Świetna książka. Choć pisana głównie z francuskiej perspektywy, ma bardzo dobrze porozkładane akcenty. Jak na ponad stuletni konflikt przystało autor porusza ogromną liczbę wątków. W śledzeniu "kto, co i z kim" bardzo przyda się indeks osób i kalendarium, bo inaczej łatwo zgubić wątek i pomylić np. rozejm z Tours z traktatem z Troyes. Mimo zalewu nazwisk i wydarzeń naprawdę szybko się czyta, wielkim plusem jest gawędziarski i niepozbawiony specyficznego humoru styl autora. Oprócz "wydarzeniówki" sporo tu o długofalowym wpływie wojny na ustrój państwa, społeczeństwo i gospodarkę, z wieloma ciekawymi szczegółami. Na minus liczne literówki i niekompletny indeks. Brakuje także map, warto czytać z telefonem pod ręką.

Dzięki tej książce wreszcie pojąłem jak wielopłaszczyznowy był to konflikt (poziom komplikacji zbliżony momentami do wojny trzydziestoletniej). Śledzimy tu nie tylko wojnę o prawa do francuskiego tronu, o granice Akwitanii i odbudowę dawnego imperium Plantagenetów oraz walki o władzę w obrębie rodziny Walezjuszów. Wojna stuletnia miała europejski wymiar - od Szkocji po Kastylię i od Italii po Niderlandy, a wszystko w cieniu Czarnej Śmierci i wielkiej schizmy zachodniej. Obejmowała wieloletnie konflikty o sukcesję (np. w Bretanii),wielowątkowe starcia we Flandrii i Brabancji, rozmaite ruchy ludowe. To także krwawa rywalizacja feudałów - tych wielkich (burgundczycy i armaniacy, prageria),jak i małych (starcia w Langwedocji, najazd jednego z hrabiów na papieski Awinion). Do tego dochodzi oczywiście fatalna plaga jaką przez wiele dekad byli bezrobotni najemnicy, w jednej z większych bitew pokonujący zresztą armię króla Francji. Narracja Faviera pomaga znaleźć drogę w tym gąszczu postaci i wydarzeń, choć częste skoki w czasie i przestrzeni wymagają od czytelnika skupienia. Mimo to jak dla mnie bardzo warto.

Świetna książka. Choć pisana głównie z francuskiej perspektywy, ma bardzo dobrze porozkładane akcenty. Jak na ponad stuletni konflikt przystało autor porusza ogromną liczbę wątków. W śledzeniu "kto, co i z kim" bardzo przyda się indeks osób i kalendarium, bo inaczej łatwo zgubić wątek i pomylić np. rozejm z Tours z traktatem z Troyes. Mimo zalewu nazwisk i wydarzeń naprawdę...

Przystępna książka dla osoby, która pierwszy raz zapoznaje się bardziej dogłębnie z tematyką Wojny Stuletniej. Plusem jest przyjazny język i niemal powieściowy styl pisania książki. Dużym minusem jest skupienie się przez autora niemal wyłącznie na francuskim punkcie widzenia wojny, czego nie uzasadnia jego narodowość. Być może zawiódł tutaj tytuł i opis książki, sugerujące że publikacja opisuje wpływ wojny na “obie strony Kanału La Manche”.

Przystępna książka dla osoby, która pierwszy raz zapoznaje się bardziej dogłębnie z tematyką Wojny Stuletniej. Plusem jest przyjazny język i niemal powieściowy styl pisania książki. Dużym minusem jest skupienie się przez autora niemal wyłącznie na francuskim punkcie widzenia wojny, czego nie uzasadnia jego narodowość. Być może zawiódł tutaj tytuł i opis książki, sugerujące...

