Kiedy po raz pierwszy czytałam tę książkę jako nastolatka, bardzo mi się ona podobała. Dziś, po upływie ponad dekady, nie jestem w stanie odnaleźć w niej tych wszystkich emocji, które wtedy odczuwałam. Tematyka jest jak najbardziej ciekawa, lecz samo rozwinięcie pomysłu na wątek główny i poboczne... cóż, brakuje tu według mnie celu, ku któremu miałaby dążyć opowieść. Zwłaszcza na sam koniec, bo początek zapowiada się bardzo ciekawie. Niestety zakończenie powoduje potrzebę poznania dalszych losów bohaterów, a z tego co wiem, książka nie doczekała się kontynuacji.

Kiedy po raz pierwszy czytałam tę książkę jako nastolatka, bardzo mi się ona podobała. Dziś, po upływie ponad dekady, nie jestem w stanie odnaleźć w niej tych wszystkich emocji, które wtedy odczuwałam. Tematyka jest jak najbardziej ciekawa, lecz samo rozwinięcie pomysłu na wątek główny i poboczne... cóż, brakuje tu według mnie celu, ku któremu miałaby dążyć opowieść....

Książka opowiada o nastolatce, London Lane, która ma specyficzną przypadłość. Dokładnie o 4:33 nad ranem jej pamieć zostaje wyczyszczona. Widzi migawki przyszłości, ale nie pamięta nic co działo się poprzedniego dnia. Życie ułatwiają jej notatki, które robi co wieczór przed zaśnięciem. Dokładnie zapisuje co jadła danego dnia, co się wydarzyło w szkole, a nawet w co była ubrana. Pewnego dnia poznaje chłopaka, który wywraca jej świat do góry nogami. Nie widzi go w migawkach z przyszłości, a to już jest dziwne. Zaczyna się kłócić z Jannie, swoją najlepszą przyjaciółką, a jej mata zaczyna ją okłamywać. O czym dziewczyna nie powinna wiedzieć? Kim jest tajemniczy chłopak?
Polecam wszystkim, którzy lubią obyczajówki o nastolatkach, ale z nutką fantastyki. ;)

Książka opowiada o nastolatce, London Lane, która ma specyficzną przypadłość. Dokładnie o 4:33 nad ranem jej pamieć zostaje wyczyszczona. Widzi migawki przyszłości, ale nie pamięta nic co działo się poprzedniego dnia. Życie ułatwiają jej notatki, które robi co wieczór przed zaśnięciem. Dokładnie zapisuje co jadła danego dnia, co się wydarzyło w szkole, a nawet w co była...

Ocena między 7-8.
Lekka, luźna, wciągająca i przyjemna. Wchłonęłam ją w dobę. Faktycznie potencjał nie został do końca wykorzystany, ale mnie książka wystarczająco nasyciła. Bohaterowie są okej, chociaż trochę brakło im "tła", które nadałoby głębi.
I kurczę, ending jest w porządku, ale aż chciałoby się poczytać dalej jak ułożyło się życie bohaterów.

Ocena między 7-8.
Lekka, luźna, wciągająca i przyjemna. Wchłonęłam ją w dobę. Faktycznie potencjał nie został do końca wykorzystany, ale mnie książka wystarczająco nasyciła. Bohaterowie są okej, chociaż trochę brakło im "tła", które nadałoby głębi.
I kurczę, ending jest w porządku, ale aż chciałoby się poczytać dalej jak ułożyło się życie bohaterów.

