Książka naprawdę wciągająca, jak już zaczęłam nie mogłam sie od niej oderwać.

Bardzo ciekawa historia Rachel, która pokazuje jak postrzegają osoby uzależnione samych siebie.

Polecam!

Książka naprawdę wciągająca, jak już zaczęłam nie mogłam sie od niej oderwać.

Bardzo ciekawa historia Rachel, która pokazuje jak postrzegają osoby uzależnione samych siebie.

Polecam!

Książka napisana jest z poczuciem humoru, pomimo iż jest to historia osoby uzależnionej od narkotyków. Czyta się ją bardzo szybko i łatwo. Nie jest to jednak książka na faktach, lecz uważam, że sporo w niej prawdy. Dla osób które nigdy nie były uzależnione,może pokazać im rzeczywistość w jakiej żyją osoby uzależnione oraz w jaki sposób widzą codzienne sprawy, które my widzimy inaczej. Polecam.

Książka napisana jest z poczuciem humoru, pomimo iż jest to historia osoby uzależnionej od narkotyków. Czyta się ją bardzo szybko i łatwo. Nie jest to jednak książka na faktach, lecz uważam, że sporo w niej prawdy. Dla osób które nigdy nie były uzależnione,może pokazać im rzeczywistość w jakiej żyją osoby uzależnione oraz w jaki sposób widzą codzienne sprawy, które my...

Lubię zdania wielokrotnie złożone, ale Marian Keyes pobiła chyba wszelkie rekordy w tej wielokrotności.. Były momenty, gdy chciałam zrezygnować z czytania. Książkę poleciła mi studentka i sięgnęłam po nią z czystej ciekawości co teraz fascynuje młode umysły. Ponoć przeczytała ją już 5 razy :)
Pomijając drażniącą techniczną stronę, książka wciągnęła mnie w ostatniej tercji. Autorka zastosowała zabieg wtrącania zdarzeń z przeszłości, które przynosiły podpowiedź w teraźniejszości nie zawsze chronologicznie. Ale patrząc z perspektywy nie było to złe, a wręcz podnosiło poziom zainteresowania.
Historia narkomanki, która jest na odwyku. Tego, co dzieje się w jej głowie. Bardzo często odnosiłam wrażenie, że bohaterka nie ma 27 lat, a maksymalnie 17. Nie przypominam sobie, bym w tym wieku, a nawet mając 20 miała tak, rzekłabym prostackie, naiwne, denne, przyziemne myśli, uczucia i zmartwienia. Jednak metoda resocjalizacji przynosi nadspodziewane efekty. Nie wiem, czy tak jest w życiu realnym, bo nie miałam i nie mam styczności z ludźmi uzależnionymi lub po odwyku, ale jestem mile zaskoczona, co można osiągnąć stanowczością, dyscypliną i konsekwencją.
Jednak to powieść dla młodszych czytelników - ze zbyt wielu pieców chleb jadłam i jedynie podnosi mi się ciśnienie na dzisiejszą wszechobecną głupotę młodych.

Lubię zdania wielokrotnie złożone, ale Marian Keyes pobiła chyba wszelkie rekordy w tej wielokrotności.. Były momenty, gdy chciałam zrezygnować z czytania. Książkę poleciła mi studentka i sięgnęłam po nią z czystej ciekawości co teraz fascynuje młode umysły. Ponoć przeczytała ją już 5 razy :)
Pomijając drażniącą techniczną stronę, książka wciągnęła mnie w ostatniej tercji....

Moim zdaniem książka ,,Wakacje Rachel " ma świetne podejście psychologiczne. Na początku na prawdę wydawało mi się, że Rachel nie ma zbytniego problemu z narkotykami dopiero w toku dalszych wydarzeń, przeplatanych z przeszłością i z tym co się działo w ośrodku odwykowym, odkrywamy, że główna bohaterka miała naprawdę ogromny problem z uzależnieniem. Książka bardzo mi się spodobała, nie brak w niej humoru, zawiera w sobie również wiele zaskakujących faktów i dalszych wydarzeń.

Moim zdaniem książka ,,Wakacje Rachel " ma świetne podejście psychologiczne. Na początku na prawdę wydawało mi się, że Rachel nie ma zbytniego problemu z narkotykami dopiero w toku dalszych wydarzeń, przeplatanych z przeszłością i z tym co się działo w ośrodku odwykowym, odkrywamy, że główna bohaterka miała naprawdę ogromny problem z uzależnieniem. Książka bardzo mi się...

Naprawdę rewelacyjnie napisana książka. Mimo tego ,że długa i ta tematyka nie jest jakoś przeze mnie wielbiona to wciągnęłam się w nią bez dwóch zdań.

