Jedna z oświeceniowych powieści. W napisanej kilka lat później 4 i ostatniej podróży Guliwera Swift przeciwstawiał złych i głupich ludzi dobrym i mądrym koniom. Pod jego wpływem Wolter w „Małowielkim” pokazał ludzkość widzianą przez UFO. Ambicje Monteskiusza na szczęście nie szły tak daleko, zaledwie Francja z czasów absolutyzmu w oczach Persów. Pomysł może i dobry, wykonanie słabsze.
Żółw-w-filiżance „Styl pisania co prawda niezgorszy, a listy z seraju – zajmujące, jednak rozważania Monteskiusza w (przeważających) listach Usbeka i Riki nie przypadły mi do gustu.” Ani mnie.
Kiedyś trzeba było przerobić w ramach lektur, a pierwsze wrażenie zrobić można tylko raz, pozostało uczucie czegoś strasznie nudnego.
Najwyżej kilka zdań pozostaje godnych uwiecznienia, na przykład:
„Il n’y a pas longtemps que je suis en Europe; mais j’ai ouï parler à des gens sensés des ravages de la chimie : il semble que ce soit un quatrième fléau qui ruine les hommes et les détruit en détail, mais continuellement; tandis que la guerre, la peste, la famine, les détruisent en gros, mais par intervalles.” czyli
„Jestem w Europie od niedawna; ale słyszałem od roztropnych ludzi o spustoszeniach spowodowanych przez chemię. Zda się, że to jest jakoby czwarta plaga, która rujnuje ludzi i niszczy ich pomału, ale ciągle; gdy wojna, zaraza, głód, niszczą ich masowo, ale z przerwami.”

Jedna z oświeceniowych powieści. W napisanej kilka lat później 4 i ostatniej podróży Guliwera Swift przeciwstawiał złych i głupich ludzi dobrym i mądrym koniom. Pod jego wpływem Wolter w „Małowielkim” pokazał ludzkość widzianą przez UFO. Ambicje Monteskiusza na szczęście nie szły tak daleko, zaledwie Francja z czasów absolutyzmu w oczach Persów. Pomysł może i dobry,...

Wciąż wiele myśli bardzo trafnych, człowiek, jak widać, wiele się nie zmienił. Monteskiusz pisze bardzo lekko, bardzo wdzięcznie, czasem wręcz uroczo romantycznie, co oczywiście nie jest krytyką, a co w tym wypadku dodaje wiele uroku.

Wciąż wiele myśli bardzo trafnych, człowiek, jak widać, wiele się nie zmienił. Monteskiusz pisze bardzo lekko, bardzo wdzięcznie, czasem wręcz uroczo romantycznie, co oczywiście nie jest krytyką, a co w tym wypadku dodaje wiele uroku.

Persowie Uzbek i Rica podróżują po Europie. Zefis,Zelis, Zachi, Fatme i Roksana to żony Uzbeka żyjące w seraju; są strzeżone przez eunuchów. Uzbek i Rica w listach opisują obyczaje europejskie i krytykują ustrój absolutystyczny. W seraju zaczyna panować nieporządek, Roksana, uchodząca za najuczciwszą, wyznaje, że udawała wierność.

Persowie Uzbek i Rica podróżują po Europie. Zefis,Zelis, Zachi, Fatme i Roksana to żony Uzbeka żyjące w seraju; są strzeżone przez eunuchów. Uzbek i Rica w listach opisują obyczaje europejskie i krytykują ustrój absolutystyczny. W seraju zaczyna panować nieporządek, Roksana, uchodząca za najuczciwszą, wyznaje, że udawała wierność.

Zbiór 161 listów z XVIII wieku (powieść epistolarna) pomiędzy podróżującym po Europie Persem Uzbekiem a jego znajomymi (głównie małżonkami i eunuchami, których to zadaniem było pilnować wspomnianych kobiet, aby dobrze się prowadziły, gdy Pan poza ojczyzną).

Książka zawiera wiele ciekawych spostrzeżeń dotyczących ludzkiej natury, psychiki, postępowania, obyczajów np. „człowiek, któremu brak jakiegoś talentu, szuka pociechy w tym, że nim pogardza”.

Monteskiusz zawarł w swoim oryginalnym dziele wiele przemyśleń politycznych; pochwala systemy gdzie panuje wolność i równość w przeciwieństwie do absolutyzmu, skupiającego władze w nielicznej garstce pławiącej się w luksusach, podczas gdy większość ludzi żyje w biedzie.

Wiele też jest w „Listach perskich” aspektów religijnych, niekiedy dość przewrotnych, intrygujących, skłaniających do przemyśleń; gdzie przykładowo krytyce poddany został katolicyzm, iż z jednej strony darzy świętością małżeństwo, a z drugiej jeszcze większą świętością celibat, podczas gdy takie zestawienie zostało uznane za pozostające z sobą w sprzeczności.

Ponadto wartościowym dodatkiem całości są także interesujące opowiadania wplecione w powieść epistolarną, jak choćby wzruszająca historia brata i siostry brutalnie rozłączonych za młodu...

