Uwaga! To powieść historyczna, a nie książka typowo historyczna. Niech więc nikogo nie zdziwią nieścisłości! Dla mnie bomba. Polecam zapoznanie sie, to dobry punkt wyjścia do dalszych poszukiwań w tytułowym temacie .

Uwaga! To powieść historyczna, a nie książka typowo historyczna. Niech więc nikogo nie zdziwią nieścisłości! Dla mnie bomba. Polecam zapoznanie sie, to dobry punkt wyjścia do dalszych poszukiwań w tytułowym temacie .

Spodobała mi się ta powieść historyczna opisująca schyłek panowania Jagiellonów. Napisana jest barwnie i rzeczowo zarazem. Po obejrzeniu rewelacyjnego serialu ,,Królowa Bona" z gwiazdorską obsadą, przyszło mi na myśl, żeby od strony literackiej poznać losy dynastii.
Zygmunt August, koronowany na króla Polski i Litwy, ma dynastyczny obowiązek zawarcia małżeństwa gwarantującego sojusz polityczny i pozostawienie potomka zapewniającego sukcesję.
Pierwsze, zaaranżowane i nieudane małżeństwo z Elżbietą Habsburżanką, unieszczęśliwia oboje małżonków. Chora na epilepsję, pruderyjna, nieśmiała i bardzo młoda dziewczyna nie wzbudza uczuć u namiętnego, uwielbiającego kobiece wdzięki króla. Niebawem chorowita małżonka umiera bezpotomnie.
Monarcha woli spędzać czas w puszczach litewskich, polując i romansując z piękną wdową, Barbarą z rodu Radziwiłłów. To nie jest cnotliwa panienka w stylu pierwszej żony, a biegła w sztuce miłosnej i doświadczona dama. Kobieta tak potrafi omotać króla i wzbudzić w nim takie pożądanie, że zawiera on z nią potajemne małżeństwo. Krewni Barbary, zwani Czarnym i Rudym, dopomagają w spisku, bardzo radzi koligacji swojego rodu z królewską rodziną. Król postanawia doprowadzić do koronacji nowej żony na królową Polski, ona zaś ma obsesję na tle wydania na świat następcy tronu.
Ten mariaż wzbudza później ogromne kontrowersje i gniew zarówno polskich możnowładców, jak i rodziców Zygmunta Augusta- królowej Bony i króla Zygmunta Starego.
Nie dosyć, że młody król zaprzepaścił szansę na korzyści na scenie międzynarodowej, żeniąc się z poddanką, zamiast z córą któregoś z europejskich monarchów. Na domiar złego o Barbarze krążą niepochlebne plotki na temat złej konduity i parania się czarami. Wybucha wielki skandal obyczajowy.
Zygmunt August ma teraz przeciwko sobie zarówno sejm, jak i potężną, wpływową, nieugiętą matkę, temperamentną królową Bonę, gotową na wszystko dla dobra i zachowania dynastii. Drugie małżeństwo młodego Augusta staje się kością niezgody między nim a uwielbiającą go nad życie rodzicielką.
Senatorowie ze swojej strony naciskają na króla, aby rozwiązał nieprzynoszący splendorów związek małżeński ze szlachcianką o nienajlepszej reputacji.
Do tego Barbara zaczyna poważnie podupadać na zdrowiu...
Książka jest obszerna, ale czyta się lekko, mnie zajęło to trzy popołudnia. Mimo drobnych zastrzeżeń, polecam wielbicielom historii i nie tylko.

Spodobała mi się ta powieść historyczna opisująca schyłek panowania Jagiellonów. Napisana jest barwnie i rzeczowo zarazem. Po obejrzeniu rewelacyjnego serialu ,,Królowa Bona" z gwiazdorską obsadą, przyszło mi na myśl, żeby od strony literackiej poznać losy dynastii.
Zygmunt August, koronowany na króla Polski i Litwy, ma dynastyczny obowiązek zawarcia małżeństwa...

Książka nieco mnie zaskoczyła, sądziłam, że przeczytam biografię Barbary Radziwiłłówny, tymczasem jest to zbeletryzowana powieść historyczna, z czasów panowania dynastii Jagiellonów. Dużo uwagi autorka poświęca Bonie, Zygmuntowi Augustowi, natomiast o Barbarze dowiadujemy się niezbyt wiele. Radziwiłłówna słynąca z nadzwyczajnej urody, nie była przykładem cnotliwej panny, przez co jej potajemny ślub z królem wywołał ogólne wzburzenie .Od lat mnożą się teorie na temat jej przedwczesnej śmierci. Pomimo,że moje oczekiwania rozminęły się z rzeczywistością,książka mnie zainteresowała i z przyjemnością ją przeczytałam.