To zdanie - "Przeszłość jest dla mnie stracona, teraźniejszość to przygoda, a przyszłość — wspomnienie." - umieszczone tuż nad tytułem powieści, której okładka swoją mrocznością niosła obietnicę tajemnicy i grozy zwiastowanej przez krążące ptaki na tle sino-rudej kolorystyki pejzażu, mogło zwiastować magię. Czułam jej delikatny dotyk chłodu na koniuszku serca.
Nic z tego!
Ale, ale! Była tajemnica i zwykły przypadek amnezji. No dobrze, nie zwykły, ale wyjątkowy. Jedyny na całym świecie, czyniący z głównej bohaterki, szesnastoletniej London, dla jednych dziwną, a dla najbliższych i dla mnie bardzo ciekawą dziewczynę. Co noc, podczas snu, a dokładnie o godzinie 4.33, jej umysł resetował się, kasując całkowicie pamięć. Rano, po przebudzeniu nie pamiętała nic, nawet swojego imienia. Uczyła się teraźniejszości codziennie od nowa, poznając ją z przyszłości. Natura, zabierając jej pamięć, obdarowała jasnowidzeniem. Budowała i odtwarzała więc swoją wiedzę o sobie, o otaczającym ją świecie i ludziach na podstawie wydarzeń, które miały dopiero nastąpić i osób biorących w nich udział. W codziennym przypominaniu pomagała jej mama oraz najlepsza przyjaciółka Jamie. Jedyne osoby znające jej nietypową przypadłość. Dodatkowo każdego wieczoru, zapisywała przebieg dnia włącznie z opisem noszonego ubrania, tworząc zbiór notatek, które były jej pamięcią, a ich codzienne czytanie oznaczało dla niej pamiętanie.
System kamuflażu działał i, z mniejszymi lub większymi wpadkami, sprawdzał się.
Do momentu pojawienia się w szkole Luke’a. Chłopca, którego ujrzała tylko tu i teraz. Nie było go w notatkach i nie było go w przyszłości. Na dodatek London zaczęła doświadczać bardzo niepokojącego, cmentarnego widzenia, które zapoczątkowało ogromne i znaczące zmiany w jej życiu.
Autorka, podobnie jak Ann Brashares w czytanej przeze mnie przepięknej powieści "Nigdy i na zawsze", wykorzystała również motyw zaburzeń czasowych. Mniej magicznych niż reinkarnacja w tej ostatniej, bo motywem przewodnim uczyniła prozaiczną amnezję głównej bohaterki, relacjonującej przebieg wydarzeń. Ten zabieg czynił ze mnie osobę wiedzącą tyle samo co London i tak samo zdezorientowaną, jak ona. To wystarczyło, by moje skupienie karmione ciekawością trwało do ostatecznego wyjaśnienia tajemnicy z przeszłości rodziny dziewczyny. Odkrywanej powoli, oszczędnie, małymi dawkami i po kawałeczku. A drugim czynnikiem skupiającym moją uwagę, chociaż z pobłażliwym uśmiechem na ustach, była oczywiście miłość London i Luke’a. Coś, za czym nastolatki, wertując książkowe kartki, pytają – A jest coś o miłości? Zapewniam, że jest i to o tej jedynej i wymarzonej, w której chłopak jest bardzo atrakcyjny, szaleje za dziewczyną, jakby była pierwszą i ostatnią w jego życiu i, co najważniejsze, doświadcza się z nim pierwszych razów nieskończenie permanentnie. Daje więc to możliwość przeżywania pierwszego spojrzenia w oczy, zauroczenia, dotyku i doznań erotycznych codziennie. Jest w niej więc dużo tego, co nastolatki lubią najbardziej – przedłużanego w czasie patrzenia w oczy, przytulania, całowania i znowu patrzenia i przytulania, przerywanego pocałunkami i patrzeniem w rozgwieżdżone nocą niebo. I ponownie w oczy. Wprowadza to atmosferę wiecznej szczęśliwości, dla której świat mógłby się w tym momencie skończyć (i opowieść również),gdyby nie ta tajemnica, poganiająca rozwój wydarzeń.
W powieści nie ma magii, jak zaznaczyłam na początku, ale teraz mogę dodać, że jest, ale inny jej rodzaj, którą tak dobrze ilustruje okładka. Magią jest w niej to, że prostotę fabuły i języka narracji uzmysłowiłam sobie dopiero po jej zakończeniu, że prozaiczność tematyki autorka potrafiła ubrać w atmosferę mrocznej tajemnicy, a miłość uczynić idealną i wieczną, budując nastrój oczekiwania, zmysłowości i wyjątkowości śledzonych wydarzeń.
Zwykłe życie też może być magiczne!
naostrzuksiazki.pl

To zdanie - "Przeszłość jest dla mnie stracona, teraźniejszość to przygoda, a przyszłość — wspomnienie." - umieszczone tuż nad tytułem powieści, której okładka swoją mrocznością niosła obietnicę tajemnicy i grozy zwiastowanej przez krążące ptaki na tle sino-rudej kolorystyki pejzażu, mogło zwiastować magię. Czułam jej delikatny dotyk chłodu na koniuszku serca.
Nic z...

CAWPILE rating: 2.29/10*

Do książki przyciągnęła mnie ciekawie brzmiąca fabuła. Główna bohaterka nie pamięta swojej przeszłości, ale zna przyszłość, która w jej głowie jest jakby jej wspomnieniami. To bardzo intrygujące, ale jednak trudne do prowadzenia akcji i niestety widać to w tej książce. Autorka bardzo ciekawy, ale jednak złożony motyw potraktowała bardzo pobieżnie i nie jestem w stanie przejść nad tym obojętnie, bo logika jednak kuleje. To było wszystko po prostu takie słabe.

