Zakochałam się w tej powieści. Bardzo dobrze się przy niej bawiłam i bardzo dobrze czytało mi się ją.
Cieszę się, że historia zakończyła się dobrze. Jednak z drugiej strony z chęcią bym się dowiedziała, czy udało się Nancy odnaleźć tego kogo zaczęła szukać w posłowiu.
Chcę więcej takich książek. Ogólnie o życiu piratów dowiedziałabym się więcej. ❤️

Zakochałam się w tej powieści. Bardzo dobrze się przy niej bawiłam i bardzo dobrze czytało mi się ją.
Cieszę się, że historia zakończyła się dobrze. Jednak z drugiej strony z chęcią bym się dowiedziała, czy udało się Nancy odnaleźć tego kogo zaczęła szukać w posłowiu.
Chcę więcej takich książek. Ogólnie o życiu piratów dowiedziałabym się więcej. ❤️

Książka jest przeznaczona dla zdecydowanie młodszych czytelników:) Ci nieco starsi mogą w niej nie znaleźć tego czego poszukują w literaturze:)
W takim razie powiem tak: polecam młodszym czytelnikom:)

Książka jest przeznaczona dla zdecydowanie młodszych czytelników:) Ci nieco starsi mogą w niej nie znaleźć tego czego poszukują w literaturze:)
W takim razie powiem tak: polecam młodszym czytelnikom:)

Nie mogę się nadziwić z jaką lekkością Celia Rees wzruszała mnie od pierwszych stron, z jaką łatwością zbudowała głębię uczuć pomiędzy bohaterami, jakich wspaniałych bohaterów stworzyła i z jaką lekkością przeprowadziła nas przez piracką przygodę. To cudowna pozycja YA, autorka świetnie pisze. Przez koniec chce się krzyczeć.. jest zarazem tak łamiący serce i tak idealny!
Dla każdej piratki ta pozycja jest nieoceniona, OBOWIĄZKOWA!
Magia i przygoda to nazwa serii, nie książki.

Nie mogę się nadziwić z jaką lekkością Celia Rees wzruszała mnie od pierwszych stron, z jaką łatwością zbudowała głębię uczuć pomiędzy bohaterami, jakich wspaniałych bohaterów stworzyła i z jaką lekkością przeprowadziła nas przez piracką przygodę. To cudowna pozycja YA, autorka świetnie pisze. Przez koniec chce się krzyczeć.. jest zarazem tak łamiący serce i tak...

Świetna piracka opowieść. Pełna przygód, akcji, miłości i zwrotów akcji. Po prostu super :)

Świetna piracka opowieść. Pełna przygód, akcji, miłości i zwrotów akcji. Po prostu super :)

„Nie obawiaj się jutra, skoro dziś jeszcze się nie skończyło”


Jestem z natury sentymentalną osobą, a ów sentyment objawia się szczególnie w mojej miłości do książek. "Piraci!/ Magia i przygoda" Celii Rees po raz pierwszy przeczytałam w wieku jedenastu, może dwunastu lat i od tamtej pory jestem w tej książce niezaprzeczalnie, nieodwołalnie zakochana. Gdybym miała ją opisać w kilku słowach, pierwsze słowo jakie przychodzi mi do głowy to piękna. Nie oszukujmy się: "Piraci!" nie są wybitnym dziełem literackim, ma swoje wady i zalety, zaś Celia Rees nie jest mistrzynią pióra. Ale w moim odczuciu książka ta jest idealna. Przeczytałam ją z tysiąc razy i zawsze czytam ją z największą przyjemnością. Za każdym razem przelewają się przeze mnie te same emocje i uczucia, jak za pierwszym razem, tyle że z większą mocą. Zawsze gdy ją wypożyczam z biblioteki czuję się jakbym zabierała do domu starego przyjaciela. Zawsze gdy o niej myślę i bohaterach książki - o Nancy, o Minevrze, o Willu i o Vincencie, o kapitanie Broomie - serce ściska mi się jakby z tęsknoty. Mogłabym opowiedzieć całą historię Nancy Kington i Minevry Sharpe z głowy, bardziej lub mniej zgrabnie. Zawsze trudno czyta mi się sceny opisujące sposób w jaki traktowano moich czarnych przodków (ze strony ojca; mój tata jest czarny, mama zaś jest biała) w tamtych czasach, gdy niewolnictwo było czymś normalnym, właściwym. Pewność, że Bóg stworzył czarną rasę tylko po to by została zniewolona przez białą; przekonanie o swej wyższości ... Choć ten temat - rasizmu i niewolnictwa - w książkach jest dla mnie zawsze trudny, sięgam po nie dosyć często. Historia w końcu posiada swoją mroczniejsze, mniej chwalebne oblicze.

