Fantastyczne opowieści o skrzydlatych konikach. Jest tu dużo fantazji, magii, pięknych opisów, cudownych przygód i misja, w której biorą udział bohaterzy.

Fantastyczne opowieści o skrzydlatych konikach. Jest tu dużo fantazji, magii, pięknych opisów, cudownych przygód i misja, w której biorą udział bohaterzy.

Pachnąca łąka i małe, cudowne, skrzydlate koniki. Które dziecko nie marzy o tym, aby na takiej łące się znaleźć? Oczywiście, że każde. Ta książka to umożliwia, przenosi nas w ten świat. Jest to książka pełna wartości, mądrych treści i morałów. Książka dla dzieci, z której i my dorośli możemy czerpać, przypomnieć sobie co jest najważniejsze w tym szalonym świecie - przyjaźń, miłość, rodzina, troska o najbliższych. Koniberki, tak jak każde dziecko mają swoje problemy, troski, zmartwienia, radości. Uważam, że nie jednemu dziecku pokaże jak sobie poradzić z sytuacjami, które je spotykają w życiu codziennym. Cudowna książka dla całej rodziny.

Pachnąca łąka i małe, cudowne, skrzydlate koniki. Które dziecko nie marzy o tym, aby na takiej łące się znaleźć? Oczywiście, że każde. Ta książka to umożliwia, przenosi nas w ten świat. Jest to książka pełna wartości, mądrych treści i morałów. Książka dla dzieci, z której i my dorośli możemy czerpać, przypomnieć sobie co jest najważniejsze w tym szalonym świecie - przyjaźń,...

Mam wrażenie, że czekałam na tę książkę bardzo długo. Szukałam czegoś odpowiedniego do rodzinnego, wieczornego czytania, czegoś, w czym bezpiecznie można się zanurzyć tuż przed snem. Bez smoków i wilków, bez zgubionych w lesie dziewczynek, bez złych czarownic i pospieszajacego zegara. Szukałam czegoś innego, niż zwykła baśń. I wtedy w moje ręce trafiły 'Koniberki'. Książka magiczna, kojąca, pełna ciepła i przyjaźni. Jednocześnie wspaniale poruszająca tematy codziennych zachowań, dziecięcego łamania zasad i  dylematów moralnych. Z przyjemnością zanurzyłam się w tym świecie.

Mam wrażenie, że czekałam na tę książkę bardzo długo. Szukałam czegoś odpowiedniego do rodzinnego, wieczornego czytania, czegoś, w czym bezpiecznie można się zanurzyć tuż przed snem. Bez smoków i wilków, bez zgubionych w lesie dziewczynek, bez złych czarownic i pospieszajacego zegara. Szukałam czegoś innego, niż zwykła baśń. I wtedy w moje ręce trafiły 'Koniberki'. Książka...

Druga część Koniberków "Powrót na łąkę" ukazuje w swoich 11 rodziałach przygody i przeżycie Filipinka, Węgielka i innych koniberków, czyli skrzydlatych koników. Podczas czytania i oglądania kolorowych ilustracji w książce przenosimy sie w baśniowy świat codziennych zmagań bohaterów. Bohaterowie w swoim życiu, podobnie jak my, mierzą się z przyjaźnią, wsparciem, zazdrością, strachem, lękiem itp. Z treści opowiadań możemy wyczytać mądrość i przekaz dla nas np.
"Prawdziwym przyjacielem nie jest ten, kto cie chwali. To również ktoś, kto umie ci powiedzieć, że postępujesz źle." Bardzo się cieszę, że miałam możliwośc przeczytania tej ksiązki.

Druga część Koniberków "Powrót na łąkę" ukazuje w swoich 11 rodziałach przygody i przeżycie Filipinka, Węgielka i innych koniberków, czyli skrzydlatych koników. Podczas czytania i oglądania kolorowych ilustracji w książce przenosimy sie w baśniowy świat codziennych zmagań bohaterów. Bohaterowie w swoim życiu, podobnie jak my, mierzą się z przyjaźnią, wsparciem, zazdrością,...

