W 1940 Wielka Brytania samotnie stawiała czoło najpotężniejszej wtedy armii świata, hitlerowskiej III Rzeszy. Mimo, że Brytyjczycy posiadali najpotężniejszą marynarkę wojenną świata, ich okręty nie mogły być wszędzie. Zbyt późno rozpoczęte zbrojenia, nieuchronnie ponoszone straty, wzrastające zagrożenie ze strony niemieckiej floty podwodnej sprawiały, że najbardziej brakowało okrętów eskortowych, a z tych najbardziej uniwersalne były niszczyciele.
Tymczasem po drugiej stronie Atlantyku USA, druga potęga morska w świecie, posiadała wiele zakonserwowanych niszczycieli, zbudowanych w końcówce poprzedniej wojnie światowej i krótko po niej. To były stare okręty, powolne, słabo uzbrojone, bez większych szans w otwartej walce nawodnej. Ale nawet stary okręt jest lepszy niż brak okrętu, a do walki z niemieckimi U-bootami nie potrzeba było wielkich dział i wielkich prędkości.
Tylko, że USA zachowywały neutralność.
O tym, jak uzyskać od Amerykanów to uzbrojenie, formalnie nie narażając ich na złamanie zasad neutralności - jest właśnie ta książka.