Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2020
2007
Roger Federer. Biografia René Stauffer 
2 pierwsze rozdziały dają zaciekawić czytelnika, ponieważ 1 odnosi się do historii powrotu Rogera po kontuzji, a 2 odnosi się do jego początków. W szczególności 2 rozdział niesie za sobą kilka ciekawostek i mniej znanych faktów.
Kolejne 2 rozdziały są natomiast dramatyczne i miałem ochotę wymiotować tęczą po nich. Autor usilnie próbuje przedstawić Szwajcara jako osobę skromną, autentyczną...najlepszą na świecie. Robi to w sposób strasznie nieudolny. Przykłady? "Federer żyje jak każdy inny człowiek"-na spotkanie przylatuje helikopterem, aby ominąć korki oraz ma bazę w Dubaju. "Federer jest zawsze otwarty dla innych", tenisistka czekała na niego po meczu, a ten jej odburknął, że w tych czasach nie robi się selfie. Jego żona Mirka wspomina "Najpierw on i tenis, a po tenisie będę ja".
Ogromna ilość hipokryzji i brak bazowania na faktach. Gdybym skorzystał z Wikipedii, tyle samo dowiedziałbym się nowego, co z książki.
Roger Federer. Biografia René Stauffer
Rene Stauffer pisze naprawdę ciekawie i ma bardzo dobry styl pisania. Potrafi świetnie żonglować faktami by ugryźć dany temat na parę różnych sposobów. Jego opowieść o jednym z największych tenisistów w historii sportu czyta się interesująco, jednak nie jest też idealna. Przypominanie tych samych wydarzeń w pewnym momencie trochę nudzi i można łatwo stracić zaangażowanie w śledzeniu historii. Po prostu niektóre rozdziały czyta się z większym zainteresowaniem, drugie z mniejszym. Świetnym zabiegiem był fantastyczny początek, czyli pierwsze sto stron, w których autor niezwykle ekspresyjnie opisuje legendarny comeback Szwajcara w 2017 roku podczas Australian Open. Ten niezwykły turniej przeplatany jest ciekawymi flashbackami z przeszłości Rogera, co razem tworzy inspirującą całość, po której przeczytaniu miałem niezwykle pozytywne nastawienie do czytania reszty tej książki.
Stauffer ciekawie opisuje młodzieńczość Federera oraz jego pierwsze turnieje. Najnudniej jest chyba w okresie jego największej passy sukcesów oraz w tych etapach książki, gdzie autor opisuje sferę wizerunkową legendarnego tenisisty. Absolutnie pokochałem rozdział "Pytanie o najlepszych", gdzie bardzo intrygująco poruszono odwieczny temat - "kto jest najlepszy?" Co do jeszcze jakichś wad tej biografii, według mnie autor trochę zbyt wychwala Rogera i za bardzo jednoznacznie podchodzi do jego legendy. Plus, chciałbym więcej ciekawych smaczków z życia prywatnego 🥎