Książka nieco mnie zaskoczyła, sądziłam, że przeczytam biografię Barbary Radziwiłłówny, tymczasem jest to zbeletryzowana powieść historyczna, z czasów panowania dynastii Jagiellonów. Dużo uwagi autorka poświęca Bonie, Zygmuntowi Augustowi, natomiast o Barbarze dowiadujemy się niezbyt wiele. Radziwiłłówna słynąca z nadzwyczajnej urody, nie była przykładem cnotliwej panny,...

„Barbara Radziwiłłówna. Zmierzch Jagiellonów” - Magdaleny Niedźwiedzkiej, to drugi tom poświęcony dynastii Jagiellonów. Śledzimy losy rodziny królewskiej i władzy królewskiej, niestety, nie pozbawionej całego szeregu gier, intryg politycznych na dworze i wśród szlachty. Kończy się czas panowania Zygmunta Starego i epoki dominacji królowej Bony. Wkraczamy w czas panowania Zygmunta Augusta i jego oczarowania Barbarą Radziwiłłówną.
Autorka wprowadza nas w zbeletryzowaną historię czasu panowania Jagiellonów. Poznajemy piękną Barbarę, do której miłość młodego króla Augusta jest powodem zamieszania w polskiej polityce i niezadowolenia pary królewskiej.
Pokazana historia nieco zmieniła moje spojrzenie na związek Barbary z Augustem. Bardziej rozumiem opór królowej Bony do zalegalizowania tego małżeństwa, której na sercu leżało dobro Polski.
Uczestniczymy w zdradach, intrygach, miłościach, namiętnościach, układach i przekupstwie które towarzyszą bohaterom opowieści.
Mimo drobnych uwag, seria mi się podoba. Będę kontynuować tom 3 Zmierzchu Jagiellonów pt. Anna Jagiellonka.

„Barbara Radziwiłłówna. Zmierzch Jagiellonów” - Magdaleny Niedźwiedzkiej, to drugi tom poświęcony dynastii Jagiellonów. Śledzimy losy rodziny królewskiej i władzy królewskiej, niestety, nie pozbawionej całego szeregu gier, intryg politycznych na dworze i wśród szlachty. Kończy się czas panowania Zygmunta Starego i epoki dominacji królowej Bony. Wkraczamy w czas panowania...

Generalnie spoko książka, ale byłaby lepsza, gdyby autorka przygotowała nas na historię o Bonie. Tytuł zwiastował burzliwy romans Barbary i Augusta, ale więcej tu miłości matki do syna niż męża do kochanki. Generalnie Basia pojawia się w połowie i w sumie jest drugorzędną postacią. Wkurzającą postacią. Serio! Jej charakter nie współgrał mi z miłością, jaką obdarzył ją August. Ale trudno.

Zawiodłam się też na tle historycznym. Nie przeniosłam się do czasów, tak jak sobie tego życzyłam.

Więc podsumowując spoko, mogłoby być lepiej (np. krócej) i skupiając się na relacji Augusta i Basi. Ale bywa.

Generalnie spoko książka, ale byłaby lepsza, gdyby autorka przygotowała nas na historię o Bonie. Tytuł zwiastował burzliwy romans Barbary i Augusta, ale więcej tu miłości matki do syna niż męża do kochanki. Generalnie Basia pojawia się w połowie i w sumie jest drugorzędną postacią. Wkurzającą postacią. Serio! Jej charakter nie współgrał mi z miłością, jaką obdarzył ją...

