rozwińzwiń

Zima w Siedlisku

Okładka książki Zima w Siedlisku Janusz Majewski
Okładka książki Zima w Siedlisku
Janusz Majewski Wydawnictwo: Marginesy Cykl: Siedlisko (tom 2) literatura piękna
286 str. 4 godz. 46 min.
Kategoria:
literatura piękna
Cykl:
Siedlisko (tom 2)
Wydawnictwo:
Marginesy
Data wydania:
2012-10-17
Data 1. wyd. pol.:
2012-10-17
Liczba stron:
286
Czas czytania
4 godz. 46 min.
Język:
polski
ISBN:
9788363656003
Tagi:
obyczajowa wieś Mazury
Średnia ocen

6,2 6,2 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Okładka książki Il caffe letteriario. Wspomnienia o Stanisławie Kasprzysiaku. Roberto Calasso, Francesco M. Cataluccio, Ewa Górniak Morgan, Ireneusz Kania, Rafał Kołątaj, Silvia Lusuardi Siena, Janusz Majewski, Emilia Olechnowicz, Katarzyna Otwinowska, Ugo Rufino, Stefan Szlachtycz, Adam Zagajewski, Marek Zagańczyk
Ocena 8,0
Il caffe lette... Roberto Calasso, Fr...
Okładka książki Antologia WYSPY. Port pierwszy Józef Baran, Ernest Bryll, Wojciech Chmielewski, Stefan Chwin, Przemysław Dakowicz, Jacek Dehnel, Martyna Deszczyńska, Małgorzata Goraj-Bryll, Wacław Holewiński, Tomasz Jastrun, Wojciech Kaliszewski, Wojciech Kudyba, Krystyna Lars, Marek Ławrynowicz, Janusz Majewski, Monika Małkowska, Piotr Matywiecki, Piotr Milewski, Marek Nowakowski, Kazimierz Orłoś, Tomasz Różycki, Elżbieta Sawicka, Adrian Sinkowski, Tadeusz Sobolewski, Rafał Wojasiński
Ocena 0,0
Antologia WYSP... Józef Baran, Ernest...

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,2 / 10
152 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
350
251

Na półkach: , ,

Do mazurskiego domu Kalinowskich powracamy po śmierci Krzysztofa. Zima opisana w książce jest czasem żałoby Marianny po jego stracie, cały drugi tom to próba podsumowania wspólnego życia. I nie ma w tym podsumowaniu dojmującego smutku towarzyszącego pierwszemu etapowi żałoby, Marianna rozgląda się po domu, w którym dzieliła życie z Krzysztofem i zatrzymując wzrok na poszczególnych przedmiotach, przeglądając zdjęcia i notatki męża, uruchamia się w jej głowie projektor wyświetlający wspólne wspomnienia. Bez wyraźnie zarysowanej chronologii wydarzeń narrator opowiada o ludziach, którzy przewinęli się przez życie Kalinowskich, o początkach małżeństwa, o dzieciach i wnukach, o gościach pensjonatu, sąsiadach, którzy podobnie jak oni porzucili miasto na rzecz Mazur.
Wspomnienia, żałoba po stracie męża, powrót do życia - to mógł być dobry temat. A mamy za to opis życia seksualnego Marianny za młodu, panią doktor z ośrodka w Juchach zalecającą podstarzałej pani masturbację, erotomana-gawędziarza Kotulę, opowieść Jaśka o współczesnych seks-party… I można by tak jeszcze długo wymieniać.
O ile pierwsza część urzekła mnie sielskością i subtelnością, tak druga rozczarowała. Bohaterowie i ich historie są nachalni i męczący. Autor najprawdopodobniej chciał przedstawić traumę w sposób humorystyczny, ale do mnie osobiście to nie przemówiło.

Do mazurskiego domu Kalinowskich powracamy po śmierci Krzysztofa. Zima opisana w książce jest czasem żałoby Marianny po jego stracie, cały drugi tom to próba podsumowania wspólnego życia. I nie ma w tym podsumowaniu dojmującego smutku towarzyszącego pierwszemu etapowi żałoby, Marianna rozgląda się po domu, w którym dzieliła życie z Krzysztofem i zatrzymując wzrok na...

więcej Pokaż mimo to

avatar
561
349

Na półkach:

Jakoś nie zachwyciła mnie ta książka. Nic tu nie sprawia wrażenia autentyczności. Bohaterowie piją drogie trunki, jedzą wykwintnie, masażysta na poprawę jakości życia jest na telefon. Dzieci Marianny czasem wprowadzają jakieś zawirowania w życiu bohaterki, ale nie wiadomo, czy kłopoty są efektem jej wyobraźni, czy to realne zmartwienia. Rozpacz po stracie męża nie przekonuje. Autor opowiada o bohaterce tak, żeby wypadła idealnie jako matka, żona, wdowa... Zamiast przeżywania mamy statyczny opis emocji, trochę jak w wypracowaniu uczniowskim. Rozmowy o sushi czy piciu są snobistyczne tak samo jak o kulturze. Nie ma tu prawdziwego życia, jest uładzone wspomnienie, jak z folderu wakacyjnego. A szkoda...