Kolejna książka dla dzieci która mnie zachwyciła. Pouczające przygody małych koniberków to źródło nieustających pytań dzieci. Czytając wspólnie z dziećmi książkę mogliśmy nacieszyć się sobą. I choć przygodę z Koniberkami zaczęlismy od drugiej części na pewno po pierwszą sięgniemy. Gratuluję autorce wyobraźni. Polecam gorąco.

Kolejna książka dla dzieci która mnie zachwyciła. Pouczające przygody małych koniberków to źródło nieustających pytań dzieci. Czytając wspólnie z dziećmi książkę mogliśmy nacieszyć się sobą. I choć przygodę z Koniberkami zaczęlismy od drugiej części na pewno po pierwszą sięgniemy. Gratuluję autorce wyobraźni. Polecam gorąco.

Jest to druga część o Koniberkach. I w tej części przeczytać możemy o bardzo wielu przygodach, problemach, smuteczkach czy radościach tych małych stworzonek. Autorka zabiera tutaj czytelnika w przepiękny, baśniowy kraj, gdzie Koniberki codziennie się ze sobą spotykają, spędzają wspólnie czas, jak trzeba to sobie pomagają, no po prostu aż chce się czytać tak mądrą i ciekawą książkę! Podoba mi się bardzo, że w każdej z 11 opowiadań jest jakiś morał lub jakaś mądra rada.

" Tylko kompletny głupek niczego się nie boi. Strach nie jest niczym złym. Pozwala nam uniknąć wielu niebezpieczeństw."

"Prawdziwa królowa do sobie radę ze wszystkim - mruknęła do siebie. - Także z przeprosinami."

Mało tego, bo podczas czytania może wywiązać się ciekawa rozmowa, kiedy nasze dziecko wychwyci jakąś bolączkę bohatera z książki i zacznie przyrównywać ją do siebie lub swojej sytuacji. U mnie tak właśnie było. A to też oznacza, że dziecko uważnie słucha, co mama czyta i rozumie! 😁 Poza tym wspomnieć muszę, że są tutaj przepiękne, kolorowe ilustracje pani Ani Jamróz. Baaardzo spodobały się one moje dwuletniej córce. 💝 No i z czystym sumieniem polecam wszystkim dzieciom, młodzieży lubiącej baśnie, a także dorosłym, którzy chcą choć na chwilę przenieść się do baśniowej krainy i podejrzeć te małe latające koniki ze skrzydełkami, aby sięgnęli po "Koniberki" i "Koniberki. Powrót na łąkę".

Jest to druga część o Koniberkach. I w tej części przeczytać możemy o bardzo wielu przygodach, problemach, smuteczkach czy radościach tych małych stworzonek. Autorka zabiera tutaj czytelnika w przepiękny, baśniowy kraj, gdzie Koniberki codziennie się ze sobą spotykają, spędzają wspólnie czas, jak trzeba to sobie pomagają, no po prostu aż chce się czytać tak mądrą i ciekawą...

Książka, która trafiła w moje ręce, to kontynuacja historii rozpoczętej w pierwszym zbiorze opowieści z życia latających koników, zatytułowanym po prostu "Koniberki". Pierwszy rozdział bardzo pobieżnie wprowadza nas w rzeczywistość i zwyczaje koniberków, odniosłam raczej wrażenie, ze jestem wrzucona bezpośrednio do magicznej rzeczywistości łąki i muszę się w niej odnaleźć sama - ale to wcale mi nie przeszkadzało, wręcz dodało uroku całej przygodzie :) Czułam się jak w dzieciństwie, gdy zaczynałam oglądać nową dobranockę i stopniowo odkrywałam, o czym ona będzie! Zresztą, to skojarzenie jest nieprzypadkowe - myślę, że na podstawie opowiadań o koniberkach można byłoby nakręcić wspaniałą dobranockę, nie tylko piękną wizualnie (te kwiaty i wielobarwne koniki!),ale też bardzo mądrą. Każdy rozdział opowiada w zasadzie jedną, zamkniętą przygodę, która ma swój wyraźnie nakreślony morał.