Kolejny tom poświęcony postaci Bony pokazuje czas schyłku panowania Zygmunta Starego, jego śmieć i dojście do władzy syna Zygmunta Augusta.
Potomek sławnej pary wsławił się w historii z dosyć rozwiązłego życia oraz z bardzo luźnych więzi rodzinnych.
Również burzliwy był związek z tytułową Barbarą Radziwiłłówną. Pchodząca z Litwy księżna, o nietuzinkowej urodzie nazywana była wielką nierządnicą, a o jej romansach było bardzo głośno.
Autorka w bardzo interesujacy sposób opowiada całą historię wejścia owej kobiety w rodzinę królewską. Znana także jest sprawa jej tajemniczej choroby, ale tu czyta się o niej jak o niezwykłe zagadce medycznej.
I po raz kolejny fakty historyczne z natury swej trochę suche, nabrały rumieńców i sprawiły, ze trochę inaczej popatrzyłam na rodzinę Jagiellonów i w ogólne na tamte czasy, które tak naprawdę wcale kłopotami i skandalami nie odbiegają od wspólczesności.

Kolejny tom poświęcony postaci Bony pokazuje czas schyłku panowania Zygmunta Starego, jego śmieć i dojście do władzy syna Zygmunta Augusta.
Potomek sławnej pary wsławił się w historii z dosyć rozwiązłego życia oraz z bardzo luźnych więzi rodzinnych.
Również burzliwy był związek z tytułową Barbarą Radziwiłłówną. Pchodząca z Litwy księżna, o nietuzinkowej urodzie nazywana...

Bardzo podoba mi się ta seria.
Wspaniały portret Barbary, jej braci, króla - pogubionego i słabego, oczywiście też Bony, Piotra Kmity, o którym nigdy wcześniej nie słyszałam!
Słuchanie tej historii sprawiło mi ogromną przyjemność i pogłębiło wiedzę.

Bardzo podoba mi się ta seria.
Wspaniały portret Barbary, jej braci, króla - pogubionego i słabego, oczywiście też Bony, Piotra Kmity, o którym nigdy wcześniej nie słyszałam!
Słuchanie tej historii sprawiło mi ogromną przyjemność i pogłębiło wiedzę.

Następny tom z serii " Zmierzch Jagiellonów" Magdaleny Niedźwiedzkiej i tym razem popłynęłam ... Dla mnie książka rewelacyjna ,mogę tylko polecić . O ile Bona to kobieta twardego charakteru z zacięciem do rządzenia i polityki ,o tyle Barbara to postać tajemnicza , rozrywkowa , intrygująca . W książce dużo miłości ( Zygmunta Augusta i Barbary ) ale i mnóstwo nienawiści ( Bona i Barbara ) Autorka opisuje te uczucia z sposób szczególny ,okraszając je zdradą ,chorobą i śmiercią . To nie bajka ,to samo życie . Jeżeli macie ochotę na podróż w zamierzchłe czasy, to zapraszam . Warto !!!!

Następny tom z serii " Zmierzch Jagiellonów" Magdaleny Niedźwiedzkiej i tym razem popłynęłam ... Dla mnie książka rewelacyjna ,mogę tylko polecić . O ile Bona to kobieta twardego charakteru z zacięciem do rządzenia i polityki ,o tyle Barbara to postać tajemnicza , rozrywkowa , intrygująca . W książce dużo miłości ( Zygmunta Augusta i Barbary ) ale i mnóstwo nienawiści (...

W zapomnieniu to powieść, która bez wątpienia ma swój urok. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Stanowi dobrą lekturę na leniwy, zimowy wieczór, w który potrzebujemy odrobinę ciepła. Nie da się jednak ukryć, że przewidywalność i niedopracowanie bohaterów wpłynęły na jakość powieści.

W zapomnieniu to powieść, która bez wątpienia ma swój urok. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Stanowi dobrą lekturę na leniwy, zimowy wieczór, w który potrzebujemy odrobinę ciepła. Nie da się jednak ukryć, że przewidywalność i niedopracowanie bohaterów wpłynęły na jakość powieści.

Gdyby książka skupiła się na postaci Barbary, to byłaby cieńsza co najmniej o połowę. A tak w kolejnym tomie mamy znów opowieść o Bonie. Fabuła rozciągana na siłę. Za dużo powtórzeń, więc coraz częściej wieje nudą.
Dla osób, które nie czytały pierwszego tomu książka będzie dużo ciekawsza.

Gdyby książka skupiła się na postaci Barbary, to byłaby cieńsza co najmniej o połowę. A tak w kolejnym tomie mamy znów opowieść o Bonie. Fabuła rozciągana na siłę. Za dużo powtórzeń, więc coraz częściej wieje nudą.
Dla osób, które nie czytały pierwszego tomu książka będzie dużo ciekawsza.