Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo marna książka. Pomysł ok, ktoś, kto potrafi pisać, mógłby z tego zrobić mocną powieść sensacyjno-polityczno-fantastyczną.
No ale niestety - tu autor okazał się grafomanem.
I chyba tak wypada zakończyć, bez znęcania się nad nim. Gość po prostu nie umie pisać książek. Coś tam pewnie przeczytał, coś kojarzy, ale wychodzi mu tak żenująco nieskładnie, tak się to wszystko kupy nie trzyma i poraża dyktą i tekturą, że na tym poprzestańmy - grafomania.

Bardzo marna książka. Pomysł ok, ktoś, kto potrafi pisać, mógłby z tego zrobić mocną powieść sensacyjno-polityczno-fantastyczną.
No ale niestety - tu autor okazał się grafomanem.
I chyba tak wypada zakończyć, bez znęcania się nad nim. Gość po prostu nie umie pisać książek. Coś tam pewnie przeczytał, coś kojarzy, ale wychodzi mu tak żenująco nieskładnie, tak się to wszystko...

Miejscami czyta się jak podręcznik czy to ekonomii, czy historii, z akcentem że "podręcznik", czyli książkę z definicji napisanej kiepsko, nudnej i nijakiej. Nie wiem co to właściwie jest - chyba jakiś obiekt towarzyszący wiadomej grze online. Gra jaka jest, nie wiem, ale jeśli książka miała zareklamować ją tym, co nie grają, to w moim przypadku poniosła spektakularną klęskę - ani myślę podchodzić do tego czegoś. Bohaterów, z którymi dałoby się sympatyzować - brak. Motywacje stron konfliktu - niby zrozumiałe, ale jakieś takie dziwne, wydumane. Odwołania do historii - mętne i nie wyjaśniające wielu kwestii. Ot, wzięli się ludziska i pobili. Jakieś, słowo z uporem powtarzane - rasy. Ale ludzi. Ale nie, nie te co to wiadomo: wg koloru rozróżniane. Jakieś inne. Jakie? Czym się rasy różnią? Autor zapomniał napisać. Grubaśna cegła, ileś tam razy wspomina się o odrazie, jaką ktoś do osobnika rasy innej czuje, ale czemu czuje - musimy sobie zgadnąć.
Myślałby kto - space opera, więc chociaż fajna wojna będzie. Nie, nie będzie fajnej wojny. Kompletnie brak tu tego, co tygrysy lubią w opisach wojen, czy to na włócznie, czy na okręty kosmiczne. Niby ktoś tam do kogoś strzela, ale czemu ten wygrywa, tamten przegrywa, i jak to się ma do jakichś taktyk, strategii, co z ekonomią i czy mamy umrzeć z podziwu słysząc "pancernik kosmiczny się pojawił" czy wzruszyć ramionami, bo to odpowiednik byle czołgu z wojny na Ukrainie- nie wiemy. Autor zapomniał wyjaśnić. Ba, nie wiemy nawet ile ludzi czy planet ten dziwny świat zamieszkuje. Coś tam o bilionach się przebąkuje. Ale przez to właśnie nic nie wiemy, czyli czy rozwalenie powiedzmy 100 okrętów to to co u nas, czyli katastrofa, czy jak utrata 100 żołnierzy w skali wojny światowej, czyli epizod niegodny wzmianki w jakimś raporcie dla ciut wyższego dowództwa.
Podsumowując: nie ma ta książka praktycznie żadnych atrakcji. Ani z perspektywy wielkiej polityki i strategii nie dostarczy frajdy, ani przygody jakichś bohaterów nas nie porwą. Miłość chociaż? A, jest - siostry do brata. On ginie, jej jest smutno. Koniec warstwy głębszych emocji.
Kicha po prostu. Broń boże kupować.

Miejscami czyta się jak podręcznik czy to ekonomii, czy historii, z akcentem że "podręcznik", czyli książkę z definicji napisanej kiepsko, nudnej i nijakiej. Nie wiem co to właściwie jest - chyba jakiś obiekt towarzyszący wiadomej grze online. Gra jaka jest, nie wiem, ale jeśli książka miała zareklamować ją tym, co nie grają, to w moim przypadku poniosła spektakularną...

Teoretycznie od fantastyki nie należy oczekiwać realizmu (a wg niektórych nawet sensu). Ale ja oczekuję. I dlatego ta książka podwójnie słabo wygląda. Po drugie, bo jest właśnie mało realistyczna. Jakiś żenujący pomysł z pociągającą za sznurki nie Ameryką, Radziecką Rosją, III Rzeszą. A skąd! To wszystko, okazuje się, frajerzy robieni w bambuko. Bo tak naprawdę wszystkimi i wszystkim manipuluje jakaś egzotyczna międzynarodówka przemysłowców. Którzy chcą, a jakże, przejąć władzę nad światem. Jak? Żenująco dziwnie.
No ale to jest po drugie. I byłoby od biedy do wybaczenia, gdyby po pierwsze książka nie była po prostu blada, nudna, słaba, nijaka.
Zdecydowanie nie ma sensu tego kupować. Można spróbować przeczytać pożyczone z biblioteki. Ale też odradzam, bo ten czas da się lepiej wykorzystać.

Teoretycznie od fantastyki nie należy oczekiwać realizmu (a wg niektórych nawet sensu). Ale ja oczekuję. I dlatego ta książka podwójnie słabo wygląda. Po drugie, bo jest właśnie mało realistyczna. Jakiś żenujący pomysł z pociągającą za sznurki nie Ameryką, Radziecką Rosją, III Rzeszą. A skąd! To wszystko, okazuje się, frajerzy robieni w bambuko. Bo tak naprawdę wszystkimi i...