Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułów
1
ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”
6
ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“1
ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!7
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCPogłos
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie poezja
49 str. 49 min.- Kategoria:
- poezja
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2010-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2010-01-01
- Liczba stron:
- 49
- Czas czytania
- 49 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 978-83-08-04451-3
- Tagi:
- poezja ewa lipska lipska poezja polska
- Inne
Osiemnaście wierszy, trzy małe poematy prozą. Nowy tom Ewy Lipskiej to dobrze znana, wciąż się odnawiająca, intensywna poezja, zapraszająca do wielokrotnej lektury.
Tytułowy „pogłos” to metafora powracającej uparcie przeszłości. To zachęta do przemyślenia własnego życia, do spojrzenia raz jeszcze na przestrzeń i czas egzystencji, na siebie i na innych. W Pogłosie nie brak też wyjazdów, powrotów i ucieczek, nie brak przeszukiwania czasu i przestrzeni, nie brak myśli o umieraniu. Zarazem jednak na plan pierwszy wysuwa się miłość. Poetka mówi o niej po swojemu - oszczędnie i głęboko.
Są w tym tomie zdania i obrazy zasługujące na bardzo długie trwanie: o życiu pięknym jak pożar, o śmierci, którą można zostawić jak psa przed sklepem, o miłości, która jest jasnowidzem.
Ewa Lipska podarowała nam wszystkim jeszcze jeden, piękny i mocny tom wierszy.
(z recenzji prof. Mariana Stali)
Ewa Lipska jedna z najwybitniejszych poetek współczesnych należąca do generacji Nowej Fali. Zawsze jednak osobna, tak jak osobna i wyrazista jest jej poetycka dykcja, nieufność do „zastanego” języka, błyskotliwa metaforyka, gęstość znaczeń, paradoks. Autorka tekstów piosenek, felietonistka. Współzałożycielka, redaktorka i współpracowniczka kilku pism (m.in. miesięczników „Pismo”, „Kraków”). Przez wiele lat pracownik polskiej dyplomacji w Austrii. Uhonorowana prestiżowymi nagrodami za twórczość literacką. Uczestniczka międzynarodowych festiwali literackich oraz pobytów stypendialnych (USA, Niemcy). Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i wiceprezes polskiego PEN Clubu.
(z opisu na stronie wydawcy)Porównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 39
- 24
- 5
- 4
- 2
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
Cytaty
Pogłos Zobacz więcejMiłość jest jasnowidzem. Przewiduje siebie ciebie i mnie.
dodaj nowy cytatWięcejPodobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
Ostatnio czytam coraz więcej tomików wierszy polskich poetek i zakochuję się w ich utworach. Wracam raz po raz do Wisławy Szymborskiej, odkryłem też dla siebie Julię Hartwig. Postanowiłem również przeczytać wiersze Ewy Lipskiej, której nazwisko znałem od dawna. Niestety, tylko nazwisko, wierszy nie. Nareszcie przyszła pora aby to zmienić.
Mój pierwszy raz z Ewą Lipską, w jej tomiku "Pogłos" uważam za niezwykle udany. Bardzo spodobały mi się obrazy, które poetka kreuje swoimi metaforami. W ogóle dużo w tych wierszach doznań zmysłowych, bo także dźwięki i zapachy można łatwo sobie przywołać ich lekturą. Spodobały mi się m.in. takie zdania:
"Zbiegły z zaświatów oddech na twarzy kelnera".
"Staliśmy na balkonie. Naftalina wspomnień wietrzyła się na sznurku".
"Zainwestowali w ucho Mozarta aby usłyszeć rwący potok pieśni".
"Patrzy na nich zdumione dziecko
którego piłka wpadła do albumu".
Za bardzo udany pierwszy raz - 10 gwiazdek
Ostatnio czytam coraz więcej tomików wierszy polskich poetek i zakochuję się w ich utworach. Wracam raz po raz do Wisławy Szymborskiej, odkryłem też dla siebie Julię Hartwig. Postanowiłem również przeczytać wiersze Ewy Lipskiej, której nazwisko znałem od dawna. Niestety, tylko nazwisko, wierszy nie. Nareszcie przyszła pora aby to zmienić.
więcej Pokaż mimo toMój pierwszy raz z Ewą Lipską, w...