Są to proste historyjki, niezbyt wymyślne, a ich przesłanie nie jest może szczególnie oryginalne, ale podane w wyjątkowo atrakcyjny, czarujący i bezpretensjonalny sposób. Historia o plotce, która przekazywana z ust do ust została dramatycznie wyolbrzymiona i zniekształcona, skojarzyła mi się i z baśnią Andersena, i z wierszem Brzechwy, i pewnie jeszcze na wiele sposobów ją opowiedziano, ale... przyznam szczerze, że wersja Weroniki Szelęgiewicz podoba mi się najbardziej :) Zresztą, to opowiadanie ma jeszcze jeden morał, z pewnością docenią go młodzi czytelnicy, których przyjaciele nie zawsze zachowują się wzorowo.

Pełna treść recenzji tutaj: https://szczesliwavii.blogspot.com/2021/09/weronika-szelegiewicz-koniberki-powrot.html

Książka, która trafiła w moje ręce, to kontynuacja historii rozpoczętej w pierwszym zbiorze opowieści z życia latających koników, zatytułowanym po prostu "Koniberki". Pierwszy rozdział bardzo pobieżnie wprowadza nas w rzeczywistość i zwyczaje koniberków, odniosłam raczej wrażenie, ze jestem wrzucona bezpośrednio do magicznej rzeczywistości łąki i muszę się w niej odnaleźć...

Ciepła, magiczna opowieść o sile przyjaźni, współpracy i wsparciu. Choć osadzona w baśniowych realiach, porusza wiele problemów bliskich dzieciom – takich jak nieśmiałość, zazdrość, lęk przed nieznanym – i oswaja je w prawdziwie magiczny sposób. Książka jest napisana pięknym, barwnym, pełnym plastycznych opisów językiem. Kolejne przygody koniberków – małych, skrzydlatych koników, mających bardzo ludzkie wady i zalety – w tej części tak samo jak w pierwszej wciągają, intrygują i żadnego z czytelników z pewnością nie pozostawią obojętnym.

Ciepła, magiczna opowieść o sile przyjaźni, współpracy i wsparciu. Choć osadzona w baśniowych realiach, porusza wiele problemów bliskich dzieciom – takich jak nieśmiałość, zazdrość, lęk przed nieznanym – i oswaja je w prawdziwie magiczny sposób. Książka jest napisana pięknym, barwnym, pełnym plastycznych opisów językiem. Kolejne przygody koniberków – małych, skrzydlatych...

Znam oba tomy i chyba wolę drugi. Nie dlatego, że jest lepiej napisany, ale poruszane "problemy" są mi bliższe. Warto mieć na półce jako przeczytane obie części bo są niesamowite, takie życiowe. Jest to cudowna współczesna baśń z przesłaniem dla każdego czytelnika, nie tylko małego. A co najważniejsze, nie ma tu straszenia, jak to w baśniach starych bywa. Jest kojąco-budujący ładunek. Czytasz i wiesz, że to jest dobre.

Znam oba tomy i chyba wolę drugi. Nie dlatego, że jest lepiej napisany, ale poruszane "problemy" są mi bliższe. Warto mieć na półce jako przeczytane obie części bo są niesamowite, takie życiowe. Jest to cudowna współczesna baśń z przesłaniem dla każdego czytelnika, nie tylko małego. A co najważniejsze, nie ma tu straszenia, jak to w baśniach starych bywa. Jest...