Jakoś nie zachwyciła mnie ta książka. Nic tu nie sprawia wrażenia autentyczności. Bohaterowie piją drogie trunki, jedzą wykwintnie, masażysta na poprawę jakości życia jest na telefon. Dzieci Marianny czasem wprowadzają jakieś zawirowania w życiu bohaterki, ale nie wiadomo, czy kłopoty są efektem jej wyobraźni, czy to realne zmartwienia. Rozpacz po stracie męża nie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
536
291

Na półkach:

wspomnienia, wspomnienia ... często niezgodne z pierwszą częścią
słaba

wspomnienia, wspomnienia ... często niezgodne z pierwszą częścią
słaba

Pokaż mimo to

avatar
459
251

Na półkach: ,

Jest to druga część książki zatytułowanej „Siedlisko”.

Po nagłej i niespodziewanej śmierci Krzysztofa, Marianna odsuwa się od rodziny i znajomych. Kobiecie trudno pogodzić się ze stratą męża, a ukojenia bólu szuka, zatapiając się we wspomnieniach ich wieloletniego małżeństwa. I o tym w zasadzie jest cała książka. Dominują w niej wspominki, przerywane od czasu do czasu aktualnymi wydarzeniami. Jak na mój gust, zbyt dużo było tych wspomnień, które w większości okazały po prostu nudne, zbyt dużo było nostalgii oraz przemyśleń i analizy dotychczasowego życia. Przy tej części nie można się już pośmiać czy odprężyć (czego nie można zarzucić "Siedlisku"). Męczyło mnie jej czytanie i zdarzały się momenty kiedy przeskakiwałam po kilka stron.
Także „Zima w Siedlisku” w porównaniu z „Siedliskiem” wypadła znacznie gorzej. Brakuje w niej tego klimatu, humoru, lekkości i przyjemności w czytaniu, jaką odnaleźć można w części pierwszej. Czytanie "Siedliska" zrelaksuje, natomiast "Zimy w Siedlisku", zmęczy.

Jest to druga część książki zatytułowanej „Siedlisko”.

Po nagłej i niespodziewanej śmierci Krzysztofa, Marianna odsuwa się od rodziny i znajomych. Kobiecie trudno pogodzić się ze stratą męża, a ukojenia bólu szuka, zatapiając się we wspomnieniach ich wieloletniego małżeństwa. I o tym w zasadzie jest cała książka. Dominują w niej wspominki, przerywane od czasu do czasu...

więcej Pokaż mimo to

avatar
3011
487

Na półkach: ,

Wielkie rozczarowanie. Nieścisłość goni nieścisłość :(
A zamiast zimy - hibernacja.
Praktycznie zero akcji - same wspomnienia, i to te z mocno nużące.

Wielkie rozczarowanie. Nieścisłość goni nieścisłość :(
A zamiast zimy - hibernacja.
Praktycznie zero akcji - same wspomnienia, i to te z mocno nużące.

Pokaż mimo to

avatar
536
394

Na półkach: ,

Czytałam kręcąc głową z niedowierzaniem, że to ten sam autor, który napisał Siedlisko.
Ta książka nie powinna była powstać...a jeśli już koniecznie to potrzebny jej redaktor, bardzo dobry, uważny redaktor, w dodatku taki, który część pierwszą przeczytał dokładnie i nie jeden raz.
Wspomnienia, żałoba po stracie męża, powrót do życia - to mógł być dobry temat. Tak samo jak kontynuacja losów reszty rodziny.
Tutaj tymczasem jest...nie wiem co.

Natłok nowych postaci, które z pierwszą częścią nie mają nic wspólnego. Po książce snują tłumy dziwadeł, nie wiadomo po co, bo niczego nie wnoszą.
Nie ma kontynuacji zaczętych wątków, jakby sam autor nie pamiętał własnych bohaterów (co się stało z Józkiem i jego dziewczyną, która była w ciąży?)co z towarzyszką Loli -Bertą? Co z Zarzyckimi i Wanatem?
Jasiek jakiś taki...raz narysowany jak dziecinny nastolatek, a jakiś czas potem dojrzały mężczyzna...