"Nie znać historii to zawsze być dzieckiem"*


Bardzo polubiłam główną bohaterkę i narratorkę książki, rudowłosą Nancy Kington - ciepłą, odważną i zdeterminowaną dziewczynę, córkę angielskiego kupca, zakochaną w swoim najlepszym przyjacielu z dzieciństwa, Williamie Davies'ie. Relacje w "Piratach" pomiędzy głównymi bohaterami są czymś, co zawsze będę uwielbiała, tak jak wszystkie sceny z Nancy i Will'em. Ale najpiękniejsza w książce jest przyjaźń pomiędzy Minevrą (moja najbardziej ulubiona postać z całej książki) a Nancy. Dwie młode dziewczyny, z których jedna jest angielską damą, a druga zbiegłą niewolnicą; są tak różne, a jednocześnie tak bardzo do siebie podobne. Tylko pozazdrościć tak pięknej przyjaźni.

"Przy­jaciele - jed­na dusza w dwóch ciałach"**


"Piraci!/Magia i przygoda" jest książką do której zawsze, zawsze będę wracać. Zawsze będzie mnie zachwycać, smucić i wzruszać. Przy tej powieści Celii Rees uwidacznia się nie tylko mój sentymentalizm, ale również zbytnia wrażliwość. Zawsze ostatnie dwa rozdziały doprowadzają mnie do łez. Idiotyzm, ktoś powie. No bo ileż można płakać przy tej samej scenie, w kółko i w kółko? Cóż, zależy od tego ile razy czytałam tą książkę. Uwielbiam ją, jak świat długi i szeroki.


"...nagła, dziwna myśl powstała w jej głowie. Ni ojciec, ni matka nie mogli jej odwieść, poszła do wojska, by z chłopcem swym być..."***


___________________________
* Cyceron
** Arystoteles
*** fragment szkolnej piosenki "Słodka Polly Oliver", jedna z inspiracji dla autorki do napisania tej książki

„Nie obawiaj się jutra, skoro dziś jeszcze się nie skończyło”


Jestem z natury sentymentalną osobą, a ów sentyment objawia się szczególnie w mojej miłości do książek. "Piraci!/ Magia i przygoda" Celii Rees po raz pierwszy przeczytałam w wieku jedenastu, może dwunastu lat i od tamtej pory jestem w tej książce niezaprzeczalnie, nieodwołalnie zakochana. Gdybym miała ją opisać...

Kto by powiedział, ze książka pod tytułem "Piraci" będzie taka fajna! Muszę przyznać, że byłam do niej dość sceptycznie nastawiona, koleżanka mi ją poleciła, toteż wypożyczyłam, ale musiała na mnie trochę poczekać. Zostawiałam ją na koniec aż konieczne było zdanie wszystkich książek i wtedy wzięłam ją do ręki... och jakie było moje zdziwienie, kiedy nie zauważyłam jak przewracałam kolejne strony. Gdyby nie konieczność uczenia się związana z końcem roku szkolnego, przeczytałabym ją pewnie w góra dwa dni (a tak zajęła mi 3).
Bardzo fajna główna bohaterka, doskonale ilustrujące XVIII-wieczną rzeczywistość opisy, zadowalające dialogi. Jedyne co mnie rozczarowało to brak rozbudowanego napięcia. Wiemy, że coś ma się ważnego zaraz wydarzyć, a potem jest to zawarte w jednym krótkim zdaniu. Podobało mi się również, że gdy już zaczynałam się denerwować, że nic się nie dzieje, znowu wracała wartka akcja.

Kto by powiedział, ze książka pod tytułem "Piraci" będzie taka fajna! Muszę przyznać, że byłam do niej dość sceptycznie nastawiona, koleżanka mi ją poleciła, toteż wypożyczyłam, ale musiała na mnie trochę poczekać. Zostawiałam ją na koniec aż konieczne było zdanie wszystkich książek i wtedy wzięłam ją do ręki... och jakie było moje zdziwienie, kiedy nie zauważyłam jak...

Książka, którą szybko się czyta. Nie jestem w stanie sklasyfikować tej książki jako odpowiednią na jakąś określoną porę dnia/roku. Dla mnie na początku była czymś, co mieści się w torebce i umila podróż środkami kounikacji miejskiej, a gdy już mnie wciągnęła, zaczęłam czytać ją w wolnej chwili. Mimo tego, że główną bohaterką jest tak naprawdę Nancy, mi bardziej do gustu przypadła postać Minervy. Może za jej odwagę albo radość, którą miała w sobie mimo ciężkiego życia, zostanie jedną z moich ulubionych bohaterek. Nie wiem, czy wrócę jesszcze do tej pozycji, ale na pewno warto było ją przeczytać.

