Ogromny ładunek emocjonalny tej książki mnie pokonał. Autorka włożyła tak dużo problemów w każdego jednego bohatera, że aż do przesady. Ogólnie historia niebanalna, ciekawa - ale nie mogłam się wręcz doczekać aż skończę czytać, bo czułam się przytłoczona.

Ogromny ładunek emocjonalny tej książki mnie pokonał. Autorka włożyła tak dużo problemów w każdego jednego bohatera, że aż do przesady. Ogólnie historia niebanalna, ciekawa - ale nie mogłam się wręcz doczekać aż skończę czytać, bo czułam się przytłoczona.

Właśnie skończyłam "Aleję cichych szeptów". Wylałam morze łez. Znalazłam w tej książce wszystko czego oczekuję od dobrej książki. Wyzwoliła we mnie multum emocji rozpacz, złość, niedowierzanie, sprzeciw i wzruszenie. Ta książka porusza wiele tematów ważnych społecznie. Pokazuje rodzinę jako system naczyń połączonych. Gdy dzieje się coś z jednym członkiem w rodzinie, to cierpią wszyscy. W tej książce jest wiele ponadczasowych sentencji i każdy może znaleźć w niej siebie. Życzę miłej lektury.

Właśnie skończyłam "Aleję cichych szeptów". Wylałam morze łez. Znalazłam w tej książce wszystko czego oczekuję od dobrej książki. Wyzwoliła we mnie multum emocji rozpacz, złość, niedowierzanie, sprzeciw i wzruszenie. Ta książka porusza wiele tematów ważnych społecznie. Pokazuje rodzinę jako system naczyń połączonych. Gdy dzieje się coś z jednym członkiem w rodzinie, to...

Cudowna książka pełna miłości, nadziei, cierpienia, żalu, samotności, smutku i wszystkiego tego czego człowiek doświadcza w swoim życiu. Rodzina Ewy sypie się wraz ze śmiercią ich córeczki i siostry. Starsze rodzeństwo nie potrafi poradzić sobie z tą śmiercią. Ojciec traci pracę, wpada w depresję. Ale ktoś nad nimi czuwa, nie pozwala im się załamać. Jeszcze nie czas umierać.

Cudowna książka pełna miłości, nadziei, cierpienia, żalu, samotności, smutku i wszystkiego tego czego człowiek doświadcza w swoim życiu. Rodzina Ewy sypie się wraz ze śmiercią ich córeczki i siostry. Starsze rodzeństwo nie potrafi poradzić sobie z tą śmiercią. Ojciec traci pracę, wpada w depresję. Ale ktoś nad nimi czuwa, nie pozwala im się załamać. Jeszcze nie czas umierać.

"Od nas zależy czy złe doświadczenie przekujemy w sukces, czy porażkę."

Życie człowieka to sinusoida różnorodnych wydarzeń. Bywa, że płyniemy na fali powodzenia, a tuż za rogiem wartki strumień wyrzuca nas z łodzi i musimy wpław pokonać dalszą drogę. Niestety, zazwyczaj tych drugich doświadczeń jest więcej, małych i większych porażek, które uczą nas jak żyć.

"Aleja cichych szeptów" Izabelli Agaczewskiej to piękna powieść opisująca historię rodziny Jodłowskich. Rodziny, bo choć na pierwszy plan wysuwa się Ewa, to na kartach książki poznajemy również szczegółowo losy jej bliskich, zarówno tych z którymi jest spokrewniona, jak i przyjaciół. Autorka nie szczędzi nam tu rozbudowanych opisów przeżyć poszczególnych osób, które mają na celu scharakteryzowanie ich sylwetek. Dzięki temu zabiegowi poznajemy wiele różnych historii, z których każda przenosi nas w inne miejsce i czas. Myślę, że z powodzeniem mogłyby stanowić one zalążek innych powieści, które wystarczyłoby tylko rozbudować. Nie jestem przekonana czy takie opisy przypadną do gustu wszystkim czytelnikom, aczkolwiek ja nie miałam z nimi problemu.