Książka średnia, z dwóch powodów.
Po pierwsze autor Francuz pisząc o Francji nie wyzbył się swojego stosunku emocjonalnego do opisywanych wydarzeń i wyczuwalnie trzymał stronę "Francuską", co w dalszej części książki już bardzo męczyło.
Po drugie i powiązane z pierwszym autor bardzo dużo czasu poświecą Francji i nie skupia się na innych istotnych wydarzeniach np. w Anglii, które miały wpływ na całokształt wojny i to nie byłby zarzut gdyby autor chciał być zwięzły i pomijał dużo wydarzeń żeby zmieścić się w jakiejś ograniczonej liczbie stron, ale niestety bardzo często robił "dłużyzny" z mało istnych wydarzeń i opisywał je bardzo szczegółowo jakby były arcyważne. Takie zbędne, dodatkowe opisy dość męczyły i utrudniały czytanie tym bardziej, że ilość tzw. "potrzebnych faktów" i tak była przytłaczająca patrząc na skalę, czas i obszar jaki obejmował ten konflikt.
Natomiast książkę warto przeczytać bo ilość wiedzy jest olbrzymia, ale nie jest to uczta czytelnicza raczej pigułka (bardziej piguła bo ma ponad 800 stron) którą ciężko połknąć za pierwszym razem chyba, że jest się bezkrytycznym frankofilem:).
Warto też przeczytać, żeby wyrobić sobie pogląd na Wojnę Stuletnią jako jedno ze spojrzeń na ten konflikt i całokształt relacji Angielsko-Francuskich i ogólnie Europejskich, bo ta wojna oddziaływała znacznie bardziej niż tylko na dwa Państwa i w tej książce jest co nieco o tym napisane, choć jak pisałem dla mnie za mało. Dlatego tą pozycje należy traktować jako cześć całości i jako kolejny głos do zrozumienia późnego średniowiecza w Europie, tym bardziej że na Polskim rynku wydawniczym nie ma za wielu książek o wpojenie stuletniej.

Książka średnia, z dwóch powodów.
Po pierwsze autor Francuz pisząc o Francji nie wyzbył się swojego stosunku emocjonalnego do opisywanych wydarzeń i wyczuwalnie trzymał stronę "Francuską", co w dalszej części książki już bardzo męczyło.
Po drugie i powiązane z pierwszym autor bardzo dużo czasu poświecą Francji i nie skupia się na innych istotnych wydarzeniach np. w...

Książka bardzo długa... ale niestety zbyt krótka by w sposób klarowny wyjaśnić tak zawiłe zagadnienie jakim jest "wojna stuletnia". Zrozumienia problemu nie ułatwia ogrom nazwisk i miast do których nie ma żadnego odniesienia tzn. nie jest podawana żadna głębsza informacja o pojawieniu się danej postaci na scenie politycznej, a także o jej przeszłości. Zdecydowanym minusem tej książki, który przeważa nad plusami - i też determinuje fakt, że nie jest to książka dla osób nieobeznanych z tematem - jest brak map - te, które się pojawiają są niezrozumiałe i nieliczne, wyglądają jak rysowane ołówkiem na przysłowiowe "odwal się". Na plus wyjaśnienie sytuacji geopolitycznej i społecznej a także przedstawienie przemian społecznych i gospodarczych oraz tłumaczenie ich skutków a także wyszczególnianie związków między sytuacją społeczną i gospodarczą a kampaniami.

Książka bardzo długa... ale niestety zbyt krótka by w sposób klarowny wyjaśnić tak zawiłe zagadnienie jakim jest "wojna stuletnia". Zrozumienia problemu nie ułatwia ogrom nazwisk i miast do których nie ma żadnego odniesienia tzn. nie jest podawana żadna głębsza informacja o pojawieniu się danej postaci na scenie politycznej, a także o jej przeszłości. Zdecydowanym minusem...

Historia w formie opowieści. Nie jest to klasycznie pisana książka historyczna. Map tu na lekarstwo. Znalazłem bodajże 3 ? Ale gdy przywyknąłem, to mnie wciągnęło. Wydaje mi się, że książka byłaby świetnym uzupełnieniem klasycznie pisanej historii. Przekleństwo Filipa Pięknego ? Gigantyczne różnice zaludnienia sprawiały, że Anglicy nie mogli na dłuższą metę tej wojny wygrać. Nic już nie szło dobrze, odkąd pojawiła się Joanna (d'Arc) - dla Anglików oczywiście. Pamiętajmy też, że zatwardziała schizma staje się herezją ...

