Dance, sing, love. Choreografia uczuć

Na kontynuację serii autorka kazała długo nam czekać. I chyba trochę za długo, bo po przeczytaniu nam wrażenie jakbym czytała zupełnie inną historię. Pierwsze części bardzo mi się podobały i niecierpliwie wyczekiwałam rozwinięcia losów bohaterów. Tylko czy było warto?

(Opis pierwszej części)
Livia Innocenti jest zawodową tancerką. Razem z zespołem robi show podczas koncertów i teledysków największych gwiazd muzyki. James Sheridan jest topowym piosenkarzem, bożyszczem fanek i ulubieńcem portali plotkarskich. Spotykają się w Rzymie w czasie wspólnego tournée po Europie. Co z tego wyniknie?

Mam wrażenie, że ta przerwa między napisaniem drugiej, a trzeciej części, zmieniła styl pisania autorki. Porównując najnowszą część do poprzednich, nie jest ona tak fascynująca i ... ciekawa. Poprzednie części czytałam z zapartym tchem, nie mogąc się doczekać co będzie dalej. Teraz miałam wrażenie, jakby autorka nie wiedziała o czym pisać, rozdziały były rozwleczone i uzupełniane niepotrzebnymi opisami.

Akcja książki była nijaka, wydarzenia nie zmierzały do niczego konkretnego. Najlepiej świadczy o tym zakończenie, w którym nie dostajemy odpowiedzi na nurtujące pytania.

Sami bohaterowie zupełnie się zmienili. W poprzednich częściach byli charyzmatyczni, przebojowi i wykazywali oryginalne cechy charakteru. Teraz czułam jakbym czytała o innych postaciach. Zabrakło tu kontynuacji i konsekwencji.

Na kontynuację serii autorka kazała długo nam czekać. I chyba trochę za długo, bo po przeczytaniu nam wrażenie jakbym czytała zupełnie inną historię. Pierwsze części bardzo mi się podobały i niecierpliwie wyczekiwałam rozwinięcia losów bohaterów. Tylko czy było warto?

(Opis pierwszej części)
Livia Innocenti jest zawodową tancerką. Razem z zespołem robi show podczas...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Autor: Layla Wheldon
Tytuł: Dance, sing, love. Choreografia uczuć
Wydawnictwo: Editio
Premiera: 2021-03-10
Livia Innocenti przekonała się na własnej skórze, jak przewrotny potrafi być los. Po wielu trudnych przeżyciach dziewczyna powoli rozpoczyna nowe życie u boku Jamesa Sheridana. Wraz z przyjaciółkami Kathy i Leną planuje założyć szkołę tańca, dziewczyny tworzą kanał na YouTube, ponieważ chcą pokazać światu, na co je stać. Livia w nowej roli czuje się coraz pewniej. Jednak cienie wiszące nad jej związkiem z Jamesem nie znikają. Jest wiele spraw, które wymagają zamknięcia i nie dają o sobie zapomnieć. James ma własne problemy, które powoli wychodzą na światło dzienne. Oboje muszą zadać sobie pytanie, czego naprawdę chcą od życia. Tylko czy odpowiedź nie będzie początkiem końca? Do książki podeszłam ze względu na opis. Nie czytałam poprzednich tomów, więc nie do końca odnajdywała się w niej. Mimo wszystko jest ona napisana przyjemnym pismem, więc czyta się ją szybko. Fabuła w pewnych momentach jest szybko rozwijana, ale nie jest to powodem do głębszego zagubienia się w akcji. Mimo wszystko rozgrywa się bardzo dobrze. Bardzo spodobała mi się książka. ŚLedziłam losy bohaterów i starałam się kibicować w ich zamiarach. Pełno w niej zwrotów akcji, które wprawiają nas w osłupienie. Starałam się ją czytać jednym tchem. W pewnych momentach byłam zdenerwowana na bohaterów, ponieważ miałam wrażenie, że sami nie wiedzą czego chcą od siebie. Na pewno nie ma w niej mowy o nudzeniu się, czy przeciąganiu historii. Bardzo kibicowałam bohaterom, by ich przygoda zakończyła się dobrze. Będę chciała zajrzeć do poprzednich tomów, by zrozumieć lepiej tę pozycję. Myślałam, że będzie ona napisana w taki sposób, że nie zrozumiem z niej nic, lecz dobrze, że się myliłam. Ocena 8/10

Autor: Layla Wheldon
Tytuł: Dance, sing, love. Choreografia uczuć
Wydawnictwo: Editio
Premiera: 2021-03-10
Livia Innocenti przekonała się na własnej skórze, jak przewrotny potrafi być los. Po wielu trudnych przeżyciach dziewczyna powoli rozpoczyna nowe życie u boku Jamesa Sheridana. Wraz z przyjaciółkami Kathy i Leną planuje założyć szkołę tańca, dziewczyny tworzą kanał...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Los decyduje, że musimy spróbować czegoś kompletnie nowego, ponieważ nie da się wrócić do tego, co było. W takim wypadku są tylko dwa rozwiązania: poddać się lub dostosować do nowej rzeczywistości.”

