Jakie paskudne ilustracje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Treść i owszem: dla dziecka ciekawa, ale wykonanie... BLE!!!

Jakie paskudne ilustracje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Treść i owszem: dla dziecka ciekawa, ale wykonanie... BLE!!!

Na pierwszy rzut oka książeczka „Komu leci krew?” wydała mi się straszna i „drastyczna”, jednak już po chwili zmieniłam zdanie, kiedy nagle okazało się, że została ulubioną mojej córki. Nasi bohaterowie postanowili coś sobie zbudować używając do tego niebezpiecznych dla dzieci narzędzi – w tym piły czy młotka. A jak się kończy chwila nieuwagi? Płaczem, krwią i plasterkami. Zakończenie tej historii jest szczęśliwe, bo zaradni przyjaciele, szybko uporają się z nieszczęściami, a po bólu nie zostanie nawet wspomnienie. Jednak dla dzieci przestrogą będzie to, że nigdy nie powinni sami bawić się niebezpiecznymi rzeczami, bo wystarczy chwila i nieszczęście gotowe.

Na pierwszy rzut oka książeczka „Komu leci krew?” wydała mi się straszna i „drastyczna”, jednak już po chwili zmieniłam zdanie, kiedy nagle okazało się, że została ulubioną mojej córki. Nasi bohaterowie postanowili coś sobie zbudować używając do tego niebezpiecznych dla dzieci narzędzi – w tym piły czy młotka. A jak się kończy chwila nieuwagi? Płaczem, krwią i plasterkami....

Kocio, Miśka, Ptaszyna, Królik i Miświnka będą coś budować. Mają deski, piłę, gwoździe i młotek. I niby wszyscy wiedzą, że trzeba uważać, a jednak polała się krew. Kocio skaleczył się piłą, Ptaszyna złamała dziób. Dostało się nawet Królikowi (choć akurat nie młotkiem, tylko „głupkiem”). Teraz na pewno jest mu przykro. Jak się skończy te wspólne budowanie?

„Komu leci krew?” to historia nieco zagmatwana. Bo tytuł sugeruje, że chodzi o codzienne wypadki i urazy, ale tak naprawdę jest to opowieść o współpracy, wspieraniu się w trudnych chwilach oraz o niesłusznych oskarżeniach i słowach wypowiedzianych w złości. I choć naprawdę polała się krew, to nie ona jest tu najważniejsza.

Na koniec chciałabym podzielić się jedną wątpliwością. Przyznam, że w opowiadaniu „Komu leci krew?” bohaterowie, którzy bawią się piłą i młotkiem trochę mnie… zaskoczyli. I obawiam się, że w tym przypadku niestety negatywnie. Co prawda przekaz jest dość jasny – nie są to bezpieczne narzędzia. I choć staram się nie chuchać i nie dmuchać, to nadal czułam pewien dyskomfort czytając te opowiadanie. Naturalnie jestem zdania, że każdą lekturę warto z dzieckiem „przegadać”, jednak w tym opowiadaniu coś mi zgrzytnęło i nie do końca potrafię nad tym przejść obojętnie.

Dodam, że pomimo owego zgrzytu uważam, że "Komu leci krew?", podobnie jak pozostałe książeczki z serii "Niewielka książka o wielkich emocjach", niesie wartościowy przekaz. Co więcej, w każdej z nich znajdziecie też fragment, który z pewnością wywoła uśmiech i u małych, i u starszych czytelników.

Czytelnicze Podwórko

Kocio, Miśka, Ptaszyna, Królik i Miświnka będą coś budować. Mają deski, piłę, gwoździe i młotek. I niby wszyscy wiedzą, że trzeba uważać, a jednak polała się krew. Kocio skaleczył się piłą, Ptaszyna złamała dziób. Dostało się nawet Królikowi (choć akurat nie młotkiem, tylko „głupkiem”). Teraz na pewno jest mu przykro. Jak się skończy te wspólne budowanie?

„Komu leci...