Żona na pełen etat

Nie zabrnęłam zbyt daleko w lekturze, bo mi ręce opadły, czytając te grafomańskie wynurzyny, kompletnie niezabawne, wbrew zapowiedziom, a podsunięte przez koleżankę z pracy.
Wyniosłam jedną korzyść z lektury - wiem, KOGO OMIJAĆ w pracy, bo niewiele mnie łączy z panią zachwycającą się takim badziewiem...
Jeśli ktoś uważa, że nie powinno się oceniać niedoczytanych lektur, odpowiem, że POWINNO, bo dzięki temu zostanę ostrzeżona , które książki OMIJAĆ SZEROKIM ŁUKIEM.
TĄ Z PEWNOŚCIĄ warto... minąć obojętnie.

Nie zabrnęłam zbyt daleko w lekturze, bo mi ręce opadły, czytając te grafomańskie wynurzyny, kompletnie niezabawne, wbrew zapowiedziom, a podsunięte przez koleżankę z pracy.
Wyniosłam jedną korzyść z lektury - wiem, KOGO OMIJAĆ w pracy, bo niewiele mnie łączy z panią zachwycającą się takim badziewiem...
Jeśli ktoś uważa, że nie powinno się oceniać niedoczytanych lektur,...

Miała być małżeńska opowieść na wesoło. A było żałośnie. Takie Jeziorany czy inni Matusiakowie. Ani mądre, ani zabawne, ani interesujące. Przerzuciłam, dowiedziałam się, jak zostać gwiazdą na wsi i jaka ta wieś wstrętna i plotkująca. I że czterolatki chodzą do szkoły. A mamuśki wsiowe to wymagania mają całkiem jak panie z Warszawy względem potrzeb ich dzieci. Ech… rozczarowanie pełną gębą. Nie odważę się polecić. No, chyba że wam się regał kiwa i potrzebujecie podpórki.

Miała być małżeńska opowieść na wesoło. A było żałośnie. Takie Jeziorany czy inni Matusiakowie. Ani mądre, ani zabawne, ani interesujące. Przerzuciłam, dowiedziałam się, jak zostać gwiazdą na wsi i jaka ta wieś wstrętna i plotkująca. I że czterolatki chodzą do szkoły. A mamuśki wsiowe to wymagania mają całkiem jak panie z Warszawy względem potrzeb ich dzieci. Ech…...

Nudna, po prostu nudna. Opowiada o młodym małżeństwie z dzieckiem, mieszkającym na wsi oraz o ich rodzinie i przyjaciołach. Niby są opisywane jakieś wydarzenia, główna bohaterka przeżywa swoje dramaty, płacze, ale trudno było mi się w to zaangażować, przez cały czas towarzyszyło mi poczucie, że właściwie "nic się nie dzieje", czytałam z pewnym trudem, bo myśli ulatywały mi gdzie indziej.
Może książka spodoba się osobom lubiącym np. "Złotopolskich". Dla mnie to takie słodkopierdzące czytadełko dla kur domowych. Duży nacisk na tradycyjne, konserwatywne wartości i podział ról, narzekania na porozrzucane mężowskie skarpety itp. Jest tu coś irytującego - pewna naiwność, wizja świata oraz ten język szkolnych wypracowań. Książka jest dość długa, ale sporą część zajmują opisy codziennych czynności, typu ubieranie się, prysznic, gotowanie... Istnieje oczywiście literatura, która potrafi zrobić z takich opisów sztukę, no ale przecież nie Przybyłek...

Na okładce mamy zachętę innej pisarki – Joanny Szarańskiej: „Opowieść małżeńska na wesoło!” oraz „przezabawna opowieść o najbardziej zwariowanej mężatce, jaką znacie!”. Otóż w postaci Zuzanny nie ma nic zwariowanego, jest zupełnie przeciętna, a książka nie jest zabawna. Jest lekka, ale nie zabawna. Poprzednie części, które czytałam kilka lat temu, wydawały mi się nieco bardziej humorystyczne, ale może gdybym przeczytała je dzisiaj, to mój odbiór byłby inny.

Nudna, po prostu nudna. Opowiada o młodym małżeństwie z dzieckiem, mieszkającym na wsi oraz o ich rodzinie i przyjaciołach. Niby są opisywane jakieś wydarzenia, główna bohaterka przeżywa swoje dramaty, płacze, ale trudno było mi się w to zaangażować, przez cały czas towarzyszyło mi poczucie, że właściwie "nic się nie dzieje", czytałam z pewnym trudem, bo myśli ulatywały mi...

