Sylvain Savoia

Od tego komiksu trudno się oderwać! Mnie - bo lektura jest jak podróż w świat, który minął wraz z końcem mojej podstawówki, siedmioletniemu synowi Leonowi - bo pokazuje ten świat oczyma małej dziewczynki w sposób tak ciekawy, że nie przeszkadza mu zupełnie odmienność realiów. Nawet kwestie polityczne przedstawione są tak, że łatwo mu zrozumieć, co się w latach 80. i 90. działo w Polsce. Książka pootwierała mi w mózgu kilkadziesiąt klapek, skrywających wspomnienia z dzieciństwa na wsi i potem miejskim blokowisku: szkolne fartuszki, picie lugoli, zbieranie kodów kreskowych z czwórką, bordowe tureckie dywany, zabawy na klatce schodowej, karp w wannie... Wiele razy podczas lektury krążyła mi po głowie myśl "W wieku sześciu-siedmiu lat dokładnie tak samo to wszystko rozumiałam, jak Marzi". To jest bardzo dobra pozycja do tego, by przybliżyć potomkom czasy naszego dzieciństwa - polecam serdecznie na długie jesiennie wieczory 🧡 I już się cieszę na czytanie drugiego tomu pt. Nowe życie.