"Batoniki Always miękkie jak deszczówka" to optymistyczna czytanka na nudny wieczór. Główna bohaterka - Agata lub inaczej Gagaton - pisze tak jakby swój pamiętnik z codziennego życia. Zaglądamy w sekretne sprawy nastolatki, poznajemy jej dom rodzinny. Uświadamiamy sobie jak ważna jest w życiu każdego człowieka rozmowa, szczerość i miłość.
Po tę książkę powinien sięgnąć każdy kto ma zły dzień lub zły humor. Na pewno po tej lekturze powróci uśmiech.

"Batoniki Always miękkie jak deszczówka" to optymistyczna czytanka na nudny wieczór. Główna bohaterka - Agata lub inaczej Gagaton - pisze tak jakby swój pamiętnik z codziennego życia. Zaglądamy w sekretne sprawy nastolatki, poznajemy jej dom rodzinny. Uświadamiamy sobie jak ważna jest w życiu każdego człowieka rozmowa, szczerość i miłość.
Po tę książkę powinien sięgnąć...

Nazwisko Marty Fox zawsze kojarzyło się mi bardzo pozytywnie. Za nastolatka dosłownie połykałam je naraz. Po pierwszy tom serii „Agaton – Gagaton” sięgnęłam przez czysty przypadek. Właściwie to przez potrzebę zabicia czasu. A ta książka akurat leżała na biurku siostrzenicy.

Książka nie ma konkretnej fabuły. Mamy tu różne wydarzenia opisywane z punktu widzenia bardzo żywiołowej nastolatki. I wybieranej bardzo subiektywnie przez nią samą.

Agata jest bardzo zwariowaną, pełną energii dziewczynką. I ma bardzo specyficzne podejście do życia. W charakterystyczny sposób opisuje swoją rodzinę i przyjaciół. Nieraz budziła we mnie głośny śmiech.

Książka oczywiście skierowana jest do młodszej młodzieży. Jednak nic się nie stanie, gdy sięgnie po nią dorosły. Najwyraźniej będzie siedział z głupim uśmiechem na twarzy. Dobra zabawa gwarantowana.

Nazwisko Marty Fox zawsze kojarzyło się mi bardzo pozytywnie. Za nastolatka dosłownie połykałam je naraz. Po pierwszy tom serii „Agaton – Gagaton” sięgnęłam przez czysty przypadek. Właściwie to przez potrzebę zabicia czasu. A ta książka akurat leżała na biurku siostrzenicy.

Książka nie ma konkretnej fabuły. Mamy tu różne wydarzenia opisywane z punktu widzenia bardzo...

Serię o Agacie czytałam w 1996 roku i w tamtym czasie był to prawdziwy hit, a tytuł który teraz może dziwić był kwintesencją reklamowego boomu tamtych lat :)

Serię o Agacie czytałam w 1996 roku i w tamtym czasie był to prawdziwy hit, a tytuł który teraz może dziwić był kwintesencją reklamowego boomu tamtych lat :)

Ciekawa, zabawna. Tylko ciśnie się na ustach pytanie, skąd taka dziwna nazwa? Chyba jakiś wabik na czytelnika. W sam raz dla nastolatków.

Ciekawa, zabawna. Tylko ciśnie się na ustach pytanie, skąd taka dziwna nazwa? Chyba jakiś wabik na czytelnika. W sam raz dla nastolatków.

Panią Martę znam i mam z nią kontakt :) Pomimo, że jestem dorosła to uważam, że nasza młodzież powinna czytać książki Pani Marty. Każda historia jest fantastyczna, a do tego jeszcze z morałem.
W tej książce dwa razy smutno mi się zrobiło jeśli chodzi o zwierzęta ... Choć zdaję sobie sprawę, że taka jest kolej rzeczy.
Fajnie, że Pani Marta propaguje czytelnictwo prawie w każdej swojej książce. Poleca fantastyczną muzykę i młodzież zapewne takiej nie zna.
Książka opowiada o relacjach w rodzinie, o miłostkach, o relacjach z rodzeństwem i jak powinno się zachowywać w różnych sytuacjach.

"Mama mówi, że okno na świat mam sobie otwierać i wyobraźnię kształtować przez słowo pisane, przez książki i czasopisma. Ja mam na ten temat inne zdanie, chociaż przeciwko książką nie jestem tak do końca zbuntowana. Może jedynie przeciwko temu, że wszystkie ściany są nimi zajęte i nie ma w domu miejsca na porządne meble, jak u innych, czyli tak zwane meblościanki."

Panią Martę znam i mam z nią kontakt :) Pomimo, że jestem dorosła to uważam, że nasza młodzież powinna czytać książki Pani Marty. Każda historia jest fantastyczna, a do tego jeszcze z morałem.
W tej książce dwa razy smutno mi się zrobiło jeśli chodzi o zwierzęta ... Choć zdaję sobie sprawę, że taka jest kolej rzeczy.
Fajnie, że Pani Marta propaguje czytelnictwo prawie w...

Przeciętna książka, ale i tak polecam :-)

Przeciętna książka, ale i tak polecam :-)

Z racji tego, że nie lubię takie typu obyczajówki, nie podobała mi się.

Z racji tego, że nie lubię takie typu obyczajówki, nie podobała mi się.

Pozycja opisuje świat widziany oczami nastolatki. Opowieść dotyczy życia codziennego, problemów, pierwszych miłości i zauroczeń, radości i smutków, problemów z rodzicami, ze szkołą świata nastolatków.

Pozycja opisuje świat widziany oczami nastolatki. Opowieść dotyczy życia codziennego, problemów, pierwszych miłości i zauroczeń, radości i smutków, problemów z rodzicami, ze szkołą świata nastolatków.

Tytuł mnie trochę zaskoczył i zdziwił. Książka przeczytana jednym tchem przez trzy dni (XD). Bardzo szybko się czyta, jeśli wciągnie. Napisana przez osobę mającą humor, co naprawdę widać już w pierwszych zdaniach. Nie ma tam jakichś dramatycznych przeżyć czy czegoś. Po prostu - polska lekka książka dla nastolatki na wieczór. Polecam <3

Tytuł mnie trochę zaskoczył i zdziwił. Książka przeczytana jednym tchem przez trzy dni (XD). Bardzo szybko się czyta, jeśli wciągnie. Napisana przez osobę mającą humor, co naprawdę widać już w pierwszych zdaniach. Nie ma tam jakichś dramatycznych przeżyć czy czegoś. Po prostu - polska lekka książka dla nastolatki na wieczór. Polecam <3

Książka, o jakże dziwnym tytule bardzo mi się podobała. Napisana humorystycznie, czasem śmiałam się czytając. Przeczytałam rok temu, pamiętam sytuację, kiedy mama Agaty, gdy bolała ją głowa wzięła tabletkę dla kota, a kotu dała swoją. Bardzo rozśmieszyła mnie ta historia, naprawdę polecam :)

Książka, o jakże dziwnym tytule bardzo mi się podobała. Napisana humorystycznie, czasem śmiałam się czytając. Przeczytałam rok temu, pamiętam sytuację, kiedy mama Agaty, gdy bolała ją głowa wzięła tabletkę dla kota, a kotu dała swoją. Bardzo rozśmieszyła mnie ta historia, naprawdę polecam :)