Miło i przyjemnie na zakończenie serii o Zuzannie i Ludwiku. Małżeństwie, mieszkającym we wsi Jaszczurki, gdzie plotki rozchodzą się w zastraszającym tempie, a odkręcenie ich do łatwych nie należy. Tym razem para ma plan powiększyć rodzinę, ale okoliczności ku temu nie są łatwe, ciągle nachodzący sąsiedzi, niereformowalna mamusia ;) Lektura w sam raz na jedno letnie popołudnie, można było się pośmiać.

Miło i przyjemnie na zakończenie serii o Zuzannie i Ludwiku. Małżeństwie, mieszkającym we wsi Jaszczurki, gdzie plotki rozchodzą się w zastraszającym tempie, a odkręcenie ich do łatwych nie należy. Tym razem para ma plan powiększyć rodzinę, ale okoliczności ku temu nie są łatwe, ciągle nachodzący sąsiedzi, niereformowalna mamusia ;) Lektura w sam raz na jedno letnie...

Lekka i przyjemna, momentami zabawna, w sam raz na letnie popołudnie. Całkiem zgrabne zakończenie serii, takie sielskie. Dla wielbicielek serii, z pewnością im się spodoba. Polecam.

Lekka i przyjemna, momentami zabawna, w sam raz na letnie popołudnie. Całkiem zgrabne zakończenie serii, takie sielskie. Dla wielbicielek serii, z pewnością im się spodoba. Polecam.

"Żona na pełen etat" @przybylek to 4 tom kończący serię. Zuzanna i jej mąż Ludwik zaczynają starać się i kolejne dziecko. Naprawiają swoją relację i wszystko idzie ku dobremu. Mieszkańcy wsi jednak nie dają spokoju Zuzie i plotkują na jej temat. Sąsiedzi uważają, że Zuza jest w ciąży, ale nie z mężem, a zupełnie z kimś innym.
*********************************************
Okoliczni mieszkańcy wsi dokuczaja Zuzannie złośliwymi plotkami o jej rzekomej ciąży i to jeszcze nie z jej mężem! Kobieta mocno bierze to do siebie i nie wie co robić. Kasia - siostrzenica Ludwika także przez chwilę uwierzyła w wymyślne plotki. Na szczęście jest przy Zuzie jej mąż. Stara się o nią i zabiega. W końcu w tym związku zagościł porządek i mąż wziął się w garść. Co bardzo mi się zaczęło podobać, bo myślałam, że z tego faceta już nic nie będzie. A jednak! Zuzia jednak postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i bierze udział w wywiadzie na żywo by polepszyć swoją sytuację na wsi. I przynosi to jakiś efekt. Także świetnie sobie poradziła. Na wsi zapanował lekki spokój i można spokojnie odetchnac. Jednak małżeństwo przeszło niezły chaos wybierając się na weekend do hotelu ,by odpocząć od wsi. Okazało się, że będzie to lada wyzwanie! Jednak wszystko ma swój początek i koniec i po burzy wychodzi słońce. Jak dla mnie lekka lektura jak poprzednie tomy. Oceniam 6⭐/10.

"Żona na pełen etat" @przybylek to 4 tom kończący serię. Zuzanna i jej mąż Ludwik zaczynają starać się i kolejne dziecko. Naprawiają swoją relację i wszystko idzie ku dobremu. Mieszkańcy wsi jednak nie dają spokoju Zuzie i plotkują na jej temat. Sąsiedzi uważają, że Zuza jest w ciąży, ale nie z mężem, a zupełnie z kimś...

"Wystarczy spojrzeć na przykład na naszych polityków. Myślisz, że większość z nich mówi prawdę? Nie. Oni tylko wygłaszają to, co społeczeństwo chce usłyszeć. A ludzie ślepo im wierzą."
⠀
Tekst ponadczasowy... Zgadzacie się ze mną?
⠀
“Żona na pełen etat" - co może być fajnego w książce o takim tytule? Pewnie wyidealizowane życie jakiejś królewny.
Nic bardziej mylnego! Idealne życie? Oj nieee... to nie tutaj. Książka wciągnęła mnie od samego początku. Strony mijały, a ja chciałam więcej i więcej.
Zuzanna, czyli Żona na pełen etat, wcale nie ma idealnego życia.
Przeprowadzka do Jaszczurek odbija się w Jej życiu cały czas. Staje się obiektem plotek, które jak wiadomo, we wsiach nabierają rozpędu.
Jednak bohaterka, wbrew oczekiwaniom sąsiadów, wcale się tak łatwo nie poddaje. Zrobi wszystko by Jej mało idealne życie dalej było spokojne z Mężem przy boku i ich dwójką wymarzonych dzieci.
A jak wiadomo, życie pisze różne scenariusze ;) więc jeśli chcesz się dowiedzieć, co jeszcze wydarzyło się w życiu Zuzy - zapraszam do lektury ;)

