Książka, którą czytałam szybko i z ogromną przyjemnością, a jednocześnie nie chciałam jej skończyć. Ale niestety, ile czasu można spędzić nad 150. stronami? Tym bardziej, że większość tych stron to zdjęcia. Wspomnienia opiekunki dzieci Magdy i Josefa Goebbelsów, z ostatnich lat wojny. Wspomnienia z miarę normalnego życia w nienormalnych czasach. Bez polityki i próby rozliczania czy tłumaczenia dorosłych.

Książka, którą czytałam szybko i z ogromną przyjemnością, a jednocześnie nie chciałam jej skończyć. Ale niestety, ile czasu można spędzić nad 150. stronami? Tym bardziej, że większość tych stron to zdjęcia. Wspomnienia opiekunki dzieci Magdy i Josefa Goebbelsów, z ostatnich lat wojny. Wspomnienia z miarę normalnego życia w nienormalnych czasach. Bez polityki i próby...

„Lepiej, żeby moje dzieci umarły, niż miałyby żyć w hańbie i stać się obiektem drwin” - Petra Fohrmann „Weźmiemy ze sobą dzieci. Ostatnie lata życia rodziny Goebbelsów”. ▪️„ Idziemy teraz do Furera, do jego bunka” .... gdzie dzieci Magdy i Josepha otrzymały dawkę morfiny (tracąc przytomność) a następnie zostały otrute kwasem pruskim, który doprowadził je do śmierci na skutek uduszenia.▪️”Panie doktorze, nie mogę, pan to musi zrobić”.... słowa matki .... trudne i bolesne .... a mimo to doprowadziła do śmierci swoje ukochane dzieci.▪️ Następnie Goebbels wykonał w kierunku Magdy strzał w tył głowy, po czym sam popełnił samobójstwo▪️ W 1970 roku w nocy z 4 na 5 kwietnia, grupa operacyjna KGB dokonała całkowitego zniszczenia grobu „czaszki, kości, zebra, kręgi” (...) wszystko zostało całkowicie spalone i wraz z kawałkami węgla zmiażdżone na pył. Prochy zostały wyrzucone do Łaby”...................▪️
......................................................
Dzięki pamięci Käthe Hubner (niania) dowiadujemy się zdecydowanie więcej o ostatnich latach z życia rodziny. Publikacja dostarcza zdjęcia z prywatnych zbiorów Käthe, na których widać wspaniała i radosna rodzinę ..... a między wierszami .... depresję Magdy, fascynacje Hitlerem, upadek Rzeszy ...., wielkie oddanie sprawie. Nawet imiona wszystkich dzieci zaczynały się na literę „H” wszystko ku czci Hitlera, ale w imię czego? Jakiej idei? I dlaczego??
.......................................................
Joseph Goebbels Minister Propagandy i Oświecenia Publicznego, jeden z najbliższych doradców Adolfa Hitlera .... zbrodniarz wojenny !!!!.

„Lepiej, żeby moje dzieci umarły, niż miałyby żyć w hańbie i stać się obiektem drwin” - Petra Fohrmann „Weźmiemy ze sobą dzieci. Ostatnie lata życia rodziny Goebbelsów”. ▪️„ Idziemy teraz do Furera, do jego bunka” .... gdzie dzieci Magdy i Josepha otrzymały dawkę morfiny (tracąc przytomność) a następnie zostały otrute kwasem pruskim, który doprowadził je do śmierci na...

Książka sporo czasu przeleżała na mojej półce czekając na odpowiedni moment. Nie miałam z nią związanych wielkich oczekiwań, ale treść lektury bardzo mnie wciągnęła. Pokazała życie zagorzałych nazistów z innej perspektywy, są to zapiski rozmów z Käthe Hübner. Kobieta od 1943 do 1945 roku pełniła rolę guwernantki dzieci Goebbelsów. Nie wspomina pary jako zwolenników Hitlera, z rozdziałów książki można się dowiedzieć,że w rodzinnym domu zachowywali się zupełnie inaczej. Trudno uwierzyć, że ludzie mogą przybierać dwie twarze. Jedna to pełna ciepła i serdeczności a drugie oblicze potrafi zadać wiele bólu i ran.

Zakończenie gorzkie i okrutne, bo dzieci nie powinny płacić za czyny rodziców. Do książki są dołączone fotografie rodzinne, po fotografiach dzieci widać, że też nie różniły się od innych. Pragnęły zabaw i beztroskiego dzieciństwa.