Naprawdę rewelacyjnie napisana książka. Mimo tego ,że długa i ta tematyka nie jest jakoś przeze mnie wielbiona to wciągnęłam się w nią bez dwóch zdań.

Genialna książka, jedna z najlepszych. Przestrzegająca nas, co może się stać,gdy w naszym życiu pojawią si.ę narkotyki.

Genialna książka, jedna z najlepszych. Przestrzegająca nas, co może się stać,gdy w naszym życiu pojawią si.ę narkotyki.

Mam mieszane uczucia. Książka bardzo mi się dłużyła i wręcz nie znosiłam bohaterki. Zdarzały się nawet momenty, że przeskakiwałam po kilkanaście stron, bo wiedziałam, że i tak nie zgubię wątku. A w końcu, gdy uwaga terapeutki z kliniki odwykowej koncentruje się na Rachel i odkrywa wszystkie karty, to książka zaczęła mi się nawet podobać. Nie jest to na pewno mistrzostwo literatury, ale przeczytać warto.

Mam mieszane uczucia. Książka bardzo mi się dłużyła i wręcz nie znosiłam bohaterki. Zdarzały się nawet momenty, że przeskakiwałam po kilkanaście stron, bo wiedziałam, że i tak nie zgubię wątku. A w końcu, gdy uwaga terapeutki z kliniki odwykowej koncentruje się na Rachel i odkrywa wszystkie karty, to książka zaczęła mi się nawet podobać. Nie jest to na pewno mistrzostwo...

Miałam ostatnio chęć na dramat. Jednym z efektów wyszukiwania była książka „Wakacje Rachel”. Opis brzmiał dla mnie zachęcająco: Irlandka, problem z narkotykami, wyjazd, poznanie kogoś nowego – czego chcieć więcej? No właśnie, można chcieć dużo więcej. Nie spodziewałam się arcydzieła, ale tego co przeczytałam też nie. Jestem zawiedziona.

Zacznijmy od tytułowej Rachel. W życiu nie spotkałam się z kimś tak rozkapryszonym. Czytając miałam wrażenie, że to jest o jakimś naburmuszonym dziecku lub nastolatce, która przechodzi burzę hormonalną. W żadnym wypadku z dorosłą kobietą. Do połowy powieści dominują jej narzekania, że jak mogli nie dać jej owoców, jak może nie być sauny ani basenu i ona chce jakiegoś chłopaka poderwać, poznać gwiazdy i być trendy. Pozwolę sobie zacytować fragment z 31 rozdziału: „Nie byłam zachwycona kiedy dowiedziałam się, że nowy mieszkaniec to dziewczyna. I tak musiałam rywalizować o łaski Chrisa z cholerną Misty O’Malley. Na szczęście nowa dziewczyna była chyba najgrubszą kobietą, jaką w życiu widziałam. Czasem widywałam takich grubasów w talk-show, ale nie wierzyłam, że naprawdę istnieją.” Wnioski nasuwają się same. Głównej bohaterki po prostu nie można lubić. Tak też było do 2/3 powieści. Pod koniec po części zrozumiałam jej zachowanie, sposób w jaki postrzega świat. Być może nie spotkała jej wielka tragedia, ale czasami nie trzeba wygórowanych rzeczy by w negatywny sposób wpłynąć na drugiego człowieka.

Styl pisania jest lekki, chociaż czasami zbyt rozwlekły. Myślę, że cała ta historia z łatwością mogłaby zmieścić się na trzystu stronach. Czasami miałam wrażenie, że autorka na siłę próbuje wykreować drugą Bridget Jones. Niestety z marnym skutkiem. Nie powiem, że ta książka jest zła, ale jeśli ktoś szuka dramatu to na pewno znajdzie coś lepszego w tej kategorii.

Miałam ostatnio chęć na dramat. Jednym z efektów wyszukiwania była książka „Wakacje Rachel”. Opis brzmiał dla mnie zachęcająco: Irlandka, problem z narkotykami, wyjazd, poznanie kogoś nowego – czego chcieć więcej? No właśnie, można chcieć dużo więcej. Nie spodziewałam się arcydzieła, ale tego co przeczytałam też nie. Jestem zawiedziona.

Zacznijmy od tytułowej Rachel. W...

Szalenie zabawna ale też pełna strachu, lęku. Bardzo dobrze się ją czyta, lekko i szybko.

Szalenie zabawna ale też pełna strachu, lęku. Bardzo dobrze się ją czyta, lekko i szybko.

Genialna! Szybko się czyta :) Polecam!

Genialna! Szybko się czyta :) Polecam!