Po kolejnej bombie, która spadła na Livię i Jamesa poznajemy ich dalsze losy. Przewrotny los zakpił z Livii, ale ona się nie poddała. Rozpoczęła nowy etap w swoim życiu, a siłę do walki dostała od ukochanego – Jamesa i od przyjaciół, na których zawsze mogła liczyć. Razem z przyjaciółmi chce otworzyć szkołę tańca i brnie do przodu, aby móc spełnić swój cel. James natomiast wspiera ją całym sobą, jednak jak zawsze coś musi być nie tak.
Czy Livia i James w końcu będą szczęśliwi? Czy jest pisane im szczęście? Czy będą w stanie sobie poradzić z cieniami przeszłości?

„[…] życie jest za krótkie, aby robić coś na pół gwizdka i zajmować się czymś bez wkładania w to serca.”

Trzecia i ostatnia część historii pełnej tańca i miłości. W końcu czytelnicy mogli się przekonać, czy Livia i James odnajdą szczęście i czy będzie im pisane wspólne życie. Ale do rzeczy.
Moim zdaniem to właśnie ta trzecia część jest mimo wszystko najlepszą częścią. Widać, że autorka włożyła w to kawał dobrej roboty i o ile męczyło mnie opisy w dwóch poprzednich, tak tutaj już one mi nie przeszkadzały tak bardzo. A było ich sporo, jednak czytało mi się je o wiele lepiej niż w części pierwszej i drugiej. Wydaje mi się, że to w tej części widać właśnie ile pracy włożyła w to autorka.
Bohaterowie? Cóż, oczywiście nie może być za pięknie. James, mimo swojej zmiany w drugim tomie, tutaj moim zdaniem powraca do tego swojego zachowania z pierwszej części. Jest impulsywny i zazdrość przebija się przez inne emocje. Zdecydowanie te dwie rzeczy przebijają się na pierwszy plan jego zachowania, a właśnie to nieco mnie zniechęciło do niego. Jednak nie mogę powiedzieć, że go nie lubię, bo bym skłamała. Livia? Odniosłam wrażenie, że ona nieco się zagubiła. Wydawało mi się, że jest niezdecydowana i w pewnym momencie sama nie wiedziała czego chce. Jednak mimo to, jej charakter i ta walka o siebie i o ukochanego pokazała, jak silną kobietą jest. A była wykreowana, mimo czasem tego głupiutkiego zachowania, na silną kobietę, które walczyła ze wszystkim, co się jej przytrafiało.

„W życiu nie chodzi o czekanie, aż burza minie. Chodzi o to, by nauczyć się tańczyć w deszczu.”

Podsumowując. Trzecia część tej pełnej pasji i tańca historii była moim zdaniem najlepsza. Odniosłam wrażenie, że autorka włożyła w to wiele pracy i serca, aby zakończyć tą historię tak, a nie inaczej. Fakt, było sporo długich opisów, jednak tutaj mi się czytało je zdecydowanie lepiej niż w dwóch poprzednich częściach. Nie zmieniło się pióro autorki – nadal czyta się bardzo szybko, co jest zdecydowanym plusem. Nie zabrakło tu emocji, tańca i miłości oraz wielu przeciwności losu, z którymi mimo wszystko bohaterowie sobie poradzili. Gratuluję autorce, bo jak dla mnie, mimo tego, że niektóre sytuacje mnie irytowały i denerwowały, zakończyła tą historię bardzo dobrze.

„Podobno każdy ma swoją zagubioną drugą część duszy. Kogoś, kto pasuje do niego idealnie, ponieważ razem stanowią jedność. James był moją drugą połówką. Bez niego czułam się niekompletna.”

„Los decyduje, że musimy spróbować czegoś kompletnie nowego, ponieważ nie da się wrócić do tego, co było. W takim wypadku są tylko dwa rozwiązania: poddać się lub dostosować do nowej rzeczywistości.”

Po kolejnej bombie, która spadła na Livię i Jamesa poznajemy ich dalsze losy. Przewrotny los zakpił z Livii, ale ona się nie poddała. Rozpoczęła nowy etap w swoim życiu, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Poznajemy dalsze losy Livii i Jamesa, którzy pewni swoich uczuć zamieszkują razem i starają się realizować swoje marzenia o własnej szkole tańca i tworzeniu ukochanej muzyki. Ich miłość się umacnia i wydawać by się mogło, że problemy za nimi, że teraz już będzie bajkowo. A jednak nie.. Gdy jedne się już wyprostowały, to pojawiły się kolejne: troska o przyjaciół, szantaż, stalking, a nawet zagrożenie życia. Do tego wszystkiego okazuje się, kto tak naprawdę jest wrogiem i kto stoi za wypadkiem Livii...