Historia w formie opowieści. Nie jest to klasycznie pisana książka historyczna. Map tu na lekarstwo. Znalazłem bodajże 3 ? Ale gdy przywyknąłem, to mnie wciągnęło. Wydaje mi się, że książka byłaby świetnym uzupełnieniem klasycznie pisanej historii. Przekleństwo Filipa Pięknego ? Gigantyczne różnice zaludnienia sprawiały, że Anglicy nie mogli na dłuższą metę tej wojny...

Historia bywa o wiele ciekawsza i wciągająca niż wiele z wymyślonych fabuł a dzieje tego potężnego konfliktu dynastii, władców i książąt - pełnego krwawych bitew, pozostawiających po sobie krajobrazy rodem z apokalipsy, najazdów, zdrad, nieoczekiwanych sojuszy i innych przypadków odmieniających bieg dziejów, jest tak interesująca, że trudno się wprost od niej oderwać.

Wszystkim, podobnie jak ja, pragnącym zgłębić historię wojny stuletniej, książkę Jeana Faviera polecam gorąco. To zdaje się jedyne tak "kompaktowe" ujęcie tematu - mimo i tak dużej obszerności, jakie ukazało się w Polsce, którego największym mankamentem jest jego dość nieporadny od strony gramatycznej i stylistycznej przekład. Poza tym - lektura idealna, którą w najlepszych "momentach" czyta się niemal, jak powieść a której bohaterowie swoimi haniebnymi matactwami, okrucieństwami, ale też i szlachetnymi i wiekopomnymi czynami, sprawiają że postaci z kart książek Georga R. R. Martina, wypadają przy nich blado. Polecam!

Historia bywa o wiele ciekawsza i wciągająca niż wiele z wymyślonych fabuł a dzieje tego potężnego konfliktu dynastii, władców i książąt - pełnego krwawych bitew, pozostawiających po sobie krajobrazy rodem z apokalipsy, najazdów, zdrad, nieoczekiwanych sojuszy i innych przypadków odmieniających bieg dziejów, jest tak interesująca, że trudno się wprost od niej oderwać....

Literatury o wojnie stuletniej zbyt wiele po polsku nie ma, więc wydanie tej książki wywołało spore poruszenie wśród pasjonatów historii, zwłaszcza, że mowa o monografii całego konfliktu. Praca została wydana w 1980 roku i w zasadzie już pierwsza strona książki poświęcona romansowi Alienor z Akwitanii sugeruje w jakimś stopniu, że niektóre tezy mogą być przestarzałe, co i tak nie przeszkadza w stwierdzeniu, że jest to pozycja znakomita. Autor w swoim dziele ciekawie przedstawia nie tylko sam konflikt, ale przemiany społeczno-gospodarcze rozgrywające się we Francji. W związku z tym Favier sporo miejsca poświęca polityce wewnętrznej, rozruchom, kompaniom, czarnej śmierci, reformom, finansom, zniszczeniom wojennym czy demografii. Pewną wadą jest natomiast to, że przez takie podejście do tematu, autor mniej interesuje się angielską stroną konfliktu. Sama lektura jest oczywiście dosyć trudna ze względu na zależności feudalne, ilość postaci, dziesiątki zamków zajmowanych przez obie strony, trudno się natomiast przyczepić do strony literackiej, autor przedstawia wiele ciekawostek na różne tematy, tekst jest przeplatany interesującymi cytatami ze źródeł. Lektury natomiast na pewno nie ułatwia brak mapy Francji w książce.

Literatury o wojnie stuletniej zbyt wiele po polsku nie ma, więc wydanie tej książki wywołało spore poruszenie wśród pasjonatów historii, zwłaszcza, że mowa o monografii całego konfliktu. Praca została wydana w 1980 roku i w zasadzie już pierwsza strona książki poświęcona romansowi Alienor z Akwitanii sugeruje w jakimś stopniu, że niektóre tezy mogą być przestarzałe, co i...