W literaturze dziecięcej ciągle znajduję coś do odkrycia. Tym razem to „Koniberki. Powrót na łąkę” Weroniki Szelęgiewicz, która jest, w mojej ocenie, czymś absolutnie wyjątkowym we współczesnej ofercie dla dzieci. Dawno po prostu nie czytałam baśni.
Książka zawiera jedenaście opowiadań o fantastycznych istotach – malutkich konikach ze skrzydłami, które zamieszkują kwiaty wingawii na pewnej łące. Codziennie bawią się, uczą, poznają świat i relacje, pokonują swoje słabości i stawiają czoła niebezpieczeństwom. Mimo że bohaterowie są magicznymi postaciami, to bardzo łatwo przypisać im zwyczajne, ludzkie cechy, z którymi każde dziecko może się identyfikować. Staniemy zatem przed zazdrosną Śnieżynką, której nie udało się zdobyć nagrody za najlepszy taniec na balu, popatrzymy z pobłażaniem na próby usamodzielnienia się przez Diamencika i Fiołka, polecimy razem z nimi na nieznane tereny poza łąką, na których czyhają zaskakujące niebezpieczeństwa, zadrżymy z powodu potwora spod kamienia, który na szczęście okaże się kimś całkiem innym, pokonamy strach z Koralikiem, staniemy się świadkami niezręcznej sytuacji, gdy Filipinka zgubi piękny i nowy koszyczek Jagódki, poznamy królową Gwiazdeczkę i pewnego słodkiego brzdąca, dzięki wiedzy i doświadczeniu uratujemy łąkę przed szarańczą, spróbujemy złamać zakazy dorosłych z Filipinką i Fiołkiem. Razem z bohaterami przeżyjemy zatem emocje i sytuacje, które są nieobce żadnemu dziecku, poznamy konsekwencje plotki, wywyższania się, niedotrzymywania obietnic, a z drugiej strony siłę przyjaźni, wspólnoty, pomocniczości i wiedzy.
Książka jest przeznaczona dla dzieci od czterech lat i początkowo myślałam, że jednak dla starszych, bo tekstu tu dużo i mało obrazków. Akurat mam na stanie dwóch czterolatków, wyborny poligon doświadczalny i z zaskoczeniem stwierdziłam, że im się spodobała, słuchali uważnie, bez żądania obrazków, co mimo wszystko nie jest dla nich typowe. Ucieszyłam się, bo dla mnie te opowiadania też są wyjątkowo atrakcyjne, poznawałam je z przyjemnością. Do tego zostały wydane starannie, w twardej oprawie i z materiałową zakładką (wstążką?),co się wydaje mało ważne, ale jest całkiem istotne.
Książka posiada dwie wyjątkowe cechy – nienachalny dydaktyzm i bogaty język. Prezentuje na przykładach takie cechy, jak przyjaźń, lojalność i odpowiedzialność, a z drugiej strony piętnuje zazdrość, wyniosłość i nieuzasadnioną butę, pokazując ich konsekwencje. Pokazuje, że świat bywa niebezpieczny, dlatego trzeba być uważnym i ostrożnym, unikać zagrożenia, a czasami z nim walczyć. Napisana została językiem barwnym i zróżnicowanym, ale nadal na tyle prostym, by dziecko z łatwością mogło go zrozumieć i przyswoić. Są jeszcze nieliczne ilustracje Anny Jamróz, kolorowe, nastrojowe i trochę jednak smutne.
„Koniberki. Powrót na łąkę” to druga część przygód tych baśniowych istot i z ogromną przyjemnością sięgniemy z synami też po pierwszą. Urzekły mnie te historyjki swoim klimatem i formą. Spodziewam się, że zostaną z nami na dłużej.
Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

W literaturze dziecięcej ciągle znajduję coś do odkrycia. Tym razem to „Koniberki. Powrót na łąkę” Weroniki Szelęgiewicz, która jest, w mojej ocenie, czymś absolutnie wyjątkowym we współczesnej ofercie dla dzieci. Dawno po prostu nie czytałam baśni.
Książka zawiera jedenaście opowiadań o fantastycznych istotach – malutkich konikach ze skrzydłami, które zamieszkują kwiaty...