Historia była przedstawiona z punktu widzenia głównych bohaterów, a także ich przyjaciół. Zmiana Jamesa była tutaj bezsprzecznie widoczna, choć w dalszym ciągu starał się nad sobą pracować. Livia natomiast była pochłonięta uczuciem do swego mężczyzny i tańcem - pasją, która była dla niej równie ważna, jak miłość. Ich uczucie ewoluowało, stało się jeszcze głębsze, dojrzalsze i zostało tutaj pięknie pokazane z nutą erotyzmu. Książka ukazuje jak miłość wpływa na człowieka, jak go zmienia na lepsze i sprawia, że mając wsparcie i bliską sercu osobę, nie ma problemu którego nie można wspólnie rozwiązać. A do tego przewija się pasja, coś co człowiek kocha robić i co jest mu niezbędne do funkcjonowania (naprawdę przyjemnie było mi o tym czytać).

Kończę moje spotkanie z bohaterami tej roztańczonej serii i cóż mogę powiedzieć: to były przyjemnie spędzone godziny. Autorka stworzyła historię o miłości, z pasją, pożądaniem i intrygą w tle, w której nie brakuje wulgaryzmów i emocji. Jeśli lubicie miłosne historie w taneczno - muzycznym klimacie, to myślę że ta pozycja powinna was zainteresowć.

Poznajemy dalsze losy Livii i Jamesa, którzy pewni swoich uczuć zamieszkują razem i starają się realizować swoje marzenia o własnej szkole tańca i tworzeniu ukochanej muzyki. Ich miłość się umacnia i wydawać by się mogło, że problemy za nimi, że teraz już będzie bajkowo. A jednak nie.. Gdy jedne się już wyprostowały, to pojawiły się kolejne: troska o przyjaciół, szantaż,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Za mną już ostatni tom trylogii „Dance, sing, love. Choreografia uczuć” i szkoda, że już się skończyła burzliwa historia Livii oraz Jamesa. W kolejnej części, aż kipi od miłości, pasji, emocji, muzyki oraz tańca, walki o marzenia. Coraz lepiej układa się w związku miedzy dwójką bohaterów. Livia wraz z przyjaciółkami planują otworzyć szkołę tańca, tworzą kanał na YouTube. Jednak życie nie jest takie proste jakie byśmy chcieli. Przeszłość cały czas podąża śladami Jamesa i nie daje o sobie zapomnieć. A tak naprawdę ktoś miesza nieźle w ich życiu. Jesteście ciekawi kto? Jeśli tak to musicie sięgnąć po tą serię.
Tę książkę jak i pozostałe czyta się bardzo szybko i na każdej stronie się dzieje. James i Livia przedstawieni są w sposób bardzo realny mają swoje wady, wzloty, upadki tak samo jak my. Oboje ciężko walczą i pracują na swój sukces. W tej części największym problemem do szczęścia staje się sława Jamesa. Po przez zamieszanie medialne jakie jest tworzone wokół jego osoby pod czas promocji płyty nie pozwala parze na spokojne i sielskie życie. Podobało mi się przedstawienie przez autorkę tej historii z perspektywy innych bohaterów książki. Bohaterowie walczą o marzenia, a czy ta walka będzie wielką wygraną pokaże samo życie. Wszystkie trzy książki serii bardzo mi się podobały i polecam z całego serca. Jeśli ich nie czytaliście szybko to nadróbcie.

Za mną już ostatni tom trylogii „Dance, sing, love. Choreografia uczuć” i szkoda, że już się skończyła burzliwa historia Livii oraz Jamesa. W kolejnej części, aż kipi od miłości, pasji, emocji, muzyki oraz tańca, walki o marzenia. Coraz lepiej układa się w związku miedzy dwójką bohaterów. Livia wraz z przyjaciółkami planują otworzyć szkołę tańca, tworzą kanał na YouTube....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Layla Wheldon
pt. "Dance, Sing, Love. Choreografia uczuć"

Muzyka – show-biznes – uwielbienie – zdrada – rozpacz – miłość – wypadek – powołanie – samotność – i co dalej?