Każda z historii przedstawionych przez autorkę porusza inne struny naszej duszy. Tak, tu muszę przyznać, że pisarka posiada niepodważalny dar "mówienia" o rzeczach trudnych i niewygodnych. W "Alei cichych szeptów" sięga po wiele różnorodnych tematów, które mogą stanowić punkt wyjściowy do dalszych rozważań. Przyznam, że z uwagi na moją obecną sytuację życiową, jedno z przybliżonych przez autorkę zagadnień jest mi bliskie, a tym samym lektura tej książki była dla mnie momentami trudna, łapała za serce, wywołując jego bolesne drżenie. Jednak uważam, że poruszanie takich tematów jest niezwykle ważne, pomaga się z nimi oswoić i bardzo często pozwala spojrzeć na nie z innej perspektywy.

Jedną z kwestii, które przybliża nam autorka, jest śmierć. Rzecz pewna i nieodwołalna, a przez to napawająca nas lękiem. Przeraża nas zarówno odejście z tego świata bliskich nam osób, jak i kres naszych dni. Choć temat ten zgłębiało do tej pory wielu uczonych, nikt nie posiada jednoznacznych odpowiedzi w tej kwestii. Oczywiście, nadzieję w nasze życie wnoszą tu religie, jednak nie wszyscy uznają ich zasadność, a bywa i tak, że ludzie zarzucają wiarę w trudnych chwilach, szukając winnego za śmierć ich bliskich, zwłaszcza wtedy gdy jest ona niespodziewana. Nie ma gotowej recepty jak przygotować się na odejście drogich nam osób. Każda sytuacja jest inna, a też i my jesteśmy różni i w odmienny sposób radzimy sobie z trudnymi doświadczeniami.

"Aleja cichych szeptów" to refleksyjna lektura, którą warto się delektować. Prócz wymyślonej fabuły daje czytelnikowi coś więcej, pomaga przepracować trudne doświadczenia i niesie nadzieję, że nawet najgorszy los może się odmienić.

Moją ocena 8/10.

"Od nas zależy czy złe doświadczenie przekujemy w sukces, czy porażkę."

Życie człowieka to sinusoida różnorodnych wydarzeń. Bywa, że płyniemy na fali powodzenia, a tuż za rogiem wartki strumień wyrzuca nas z łodzi i musimy wpław pokonać dalszą drogę. Niestety, zazwyczaj tych drugich doświadczeń jest więcej, małych i większych porażek, które uczą nas jak żyć.

"Aleja...

Dzięki Book Tour dotarła do mnie powieść "Aleja Cichych Szeptów" Izabelii Agaczewskiej ♥️📖♥️. Autorka na 512 stronach pięknym i lekkim językiem opowiada o rzeczach zarówno trudnych jak i pięknych, które dzieją się w życiu bohaterów książki.

Rodzina, której losy poznajemy jest wystawiana na wiele życiowych prób. Zmaga się ona z chorobą, śmiercią, depresją oraz problemami związanymi z nastoletnim dorastaniem. Autorka w subtelny sposób prowadzi życiowe zmagania bohaterów, chwile bólu i zwątpienia. Tytułowa Aleja Cichych Szeptów jest ich ulubionym miejscem, które mocno ich jednoczy. W lesie, wśród drzew powierzają swoje rozterki aniołom. Wspomnienie tego pięknego miejsca daje im siłę do walki o siebie samych i o rodzinę. Jest to wyjątkowe miejsce.

Ewa główna bohaterka powieści to silna i wyjątkowa kobieta. Nigdy nie zapomina o swojej rodzinie, nawet w tych najboleśniejszych chwilach, kiedy wszystko spoczywa na jej barkach. Dba o najbliższych często podejmując trudne decyzje, ale robi to z ogromną miłością, mądrością i wielkim wyczuciem.

Powieść urzekła mnie opisami zdarzeń, dialogami bohaterów, ich uczuciami, przemyśleniami. Rozłożyła ogromny wachlarz emocji, które mogłam przeżywać wraz z bohaterami. Wczuwać się w ich sytuacje życiowe, pragnienia oraz wybory, których dokonują.

Zakończenie książki było bardzo emocjonujące, a ja czułam, jakbym była obok bohaterów i mocno wspierałam ich swoimi myślami.

