w życie czytelnika czytajkę. Mimo że zahacza o naprawdę istotne i mało popularne poglądy i kwestie które warto poddać dyskusji, to sam fakt tego, jak jest napisana, miałkość bohatera i nijakość samej fabuły sprawiają, że ta książka bardzo szybko wyparowała z mojej głowy. Mimo to pojawiło się kilka ładnych, chwytających mnie zdań, których nie omieszkałam zaznaczyć. Widać, że autor długo pracuje ze słowem.

Sięgnęłam po tę książkę dlatego, że interesuje mnie tematyka mediów i dziennikarstwa. Być może miałam wobec niej niej za duże oczekiwania, ale finalnie mogę ją określić jako ciężkostrawną, mało wnoszącą w życie czytelnika czytajkę. Mimo że zahacza o naprawdę istotne i mało popularne poglądy i kwestie które warto poddać dyskusji, to sam fakt tego, jak jest napisana, miałkość...

Nie wiem, co trudniejsze: czytać czy odłożyć. Niektóre słowa zawieszają w czasie. Temat był kompletnie nijaki, ale to chyba nie o to tu chodzi. Strach pomyśleć co by było, gdyby była o czymś innym.

Nie wiem, co trudniejsze: czytać czy odłożyć. Niektóre słowa zawieszają w czasie. Temat był kompletnie nijaki, ale to chyba nie o to tu chodzi. Strach pomyśleć co by było, gdyby była o czymś innym.

Początek zapowiadał się nieźle, jednak jakoś później straciłam zainteresowanie. Osoby, które zarzucają książce nudę i brak ciekawej fabuły chyba powinny najpierw przeczytać opis? Nie każdy lubi wartką akcję. W końcu Virginia Woolf jest za coś ceniona. Jeśli strumień świadomości nie dla was, to kupcie kolejny kryminał policyjny. Ja dałabym Maratowi kolejną szansę, ale mój stosik wstydu i ciekawość nowych książek są tak ogromne, że sobie daruję. :)

Początek zapowiadał się nieźle, jednak jakoś później straciłam zainteresowanie. Osoby, które zarzucają książce nudę i brak ciekawej fabuły chyba powinny najpierw przeczytać opis? Nie każdy lubi wartką akcję. W końcu Virginia Woolf jest za coś ceniona. Jeśli strumień świadomości nie dla was, to kupcie kolejny kryminał policyjny. Ja dałabym Maratowi kolejną szansę, ale mój...

Daję autorowi aż 7 punktów m.in. za odwagę w wyrażaniu opinii uznanych powszechnie za "niepoprawne politycznie". To absolutnie nie jest książka do szybkiego przeczytania i zapomnienia, jak np. "dzieła" pana Mroza. Cyniczne i kontrowersyjne wypowiedzi i opinie bohatera p. Marata mogą drażnić i denerwować, ale przynajmniej są w stanie wzbudzić emocje i skłonić do dyskusji. A to już ogromna wartość w dzisiejszym świecie, w którym niepodzielnie panuje facebook i Photoshop, czyli pustota i głupota. Polecam lekturę.

Daję autorowi aż 7 punktów m.in. za odwagę w wyrażaniu opinii uznanych powszechnie za "niepoprawne politycznie". To absolutnie nie jest książka do szybkiego przeczytania i zapomnienia, jak np. "dzieła" pana Mroza. Cyniczne i kontrowersyjne wypowiedzi i opinie bohatera p. Marata mogą drażnić i denerwować, ale przynajmniej są w stanie wzbudzić emocje i skłonić do dyskusji. A...

Beznadziejna historia, trudno zrozumieć zamysł autora. Wysłuchałam, ale żadnego wrażenia nie zrobiła na mnie, beznamiętna paplanina.

Beznadziejna historia, trudno zrozumieć zamysł autora. Wysłuchałam, ale żadnego wrażenia nie zrobiła na mnie, beznamiętna paplanina.

Ksiazka niesamowicie slaba, akcja zaczyna sie powoli, nie ma w niej nurtu, kroty niesie czytelnika przez cala opowiesc. Glowny bohater jest malo interesujacy, a jego wywody i wspomnienia wrecz jeszcze bardziej odpychaja czytelnika. Ksiazka meczy. Nawet nie nazwalabym tego "lekkim" czytaniem, gdyz historia w niej opisana nie angazuje czytelnika.

Ksiazka niesamowicie slaba, akcja zaczyna sie powoli, nie ma w niej nurtu, kroty niesie czytelnika przez cala opowiesc. Glowny bohater jest malo interesujacy, a jego wywody i wspomnienia wrecz jeszcze bardziej odpychaja czytelnika. Ksiazka meczy. Nawet nie nazwalabym tego "lekkim" czytaniem, gdyz historia w niej opisana nie angazuje czytelnika.

Książkę czyta się szybko, jednak czy ciekawie? Chyba bym się trochę nad tym zastanowiła. W książce pojawia się pewien projekt, w którym ma uczestniczyć główny bohater. Niestety nie jest on do końca jasny. Powoduje to, że książka traci na wartości. Projekt w życie wykładowcy wnosi adrenalinę i trochę perwersji.

Niestety ta książka mnie nie wciągnęła na tyle, żeby do niej kiedyś jeszcze wrócić.

Książkę czyta się szybko, jednak czy ciekawie? Chyba bym się trochę nad tym zastanowiła. W książce pojawia się pewien projekt, w którym ma uczestniczyć główny bohater. Niestety nie jest on do końca jasny. Powoduje to, że książka traci na wartości. Projekt w życie wykładowcy wnosi adrenalinę i trochę perwersji.

Niestety ta książka mnie nie wciągnęła na tyle, żeby do niej...

„Szkło” wybrałem w celu przeczytania czegoś lekkiego, aby odetchnąć od literatury ambitnej i trudnej. Nie pomyliłem się. Książka niezbyt wymagająca. Autor niepotrzebnie wplótł w tekst sporo „mądrych słówek”, przez co mam wrażenie przerostu formy nad treścią,

„Szkło” wybrałem w celu przeczytania czegoś lekkiego, aby odetchnąć od literatury ambitnej i trudnej. Nie pomyliłem się. Książka niezbyt wymagająca. Autor niepotrzebnie wplótł w tekst sporo „mądrych słówek”, przez co mam wrażenie przerostu formy nad treścią,