Właśnie zakończyłem leniwą żeglugę po romantycznych falach nostalgii. Wiersze ' Pogłos ' są czasem przeszłym dobrych wspomnień i chwil. Lekko ckliwa i intymna rebelia na teraźniejszość. Nie jest to jeszcze apokaliptyczne pisanie, ale refleksyjny odbiorca wyczuje To napięcie literackie przyprawione solą pesymizmu i pieprzem niemocy wobec nieuchronności...
Zjawiskowe metafory. Polecam.
dziękuję.
Właśnie zakończyłem leniwą żeglugę po romantycznych falach nostalgii. Wiersze ' Pogłos ' są czasem przeszłym dobrych wspomnień i chwil. Lekko ckliwa i intymna rebelia na teraźniejszość. Nie jest to jeszcze apokaliptyczne pisanie, ale refleksyjny odbiorca wyczuje To napięcie literackie przyprawione solą pesymizmu i pieprzem niemocy wobec nieuchronności...
więcej Pokaż mimo toZjawiskowe...
Droga pani Schubert, nie mogę wytłumić
powracającej przeszłości. Hałaśliwych kłótni
języków obcych. Nie mogę wyciszyć głośnej
gorączki naszych rozpalonych głów. Ucieczek
z domu. Przenikliwych zapachów pogrzebów
i mięty. Życia w cudzysłowie. Nie mogę wyizolować
mniejszości z krzyku większej całości. Co mówi na
to lekarz? To tylko nie leczony, chroniczny pogłos.
Powyższy wiersz to tytułowy "Pogłos". Ten pogłos przewija się przez umysł zawzięcie, przypominając o prawdzie zapomnianej przez ludzi. Choćby to "życie w cudzysłowie" wytyka naszej egzystencji sztuczność, powściągliwość, niedosłowność. Życie na niby, udawanie kogoś, kim się nie jest, wtapianie się w role.
Lipska uparcie przypomina o cykliczności życia i śmierci, o sensie w tym kole ukrytym.
Za mało mieliśmy odwagi
aby urodzić się jeszcze raz.
(...)
W ziemskiej siłowni prężą się
jeszcze nasze muskuły.
Jakiż to nadludzki trzeba podjąć wysiłek, aby być człowiekiem na tym świecie? Aby w owo "życie w cudzysłowie" się wpasować. Aby wcisnąć się w ramy tego znaku interpunkcyjnego, w ramy społecznych norm. Poetka ostrzega, aby nie opuścić swej własnej tożsamości na tyle, by przegapić to, co istnieje właśnie dla niej.
Miłość jest jasnowidzem.
Przewiduje siebie ciebie i mnie.
(...)
A kiedy cię dopadnie
staraj się być w domu.
Albo coś w tym rodzaju.
Byleby się spotkać.
Tytułowy pogłos to jakby echo tego, co prawdziwe i godne zapamiętania. Tego, co stanowi sens, a zagłuszane jest przez hałas współczesnych bezsensów.
(...) coraz bardziej dokucza mi
nadmiar ludzkości.
Miłość, życie i śmierć - ogromne hasła się w przez ten tom przewijają. Niby nic nowego, jednak Lipska potrafi zaplątać je w codzienność, w zwyczajność, przemycić gdzieś między patosem a lekkością i humorem.
Wiersze do czytania na co dzień, o tym, co na co dzień nas spotyka. Tom niewielki, a jednak zdaje się ważyć trochę więcej niż na to wygląda...
Droga pani Schubert, nie mogę wytłumić
więcej Pokaż mimo topowracającej przeszłości. Hałaśliwych kłótni
języków obcych. Nie mogę wyciszyć głośnej
gorączki naszych rozpalonych głów. Ucieczek
z domu. Przenikliwych zapachów pogrzebów
i mięty. Życia w cudzysłowie. Nie mogę wyizolować
mniejszości z krzyku większej całości. Co mówi na
to lekarz? To tylko nie leczony, chroniczny pogłos.
Powyższy...