Labirynt Lukrecji

Czytałam z moim 5 latkiem średnio go wciągła.

Czytałam z moim 5 latkiem średnio go wciągła.

Pokaż mimo to

Bardzo przeciętna książka. Dużo błędów, które w zasadzie powinny zostać poprawione w fazie edycji. Sama historia nawet ciekawa, ale strasznie dużo opisów, które nudzą dziecko. Praktycznie pierwszą połowę można streścić na 2 stronach. Zakończenie zaskakujące, ale nie mogę zdecydować czy w pozytywny sposób. Dziwne i nieoczywiste. No cóż... czytaliśmy lepsze książki pani Chylinskiej. Plusem na pewno jest ładne wydanie z ilustracjami i oryginalny pomysł.

Bardzo przeciętna książka. Dużo błędów, które w zasadzie powinny zostać poprawione w fazie edycji. Sama historia nawet ciekawa, ale strasznie dużo opisów, które nudzą dziecko. Praktycznie pierwszą połowę można streścić na 2 stronach. Zakończenie zaskakujące, ale nie mogę zdecydować czy w pozytywny sposób. Dziwne i nieoczywiste. No cóż... czytaliśmy lepsze książki pani...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Brawa za wyobraźnię autorki. Jednak seria z Zezią podobała mi się dużo bardziej. :)

Brawa za wyobraźnię autorki. Jednak seria z Zezią podobała mi się dużo bardziej. :)

Pokaż mimo to

Niezbyt. Czytałam dużo lepsze książki. Nie rozumiałam końcówki. Czy to był sen. Jak tak to dlaczego kiedy się obudziła, była w piwnicy?

Niezbyt. Czytałam dużo lepsze książki. Nie rozumiałam końcówki. Czy to był sen. Jak tak to dlaczego kiedy się obudziła, była w piwnicy?

Pokaż mimo to

Recenzja ,,Zezia: Świat według dzieci oczami Agnieszki Chylińskiej"

,,Agnieszka pokazuje w tej książce świat dziecka, które jest bardziej zamknięte w sobie. Dziewczynki wracającej po szkole do domu, próbującej zwrócić uwagę ojca. To nieco mroczniejsza lektura, w której dom głównej bohaterki, kojarzy się ze strasznym pałacem.

Bohaterka udowadnia, że dzieci chcą być słuchane i liczyć się w świecie dorosłych. Gdy zostaje przewrócona przez bandytę, oczekuje od dorosłych uwagi i potraktowania poważnie. Niestety nikogo nie obchodzi, co widziała mała Lukrecja.

Wtedy postanawia przestać mówić i nagle wszyscy się zaczynają nią interesować, więc Lukrecja zaczyna znaczyć więcej. W snach trafia do labiryntu prowadzącego ją przez szereg zagadek.

Jeżeli chodzi o sam pomysł na książkę, potencjał nie został wykorzystany. Dlatego Zezia stała się przebojem, ponieważ nie brakuje zaskoczeń i zwrotów akcji. W porównaniu do ,,Labiryntu Lukrecji”, Zezię czyta się inaczej, ze względu na bardziej rzeczywiste i poważniej przedstawione sytuacje."

Więcej: https://patryktarachon.pl/zezia-ksiazki-dla-dzieci-agnieszka-chylinska/

Recenzja ,,Zezia: Świat według dzieci oczami Agnieszki Chylińskiej"

,,Agnieszka pokazuje w tej książce świat dziecka, które jest bardziej zamknięte w sobie. Dziewczynki wracającej po szkole do domu, próbującej zwrócić uwagę ojca. To nieco mroczniejsza lektura, w której dom głównej bohaterki, kojarzy się ze strasznym pałacem.

Bohaterka udowadnia, że dzieci chcą być...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

#172 - Labirynt Lukrecji - Agnieszka Chylińska

#33/52/2019

Pięknie wydana książka, w twardej oprawie przez PASCAL

Na ponad 170 stronach poznajemy główną bohaterkę - dziesięcioletnią Lukrecję.

Książka ta różni się od przygód Zezi, jest ona mroczna i bardziej skomplikowana.

Na uwagę w niej zasługują także piękne ilustracje.

Lukrecja śni o labiryncie, który zleca jej różne zadania do wykonania, nakazując także milczenie. Czy dziewczynka wykona zadania ? Czy w końcu przemówi ?

Sprawdźcie sami :)

https://www.facebook.com/zaczytanaeliza/photos/a.1656801191286441/2076042846028938/?type=3&theater

#172 - Labirynt Lukrecji - Agnieszka Chylińska

#33/52/2019

Pięknie wydana książka, w twardej oprawie przez PASCAL

Na ponad 170 stronach poznajemy główną bohaterkę - dziesięcioletnią Lukrecję.

Książka ta różni się od przygód Zezi, jest ona mroczna i bardziej skomplikowana.

Na uwagę w niej zasługują także piękne ilustracje.