"Wystarczy spojrzeć na przykład na naszych polityków. Myślisz, że większość z nich mówi prawdę? Nie. Oni tylko wygłaszają to, co społeczeństwo chce usłyszeć. A ludzie ślepo im wierzą."
⠀
Tekst ponadczasowy... Zgadzacie się ze mną?
⠀
“Żona na pełen etat" - co może być fajnego w książce o takim tytule? Pewnie wyidealizowane życie jakiejś królewny.
Nic bardziej mylnego!...

Czwarta, ostatnia część serii "Takie rzeczy tylko z mężem". Może nie najlepsza z całej czwórki, ale napisana w lekkim, zabawnym tonie, tak jak poprzedniczki. Mnie osobiście perypetie Zuzanny przyprawiaja ze śmiechu o łzy, a cała seria z pewnością zapadnie mi w pamięci na długo ☺️ Było wesoło i sympatycznie, aż żal rozstawać się z bohaterami których naprawdę polubiłam! ☺️ Polecam! 👍

Czwarta, ostatnia część serii "Takie rzeczy tylko z mężem". Może nie najlepsza z całej czwórki, ale napisana w lekkim, zabawnym tonie, tak jak poprzedniczki. Mnie osobiście perypetie Zuzanny przyprawiaja ze śmiechu o łzy, a cała seria z pewnością zapadnie mi w pamięci na długo ☺️ Było wesoło i sympatycznie, aż żal rozstawać się z bohaterami których naprawdę polubiłam! ☺️...

Saga dobiegła końca...
Seria książek o perypetiach Zuzanny jest pełna optymizmu i śmiechu, czytając jej historię można w duchu pomyśleć ,,A ktoś jednak ma gorzej". Czytałam z przyjemnością, czekając w co nowego wpląta się główna bohaterka. Książka czasami nudna i przewidująca, lecz moim zdaniem idealna na czas w jakim się znajdujemy. Potrafiła nie raz podnieść na duchu.

Saga dobiegła końca...
Seria książek o perypetiach Zuzanny jest pełna optymizmu i śmiechu, czytając jej historię można w duchu pomyśleć ,,A ktoś jednak ma gorzej". Czytałam z przyjemnością, czekając w co nowego wpląta się główna bohaterka. Książka czasami nudna i przewidująca, lecz moim zdaniem idealna na czas w jakim się znajdujemy. Potrafiła nie raz podnieść na duchu.

"Seria z Zuzanną" to moje pierwsze książki Agaty, które przeczytałam. Od cz. 1 poczułam sympatię do bohaterów i talentu Agaty do pisania komedii i rozśmieszania czytelnika.
Niestety muszę przyznać, że tom 4 najmniej mi się podobał, najmniej mnie śmieszył i wciągał. Miałam wrażenie czasem, że autorka na siłę pociągnęła tą historię dalej. To na minus, ale są też plusy, bowiem ucieszyłam się z tego, że w końcu między Zuzanną a Ludwikiem zaczyna się układać. Chcą powiększyć rodzinę, jednak albo ich rodzinka albo sąsiedzi nie pozwalają im na realizację tego planu i na spokojne życie. I tak znowu Zuzę spotyka seria niefortunnych zdarzeń. Kolejne plusy są takie, że znów poczułam się jak w gronie dobrze mi znanych i lubianych bohaterów. Agata bardzo dobrze odzwierciedliła charaktery i zachowania ludzkie. Najbardziej podziwiam ją za to, jak dobrze oddała mentalność, teksty i bujną wyobraźnię Pań na wsi, które lubią sobie poplotkować. Podobało mi się pozytywne zakończenie "małżeńskich przygód Zuzanny". Ten cykl to zabawne, często szalone i przede wszystkim rodzinne opowieści z życia młodej żony i matki. Z prawdziwego życia wzięte!

"Seria z Zuzanną" to moje pierwsze książki Agaty, które przeczytałam. Od cz. 1 poczułam sympatię do bohaterów i talentu Agaty do pisania komedii i rozśmieszania czytelnika.
Niestety muszę przyznać, że tom 4 najmniej mi się podobał, najmniej mnie śmieszył i wciągał. Miałam wrażenie czasem, że autorka na siłę pociągnęła tą historię dalej. To na minus, ale są też plusy,...