Ciekawa książka na bardzo niszowy temat. Założone w okresie krucjat królestwo Ormian w Cylicji przetrwało państwa krzyżowców i upadło dopiero pod koniec XIV wieku pod naporem Mameluków i Turków. Poświęcone mu prace polskojęzyczne można policzyć na palcach jednej ręki.

Poniższa pozycja to typowa praca naukowa, z wszystkimi jej zaletami i wadami. Napisana bez polotu, ale raczej zwięźle i konkretnie, choć trafiają się powtórzenia i zaburzenia chronologii. Po zarysie historii królestwa autor przechodzi do części problemowej, czyli wpływu Łacinników na państwo Ormian w rozmaitych dziedzinach. Informacje z poszczególnych rozdziałów często się nakładają. Potężna bibliografia budzi respekt, ale praca jest niestety bardzo sucha. Wygląda na to, że wyprawy autora do omawianych miejsc zaowocowały tylko barwnymi zdjęciami ruin twierdz. W tekście tego kolorytu brakuje.

Rozumiem, że to habilitacja lub doktorat wydany w formie książkowej, ale przydałaby się redakcja. Dostajemy sporo polemik, czy informacji pobocznych, które spokojnie sprawdziłyby się w przypisach. Z kolei to co czasem znajduje się w przypisach aż się prosi o włączenie do głównego tekstu (np. historia Armenii i przybycia Ormian do Cylicji na stronach 27-29). Pojawiają się też momenty ciężkostrawne dla laika, jak przypisy w języku francuskim na 2/3 strony, oczywiście bez tłumaczenia. Większości miejscowości wymienionych w tekście nie ma na załączonej mapie. .

Z powyższych powodów lektura wymaga od czytelnika trochę wysiłku, ale mimo wszystko bardzo warto go podjąć. Dla zainteresowanych pozycja obowiązkowa.

Ciekawa książka na bardzo niszowy temat. Założone w okresie krucjat królestwo Ormian w Cylicji przetrwało państwa krzyżowców i upadło dopiero pod koniec XIV wieku pod naporem Mameluków i Turków. Poświęcone mu prace polskojęzyczne można policzyć na palcach jednej ręki.

Poniższa pozycja to typowa praca naukowa, z wszystkimi jej zaletami i wadami. Napisana bez polotu, ale...