Jako „typowy kupujący” zdarza mi się wybierać po okładce, a ta do e-booka pt. "Dance, Sing, Love. Choreografia uczuć" jest niezwykle liryczna i dlatego wybrałam tę publikację niemalże w ciemno. Na tyle, że nawet nie zwróciłam uwagi, że to powieść typu romans, za którą, szczerze mówiąc, nie przepadam. Jakież więc było moje zdziwienie, kiedy po wciągającym wstępie Layla Wheldon (a dokładniej Sandra Sotomska) rzuca mnie w wir rzeczywistości, z którą przeciętny zjadacz chleba nie ma styczności. Świat muzyki, a raczej show-biznesu, bo to właśnie na jego tle pojawiają się „pościelowe momenty” jest jak węgorz – śliski, zwrotny i nieprzewidywalny.

Gdy między dwojgiem ludzi pojawia się prawdziwe uczucie, wydaje się, że nic nie jest w stanie go stłamsić. Nawet jeśli dzieli ich praktycznie wszystko, począwszy od pasji, skończywszy na życiu rodzinnym. Jednak magnetyzm potrafi wiele przezwyciężyć, a problemy, z którymi trzeba się borykać, nie są na tyle poważne, by mogły zagrozić relacji.

Problemy – wspomniany, przeciętny zjadacz chleba nie ma pojęcia, jak wyglądają w życiu ludzi związanych z show-biznesem. Wydawać by się mogło, że nagrywanie muzyki to taka prosta sprawa i do tego tyle daje profitów. Przyglądając się temu życiu na świeczniku, okazuje się jednak, że takie wyobrażenie może być nie tylko mylne, ale wręcz krzywdzące. Od tego już tylko krok od pozostawienia komentarza pod wideoklipem, postem na social mediach, czy na stronie internetowej twórcy.

Hejt w sieci nie byłby jeszcze taki zły, gdyby zjadliwe komentarze odnosiły się do rzeczywistości, która faktycznie ma miejsce. W niezręcznej zaś sytuacji znajduje się bożyszcze nastolatków, jeśli są to napastliwe opinie, do których w ogóle nie wiadomo jak się odnieść. Najczęściej sytuacja, o jakiej piszą oburzeni internauci, wyglądała zgoła inaczej lub wcale nie miała miejsca. Czy więc za każdym razem trzeba zwoływać konferencję prasową, by oddalać absurdalne zarzuty? Tak można by było postępować, jednak co w sytuacji, kiedy faktyczny problem miałby miejsce? W takim przypadku zaczyna brakować skali, jak się zachować, by ratować swój mocno nadszarpnięty wizerunek. Z drugiej strony pozostawienie takich komentarzy bez odpowiedzi może prowadzić do tego, że zaczynie się utrwalać w świadomości odbiorców nieprawdziwy obraz osoby, która ciężko pracuje, by zarobić na życie, robiąc to, co kocha, czyli nagrywając kolejne utwory i albumy.

E-booka więc mogę potraktować jako dosłowny romans, ale też jako swego rodzaju silną relację ze samym światem show-biznesu. Tym bardziej, że przekraczając jego próg, nie ma już odwrotu. Jeśli więc ktoś zupełnie nieświadomie „pakuje się” w „lwią paszczę” i nie ma obok siebie zaufanego menedżera, bądź też osoby, która chciałaby uchronić przed najgorszym, bardzo szybko „American Dream” zmienia się w „Krzywe Zwierciadło”. Czy przedstawiona historia jest prawdziwa, czy też jest to tylko wyobraźnia młodej pisarki – nie mnie to oceniać.

Niemniej trzeci tom „Dance, Sing, Love.”, czyli „Choreografia Uczuć” porusza bardzo delikatną kwestię, o jakiej wiele osób w ogóle nie zdaje sobie sprawy. Wchodząc w świat show-biznesu, można zupełnie stracić „orientację w terenie”. Na drodze mogą pojawić się krwiożercze pijawki w postaci agentów z piekła rodem, którzy zdarliby z biednego twórcy przysłowiową ostatnią koszulę. Są w stanie zrobić dosłownie wszystko, by wycisnąć taką osobę, jak cytrynę. Dosłownie wszystko oznacza, że nie cofną się przed niczym, złamią prawo, pogwałcą wszelkie zasady moralności, nie mając przy tym jakichkolwiek skrupułów, czy wyrzutów sumienia. Czy tak działa show-biznes? Niestety co jakiś czas można przeczytać o różnych niecnych, ciemnych stronach tego świata, który wydaje się być taki różowy, gdy się na niego patrzy z perspektywy widza. Koncerty, popularność, uwielbienie milionów ludzi na całym świecie i utwory na szczytach list przebojów.

Cóż można chcieć więcej?

Jak się okazuje, można tak naprawdę chcieć bardzo niewiele, czyli dokładnie tego, co na co dzień ma zwykły, przeciętny zjadacz chleba. Dom, skromny nawet, swoje poczucie bezpieczeństwa i swoich najbliższych, a także chwile świętego spokoju, kiedy po nagranym singlu, czy zagranym koncercie bożyszcze chciałby przejść z życia zawodowego na prywatne. Jednak nie ma takiej możliwości, ponieważ jest osobą medialną 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu i ani sekundy mniej.