Dziękuję autorce za tę wyjątkową historię, którą przelała na papier i oddała w ręce czytelników.
Serdecznie zachęcam wszystkich do przeczytania tej powieści, bo naprawdę warto.
Mamy okazję oczyma własnej wyobraźni zobaczyć Aleję Cichych Szeptów 🌿 wsłuchać się w odgłosy lasu a może nawet usłyszeć szepty aniołów. 🌿📖🌿📖🌿📖🌿🌿📖🌿🌿📖🌿📖🌿📖🌿📖🌿📖
🌿📖🌿❤️🌿📖🌿❤️🌿📖🌿🌿🌿📖🌿📖🌿

Dzięki Book Tour dotarła do mnie powieść "Aleja Cichych Szeptów" Izabelii Agaczewskiej ♥️📖♥️. Autorka na 512 stronach pięknym i lekkim językiem opowiada o rzeczach zarówno trudnych jak i pięknych, które dzieją się w życiu bohaterów książki.

Rodzina, której losy poznajemy jest wystawiana na wiele życiowych prób. Zmaga się ona z chorobą, śmiercią, depresją oraz problemami...

Pewnego majowego popołudnia Piotr poznaje w górach Ewę, dziewczynę o pięknych kasztanowych włosach. Są młodzi i zakochani, mają swoje pasje, on uwielbia wspinaczkę górską, ona pięknie maluje. Piotr jest zawsze przy swojej Ewie, nawet wtedy kiedy jej matka umiera na raka piersi. Dziewczyna zabiera go do Alei Cichych Szeptów w Lanckoronie, gdzie spotykają się anioły. Te anioły to zmarli bliscy, z którymi Ewa lubi rozmawiać właśnie w tym miejscu.

"Anioły wiedzą, że ich potrzebujemy. Zawsze, gdy było mi bardzo smutno i powiedziałam to aniołom, słyszałam ich słowa pocieszenia. Nigdy nie odchodziłam stąd smutna i zła. Ich szepty dodawały mi odwagi, nadziei, wiary we własne siły. Pomagały przetrwać najgorsze chwile".

Zakochani pobierają się, a potem rodzą im się dzieci, Ania, Mateusz i wreszcie Magdusia. I można by napisać, że żyli długo i szczęśliwie. Jednak rodzinę Jodłowskich czeka wiele problemów i nieszczęść. A wszystko zaczyna się od choroby najmłodszej córeczki. Diagnoza jest straszna, ostra białaczka limfatyczna. Kiedy dziewczynka umiera jej starsze rodzeństwo stara się być dzielne. I choć rodzice poświęcają im znacznie mniej czasu, nie skarżą się. Oboje wierzą, że kiedy siostra wyzdrowieje, wszystko wróci do normy, a rodzice znów będą się śmiać i będą wspólnie spędzać czas. Lecz śmierć siostry przekreśla wszystko. Ojciec rodziny zapada na depresję i to niestety nie koniec ich nieszczęść. Ta książka pomimo wielu opisanych w niej tragedii, zachwyciła mnie. Czytałam ją z zapartym tchem, nie mogąc się od niej oderwać. Pomimo, że liczy sobie ponad 500 stron to przeczytałam ją w dwa dni. Skłoniła mnie ona do refleksji i zmusiła do przemyślenia wielu spraw. Autorka porusza w niej mnóstwo zagadnień, jest choroba, śmierć i utrata ukochanej osoby, depresja, niepełnosprawność, starość i samotność, miłość i niezrozumienie w związku, przestępczość młodocianych osób, a wreszcie siła rodziny i nadzieja na lepsze jutro. Książka sprawiła mi ogromną przyjemność i utwierdziła w przekonaniu jak ważna jest dla nas rodzina. Cokolwiek by się nie działo, miłość i wsparcie rodziny są niesamowicie ważne. Jeżeli czujemy, że to wsparcie mamy to jesteśmy w stanie zdziałać cuda. Ale czy rodzina Jodłowskich potrafi pozbierać się po tragedii? I co jeszcze ich czeka? Aby się tego dowiedzieć koniecznie przeczytajcie tę książkę. Ja miałam przyjemność przeczytać ją dzięki Book Tour z "Aleją Cichych Szeptów", której organizatorkami były Grażyna Stando i Danuta Szymańska. Bardzo Wam za to dziękuję. Szczególne słowa podziękowania kieruję do autorki książki Pani Izabelli Agaczewskiej. Dziękuję za moc wzruszeń i emocje towarzyszące mi podczas czytania. Kocham anioły, mam ich w domu sporo i wierzę w ich moc. Ale dzięki tej książce jeszcze bardziej utwierdziłam się w przekonaniu, że każdy z nas ma swojego anioła, który roztacza nad nim swe skrzydła i czuwa.