ROZCZAROWANIE i niesmak.
jedyna dobra scena to oświadczyny Kotuli, tylko po co zaraz jego śmierć?
Ta książka to nie książka, to szkic, zbiór pomysłów, które ktoś niepotrzebnie wydał.

Czytałam kręcąc głową z niedowierzaniem, że to ten sam autor, który napisał Siedlisko.
Ta książka nie powinna była powstać...a jeśli już koniecznie to potrzebny jej redaktor, bardzo dobry, uważny redaktor, w dodatku taki, który część pierwszą przeczytał dokładnie i nie jeden raz.
Wspomnienia, żałoba po stracie męża, powrót do życia - to mógł być dobry temat. Tak samo jak...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
495
237

Na półkach:

Wielkie rozczarowanie. Pierwsza część miała urok, czar, ironiczny dowcip. Druga to jakieś monologi bez sensu, brak jakiejkolwiek akcji, odgrzewane kotlety. Takie na siłę jeżdżenie owdowiałej Marianny "po ludziach", żeby tylko wprowadzić do akcji jakąś postać i pozwolić jej "na monolog". Pretensjonalna nuda bez rąk i nóg.

Wielkie rozczarowanie. Pierwsza część miała urok, czar, ironiczny dowcip. Druga to jakieś monologi bez sensu, brak jakiejkolwiek akcji, odgrzewane kotlety. Takie na siłę jeżdżenie owdowiałej Marianny "po ludziach", żeby tylko wprowadzić do akcji jakąś postać i pozwolić jej "na monolog". Pretensjonalna nuda bez rąk i nóg.

Pokaż mimo to

avatar
529
8

Na półkach:

O ile pierwsza część urzekła mnie sielskością i umiejscowieniem w gminie Stare Juchy, w której spędziłam kilka wakacyjnych tygodni w swoim życiu, to druga rozczarowała. Bohaterowie na każdym kroku podkreślają swoje pochodzenie i stawiają się w opozycji do gorszych ludzi ze wsi, którzy przeprowadzili się do Warszawy lub mieszkańców Juch.

O ile pierwsza część urzekła mnie sielskością i umiejscowieniem w gminie Stare Juchy, w której spędziłam kilka wakacyjnych tygodni w swoim życiu, to druga rozczarowała. Bohaterowie na każdym kroku podkreślają swoje pochodzenie i stawiają się w opozycji do gorszych ludzi ze wsi, którzy przeprowadzili się do Warszawy lub mieszkańców Juch.

Pokaż mimo to

avatar
502
118

Na półkach: ,

lubię takie klimaty, moje strony :)

lubię takie klimaty, moje strony :)

Pokaż mimo to

avatar
1069
310

Na półkach:

Dam wam dobrą radę-nie czytajcie tego! Spodziewałam się opisów uroku zimy na wsi a dostałam opisy seksu:
- harce Marianny za młodu (nawet pomysł o trójkącie haha)
- stary oblech doktor F
- pani doktor z ośrodka w Juchach zalecająca podstarzałej pani masturbację
- erotoman-gawędziarz Kotula
- wątek znajomych którzy wynajęli dom gejowi
- goście pensjonatu np.pani z dzieckiem uprawiająca dziki seks z kochankiem w siedlisku
- goście z chomikiem
- opowieść Jaśka o współczenych seks-party.
Zamiast tytułu "Zima w Siedlisku" powinien być "Seks w Siedlisku"... No ale czego się spodziewać po facecie;) A na dodatek mamy tam informację,że akcja dzieje się ponad 20 lat później. No to jakim cudem Jasiek ma 16 lat a córka Kaśki 10 skoro w pierwszej części Jasiek był odchowanym szkrabem a Kaśka była w ciąży??? Zero logiki!!!

Dam wam dobrą radę-nie czytajcie tego! Spodziewałam się opisów uroku zimy na wsi a dostałam opisy seksu:
- harce Marianny za młodu (nawet pomysł o trójkącie haha)
- stary oblech doktor F
- pani doktor z ośrodka w Juchach zalecająca podstarzałej pani masturbację
- erotoman-gawędziarz Kotula
- wątek znajomych którzy wynajęli dom gejowi
- goście pensjonatu np.pani z...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    211
  • Chcę przeczytać
    149
  • Posiadam
    54
  • Ulubione
    8
  • 2013
    6
  • Literatura polska
    3
  • Obyczajowe
    3
  • Chcę w prezencie
    2
  • 2018
    2
  • Ebook
    2

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki Zima w Siedlisku


Podobne książki

Przeczytaj także