Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ledwo rok temu było czterdziestolecie. A tu już historia goni, nadrabiając gnuśne ostatnie 20 lat. Oby meta nie była za zakrętem. Ale do lektury. Opowiadania polskie. „Płowy Jack” Cezarego Zbierzchowskiego – „Według łotra” Snerga wywarło na mnie kiedyś spore wrażenie. Zbierzchowski mowi o sprawach ważnych (dla niektórych przynajmniej),ale trochę bełkotliwie. Coś tam da się wyciągnąć sensownego, coś trąci modną obecną publicystyką… W sumie – nie zrozumiałem w pełni i satysfakcji z lektury brak. „Amaterasu marsjańska” Kamili Regel – zacznę od pretensji: nie znam mitologii Japonii i tyle mi umyka :/. Ale to jedyny (dla mnie) minus tego opka. Bo napisane jest przepięknie, chyba każde słowo tkwi w nim na swoim, właściwym miejscu, budując misterną, dopracowaną w każdym zdaniu całość. A i przesłanie mnie zaskoczyło, ale też zmusiło do pewnych przemyśleń. No brawo!!! Zajdel będzie? Ja jestem na tak! „Prawdziwy bohater” Tomasza Kaczmarka – fantasy. Kiedy myślałem, że to standardowa sztampa, zakończenie wybiło mnie z pobłażliwej postawy czytelniczej. Oceniam całość na 3, ale zakończenie na 5. Czyli warto przeczytać. Opowiadania zagraniczne. „Prastare miasto” Clarka Ashtona Smitha – trochę gorszy Lovecraft. Znaczy – dla miłośników! „Śmierciokieł” Darii Piskozub – też fantasy. I oczywiście echa wojny, Nienajgorsze, ale jednak fantasy. „Chwast z czasem skruszy skałę” Valerie Valdes – znowu fantasy? Oklepane przesłanie „razem możemy więcej” podane w nienajgorszy sposób. Kolejne letnie opowiadanie, ale miłośnikom fantasy się spodoba. „Zrób to sam” Johna Wiswella – już się nie będę powtarzał o podgatunku na f… Znowu nic nowego: korporacje to ZUO, ale Jasio Prostaczek da radę je pokonać. Ujdzie, za to natężenie liter x w tekście skutecznie mnie zmęczyło. Odradzam! Publicystyka. Magiczne napoje lubię, czyli brawo dla Aleksandry Klęczar ;). Ciekawy artykuł o planszówkach. Coś dawno nie było o grach towarzyskich, więc może coś więcej? „W cieniu katastrofy” unaoczniło, jak geografia i geopolityka mają wpływ nawet na sztukę. Do przemyślenia! Wróciła Galeria, i bardzo słusznie!