Pewnego majowego popołudnia Piotr poznaje w górach Ewę, dziewczynę o pięknych kasztanowych włosach. Są młodzi i zakochani, mają swoje pasje, on uwielbia wspinaczkę górską, ona pięknie maluje. Piotr jest zawsze przy swojej Ewie, nawet wtedy kiedy jej matka umiera na raka piersi. Dziewczyna zabiera go do Alei Cichych Szeptów w Lanckoronie, gdzie spotykają się anioły. Te...

Aleja cichych szeptów , to bardzo życiowa powieść, w zasadzie ta historia może przytrafić się każdemu z nas .
Pięknie opisana historia miłości Ewy i Piotra, ona ma pasję malowania, a on jest uzdolnionym bankowcem i historia ich rodziny .
Ewa jest od pokoleń zagrożona nowotworem piersi,, a jej mała córeczka Madzia walczy o życie z białaczką .
Niestety, jest to przegrana walka, Piotr zmaga się z depresją i rodzinnymi problemami swoich dorastających dzieci , które mają pretensje , żę żyły w cieniu Madzi, bowiem jej choroba absorbowała uwagę i uczucia rodziców .
Książka niesie ogromny ładunek emocjonalny ,miłość , rozpacz po śmierci ,ale również rodzina znajduje ukojenie w Lanckoronie ,gdzie jest miejsce ich ważnych spotkań, tam wierzą że są pod opieką dobrych Aniołów, stad i nazwa książki Aleja cichych szeptów .
Serdecznie polecam i zachęcam do lektury .

Aleja cichych szeptów , to bardzo życiowa powieść, w zasadzie ta historia może przytrafić się każdemu z nas .
Pięknie opisana historia miłości Ewy i Piotra, ona ma pasję malowania, a on jest uzdolnionym bankowcem i historia ich rodziny .
Ewa jest od pokoleń zagrożona nowotworem piersi,, a jej mała córeczka Madzia walczy o życie z białaczką .
Niestety, jest to przegrana...

Pięknie wydana a przede wszystkim budząca emocje historia, czyli to co w literaturze lubię najbardziej, ma wzruszać i skłaniać do refleksji Polecam

Pięknie wydana a przede wszystkim budząca emocje historia, czyli to co w literaturze lubię najbardziej, ma wzruszać i skłaniać do refleksji Polecam

Aleja cichych szeptów to książka o której można napisać kolejną książkę. A ponieważ ja nie umiem pisać recenzji to dostaniecie bardzo skrótową opinię. Na początek muszę powiedzieć, na pierwszy rzut oka książka mnie nieco przeraziła toż to prawdziwa cegła. Lubię cegły, ale jak przychodzi Book tour to ten ograniczony czas staje się wyzwaniem. I tu pojawia się kolejna niespodzianka duży plus duża czytelna czcionka, tak żeby zbytnio nie męczyć oczu.
Książka opowiada historię pewnej doświadczonej przez los rodziny. Z jej losami splata się historia ich przyjaciół. Ciekawe rozwiązanie polegające na tym, że w każdym fragmencie narratorem jest inny bohater powoduje, że książka jest bardzo charakterystyczna. Autorka nie opisuje rozdziałów musimy sami domyśleć się który z bohaterów opowiada swoją wersję historii.
I choć fabuła książki wydaje się bardzo prosta szczęśliwą rodzinę dotyka tragedia i ich życie zaczyna toczyć się po równi pochyłej. Czy trafią na coś co pozwoli zmienić im ten tor czy nie będzie za późno. Tego oczywiście wam nie powiem.
Ja mam jednak wrażenie ze fabuła w tej książce jest najmniej istotna, najistotniejsze jest pokazanie mechanizmów jakie rządzą ludzkimi uczuciami, ich psychiką. I choć Ewa wydaje się najbardziej „ w porządku „ jako jedyna z całej rodziny nie robi nic niewłaściwego to właśnie jej postępowanie najbardziej mnie denerwowało, jak osoba z taką historią medyczną może tak bardzo niefrasobliwie postępować, to zapewne tylko moje odczucie wynikające z tego że uważam, że kobiety za mało uwagi poświęcają badaniom profilaktycznym.
Książka jest mocna historie przemian bohaterów dają do myślenia. Mówi o potrzebie akceptacji miłości, mówi o tym że „pranie mózgu” wcale nie jest takie rzadkie jak nam się wydaje.
I oczywiście nie była by to bardzo dobra pozycja gdyby nie zostawiła nas z pytaniem, na które nie podaje odpowiedzi. Tym pytaniem jest jak dużo matka jest w stanie zrobić dla swoich dzieci. Czy można dzieci ranić dla ich dobra.
Polecam gorąco tylko przygotujcie dużo chusteczek.