Często więc w mediach pojawiają się różnego rodzaju paskudne newsy, które uwłaczają godności osobistej, a także ranią tych, którzy stanowią rodzinę lub mają się nią stać. Czy można żyć w takim świecie – życie pokazuje, że niektórym się udaje, jednak wiele osób boryka się z różnymi problemami natury psychologicznej i psychicznej, a jeszcze inni wybierają samobójstwo, jako ucieczkę od wszystkiego, co zabiera tlen. Co najgorsze, każdy artysta podąża swoją ścieżką rozwoju, dlatego też nawet zaprzyjaźnieni po fachu nie zawsze są w stanie wyciągnąć pomocną dłoń w trudnej sytuacji. Wychodzi się często z założenia, że „co mnie nie zabije, to mnie wzmocni”, ale czy faktycznie tak jest? Nierzadko robi się po prostu dobrą minę do złej gry i stara się sobie przypomnieć, po co sięgnęło się po mikrofon po raz pierwszy.

Po raz pierwszy – każdy kiedyś był po tej stronie, co przeciętny zjadacz chleba, więc trochę rozumie to, że jest nierozumiany. Trochę, ponieważ są jakieś granice, jak na przykład próba szantażu emocjonalnego, który może doprowadzić nawet do rozpadu budowanej relacji w „bólach”. Niekiedy nawet pojawiają się sytuacje, które zagrażają życiu, ale o tych w mediach raczej się nie sposób dowiedzieć, ponieważ twórca i tak już ma problem z tym, by po takim incydencie dojść do siebie. Nierzadko terapia, która wydaje się jedyną słuszną drogą, nie przynosi spodziewanych rezultatów. Czas jest jedynym lekarstwem – tak by się mogło wydawać, gdyby jednak problem dotyczył kogoś, kto może po pracy przyjść do domu i zwyczajnie cieszyć się życiem rodzinnym.

Co jednak ma zrobić osoba, której codziennie nakłada się na twarz tak wiele masek, że czasem już zapomina o tym, co się znajduje pod nimi wszystkimi? Cały czas trzeba mieć świadomość, że to, co się powie, chłoną miliony podatnych, młodych ludzi, którzy są wrażliwi i biorą wiele rzeczy zbyt do siebie, za bardzo do serca, a później…

Życie na świeczniku – wydaje się, że każdy początkujący wokalista marzy wręcz o tym, by zdobyć popularność, by jego utwory „sprzedawały się jak ciepłe bułeczki”, by być cały czas w trasie, bo to taka niezwykła podróż. Jednak po drodze doświadcza się tak wielu skrajnych momentów, że kiedy już osiągnie się status gwiazdy przez duże „G”, można nierzadko marzyć o tym, by wciąż grać kameralne koncerty dla prawdziwych miłośników dobrej muzyki. Nie zaś dla tych, którzy poszukują taniej sensacji, przychodzących na koncerty głównie po to, by zrobić kilka pięknych fotek. Zdjęcia te później zaczynają „krążyć” w sieci i ich twórcom zjednywać kolejne szerokie grona znajomych, o których amatorzy fotografowania bożyszcza na koncercie nie mają „zielonego pojęcia”. Niejednokrotnie na tym się nie kończy, ponieważ wraz ze zdjęciem pojawia się odpowiednia ocena wszystkowiedzących dzisiaj ludzi.

Jeszcze do niedawna krążyła taka opinia, że „nieważne co piszą, byleby pisali”. Dzisiaj jednak takie powiedzenie traci na aktualności. Nawet jedna napastliwa, krzywdząca i nierzadko niesprawiedliwa ocena może pokrzyżować, a nawet przekreślić plany zawodowe związane z rozwijaniem kariery muzycznej. Wszystko zależy od tego, jak ułożą się relacje z osobami, które sprawują pieczę nad rozwojem wykonawcy. Jeśli okaże się, że mają zasadę, by nie współpracować z osobami, które mają zszargany wizerunek, nierzadko przed młodym piosenkarzem zamykają się drzwi zanim jeszcze na dobre się otworzą.