Największą wadą tej książki jest to, że wszystko potraktowane jest po macoszemu. Nic nie posiada głębi. Bohaterowie, fabuła, dialogi - wszystko jest płytkie i nieciekawe.

Mam wrażenie, że nie da się mieć normalnego życia z taką przypadłością. Marne notatki bohaterki nie wydają się wystarczające, jestem pewna, że wiąże się z tym o wiele więcej konsekwencji i problemów, niż autorka przedstawiła. Jeśli ktoś rzuca się na coś tak ambitnego, to powinien spróbować podołać. Jednak ona nie tylko potraktowała to bardzo pobieżnie. Dorzuciła jeszcze kilka innych wątków i żaden z nich nie został opisany w wyczerpujący sposób. Sama fabuła jest taka posiekana. Przeskoki w czasie i nagle okazuje się, że bohaterka coś zrobiła, ale nie zostało opisane, jak to się działo. I już nie będzie, bo ona przecież nie pamięta…

Nie wiadomo dlaczego jej mózg tak działa. Czy to coś ponadnaturalnego, czy co… Właściwie najważniejsza rzecz pozostała bez wyjaśnienia.

Tyle ciekawych zwrotów akcji można było tutaj dać... dostaliśmy tylko flaki ze zjełczałym olejem…

CAWPILE rating: 2.29/10*

Do książki przyciągnęła mnie ciekawie brzmiąca fabuła. Główna bohaterka nie pamięta swojej przeszłości, ale zna przyszłość, która w jej głowie jest jakby jej wspomnieniami. To bardzo intrygujące, ale jednak trudne do prowadzenia akcji i niestety widać to w tej książce. Autorka bardzo ciekawy, ale jednak złożony motyw potraktowała bardzo pobieżnie i...

Jak dla mnie książka jest zwyczajnie słaba, po przeczytaniu opisu, który w głównej mierze przekonał mnie do sięgnięcia po nią , jestem rozczarowana. Fabuła opowiada o losach London, dziewczynie nie pamiętającej przeszłości lecz wiedzącej, co się stanie w przyszłości cyt: “Pamiętam przyszłość. Pamiętam przyszłość i zapominam przeszłość. Moje wspomnienia – te złe, nudne i dobre – dotyczą tego, co jeszcze się nie wydarzyło.“ bazując na tym fakcie można było zbudować dużo głębszą opowieść niż ta, którą otrzymaliśmy. Przez połowę książki zastanawiałam się dlaczego, widzi akurat przyszłość i nie zostało to wyjaśnione, szkoda. Dodatkowo bohaterowie, są (pozwolę sobie to tak określić ) płytko przedstawieni, o London wiemy stosunkowo niewiele i z każdą kolejną postacią jest tylko gorzej.

Jak dla mnie książka jest zwyczajnie słaba, po przeczytaniu opisu, który w głównej mierze przekonał mnie do sięgnięcia po nią , jestem rozczarowana. Fabuła opowiada o losach London, dziewczynie nie pamiętającej przeszłości lecz wiedzącej, co się stanie w przyszłości cyt: “Pamiętam przyszłość. Pamiętam przyszłość i zapominam przeszłość. Moje wspomnienia – te złe, nudne i...

Całkiem przyjemna historia, z pewnością oryginalna. Trochę mało zaskoczeń i dreszczyka grozy, ale ogólnie wypada dobrze.

Całkiem przyjemna historia, z pewnością oryginalna. Trochę mało zaskoczeń i dreszczyka grozy, ale ogólnie wypada dobrze.

Cała recenzja: https://bo-w-nich-jest-caly-swiat.blogspot.com/2019/05/zapomniane-cat-patrick-szukaam-tej.html

Moja (myślę, że mogę to tak określić) mała obsesja na punkcie tej książki wzięła się chyba z tematu, jaki porusza. Nigdy wcześniej nie spotkałam się głównym bohaterem, który pamięta swoją przyszłość, za to przeszłość pozostaje dla tej osoby tajemnicą. Zwykle jeśli w popkulturze pojawia się wątek przewidywania przyszłości, to raczej chodzi o to, że ktoś ma taką zdolność i nie traci przy tym swoich wspomnień.

Odniosę się do pytania z tytułu posta: czy było warto? Cóż, zważywszy na to, że ta książka kosztowała mnie całe 10 zł, to jak najbardziej. Jeśli zaś mam ocenić treść, to spodziewałam się więcej, ale i nie jestem zawiedziona. Może myślałam, że opowieść Cat Patrick nie będzie typową młodzieżówką i że dostanę trochę więcej, ale z tym nie mam wielkich problemów.