Pozycja ma niską ocenę na portalu. Nie zgodzę się z nią, bo według mnie autorka podołała zadaniu. Nie jest to szczegółowa biografia Josepha Goebbelsa i jego żony Magdy, raczej zapiski z pamiętników,wspomnienia. Dla mnie ta opowieść wniosła więcej niż podręcznik do historii w czasach szkolnych. Pokazuje do czego prowadzi szaleństwo i wiara w złudne ideologie. Jeśli ktoś szuka szczegółowej biografii to nie w tej książce.

Książka sporo czasu przeleżała na mojej półce czekając na odpowiedni moment. Nie miałam z nią związanych wielkich oczekiwań, ale treść lektury bardzo mnie wciągnęła. Pokazała życie zagorzałych nazistów z innej perspektywy, są to zapiski rozmów z Käthe Hübner. Kobieta od 1943 do 1945 roku pełniła rolę guwernantki dzieci Goebbelsów. Nie wspomina pary jako zwolenników...

Z ciekawością pochłonęłam w kilka godzin. Może nie jest to książka wyczerpująca temat Goebbelsów, ale nawet taka ilość wspomnień niani dzieci niemieckiej rodziny robi wrażenie. Dodatkowo książkę wzbogacają liczne fotografie rodzinne, zwłaszcza dzieci.

Z ciekawością pochłonęłam w kilka godzin. Może nie jest to książka wyczerpująca temat Goebbelsów, ale nawet taka ilość wspomnień niani dzieci niemieckiej rodziny robi wrażenie. Dodatkowo książkę wzbogacają liczne fotografie rodzinne, zwłaszcza dzieci.

Książka, a w zasadzie wspomnienia opiekunki dzieci Goebbelsów pozwalają nam poznać szczegóły z życia codziennego tej nieosławionej pary niemieckich nazistów, a także ich bezbronnych dzieci, które przez całkowite omotanie ich rodziców przez Hitlera i jego ideologie, poniosły straszną śmierć z rąk swojej matki. Życie codzienne w realiach wojny w domu najważniejszego ministra u boku Fuhrera było jak na tamten czas sielanką, dzieci jednak nie miały stworzonego normalnego domu przez swoich rodziców, zwłaszcza ojca, którego widziały niekiedy raz na kilka tygodni,
Tematyka tego tomiku jest bardzo ciekawe, jednak nie da się ukryć, że forma jest dosyć nieskładna i dość uproszczona. Książka ładnie wydana, z ciekawymi zdjęciami i oraz listami "bohaterów". Do przeczytania w jeden wieczór.

Książka, a w zasadzie wspomnienia opiekunki dzieci Goebbelsów pozwalają nam poznać szczegóły z życia codziennego tej nieosławionej pary niemieckich nazistów, a także ich bezbronnych dzieci, które przez całkowite omotanie ich rodziców przez Hitlera i jego ideologie, poniosły straszną śmierć z rąk swojej matki. Życie codzienne w realiach wojny w domu najważniejszego ministra...

Zdecydowanie spodziewałam się czegoś więcej po tej książce. W końcu to wspomnienia kobiety, która spędziła z rodziną Goebbelsów ich ostatnie lata, powinna więc móc powiedzieć wiele na ich temat. Niestety trochę się zawiodłam. Jest bardzo ogólna, w sumie krótka i wnosi niewiele ciekawych informacji o życiu rodziny Ministra Propagandy.

Zdecydowanie spodziewałam się czegoś więcej po tej książce. W końcu to wspomnienia kobiety, która spędziła z rodziną Goebbelsów ich ostatnie lata, powinna więc móc powiedzieć wiele na ich temat. Niestety trochę się zawiodłam. Jest bardzo ogólna, w sumie krótka i wnosi niewiele ciekawych informacji o życiu rodziny Ministra Propagandy.

Rzeczywiście niesmak pozostaje i nic nowego za bardzo nie wynosi,jak się przeczytało coś innego o Magdzie.

Rzeczywiście niesmak pozostaje i nic nowego za bardzo nie wynosi,jak się przeczytało coś innego o Magdzie.

Po odjęciu wstępu i zakończenia, niewiele zostaje tych wspomnień do poczytania.

Po odjęciu wstępu i zakończenia, niewiele zostaje tych wspomnień do poczytania.

Spodziewałam się wspomnień na temat rodziny prominenta III Rzeszy a dostałam artykuł, który poleciał po łebkach z dużą ilością zdjęć wydany w formie książki. Nawet laik, który ledwo co pamięta z lekcji historii niczego się nie dowie.

Spodziewałam się wspomnień na temat rodziny prominenta III Rzeszy a dostałam artykuł, który poleciał po łebkach z dużą ilością zdjęć wydany w formie książki. Nawet laik, który ledwo co pamięta z lekcji historii niczego się nie dowie.

Treści i informacji niestety mało, za to wyjątkowe zdjęcia.

Treści i informacji niestety mało, za to wyjątkowe zdjęcia.