Czy więc w takim świecie jest szansa na miłość? Oczywiście, że tak, ale czy będzie możliwa? Z tym bywa różnie, zwłaszcza jeśli do głosu dochodzą jeszcze inne okoliczności, z którymi trzeba się mierzyć. Wokalista, który jest przez długi czas na świeczniku ma zwykle trzy możliwości: pogodzić się z tym, że świat show-biznesu taki właśnie jest i stać się jego częścią, postępując równie paskudnie wobec ludzi, jak ludzie postępują wobec niego w myśl zasady „ząb za ząb, oko za oko. Można też stać się wojownikiem, czy buntownikiem i w ogóle nie przystawać do tego światku, zachowując swoje zasady moralne i starając się na każdym kroku przypominać o tym, co jest w życiu ważne. Trzecią możliwością jest rezygnacja z życia na scenie, w studiu nagraniowym i znalezienie sobie bardziej spokojnego zajęcia.

Wiele osób wybiera niestety trzeci wariant ze szkodą dla świata muzyki, dla siebie, swoich prawdziwych fanów i najbliższych. Brutalny świat zerojedynkowych mediów zdaje się zapominać, że twórca jest jednostką wyjątkowo wrażliwą, niemalże jak dziecko. Każdego dotyka krytyka w takim samym stopniu, jednak dla artysty nieuzasadniona i krzywdząca do szpiku kości, jest nieraz gorsza niż nóż wbity pod żebra.

Istnieje jeszcze czwarty wariant, jednak niech każdy sam się domyśli, jak on miałby wyglądać, skoro trzeci jest już jaki jest…

Szczególnie zaś warto się zastanowić nad credo tej cyfrowej publikacji, które zamyka się w kilku zaledwie zdaniach:
„Czasem niektóre wydarzenia zmieniają nasze życie. Sprawiają, że zaczynamy postrzegać pewne kwestie zupełnie inaczej. Los decyduje, że musimy spróbować czegoś kompletnie nowego, ponieważ nie da się wrócić do tego, co było. W takim wypadku są tylko dwa rozwiązania: poddać się lub dostosować do nowej rzeczywistości.”

Gdy przeczyta je przeciętny zjadacz chleba, już ten fragment może wywołać poważne skurcze żołądka. A teraz warto sobie wyobrazić, że artysta z taką sentencją mierzy się bardzo często, znacznie częściej, niż by chciał. I to nie na papierze, ale w codziennym życiu, które nie wiadomo, czym jest. Medialnie pogrzebany w odmętach fałszu ma nierzadko problem z tym, by zbliżyć się do kogokolwiek. W dodatku, gdy to się już jakoś uda, wykonawca może trwać w toksycznej relacji, ponieważ ta druga osoba myśli sobie, że coś musi być na rzeczy, gdy tylko przyłapie gwiazdora na jakiejkolwiek czynności, która odbiega od jej wysokich standardów.

Samotność wpisuje się niestety w to jakże piękne i wzniosłe powołanie – ci, którzy próbują przy nim wytrwać, znają ją jakby od podszewki na wylot w tak wielu różnych wymiarach, że aż trudno uwierzyć, jak tak wiele ich może być.

Ocenę publikacji pozostawiam Wam, jako że oceny bywają krzywdzące i niesprawiedliwe, a, jak już wspomniałam na wstępie, szczerze mówiąc, nie przepadam za romansami.

Entucentka

Layla Wheldon
pt. "Dance, Sing, Love. Choreografia uczuć"

Muzyka – show-biznes – uwielbienie – zdrada – rozpacz – miłość – wypadek – powołanie – samotność – i co dalej?

Jako „typowy kupujący” zdarza mi się wybierać po okładce, a ta do e-booka pt. "Dance, Sing, Love. Choreografia uczuć" jest niezwykle liryczna i dlatego wybrałam tę publikację niemalże w ciemno. Na tyle,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Czasem niektóre wydarzenia zmieniają nasze życie. Sprawiają, że zaczynamy postrzegać pewne kwestie zupełnie inaczej. Los decyduje, że musimy spróbować czegoś kompletnie nowego, ponieważ nie da się wrócić do tego, co było. W takim wypadku są tylko dwa rozwiązania: poddać się lub dostosować do nowej rzeczywistości."

Jeżeli chodzi o pozycję ze zdjęcia to zacznę od okładki... jest niesamowita! Jeżeli ktoś z Was lubi taniec to myślę, że jak najbardziej te książki będą w Waszych gustach!

Przyznam, że nie czytałam wcześniejszych części i potrafiłam się w niej odnaleźć bez problemu (prócz małego epizodu z dzieckiem na początku🙈).

W tej części Livia po ciężkich przeżyciach rozpoczyna nowe życie u boku Jamesa, a razem ze swoimi przyjaciółkami planuje założyć szkołę tańca.

James - był muzykiem. Rozchwytywany na wszystkie strony!
Tu zdjęcia w gazetach, spotkania...A nawet znalazła się pewna psychofanka, która chciała namieszać w ich życiu (chciała się pozbyć Livi🤦‍♀️) - takich nigdy nie brakuje!

Czy Livia poradzi sobie z takim życiem?
Przecież to naprawdę trudne... wywiady, zdjęcia, zero prywatności...

