Ani tu, ani tam. Europa dla początkujących i średnio zaawansowanych

„Ani tu, ani tam” opisuje podróż przez Europę schyłku dwudziestego wieku: jeszcze więc straszą kolejki w Bułgarii oraz porażający deficyt towarów. Do Polski autor, niestety, nie zagląda – a szkoda. Chętnie przeczytałabym, jak ocenia nasz narodowy charakter. Jestem też pewna, że polska kuchnia (bigos, flaczki i kiszone ogórki) zrobiłaby na nim piorunujące wrażenie. Choć ubolewam nad tym przeoczeniem, podróż w towarzystwie dowcipnego, korpulentnego Amerykanina, uginającego się pod ciężarem plecaka i własnych romantycznych wyobrażeń, uważam za bardzo udaną. To kolejna książka Billa Brysona, którą polecam z prawdziwą przyjemnością.

Więcej na blogu:
https://zapiskinamarginesie.pl/2020/06/18/europa-dla-poczatkujacych-i-srednio-zaawansowanych/

„Ani tu, ani tam” opisuje podróż przez Europę schyłku dwudziestego wieku: jeszcze więc straszą kolejki w Bułgarii oraz porażający deficyt towarów. Do Polski autor, niestety, nie zagląda – a szkoda. Chętnie przeczytałabym, jak ocenia nasz narodowy charakter. Jestem też pewna, że polska kuchnia (bigos, flaczki i kiszone ogórki) zrobiłaby na nim piorunujące wrażenie. Choć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetnie i dowcipnie napisana relacja z podróży Amerykanina po Europie. Co strona, to śmiałem się na głos. Przeczytała cała moja rodzina i ma takie samo zdanie - petarda! Bardzo polecam dla dobrego samopoczucia.

Świetnie i dowcipnie napisana relacja z podróży Amerykanina po Europie. Co strona, to śmiałem się na głos. Przeczytała cała moja rodzina i ma takie samo zdanie - petarda! Bardzo polecam dla dobrego samopoczucia.

Pokaż mimo to

Zabawna, lekka, Europa widziana oczami Amerykanina. Nie jest to pozycja, która uczy, jej celem jest rozrywka w pochmurny dzień.

Zabawna, lekka, Europa widziana oczami Amerykanina. Nie jest to pozycja, która uczy, jej celem jest rozrywka w pochmurny dzień.

Pokaż mimo to

Europa tuż przed powstaniem Unii Europejskiej. Daleka od ideału, do którego wtedy w początku lat dziewięćdziesiątych tak bardzo tęskniliśmy. Bill Bryson ze swoim nieodłącznym poczuciem humoru ( tym razem z zastrzeżeniami) serwuje nam obrazki z kilkunastu europejskich krajów. Sporo ciekawostek, ale też i stereotypowego widzenia narodów, takiego które ciągle jeszcze funkcjonuje wśród nas, chociaż Europa zmieniła się ogromnie. I tak: Holendrzy to byli prawie zboczeńcy i ćpuny, Francuzi zarozumialcy, Niemcy zbyt zasadniczy i bez poczucia humoru, Skandynawowie to nudziarze nadużywający alkoholu,Szwajcarzy to też nudziarze w dodatku niegościnni, Austriacy to wredni antysemici. Tylko Włosi w tym towarzystwie wypadali całkiem sympatycznie, bo chociaż to niefrasobliwi bałaganiarze, ale za to radośni, przyjaźni i gościnni. Ja również Włochów tak odbieram, bo też mają powód by takimi być. Żyją przecież w najpiękniejszym europejskim kraju, o wspaniałym klimacie i wspaniałych zabytkach. Rozczarował mnie natomiast sam Bryson, bo okazało się, że nie lubi psów i w ogóle zwierząt, a jego poczucie humoru w tej książce było, jak na mój gust, zbyt prostackie. Co prawda pisał ją ponad ćwierć wieku temu i pewnie wtedy jeszcze nie nabrał europejskiej ogłady. Tak czy siak, tym razem irytował mnie ten jego humor, ale przymykałam na to oko, bo w kolejnych książkach zrobił pod tym względem ogromny postęp. Szkoda, że Bill Bryson nie odwiedził w czasie tej swojej podróży Polski. Może teraz się pofatyguje, jeśli przypomni sobie, że Polska też leży w Europie.

Europa tuż przed powstaniem Unii Europejskiej. Daleka od ideału, do którego wtedy w początku lat dziewięćdziesiątych tak bardzo tęskniliśmy. Bill Bryson ze swoim nieodłącznym poczuciem humoru ( tym razem z zastrzeżeniami) serwuje nam obrazki z kilkunastu europejskich krajów. Sporo ciekawostek, ale też i stereotypowego widzenia narodów, takiego które ciągle jeszcze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od tej książki zaczęła się moja wielka randka z Billem Brysonem ;) płakałam ze śmiechu.

Od tej książki zaczęła się moja wielka randka z Billem Brysonem ;) płakałam ze śmiechu.

Pokaż mimo to

Trochę to już przeterminowane, ale jeśli ktoś chce poczytać o podróży przez Europę, jakiej już nie ma, może sięgnąć.

Trochę to już przeterminowane, ale jeśli ktoś chce poczytać o podróży przez Europę, jakiej już nie ma, może sięgnąć.

Pokaż mimo to

Stereotypy, uproszczenia na temat Europejczyków ;
prosty , a nawet prymitywny język :|

Stereotypy, uproszczenia na temat Europejczyków ;
prosty , a nawet prymitywny język :|

Pokaż mimo to

Takie to trochę podróże z i pod prąd jak to kiedyś śpiewał Happysad. Momentami aż nazbyt czerstwo od dowcipu, czasem dziwnie od stereotypów. Spełniają się jednak słowa Krzysztofa Vargi, że by odkryć prawdziwy urok danego miejsca nie wystarczy zobaczyć jakie jest teraz, trzeba zobaczyć je także w przeszłości. A jednak książka ma dla mnie większą wartość niż zdjęcie bądź film. Ta konkretna wędrówka wbrew prądowi czasu okazała się po prostu dobra.

Takie to trochę podróże z i pod prąd jak to kiedyś śpiewał Happysad. Momentami aż nazbyt czerstwo od dowcipu, czasem dziwnie od stereotypów. Spełniają się jednak słowa Krzysztofa Vargi, że by odkryć prawdziwy urok danego miejsca nie wystarczy zobaczyć jakie jest teraz, trzeba zobaczyć je także w przeszłości. A jednak książka ma dla mnie większą wartość niż zdjęcie bądź...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mimo, iż Europa trochę się zmieniła, od czasu gdy Bryson ją zwiedzał, to i tak opisał ją fantastycznie. Jak zwykle, autor potrafi wyłapać wszelkie "smaczki". Polecam!!!

Mimo, iż Europa trochę się zmieniła, od czasu gdy Bryson ją zwiedzał, to i tak opisał ją fantastycznie. Jak zwykle, autor potrafi wyłapać wszelkie "smaczki". Polecam!!!

Pokaż mimo to

Przezabawnie pokazane przywary każdego z narodów.
Szkoda tylko że cała podróż jest mocna już nieaktualna, książka wydana w 2010 jak przedruk z roku 1991.

Przezabawnie pokazane przywary każdego z narodów.
Szkoda tylko że cała podróż jest mocna już nieaktualna, książka wydana w 2010 jak przedruk z roku 1991.

Pokaż mimo to