Lukrecja śni o labiryncie, który zleca jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zmarnowany potencjał.
A szkoda, bo pomysł był bardzo ciekawy: dziewczynka, która żyje w dziwnym, przygnębiającym domu, z rodzicami, którzy właściwie z nią nie rozmawiają i pośród sąsiadów, z którymi nie sposób nawiązać kontakt. Do tego szkoła, w której Lukrecji jest po prostu źle. Dla osamotnionego dziecka dużo bardziej realne wydają się sny, w których zresztą zaczyna odnajdywać zagadkowe wskazówki, jak postępować w szarej i zimnej rzeczywistości. Jest w tym magia, jest sporo emocji, jest temat do pomyślenia dla starszych i młodszych, bo przecież dzieci nie milkną dla żartu albo z powodów błahych. Jednak po ciekawym zawiązaniu, po tych pobudzających ciekawość szczegółach, zakończenie wydaje się zupełnie uproszczone, wręcz nijakie. Żal, że autorce jakby zabrakło pary na wymyślenie czegoś bardziej interesującego, na dopracowanie finału. Wygląda trochę tak, jakby rozpisała się, a potem zakończyła szybciutko i po łebkach, bo zabrakło czasu na coś lepszego i większego. Poza tym jestem zdeprymowana i zakłopotana zupełnie niezrozumiałą niezgodnością w czasie, zawartą w owym finale. Nasuwa ona podejrzenia o zupełnie inne od pozornych, tych podanych otwartym tekstem, losy Lukrecji - i jej choroby. Ale to jedynie moja hipoteza, autorka nie napisała nic, co mogłoby tu zapraszać faktycznie do podobnych roztrząsań. Żadnego podszeptu, żadnej wskazówki, żadnego słówka, żadnej niteczki na gałązce ani okruszka rzuconego przez ramię na ścieżkę... I dlatego nie rozumiem: czy tak sobie po prostu ma się to nie zgadzać, czy należy tu faktycznie szukać drugiego dna?

Zmarnowany potencjał.
A szkoda, bo pomysł był bardzo ciekawy: dziewczynka, która żyje w dziwnym, przygnębiającym domu, z rodzicami, którzy właściwie z nią nie rozmawiają i pośród sąsiadów, z którymi nie sposób nawiązać kontakt. Do tego szkoła, w której Lukrecji jest po prostu źle. Dla osamotnionego dziecka dużo bardziej realne wydają się sny, w których zresztą zaczyna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sięgnęłam po tę pozycję z ciekawości, dlatego, że chciałam zobaczyć co też wyszło spod pióra Agnieszki Chylińskiej. Książka jest ciekawa, bardzo szybko się ją czyta. Nie porwała mnie jakoś szczególnie, ale też nie mogę powiedzieć, że jest zła. Jest dużo lepszych książek dla dzieci, ale jest też wiele gorszych.

Sięgnęłam po tę pozycję z ciekawości, dlatego, że chciałam zobaczyć co też wyszło spod pióra Agnieszki Chylińskiej. Książka jest ciekawa, bardzo szybko się ją czyta. Nie porwała mnie jakoś szczególnie, ale też nie mogę powiedzieć, że jest zła. Jest dużo lepszych książek dla dzieci, ale jest też wiele gorszych.

Pokaż mimo to

Pięknie wydana książka. Zachwyciły mnie ilustracje. Cieszę się, że coraz częściej w książkach dla dzieci można znaleźć ilustracje na najwyższym poziomie.
Książka z pewnością nieco mroczna, mówiąca o trudnych sprawach, ale z pewnością znakomicie napisana. Zakończenie za to świetliste.

Pięknie wydana książka. Zachwyciły mnie ilustracje. Cieszę się, że coraz częściej w książkach dla dzieci można znaleźć ilustracje na najwyższym poziomie.
Książka z pewnością nieco mroczna, mówiąca o trudnych sprawach, ale z pewnością znakomicie napisana. Zakończenie za to świetliste.

Pokaż mimo to

Książka interesującą. Napisana prostym i przyjemnym językiem, jednak uważam, że jak na książkę zbyt zagmatwana i za dużo wątków zostało nie wyjaśnionych. Nie wiadomo jak doszło do TAKIEGO zakończenia, ani czym był ten tajemniczy "labirynt". Jak na książkę dla dzieci, to za dużo tajemniczych wątków pozostawionych samym sobie. Osoba dorosła może się domyślać, co chciała nam przekazać Pani Agnieszka, ale dziecko nie.

Książka interesującą. Napisana prostym i przyjemnym językiem, jednak uważam, że jak na książkę zbyt zagmatwana i za dużo wątków zostało nie wyjaśnionych. Nie wiadomo jak doszło do TAKIEGO zakończenia, ani czym był ten tajemniczy "labirynt". Jak na książkę dla dzieci, to za dużo tajemniczych wątków pozostawionych samym sobie. Osoba dorosła może się domyślać, co chciała nam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to