Aleja cichych szeptów to książka o której można napisać kolejną książkę. A ponieważ ja nie umiem pisać recenzji to dostaniecie bardzo skrótową opinię. Na początek muszę powiedzieć, na pierwszy rzut oka książka mnie nieco przeraziła toż to prawdziwa cegła. Lubię cegły, ale jak przychodzi Book tour to ten ograniczony czas staje się wyzwaniem. I tu pojawia się kolejna...

ALEJA CICHYCH SZEPTÓW – Izabella Agaczewska
Aleja Cichych Szeptów Izabelli Agaczewskiej to opowieść o Ewie – żonie Piotra ,matki trójki dzieci :Ani, Mateusza i Magdusi. Jest kobietą niezależną ,wytrwałą ,kochającą ,sumienną, ale tez lękliwą cierpiącą, przezywającą tragedię odejścia mamy ,a później najmłodszego dziecka 6-letniej Madzi. Ewa ma swoje tajemnicze miejsce .To Aleja Cichych Szeptów, gdzie pod dębem szepce –rozmawia ze swoimi bliskimi zmarłymi. Wierzy ze Ci pod postacią Aniołów czuwają nad nią ,jej rodziną i pomagają. To tu odzyskują spokój i ukojenie.
"- To Aleja Cichych Szeptów. I będziemy tu tylko szeptać?
- O pewnych sprawach mówi się bardzo cicho...
- Jestem trochę przygłuchy, bo słoń nadepnął mi na ucho...
- To, co chcę ci powiedzieć, masz usłyszeć sercem".
Czytając książkę towarzyszyło mi wiele emocji od płaczu, smutku ,radości czy wzruszeń. Pomimo wielu zawirowań życiowych, zmagań z problemami (śmierć ,depresja ,niepełnosprawność, choroba nowotworowa ,tarapaty dzieci )Ewa nie narzeka ,okazuje się być silną i odpowiedzialną kobietą ,która stawia czoła problemom ,”idzie do przodu”. Po śmierci Magdusi rodzinie ciężko się pozbierać .Każdy żyje we własnym świecie ,obok siebie. Co czują ,co przeżywają ,jak radzą sobie z emocjami dowiadujemy się z ich zwierzeń.
"Życie z zasady nie jest sprawiedliwe, i to, kim będziemy, musimy sami sobie wywalczyć, bo nic nie jest nam dane gratis. Życie to nie promocja w hipermarkecie, tylko ciężka praca".
Dużą role pełnią w książce listy pisane przez Ewę do Magdusi ,takie osobiste,, rozmowy „.Ich treść dopełnia nam obraz głównej bohaterki, czyni ją w oczach czytelnika bliższą i łatwiej nam zrozumieć jej postępowanie. W powieści pięknie został ukazany watek przyjaźni ,wzajemnej pomocy. Ewa posiadała tez talent artystyczny ,pięknie malowała i kochała podróżować. Marzyła by zwiedzić te miejsca które oznaczała na mapie. Zaopiekowała się starszym panem Józefem ,który pomógł jej spełnieniu marzenia. Dzięki niemu zwiedziła Rzym , Londyn.. Także Ania zaprzyjaźniła się z starsza panią Eleonorą . Aleja Cichych Szeptów to książka o życiu, jego wszystkich barwach, determinacji, miłości, chorobie, przebaczeniu, rodzinnej więzi, Aniołach, nadziei... Piękna, nostalgiczna, wzruszająca i pełna emocji. -Kocham Was ,zawsze będę się Wami opiekować. I poszybowałam w górę ,tam gdzie czekały na mnie pozostałe anioły.

ALEJA CICHYCH SZEPTÓW – Izabella Agaczewska
Aleja Cichych Szeptów Izabelli Agaczewskiej to opowieść o Ewie – żonie Piotra ,matki trójki dzieci :Ani, Mateusza i Magdusi. Jest kobietą niezależną ,wytrwałą ,kochającą ,sumienną, ale tez lękliwą cierpiącą, przezywającą tragedię odejścia mamy ,a później najmłodszego dziecka 6-letniej Madzi. Ewa ma swoje tajemnicze...