Myślę też, że wcale by nie zaszkodziło, gdyby Zapomniane była trochę grubsza i gdyby autorka nieco rozwinęła przedstawiony świat. Opowieść Cat Patrick jest debiutem i moim zdaniem autorka poradziła sobie z przedstawieniem swojego pomysłu bardzo dobrze. Mamy do czynienia z pierwszoosobową narracją a z takim sposobem opowiadania historii trzeba uważać. London jest fajną bohaterką i oglądanie świata jej oczami jest ciekawym doświadczeniem i przede wszystkim nie jest męczące.

Bardzo mi się podoba przedstawienie wątku romantycznego pomiędzy bohaterami. To uczucie jest takie słodkie i niewinne, a London i Luke poznają się właściwie od nowa każdego dnia. Teraz na myśl nasuwa mi się film Pięćdziesiąt pierwszych randek, gdzie był podobny motyw.

Cała recenzja: https://bo-w-nich-jest-caly-swiat.blogspot.com/2019/05/zapomniane-cat-patrick-szukaam-tej.html

Moja (myślę, że mogę to tak określić) mała obsesja na punkcie tej książki wzięła się chyba z tematu, jaki porusza. Nigdy wcześniej nie spotkałam się głównym bohaterem, który pamięta swoją przyszłość, za to przeszłość pozostaje dla tej osoby tajemnicą. Zwykle jeśli...

Co za durna książka. Dobrze, że szybko się ją czyta xD
Dziewczyna pamięta życie do tyłu, czyli co było wczoraj to nie wie, a co jutro, za rok i lata - tak. Nie wiem, jak ona funkcjonuje, ale pisze sobie na karteczkach i to jej wystarcza nie budzić się z krzykiem, chodzić do szkoły i zdawać z klasy do klasy. Ba, jeszcze spotyka miłość swojego życia. A potem znikąd bierze się wątek tajemniczego pogrzebu, staje się tym głównym i książka się kończy. Tadam!
Jeśli książkę pisała nastolatka dla nastolatek, to w sumie rewelacja!

Co za durna książka. Dobrze, że szybko się ją czyta xD
Dziewczyna pamięta życie do tyłu, czyli co było wczoraj to nie wie, a co jutro, za rok i lata - tak. Nie wiem, jak ona funkcjonuje, ale pisze sobie na karteczkach i to jej wystarcza nie budzić się z krzykiem, chodzić do szkoły i zdawać z klasy do klasy. Ba, jeszcze spotyka miłość swojego życia. A potem znikąd bierze się...

Co by się stało, Gdybyś nie pamiętała co jadłaś na śniadanie, co mówiłaś, w co w ogóle byłaś ubrana jakbyś w takim stanie funkcjonowała w społeczeństwie. London udało się przetrwać tylko dzięki swoim notatkom, których zapisuje cały swój dzień nim zapomni oraz wsparciu Matki i przyjaciółki Jamie, oraz dzięki temu, że widzi urywki przeszłości jednak miała to swoją cenę i nie pamięta swojej przeszłości, A co się stanie, jeśli okaże się że matka ją okłamywała przez całe życie a na Jamę nie będzie mogła liczyć. London poznaje chłopaka, którego nie widzi w swojej przyszłości mimo to zaczyna się z nim spotykać. Po czasie okazuje się że i on nie jest bez win (nie dziwota w końcu jak się przed kimś udaje to się nigdy dobrze nie kończy).
Po powieści Cat Patrick spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Miałam ogromną nadzieję że akcja nie będzie się działa w szkole. No cóż, tak się jednak zdarza. Bohaterowie zostali ciekawie wykreowani, lecz niestety niektórzy strasznie mnie irytowali (dlaczego zawsze najbardziej irytują mnie główni bohaterzy 😐). Cat wpadła na ciekawy pomysł, lecz odniosła wrażenie że nie wykorzystała całego potencjału. Romans przedstawiony w pozycji jest lekki nienachalny. Autorka zdecydowała się pisać w lekkim stylu wypowiedzi. Dialogi są proste i naturalne. Książkę czyta się w miarę szybko, ponieważ akcja przebiega sprawnie, nie licząc kilku miejsc, gdzie autorka zwalnia. Książka idealna dla nastolatków, jak i trochę starszych, którzy szukają czegoś lekkiego bez drugiego dna.

Co by się stało, Gdybyś nie pamiętała co jadłaś na śniadanie, co mówiłaś, w co w ogóle byłaś ubrana jakbyś w takim stanie funkcjonowała w społeczeństwie. London udało się przetrwać tylko dzięki swoim notatkom, których zapisuje cały swój dzień nim zapomni oraz wsparciu Matki i przyjaciółki Jamie, oraz dzięki temu, że widzi urywki przeszłości jednak miała to swoją cenę i nie...