Zbiór 161 listów z XVIII wieku (powieść epistolarna) pomiędzy podróżującym po Europie Persem Uzbekiem a jego znajomymi (głównie małżonkami i eunuchami, których to zadaniem było pilnować wspomnianych kobiet, aby dobrze się prowadziły, gdy Pan poza ojczyzną).

Książka zawiera wiele ciekawych spostrzeżeń dotyczących ludzkiej natury, psychiki, postępowania, obyczajów np....

Zacznijmy od tego, że sięgnęłam po Listy Perskie ze względu na studia. Wcześniej niewiele o nich wiedziałam, pamiętałam jedynie datę wydania jeszcze z lekcji historii... I wtedy to się stało. Trafiłam do innego świata. Przeniosłam cały swój bagaż emocjonalny, duchowy do odległej krainy, której poranny brzask i gwieździste niebo jawiły mi się czymś obcym. Znalazłam upajającą mądrość, płynącą z każdego słowa, osnutą woalem rodem z azjatyckiego seraju. To połączenie sprawiło, że nie byłam w stanie choćby na moment odstawić lektury. Pochłonęła mnie do głębi. Jest to arcydzieło wszech czasów, które ukształtowało mnie na nowo, otwierając drzwi do nowego świata. Świata piękna i zadziwiającej mądrości.

Zacznijmy od tego, że sięgnęłam po Listy Perskie ze względu na studia. Wcześniej niewiele o nich wiedziałam, pamiętałam jedynie datę wydania jeszcze z lekcji historii... I wtedy to się stało. Trafiłam do innego świata. Przeniosłam cały swój bagaż emocjonalny, duchowy do odległej krainy, której poranny brzask i gwieździste niebo jawiły mi się czymś obcym. Znalazłam upajającą...

Przyjemna, łatwa w odbiorze i zaskakująco aktualna. Listy są króciutkie, przez co utwór można sobie dozować w małych porcjach na przerwie na papierosa czy w kolejce na poczcie.

Przyjemna, łatwa w odbiorze i zaskakująco aktualna. Listy są króciutkie, przez co utwór można sobie dozować w małych porcjach na przerwie na papierosa czy w kolejce na poczcie.

Usbek dostaje od eunuchów relacje z jego seraju.

Usbek dostaje od eunuchów relacje z jego seraju.

To nie chodzi o jakieś historyczne znaczenie tego Dzieła. Po prostu czytając co i rusz musiałem samego siebie przekonywać co do daty jego powstania. To naprawdę był XVIII wiek, a może jednak XXI? Czy społeczeństwo z czasów Ludwików było aż tak podobne do współczesnego europejskiego? A może historia zatoczyła wielkie koło i znaleźliśmy się na początku stulecia kryzysu i stąd te wszystkie ludzkie postacie podobne do nam współczesnych? Monteskiusz utrafił w dzisiejszego ducha wyśmienicie, nawet z niepokojącym zainteresowaniem światem mahometan.
Jednakże głównie jest to książka o społeczeństwie francuskim i tu z niesamowitą ostrością potrafił wyłuskać charakterystyczne osobniki, które wtedy jak i dzisiaj zasiedlają elity towarzyskie. I mają całkiem podobne zachowania i poglądy. Cóż, czasy się zmieniają, rewolucje ścinają głowy królom, wojny niszczą narody, Internet staje się namiastką prawdziwego życia, a elity pozostają niewzruszone.
Przy okazji dzieło jest niewyczerpalnym źródłem cytatów. Żywy dowód? Choćby to, że pewna firma kosmetyczne „pragnienia i potrzeby” może wymyśliła sama, ale wcześniej zrobił to Monteskiusz.

To nie chodzi o jakieś historyczne znaczenie tego Dzieła. Po prostu czytając co i rusz musiałem samego siebie przekonywać co do daty jego powstania. To naprawdę był XVIII wiek, a może jednak XXI? Czy społeczeństwo z czasów Ludwików było aż tak podobne do współczesnego europejskiego? A może historia zatoczyła wielkie koło i znaleźliśmy się na początku stulecia kryzysu i stąd...

"Listy perskie" są niesamowitą powieścią, która z wdziękiem łączy filozofię z romansem, a jednocześnie pokazuje daje miarodajny obraz społeczeństwa francuskiego (i nie tylko) na początku XVIII wieku. Mimo upływu lat przemyślenia i poglądy Monteskiusza nadal są aktualne, a jego styl pozostaje lekki i bardzo zrozumiały.

"Listy perskie" są niesamowitą powieścią, która z wdziękiem łączy filozofię z romansem, a jednocześnie pokazuje daje miarodajny obraz społeczeństwa francuskiego (i nie tylko) na początku XVIII wieku. Mimo upływu lat przemyślenia i poglądy Monteskiusza nadal są aktualne, a jego styl pozostaje lekki i bardzo zrozumiały.

Mocno aktualne - co mnie bardzo zaskoczyło.

Mocno aktualne - co mnie bardzo zaskoczyło.