No cóż.. 🤷‍♀️
Jeżeli jesteście ciekawi czy ich miłość przetrwa, to sprawdźcie sami!
Ba!
Jeżeli kochacie taniec i muzykę to myślę że jest to pozycja właśnie dla Was! ;)

Poza tym w historię wpleciony jest temat Hivu.. (a jest to temat mało spotykany w książkach), że naprawdę warto zaznajomić się z tymi bohaterami;)

"Bo kiedy jesteś z kimś, kogo kochasz, całym sobą z wzajemnością, to wszystkie problemy i niedogodności schodzą na dalszy plan."

"Czasem niektóre wydarzenia zmieniają nasze życie. Sprawiają, że zaczynamy postrzegać pewne kwestie zupełnie inaczej. Los decyduje, że musimy spróbować czegoś kompletnie nowego, ponieważ nie da się wrócić do tego, co było. W takim wypadku są tylko dwa rozwiązania: poddać się lub dostosować do nowej rzeczywistości."

Jeżeli chodzi o pozycję ze zdjęcia to zacznę od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Liv, Kathy i Lena powoli rozwijają swój kanał na YouTube, aby w niedalekiej przyszłości spełnić swoje marzenia o szkole tańca.
Livia powoli układa swoje życie u boku Jamesa. Niestety na miejsce starych problemów, pojawiają się nowe. Para musi zmierzyć się z wyzwaniami jakie rzuca im życie w świetle reflektorów.

Przed rozpoczęciem powieści byłam niezwykle ciekawa tego, co przygotowała dla nas autorka w finałowym tomie. Nie zawiodłam się. Autorka zafundowała nam dużo zwrotów akcji, dzięki czemu przez książkę się dosłownie płynęło. W trzeciej, a zarazem ostatniej części trylogii o losach Livii oraz Jamesa mamy okazję poznać drugą stronę sławy, tę ciemną, w której nie liczą się ludzie, tylko pieniądze. Uważam, że autorka bardzo dobrze przedstawiła bezwzględny świat show-biznesu. Layla Wheldon postanowiła urozmaicić książkę, dodając do niej rozdziały poprowadzone z perspektywy najbliższych Livii. Autorka pozytywnie zaskoczyła mnie tym zabiegiem, dzięki któremu mogliśmy poznać mały skrawek życia Kathy, Leny, a nawet Aleksa.
Przyznam, że po przeczytaniu pierwszego tomu pałałam ogromną niechęcią zarówno do Jamesa, jak i Livii, jednak w kolejnych częściach nasze relacje trafiły na dobre tory. Z czasem polubiłam głównych bohaterów. Jeżeli chodzi o postacie drugoplanowe, to uważam, że zostały świetnie wykreowane. Każdy bohater jest nieco inny i na swój sposób wyjątkowy. Wszyscy mają swoje wady, ale dzięki temu są ludzcy. Nikt nie jest perfekcyjny, wszyscy popełniamy błędy, a postacie, które wykreowała autorka, są idealne w swojej nie idealności. Myślę, że mogę wam zdradzić, że moje serce skradły przyjaciółki Livii. Lena urzekła mnie swoją niewinnością i poczuciem humoru, a Kathy to po prostu wulkan energii obok, którego nie da się przejść obojętnie.
Wszystkie trzy tomy czytałam jeden po drugim, dzięki czemu z łatwością mogłam dostrzec to, jak bardzo autorka rozwinęła się na przestrzeni lat. Ze wszystkich części to właśnie „Choreografia uczuć” jest najlepiej dopracowana.
Całość jest niezwykle przyjemna w odbiorze, a zakończenie całej trylogii jest bardzo satysfakcjonujące. Czy przeczytałabym ją ponownie? Nie wykluczam, że kiedyś jeszcze powrócę do tej trylogii, ponieważ miło spędziłam z nią czas. Z chęcią sięgnę również po inne książki, które wyjdą spod pióra autorki.


Za mój egzemplarz bardzo dziękuję wydawnictwu.

Liv, Kathy i Lena powoli rozwijają swój kanał na YouTube, aby w niedalekiej przyszłości spełnić swoje marzenia o szkole tańca.
Livia powoli układa swoje życie u boku Jamesa. Niestety na miejsce starych problemów, pojawiają się nowe. Para musi zmierzyć się z wyzwaniami jakie rzuca im życie w świetle reflektorów.

Przed rozpoczęciem powieści byłam niezwykle ciekawa tego, co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kiedy sięgam po romans, mam zamiar kompletnie wylogować się ze świata zewnętrznego i wyłączyć się na kilka godzin. Taki książkowy, lekkostrawny reset zazwyczaj lepiej stawia mnie na nogi niż mocna kawa. Dlatego też z niecierpliwością czekałam na ostatni tom opowieści o Livii i Jamesie. Wiedziałam, że mimo wielu trudności, z którymi dotychczas mierzyli się bohaterowie, ta książka uspokoi moje nerwy. i tak tez się stało.