Książka, którą szybko się czyta. Nie jestem w stanie sklasyfikować tej książki jako odpowiednią na jakąś określoną porę dnia/roku. Dla mnie na początku była czymś, co mieści się w torebce i umila podróż środkami kounikacji miejskiej, a gdy już mnie wciągnęła, zaczęłam czytać ją w wolnej chwili. Mimo tego, że główną bohaterką jest tak naprawdę Nancy, mi bardziej do gustu...

Książkę bardzo szybko się czyta,
jest prosta fabuła, czasami odrobinę naiwna,
Czemu 5/10,
właściwie z tego powodu o którym wspomniałam wyżej
Nancy piratka od siedmiu boleści, która kompletnie się do tego nie nadaje w opozycji do swojej przyjaciółki Minervy, która ma pewne egzotyczne zapędy w tej kwestii i idzie jej całkiem nieźle.
Generalnie w historii o Piratach zabrakło mi okładkowej : Magii i przygody.
Szczerze mówiąc wolałam okres początku książki, kolonializm i historię Nancy, niż jej rzeczywistą piracką przygodę.
Zabrakło mi typowej pirackiej bezczelności i okrucieństwa. Wszyscy byli bardzo uczynni i zdawało się że nie podbijają okrętów handlowych tylko idą do nich na herbatkę :)

Jednak jeśli miałabym podsumować te książkę, jako szybki przerywnik w podróży, to jest dobra. 330 stron czyta się w ekspresowym tempie, nie trzeba zbyt wiele się zastanawiać, gubić w intrygach. Wszystko wyłożone jest na talerzu. Może właśnie dlatego nie czuć było w tej powieści jakiegoś wyjątkowego napięcia.
Taka historia o Piratach dla troszku starszych dzieci :)

Książkę bardzo szybko się czyta,
jest prosta fabuła, czasami odrobinę naiwna,
Czemu 5/10,
właściwie z tego powodu o którym wspomniałam wyżej
Nancy piratka od siedmiu boleści, która kompletnie się do tego nie nadaje w opozycji do swojej przyjaciółki Minervy, która ma pewne egzotyczne zapędy w tej kwestii i idzie jej całkiem nieźle.
Generalnie w historii o Piratach zabrakło...

Syndrom zauroczenia pirackim światkiem udziela się również mojej skromnej osobie. Wszelkie opowieści tego typu są kwintesencją przygody i wyjścia poza utarte schematy.
Książka Celii Rees łączy w sobie wiele wątków spójnie ze sobą powiązanych. Mimo nieco zbyt długiego wprowadzenia (początki bywają wszak trudne) opowieść nie jest nudna. Pokazuje życie niewolników w czasach kolonializmu, dobrą stronę korsarstwa i odwagę dwóch młodych dziewcząt, które wybrały życie na pirackim statku.
Przyodziały męskie stroje, co w czasach absolutnej dyskryminacji kobiet wydaje się nie do pomyślenia. One jednak nie zważają na to, co pomyślą o nich ludzie z wyższych sfer i radzą sobie na statku lepiej niż niejeden marynarz.
A na pokładzie dzieją się rzeczy niebywałe. Nie sposób jednak nie polubić Brooma i jego pokładowych towarzyszy, mimo że gdzieś z tyłu głowy plącze się myśl, że nie postępują dobrze. Przecież to piraci! Są jednak dobrymi ludźmi, a to chyba najważniejsze. Czasem tylko sytuacje zmusza ich do tego, by skrócić czyjeś życie.
I, co równie ważne, zakończenie powieści jest na tyle intrygujące, że otwiera furtkę do napisania kontynuacji przygód Nancy i Minervy, a jednocześnie pobudza wyobraźnie czytelnika zmuszając go, by przez dłuższą chwilę rozważył dalsze losy bohaterów.

Syndrom zauroczenia pirackim światkiem udziela się również mojej skromnej osobie. Wszelkie opowieści tego typu są kwintesencją przygody i wyjścia poza utarte schematy.
Książka Celii Rees łączy w sobie wiele wątków spójnie ze sobą powiązanych. Mimo nieco zbyt długiego wprowadzenia (początki bywają wszak trudne) opowieść nie jest nudna. Pokazuje życie niewolników w...

Przeczytałam na jednym wdechu, porywająca i lekka lekturka na wieczór, polecam zdecydowanie!

Przeczytałam na jednym wdechu, porywająca i lekka lekturka na wieczór, polecam zdecydowanie!