Najsłabsza część cyklu, dodatkowo jeszcze sprawiająca wrażenie bardzo wymuszonej.

Po tym co się działo u Cassie i Thatcha, najwidoczniej na ten tom zabrakło już pomysłu. Książka jest nudna, bez wyraźnej fabuły, postacie nijakie i gburowate. Najmocniejszym punktem jest Lexie - córka Winnie, no i oczywiście te sceny, w których pojawiają się Georgie i Kline, czy Cass i Thatch. Tutaj nawet sceny erotyczne straciły na 'polocie', bo większość z nich została po prostu pominięta. Bardzo się zawiodłam i zmęczyłam, czytając ten tom, ale nie sądzę, że to tylko i wyłącznie wina mojego faworyzowania Cassie i Thatcha. Ta książka była po prostu zbędna w całym cyklu. 

Już sama dedykacja powinna mnie ostrzec. W każdej z książek cyklu, na poczatku dostajemy jakąś śmieszną dedykację. Ta z tego tomu była "dla łez". Łez, które zostały wylane podczas pisania tej książki, zarówno z osobistych jak i zawodowych powodów autorów.... Oj tak. Ja też bym płakała, pisząc tak kiepską książkę....

Jeżeli kiedyś w Polsce wyjdzie ten tom, to wiem, że będzie mi szkoda wydawać na niego pieniądze, ale dla zachowania ciągłości serii w mojej domowej biblioteczce to zrobię...

Najsłabsza część cyklu, dodatkowo jeszcze sprawiająca wrażenie bardzo wymuszonej.

Po tym co się działo u Cassie i Thatcha, najwidoczniej na ten tom zabrakło już pomysłu. Książka jest nudna, bez wyraźnej fabuły, postacie nijakie i gburowate. Najmocniejszym punktem jest Lexie - córka Winnie, no i oczywiście te sceny, w których pojawiają się Georgie i Kline, czy Cass i...