To już ostatni tom z serii roztańczonego romansu, który był bardzo popularny na platformie Wattpad. Wydawać by się mogło, że bohaterowie przeszli już wszelkie możliwe trudności, los rzucał im pod nogi kłody i stawali przed nie lada wyzwaniami, więc zakończenie serii będzie lekkie, łatwe i przyjemne. Autorka jednak postanowiła inaczej i znów zaserwowała czytelnikom uczuciowy rollercoaster.

Osoby, które śledziły losy Livii i Jamesa, wiedzą, że to romans, który czyta się jednym tchem. Niełatwa i pełna emocjonalnych pułapek relacja została stworzona tak, by denerwować, wzruszać i przyprawiać czytelniczki o szybsze bicie serca. Zawiera więc właściwie wszystkie elementy bardzo udanego romansu.

To, że miłość jest tu najważniejsza jest sprawą nadrzędną. Do tego dochodzi też poczucie własnej wartości, podążanie za marzeniami, realizacja zamierzonych celów i relacja, która przechodzi wiele prób. Wszystko to przeplatane olbrzymią ilością muzyki i tańca, a także ciężkiej pracy.

Czasem miałam wrażenie, że książka przypomina mi znane filmy pełnometrażowe o tematyce tanecznej, które cieszyły się olbrzymią popularnością jakieś piętnaście lat temu. To był bardzo przyjemny zabieg i trzeba autorce przyznać, że fajnie zrealizowany. Rzadko bowiem trafia się książka, która z ogromnym zaangażowaniem i pietyzmem opowiada o pasjach związanych z tańcem i muzyczną karierą.

To udana seria miłosno-artystyczna. Podoba mi się pomysł, czasem cukierkowa, a czasem ognista relacja między bohaterami i podsumowanie ich niecodziennego związku w ostatnim tomie. Zanurzcie się w tej historii. Niech miłość płynie nie tylko w arteriach, ale wydobywa się też z tańca i słów piosenek.

Kiedy sięgam po romans, mam zamiar kompletnie wylogować się ze świata zewnętrznego i wyłączyć się na kilka godzin. Taki książkowy, lekkostrawny reset zazwyczaj lepiej stawia mnie na nogi niż mocna kawa. Dlatego też z niecierpliwością czekałam na ostatni tom opowieści o Livii i Jamesie. Wiedziałam, że mimo wielu trudności, z którymi dotychczas mierzyli się bohaterowie, ta...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dance, sing, love.

Choreografia uczuć.


Kontynuacja bestsellerów miłosny układ i w rytmie serc.


Po tę serię sięgnęłam, ponieważ nigdy wcześniej nie czytałam książek o tematyce tanecznej, i byłam szczerze ciekawa jej fabuły.


Po wielu ciężkich przeżyciach Livia powoli odzyskuje spokój, zakłada kanał na YouTube i rozpoczyna nowe życie u boku swojego chłopaka Jamesa. Jednak los wciąż nie pozwala im na spokojne życie i kolejne problemy wychodzą na światło dzienne. Teraz oboje muszą zadać sobie pytanie, czego naprawdę chcą od życia. Tylko czy odpowiedź nie będzie początkiem końca?


Autorka stworzyła naprawdę wspaniałą książkę o miłości, od której nie sposób się oderwać, już od pierwszych stron. Fabuła jest ciekawa a bohaterowie (nawet ci drugoplanowi) fajnie wykreowani. Połączenie tańca i miłości jest czymś o czym wcześniej nie czytałam i bardzo spodobało mi się jak zostało to przedstawione w książce.


Livia i James już od początku skradli moje serce i z każdą książką, każdym problemem kibicowałam im coraz bardziej, czekając na szczęśliwe zakończenie serii.


Polecam wszystkim, którzy do tej pory nie przeczytali tej serii, bo na pewno nie zawiedziecie się a rollercoaster uczuć, jakie zafundowała nam autorka jest naprawdę niesamowity.

Dance, sing, love.

Choreografia uczuć.


Kontynuacja bestsellerów miłosny układ i w rytmie serc.


Po tę serię sięgnęłam, ponieważ nigdy wcześniej nie czytałam książek o tematyce tanecznej, i byłam szczerze ciekawa jej fabuły.


Po wielu ciężkich przeżyciach Livia powoli odzyskuje spokój, zakłada kanał na YouTube i rozpoczyna nowe życie u boku swojego chłopaka Jamesa....

więcej

mniej

Pokaż mimo to